ขออนุญาตเล่าก่อนนะคะ ..
เราเคยได้มีโอกาสคบกับผู้ชายคนหนึ่งเป็นระยะเวลาสี่เดือนกว่าๆ ในระยะสองเดือนให้หลังก่อนที่เหตุการณ์ทั้งหมดจะเกิดขึ้นเราได้รู้มาว่า เขากับรุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเราองก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะจากที่ทราบว่าจากเพื่อนๆคือ เขาไมไ่ด้อะไรด้วย แต่รุ่นพี่คนนั้นเค้าเปิดเผยเลยว่าชอบและสนใจ ซึ่งในวันที่รุ่นพี่คนนี้บอกชอบเขาก็มาเล่าให้เราฟัง ซึ่งเขารับรู้ว่าเรานอยด์จึงไม่ได้เล่าอะไรให้ฟังมากเท่าไหร่ ในช่วงหลังๆก่อนจะเลิกกัน พี่คนนี้เข้ามามีบทบาทมาก เธอเป็นคนวาดรูปสวยแล้วเก่ง มีเหตุการณ์หนึ่งที่เริ่มน่าสงสัยคือ แฟนบอกเราว่าเพื่อนวาดรูปวิชาศิลปะให้ แต่แลกกับเลี้ยงไมโลซึ่งเราก็ติเค้าว่าทำไมถึงไม่ทำเองก็บ่นกันไปตามประสาและแฟนเราก็ส่งรูปที่บอกว่าเพื่อนวาดให้มาให้เราดู แต่ในกลางดึกคืนนั้น รุ่นพี่ผู้หญิงคนนี้อัพรูปลงในเพจ ซึ่งเป็นรูปเดียวกับที่แฟนเราส่งมา ยอมรับเลยคะว่านอยด์มากแต่ไม่อยากงี่เง่า แคปรูปส่งไปให้แฟนแล้วถามว่าเพื่อนคนนี้ใช่ไหม เค้าก็ดูไม่ค่อยอยากพูดถึงเรื่องนี้ โอเค เรายอม
แต่ในเช้าต่อมา แฟนเรากับเพื่อนเค้ากำลังคุยกันอยู่แล้วเรากำลังขึ้นมาทางบันไดพอดี เราได้ยินเพื่อนผู้หญิงของเค้าพูดว่า 'ๆ (ชื่อรุ่นพี่ผู้หญิงคนนั้น) บอกกูว่าจะเอาของมาให้' เราเดินผ่านมาแบบไม่สนใจซึงเพื่อนเค้าเห็นเราก็ทำหน้าตกใจนิดหน่อยแล้วเค้าก็หันไปคุยกันเหมือนเดิม พอช่วงพักแฟนเราก็มาหาเรา เราพูดคะว่า 'วันนี้ได้ยินนะ' แฟนเราชะงักไปแว๊บเดียวแล้วก็ตอบว่า ก็แค่เพื่อนจะคิดมากทำไม แต่หลังจากนั้นเรารับรู้ถึงความเลปี่ยนไปของเค้าคะ จนถึงวันหยุดยาวคือปีใหม่นั่นเอง.. เรากับแฟนคุยกันแล้วเค้าก็พูดว่าพี่เค้าน่ากิ๊ก ซึ่งคุยกันแบบขำๆ เราเองก็รู้สึกจี๊ดแล้วละแต่พยายามไม่งี่เง่า อีกไม่ทีนาทีต่อมาเค้าเปลี่ยนรูปโปรไฟล์ของเค้าเป็นรุปที่รุ่นพี่คนนั้นวาดให้เค้า .. เรานอยด์เลยนะ ไม่ตอบ ไม่คุยต่อ เค้าทักมาง้อ แต่เหมือนเค้าไม่เข้าใจสิ่งที่เราต้องการจะสื่อแม้แต่นิดเดียว เราไมไ่ด้คุยกันสองวันคะ หลังจากนั้นเราไปต่างจังหวัดซึ่งสามจีก็สามจีเถอะ แต่มันก็ช้าอยู่ดี 55555
เราขอเค้าทักมาตลอดเลยนะคะ ทริปนั้นเป็นทริปที่ไม่มีความสุขเลยคะ รอแล้วรออีกจะปีใหม่แล้วเราก็ไม่อยากจะโกรธกันข้ามปี แต่มันยิ่งกว่าโกรธกันอีกคะ.. เค้าโพสเพลง'หัวใจผมว่าง'ให้รุ่นพี่คนนั้น บอกเลยคะว่า หน่วงจนร้องไม่ออกเลย ทำอะไรไมไ่ด้คะ ร้องก็ไมไ่ด้มากับครอบครัวเราไม่อยากให้คนอื่นมารู้สึกแย่กับเราด้วย อดทนคะ พยายามมีสติ ส่งข้อความไปหาเค้าว่าทำไมทำแบบนี้ ตอนนั้นพิมพ์ทุกสิ่งอย่างที่รู้สึกเลยคะ ..แต่ เค้าไม่ตอบ จนเราต้องติดต่อเพื่อนของเค้า .. แล้วเราก็ได้คำตอบมาคะว่า.. สองคนนั้นคบกันแล้ว.. เจ็บยิ่งกว่าไอโฟนหล่นกระแทกหน้าอีกคะ ชามากแต่ก็ร้องไม่ออกอยู่ดี
ในที่สุด..เคาก็ยอมตอบ เค้าเอาแต่บอกขอโทษๆๆๆๆ แถมมีการบอกด้วยนะคะว่า นึกว่าเราเบื่อเค้าเลยไม่ยอมคุยกับเค้า เค้าพุดเหมือนเราผิดคะ เหมือนว่าเราเป็นคนทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ สมเพชตัวเองมากคะตอนนั้น แบกร่างกลับบ้านมาได้ ก็ล็อคห้องร้องไห้ฟูมฟาย วันนั้นเป็นวันที่31ธันวาคม จำได้ขึ้นใจเลยละคะ ร้องไห้แข่งกับเสียงพลุคะ โทรหาเพื่อนเล่าทุกอย่าง
ประเด็นมันอยู่ตรงนี้คะ ..
แชทดังขึ้นมาในมือถือคะ ในใจหวังไว้มากๆเลยว่าจะเป็นคนที่ทำเราร้องไห้ แต่ก็ผิดคะไม่ใช่เลย เป็นพี่คนนึง ขอสมมุติให้ว่าชื่อ นนท์นะคะ
พี่คนนี้สนิทกับแกงค์เพื่อนๆผู้ชายของเราคะแต่เราก็รู้จักกับพี่เค้าแค่ผิวเผิน พี่เค้าทักมาถามไถ่คะ เค้าบอกให้เข้มแข็งให้สู้ ซึ่งเราเองก็งงเพราะนอกจากเพื่อนเราก็ไมไ่ด้บอกใครเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้ เราก็ขอบคุณพี่เค้า พี่เค้าชวนคุยฮาๆ พาออกนอกทะเล ซึ่งเราเองก็รู้สึกดีขึ้นคะ แม้จะเป็นแค่เพียงช่วงเวลาสั้นๆ ด้วยความสงสัยว่าใครไปบอกเราเลยถามจากเพื่อนๆ ซึ่งมันตอบไม่ตรงประเด็นแต่ที่ได้รู้คือ พี่เค้าแอบชอบเรามาก่อนหน้าที่เราจะคบกับแฟนเรา เราก็ไม่ได้ตกใจอะไรเท่าไหร่เพราะว่าความเศร้ามันกลบหมดคะ
เวลาผ่านไปพ่เค้าก็เริ่มเข้ามาชวนคุยเรื่อยๆ ถี่ขึ้น เริ่มเปิดเผยว่าคิดแบบไหนกับเรา ช่วงแรกรู้สึกอึดอัดคะ เพราะว่าเรารู้สึกเรายังไม่พร้อม ผ่านเลยมาประมาณสองเดือนกว่าๆ พี่เค้าจะจบการศึกษาในปีนี้ มีอยู่วันหนึ่งเราอยู่รร.ถึงเย็นเพราะต้องทำสแตนงานปัจฉิมให้พี่ๆม.6 พี่นนท์ก็เล่นบอลกับเพื่อนๆอยู่ในสนาม สักพักพอฟ้าเริ่มมืด ก็เริ่มเก็บของ เพื่อนเราก็แกล้งพี่เค้าพยายามให้พี่เค้ามาใกล้ๆเรา สุดท้ายก็ได้นั่งคุยกัน
พี่เค้าพูดความรู้สึกของเค้า แล้วเค้าเข้าใจถ้าเราจะรู้วึกว่ามันเร็วเกินไป แต่เวลาของเค้าน้อยลงทุกทีจบไปก็คงไมไ่ด้เจอแล้ว เค้าเลยอยากบอกและอยากให้เรารับไว้คิดดู เค้ารอเราได้ เราบอกเค้าไปคะว่า คนดีดีผ่านมาแล้วก็ไม่อยากให้ผ่านไปเฉยๆ เราก็คุยกันมาเรื่อยๆจนถึงหนึ่งเดือนให้หลัง คือวันที่11ที่ผ่านมาคะ เค้ามาขอเราเป็นแฟน ตอนนั้นสับสนแล้วก็อึดอัดมากคะ ใช่อยู่ที่ว่าคนที่ใช่เราไม่ต้องพยายาม แต่ ใจคนก็คือใจคนเนอะ ขนาดโลกมันกลมมาตั้งแต่ต้น เรายังเคยเข้าใจกันว่ามันแบน ใจคนมันลึกซึ้งกว่านั้น เราขอเค้าว่าถึงวันที่11เดือนหน้าได้ไหม เราจะให้คำตอบกับเค้า .. คำตอบในใจเราตอนนี้คือเราจะตกลง ยอมรับเลยนะคะว่า ตัวเองยังคิดถึงคนเก่าอยู่ แต่บอกตัวเองเอาไว้คะว่า ต่อให้มันกลับมา แล้วเราก็ยังมีความรู้สึกกับมันอยู่ แต่เราก็จะไม่เลือกมันคะ เราลองคิดว่า ตอนที่เราล้มพี่นนท์ทำให้เราลุกแต่พอเราทรงตัวอยู่แล้วเราจะผลักเค้าให้ล้มลงแบบที่เราเคยล้ม มันก็ เหี้ยมๆสุดแน่นอน ถึงตอนนี้ความรู้สึกของเราที่มีให้พี่เค้ายังไม่มากเท่าที่เค้ามีให้เรา .. แต่เราเลือกที่จะไปต่อ
เราจะเห็นแก่ตัวเกินไปไหมคะ?
ไม่รู้ว่าทำถูกไหม..
ปล.เหลืออีก10วันแล้วคะ ที่จะถึงวันที่11เดือนหน้า
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
คนดีดีทำไมไม่รัก .. รักทำไมแต่คนไม่ดี (ยาวหน่อยนะคะT^T)
เราเคยได้มีโอกาสคบกับผู้ชายคนหนึ่งเป็นระยะเวลาสี่เดือนกว่าๆ ในระยะสองเดือนให้หลังก่อนที่เหตุการณ์ทั้งหมดจะเกิดขึ้นเราได้รู้มาว่า เขากับรุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเราองก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะจากที่ทราบว่าจากเพื่อนๆคือ เขาไมไ่ด้อะไรด้วย แต่รุ่นพี่คนนั้นเค้าเปิดเผยเลยว่าชอบและสนใจ ซึ่งในวันที่รุ่นพี่คนนี้บอกชอบเขาก็มาเล่าให้เราฟัง ซึ่งเขารับรู้ว่าเรานอยด์จึงไม่ได้เล่าอะไรให้ฟังมากเท่าไหร่ ในช่วงหลังๆก่อนจะเลิกกัน พี่คนนี้เข้ามามีบทบาทมาก เธอเป็นคนวาดรูปสวยแล้วเก่ง มีเหตุการณ์หนึ่งที่เริ่มน่าสงสัยคือ แฟนบอกเราว่าเพื่อนวาดรูปวิชาศิลปะให้ แต่แลกกับเลี้ยงไมโลซึ่งเราก็ติเค้าว่าทำไมถึงไม่ทำเองก็บ่นกันไปตามประสาและแฟนเราก็ส่งรูปที่บอกว่าเพื่อนวาดให้มาให้เราดู แต่ในกลางดึกคืนนั้น รุ่นพี่ผู้หญิงคนนี้อัพรูปลงในเพจ ซึ่งเป็นรูปเดียวกับที่แฟนเราส่งมา ยอมรับเลยคะว่านอยด์มากแต่ไม่อยากงี่เง่า แคปรูปส่งไปให้แฟนแล้วถามว่าเพื่อนคนนี้ใช่ไหม เค้าก็ดูไม่ค่อยอยากพูดถึงเรื่องนี้ โอเค เรายอม
แต่ในเช้าต่อมา แฟนเรากับเพื่อนเค้ากำลังคุยกันอยู่แล้วเรากำลังขึ้นมาทางบันไดพอดี เราได้ยินเพื่อนผู้หญิงของเค้าพูดว่า 'ๆ (ชื่อรุ่นพี่ผู้หญิงคนนั้น) บอกกูว่าจะเอาของมาให้' เราเดินผ่านมาแบบไม่สนใจซึงเพื่อนเค้าเห็นเราก็ทำหน้าตกใจนิดหน่อยแล้วเค้าก็หันไปคุยกันเหมือนเดิม พอช่วงพักแฟนเราก็มาหาเรา เราพูดคะว่า 'วันนี้ได้ยินนะ' แฟนเราชะงักไปแว๊บเดียวแล้วก็ตอบว่า ก็แค่เพื่อนจะคิดมากทำไม แต่หลังจากนั้นเรารับรู้ถึงความเลปี่ยนไปของเค้าคะ จนถึงวันหยุดยาวคือปีใหม่นั่นเอง.. เรากับแฟนคุยกันแล้วเค้าก็พูดว่าพี่เค้าน่ากิ๊ก ซึ่งคุยกันแบบขำๆ เราเองก็รู้สึกจี๊ดแล้วละแต่พยายามไม่งี่เง่า อีกไม่ทีนาทีต่อมาเค้าเปลี่ยนรูปโปรไฟล์ของเค้าเป็นรุปที่รุ่นพี่คนนั้นวาดให้เค้า .. เรานอยด์เลยนะ ไม่ตอบ ไม่คุยต่อ เค้าทักมาง้อ แต่เหมือนเค้าไม่เข้าใจสิ่งที่เราต้องการจะสื่อแม้แต่นิดเดียว เราไมไ่ด้คุยกันสองวันคะ หลังจากนั้นเราไปต่างจังหวัดซึ่งสามจีก็สามจีเถอะ แต่มันก็ช้าอยู่ดี 55555
เราขอเค้าทักมาตลอดเลยนะคะ ทริปนั้นเป็นทริปที่ไม่มีความสุขเลยคะ รอแล้วรออีกจะปีใหม่แล้วเราก็ไม่อยากจะโกรธกันข้ามปี แต่มันยิ่งกว่าโกรธกันอีกคะ.. เค้าโพสเพลง'หัวใจผมว่าง'ให้รุ่นพี่คนนั้น บอกเลยคะว่า หน่วงจนร้องไม่ออกเลย ทำอะไรไมไ่ด้คะ ร้องก็ไมไ่ด้มากับครอบครัวเราไม่อยากให้คนอื่นมารู้สึกแย่กับเราด้วย อดทนคะ พยายามมีสติ ส่งข้อความไปหาเค้าว่าทำไมทำแบบนี้ ตอนนั้นพิมพ์ทุกสิ่งอย่างที่รู้สึกเลยคะ ..แต่ เค้าไม่ตอบ จนเราต้องติดต่อเพื่อนของเค้า .. แล้วเราก็ได้คำตอบมาคะว่า.. สองคนนั้นคบกันแล้ว.. เจ็บยิ่งกว่าไอโฟนหล่นกระแทกหน้าอีกคะ ชามากแต่ก็ร้องไม่ออกอยู่ดี
ในที่สุด..เคาก็ยอมตอบ เค้าเอาแต่บอกขอโทษๆๆๆๆ แถมมีการบอกด้วยนะคะว่า นึกว่าเราเบื่อเค้าเลยไม่ยอมคุยกับเค้า เค้าพุดเหมือนเราผิดคะ เหมือนว่าเราเป็นคนทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ สมเพชตัวเองมากคะตอนนั้น แบกร่างกลับบ้านมาได้ ก็ล็อคห้องร้องไห้ฟูมฟาย วันนั้นเป็นวันที่31ธันวาคม จำได้ขึ้นใจเลยละคะ ร้องไห้แข่งกับเสียงพลุคะ โทรหาเพื่อนเล่าทุกอย่าง
ประเด็นมันอยู่ตรงนี้คะ ..
แชทดังขึ้นมาในมือถือคะ ในใจหวังไว้มากๆเลยว่าจะเป็นคนที่ทำเราร้องไห้ แต่ก็ผิดคะไม่ใช่เลย เป็นพี่คนนึง ขอสมมุติให้ว่าชื่อ นนท์นะคะ
พี่คนนี้สนิทกับแกงค์เพื่อนๆผู้ชายของเราคะแต่เราก็รู้จักกับพี่เค้าแค่ผิวเผิน พี่เค้าทักมาถามไถ่คะ เค้าบอกให้เข้มแข็งให้สู้ ซึ่งเราเองก็งงเพราะนอกจากเพื่อนเราก็ไมไ่ด้บอกใครเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้ เราก็ขอบคุณพี่เค้า พี่เค้าชวนคุยฮาๆ พาออกนอกทะเล ซึ่งเราเองก็รู้สึกดีขึ้นคะ แม้จะเป็นแค่เพียงช่วงเวลาสั้นๆ ด้วยความสงสัยว่าใครไปบอกเราเลยถามจากเพื่อนๆ ซึ่งมันตอบไม่ตรงประเด็นแต่ที่ได้รู้คือ พี่เค้าแอบชอบเรามาก่อนหน้าที่เราจะคบกับแฟนเรา เราก็ไม่ได้ตกใจอะไรเท่าไหร่เพราะว่าความเศร้ามันกลบหมดคะ
เวลาผ่านไปพ่เค้าก็เริ่มเข้ามาชวนคุยเรื่อยๆ ถี่ขึ้น เริ่มเปิดเผยว่าคิดแบบไหนกับเรา ช่วงแรกรู้สึกอึดอัดคะ เพราะว่าเรารู้สึกเรายังไม่พร้อม ผ่านเลยมาประมาณสองเดือนกว่าๆ พี่เค้าจะจบการศึกษาในปีนี้ มีอยู่วันหนึ่งเราอยู่รร.ถึงเย็นเพราะต้องทำสแตนงานปัจฉิมให้พี่ๆม.6 พี่นนท์ก็เล่นบอลกับเพื่อนๆอยู่ในสนาม สักพักพอฟ้าเริ่มมืด ก็เริ่มเก็บของ เพื่อนเราก็แกล้งพี่เค้าพยายามให้พี่เค้ามาใกล้ๆเรา สุดท้ายก็ได้นั่งคุยกัน
พี่เค้าพูดความรู้สึกของเค้า แล้วเค้าเข้าใจถ้าเราจะรู้วึกว่ามันเร็วเกินไป แต่เวลาของเค้าน้อยลงทุกทีจบไปก็คงไมไ่ด้เจอแล้ว เค้าเลยอยากบอกและอยากให้เรารับไว้คิดดู เค้ารอเราได้ เราบอกเค้าไปคะว่า คนดีดีผ่านมาแล้วก็ไม่อยากให้ผ่านไปเฉยๆ เราก็คุยกันมาเรื่อยๆจนถึงหนึ่งเดือนให้หลัง คือวันที่11ที่ผ่านมาคะ เค้ามาขอเราเป็นแฟน ตอนนั้นสับสนแล้วก็อึดอัดมากคะ ใช่อยู่ที่ว่าคนที่ใช่เราไม่ต้องพยายาม แต่ ใจคนก็คือใจคนเนอะ ขนาดโลกมันกลมมาตั้งแต่ต้น เรายังเคยเข้าใจกันว่ามันแบน ใจคนมันลึกซึ้งกว่านั้น เราขอเค้าว่าถึงวันที่11เดือนหน้าได้ไหม เราจะให้คำตอบกับเค้า .. คำตอบในใจเราตอนนี้คือเราจะตกลง ยอมรับเลยนะคะว่า ตัวเองยังคิดถึงคนเก่าอยู่ แต่บอกตัวเองเอาไว้คะว่า ต่อให้มันกลับมา แล้วเราก็ยังมีความรู้สึกกับมันอยู่ แต่เราก็จะไม่เลือกมันคะ เราลองคิดว่า ตอนที่เราล้มพี่นนท์ทำให้เราลุกแต่พอเราทรงตัวอยู่แล้วเราจะผลักเค้าให้ล้มลงแบบที่เราเคยล้ม มันก็ เหี้ยมๆสุดแน่นอน ถึงตอนนี้ความรู้สึกของเราที่มีให้พี่เค้ายังไม่มากเท่าที่เค้ามีให้เรา .. แต่เราเลือกที่จะไปต่อ
เราจะเห็นแก่ตัวเกินไปไหมคะ?
ไม่รู้ว่าทำถูกไหม..
ปล.เหลืออีก10วันแล้วคะ ที่จะถึงวันที่11เดือนหน้า
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ