เป็นได้แค่......

คือเรื่องมันมีอยู่ว่าแอบชอบรุ่นพี่อยู่คนนึง เราห่างกันเกือบ10ปี ตอนแรกคุยกันแบบถูกชะตามาก จากนั้นก้อคุยกันไปเรื่อยๆประมาณ 2 ปีกว่า จากนั้นห่างกันเพราะเราบอกพี่เค้าว่าเรามีแฟนแล้ว เราไม่อยากให้พี่เค้าหาว่าเราแอบชอบ เพราะยังไงมันก้เป็นไปไม่ได้ จากนั้นเราเองนี่แหละที่เป็นคนที่เสียใจที่สุด เราคิดถึงพี่เค้าทุกวัน เราไม่ได้เจอพี่เค้ามาประมาณ 4 ปี มีอยู่วันนึงพี่เค้าก้อชวนไปถ่ายรูปงานๆนึง เราตื่นเต้นมากจนกินไม่ได้นอนไม่หลับไปอาทิตย์นึงเลย....พี่เค้าแนะนำเราให้เพื่อนๆรู้จัก แร้วบอกว่า อันนี้คือ....เอ่อ....แล้วก็เงียบไม่พูดต่อ....เราเลยรีบเดินกลับไป สรุปเจอกันไม่ถึง 5 นาที เพราะเราเขินมาก แต่พี่เค้าคงไม่คิดอะไรกับเรา เราไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ ตัดใจคงไม่ได้แน่ๆ