ความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆนะครับ..
ตอนแรกก็เห็นด้วยกับป๋าเฟอร์กี้ ที่เลือกมอย เพราะเห็นว่าใช้งบทำทีมไม่เยอะ แต่ก็ทำทีมเอเวอร์ตันอยู่ในระดับที่ใช้ได้เลย
พอแข่งหลายๆนัด เห็นการทำทีม ผมก็รู้สึกเกลียด "มอย" เพราะหลายๆเรื่อง เช่น
- การวางแทคติกที่ดูแล้วทำไมถึงได้เน้นสาดบอลยาว เปิดบอลด้านข้างเยอะเหลือเกินในบางนัด จนบางทีเหมือนเน้นเปิดมั่วๆ ต้องมีบ้างที่ยิงเข้า
- การซื้อตัวนักเตะแพงๆ แต่ใช้ประโยชน์ไม่เป็น เหมือนมีเพชรเม็ดงาม แต่เอาไปวางทับหนังสือ
- การไม่ใช้นักเตะที่ทีมมีอยู่ให้เป็นประโยชน์ เหมือนมีเพชรเม็ดงาม แต่เห็นเป็นก้อนอุนจิ
- การเปลี่ยนตัว ที่บางทีเชื่องช้า กว่าจะเปลี่ยนได้ ก็แทบไร้ค่าแล้ว
- การให้สัมพาษณ์ ที่บางครั้ง ดูไม่ค่อยเป็นผู้นำเลย
ในทุกข้อนี้ ผมไม่ได้เป็นโค้ชบอล น่าจะมองอะไรไม่ลึกซึ้งเหมือนโค้ชมืออาชีพ มันทำให้ผมรู้สึกเกลียดมอย แค่นิดๆหน่อยๆ แต่มีข้อนึงครับ ที่ทำให้ผมโค-ตะ-ระ เกลียดมอยเลย คือ ทำไมไม่ส่ง "คากาวะ" ลงสนาม มันทำให้เกินคำถามว่า
- เพราะคากาวะเล่นไม่เข้าระบบเหรอ
- เพราะคากาวะตัวเล็ก แรงปะทะไม่มีเหรอ
- เพราะคากาวะไม่ฟิตเหรอ
- เพราะคากาวะชอบโดดซ้อมเหรอ
- เพราะคากาวะมีปัญหาภายในทีมเหรอ
แต่ดูยังไงๆ มันก็ไม่น่าใช่ เล่นทีมชาติ คากาวะก็ยิงได้ ผมเลยมุ่งไปที่ข้อนี้ครับ.. หรือเพราะคากาวะเป็นนักเตะเอเชียเหรอ
แล้วยิ่งได้ฟังคลื่นกีฬาชื่อดัง ได้ให้ข้อคิดว่า ให้ลองสังเกตุดูว่า มอยเป็นคนที่ชอบ "เหยียดผิว" ไม่มองนักเตะที่ไม่ใช่ EU คือหมายถึง ถ้านักเตะคนไหนก็ตาม ที่ไม่ใช่ EU แล้วในทีมมีนักเตะคนอื่นที่เป็น EU ต่อให้นักเตะคนนั้นเก่งแค่ไหน ก็จะไม่เห็นค่า
ผมลองดูๆแล้ว ก็เห็นว่า ข้อนี้จริงเหมือนกันครับ และผมก็เป็นคนเอเชียคนหนึ่ง เลยทำให้นี่แหละเหตุผลหลักที่ผมเกลียด "มอย"
ขอบคุณครับ
อยากเปิดอ่านข่าวฟุตบอลในเว็บ แล้วเจอข่าวนี้เกี่ยวกับ "มอย" ครับ
ความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆนะครับ..
ตอนแรกก็เห็นด้วยกับป๋าเฟอร์กี้ ที่เลือกมอย เพราะเห็นว่าใช้งบทำทีมไม่เยอะ แต่ก็ทำทีมเอเวอร์ตันอยู่ในระดับที่ใช้ได้เลย
พอแข่งหลายๆนัด เห็นการทำทีม ผมก็รู้สึกเกลียด "มอย" เพราะหลายๆเรื่อง เช่น
- การวางแทคติกที่ดูแล้วทำไมถึงได้เน้นสาดบอลยาว เปิดบอลด้านข้างเยอะเหลือเกินในบางนัด จนบางทีเหมือนเน้นเปิดมั่วๆ ต้องมีบ้างที่ยิงเข้า
- การซื้อตัวนักเตะแพงๆ แต่ใช้ประโยชน์ไม่เป็น เหมือนมีเพชรเม็ดงาม แต่เอาไปวางทับหนังสือ
- การไม่ใช้นักเตะที่ทีมมีอยู่ให้เป็นประโยชน์ เหมือนมีเพชรเม็ดงาม แต่เห็นเป็นก้อนอุนจิ
- การเปลี่ยนตัว ที่บางทีเชื่องช้า กว่าจะเปลี่ยนได้ ก็แทบไร้ค่าแล้ว
- การให้สัมพาษณ์ ที่บางครั้ง ดูไม่ค่อยเป็นผู้นำเลย
ในทุกข้อนี้ ผมไม่ได้เป็นโค้ชบอล น่าจะมองอะไรไม่ลึกซึ้งเหมือนโค้ชมืออาชีพ มันทำให้ผมรู้สึกเกลียดมอย แค่นิดๆหน่อยๆ แต่มีข้อนึงครับ ที่ทำให้ผมโค-ตะ-ระ เกลียดมอยเลย คือ ทำไมไม่ส่ง "คากาวะ" ลงสนาม มันทำให้เกินคำถามว่า
- เพราะคากาวะเล่นไม่เข้าระบบเหรอ
- เพราะคากาวะตัวเล็ก แรงปะทะไม่มีเหรอ
- เพราะคากาวะไม่ฟิตเหรอ
- เพราะคากาวะชอบโดดซ้อมเหรอ
- เพราะคากาวะมีปัญหาภายในทีมเหรอ
แต่ดูยังไงๆ มันก็ไม่น่าใช่ เล่นทีมชาติ คากาวะก็ยิงได้ ผมเลยมุ่งไปที่ข้อนี้ครับ.. หรือเพราะคากาวะเป็นนักเตะเอเชียเหรอ
แล้วยิ่งได้ฟังคลื่นกีฬาชื่อดัง ได้ให้ข้อคิดว่า ให้ลองสังเกตุดูว่า มอยเป็นคนที่ชอบ "เหยียดผิว" ไม่มองนักเตะที่ไม่ใช่ EU คือหมายถึง ถ้านักเตะคนไหนก็ตาม ที่ไม่ใช่ EU แล้วในทีมมีนักเตะคนอื่นที่เป็น EU ต่อให้นักเตะคนนั้นเก่งแค่ไหน ก็จะไม่เห็นค่า
ผมลองดูๆแล้ว ก็เห็นว่า ข้อนี้จริงเหมือนกันครับ และผมก็เป็นคนเอเชียคนหนึ่ง เลยทำให้นี่แหละเหตุผลหลักที่ผมเกลียด "มอย"
ขอบคุณครับ