สักวา พ่อนานา ขอลาก่อน อยู่สินธร ส่งกลอนมา ก็มากหลาย
ก่อนหน้านี้ มีคนผ่าน อ่านมากมาย แต่ค่อยๆ ทยอยหาย มลายไป
สงสัยว่า สักวา เสื่อมมนต์ขลัง ในตอนหลัง วังเวงลง คงไม่ไหว
คนเริ่มหาย ให้เหี่ยวหด หมดแรงใจ ไม่อยากโทษ หรือโกรธใคร ไม่ว่ากัน
แต่งสักวา มามากมาย ตั้งหลายร้อย มุกเหลือน้อย ต้องคอยมอง ต้องขยัน
หาเรื่องใหม่ มาให้อ่าน กันทุกวัน อยากแบ่งปัน ให้ท่านอ่าน งานกลอนดี
ในบทกลอน ตอนแรกๆ มีแต่หุ้น ก็หมกมุ่น แต่หุ้นไป ไม่หน่ายหนี
ขืนเขียนกลอน หุ้นอย่างเดียว เหี่ยวพอดี เลยต้องมี เรื่องขี้เยี่ยว เสียวปะปน
ไม่นานนัก ชักจะติด คิดไม่ออก จึงล่อหลอก ออกนอกลู่ ดูสับสน
เลยเริ่มเล่า เอานิทาน งานสัปดน มาเวียนวน ปนกันหน่อย ค่อยรอดตัว
แต่ละวัน ฉันต้องคิด จิตแทบแตก ได้เรื่องแปลก ปั่นป่วน ชวนปวดหัว
แล้วต้องแปลง แต่งเป็นกลอน สอนใจตัว แถมต้องมั่ว พัวพันหุ้น วุ่นวายจัง
ขอขอบคุณ ที่ทุกท่าน อ่านสักวา พ่อนานา มารำลึก นึกย้อนหลัง
มีความเห็น คอมเม้นต์ให้ ใช่ลำพัง สุขใจจัง ยังมีเพื่อน เกลื่อนสินธร
แม้วันนี้ วันที่หนึ่ง เดือนเมษา เป็นเวลา กว่าหนึ่งปี ที่เห่าหอน
วันสุดท้าย ในวันนี้ ที่เขียนกลอน จำต้องจาก พรากสินธร ลาก่อนเอย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ไม่มีงาน เลี้ยงใด ไม่เลิกรา แต่วันนี้ หนึ่งเมษา นะเพื่อนเอ๋ย
ฝรั่งเขา ชอบเย้าหยอก หลอกเล่นเลย ขอเอื้อนเอ่ย เฉลยบอก แค่หยอกกัน
April Fools หนึ่งเมษา อย่าไปเครียด ขอโทษที อย่าซีเรียส อย่าเดียดฉันท์
แค่เย้าหยอก หลอกเล่นไป ใช่หลอกฟัน อย่าโกรธฉัน วันโกหก แค่ joke เอย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้April Fools’ Day หรือ April Fool’s Day จะสะกดยังไงก็แล้วแต่ มันเป็นวันโกหกครับ
เขาก็มักจะอำกันเล่น ขำๆ อย่าโกรธกันเลยนะครับ
ถ้าอ่านเจอข่าวอะไรที่แปลกๆ ใน นสพ.ฝรั่งในวันนี้ คิดไว้ก่อนว่าเป็นเรื่องล้อเล่นนะครับ อย่าเพิ่งไปเชื่อ
ของผมเอง ตราบใดที่ยังมีเพื่อนๆพี่น้องเข้ามาอ่านสักวา มาเม้นต์ มาหยอกล้อกัน
บางวันมากบ้าง บางวันน้อยบ้าง บางวันซึ้งบ้าง บางวันทะลึ่งบ้าง
ผมก็ยังคงมีกำลังใจในการแต่งกลอนต่อไป ยังไม่ลาจากไปไหนหรอกครับ
นอกซะจากว่า แต่งไม่ไหวจริงๆ ด้วยเหตุใดก็ตาม ก็จะยื่นใบลามาให้เพื่อนๆชาวสักวาทราบนะครับ
โชคดีทุกท่านในเดือนเมษา และทุกๆเดือนนะครับ
<[T_T]> สักวา พ่อนานา ขอลาก่อน.....อยู่สินธร ส่งกลอนมา ก็มากหลาย
ก่อนหน้านี้ มีคนผ่าน อ่านมากมาย แต่ค่อยๆ ทยอยหาย มลายไป
สงสัยว่า สักวา เสื่อมมนต์ขลัง ในตอนหลัง วังเวงลง คงไม่ไหว
คนเริ่มหาย ให้เหี่ยวหด หมดแรงใจ ไม่อยากโทษ หรือโกรธใคร ไม่ว่ากัน
แต่งสักวา มามากมาย ตั้งหลายร้อย มุกเหลือน้อย ต้องคอยมอง ต้องขยัน
หาเรื่องใหม่ มาให้อ่าน กันทุกวัน อยากแบ่งปัน ให้ท่านอ่าน งานกลอนดี
ในบทกลอน ตอนแรกๆ มีแต่หุ้น ก็หมกมุ่น แต่หุ้นไป ไม่หน่ายหนี
ขืนเขียนกลอน หุ้นอย่างเดียว เหี่ยวพอดี เลยต้องมี เรื่องขี้เยี่ยว เสียวปะปน
ไม่นานนัก ชักจะติด คิดไม่ออก จึงล่อหลอก ออกนอกลู่ ดูสับสน
เลยเริ่มเล่า เอานิทาน งานสัปดน มาเวียนวน ปนกันหน่อย ค่อยรอดตัว
แต่ละวัน ฉันต้องคิด จิตแทบแตก ได้เรื่องแปลก ปั่นป่วน ชวนปวดหัว
แล้วต้องแปลง แต่งเป็นกลอน สอนใจตัว แถมต้องมั่ว พัวพันหุ้น วุ่นวายจัง
ขอขอบคุณ ที่ทุกท่าน อ่านสักวา พ่อนานา มารำลึก นึกย้อนหลัง
มีความเห็น คอมเม้นต์ให้ ใช่ลำพัง สุขใจจัง ยังมีเพื่อน เกลื่อนสินธร
แม้วันนี้ วันที่หนึ่ง เดือนเมษา เป็นเวลา กว่าหนึ่งปี ที่เห่าหอน
วันสุดท้าย ในวันนี้ ที่เขียนกลอน จำต้องจาก พรากสินธร ลาก่อนเอย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้