ทำไมถึงรัก คิดถึงวิทยา
1. เราชื่อครูแอนเหมือนกัน
2. เราสักเหมือนกัน และรอยสักของเรามีความหมายต่อเราเหมือนกัน
3. เราอยากให้เด็กๆเข้าใจบทเรียนที่เราสอนอย่างแท้จริง ไม่ใช่การท่องจำจากตำราเหมือนกัน…เรามีความเชื่อว่าเด็กๆจะเข้าใจในสิ่งที่เรียนรู้ได้ดีมากขึ้น ถ้าเค้าได้ทดลองทำจริงๆเหมือนกัน
4. เรามีความสุขทุกครั้งที่เห็นเด็กๆที่เราสอนประสบความสำเร็จเหมือนกัน
5. เราอยากเป็นเพื่อนกับเด็กๆ มากกว่าเป็นแค่ครูกับนักเรียนเหมือนกัน
6. เรามีความกดดันจากระบบการศึกษาของประเทศที่ล้มเหลวเหมือนกัน
7. เรารักเด็กเหมือนกัน
8. เรามีตรรกะความคิดที่คล้ายกัน
9. ชีวิตเรามีแต่เด็กๆเหมือนกัน
10. เราอยู่สมาคม ถ.ท.ว เหมือนกัน
“คิดถึงวิทยา” เป็นหนังเรื่องแรกในชีวิตเลยค่ะที่ทำให้รู้สึกว่า นี่มันช้านนนนนี่ ครูแอนอาจจะไม่ได้อุทิศตัวเองไปสอนในถิ่นธุรกันดารเหมือนครูแอนในเรื่อง ทั้งที่ใจอยากทำจะแย่ แต่ก็ติดกับหน้าที่และความรับผิดชอบที่ทำให้ไม่สามารถทำอะไรตามใจตัวเองเต็มร้อยได้
ครูแอนเคยเข้าไปสอนในระบบโรงเรียน(ขนาดใหญ่)ค่ะ แต่ทำได้ไม่นานก็ต้องออก เพราะรู้สึกว่ามันไม่ใช่แบบที่อยากสอน ไม่ใช่การสอนแบบที่คิดเอาไว้ และปัญหาการเมืองภายในโรงเรียนก็ทำให้รู้สึกว่า นี่ชั้นจะมาสอนเด็กๆนะ ไม่ได้จะมาออกรบ ซึ่งก็คล้ายๆกับครูแอนในเรื่องเลยค่ะ โดยเฉพาะปัญหาทางการเมือง และความไม่เหมือนใครของตัวเอง ==’
พอได้ดู “คิดถึงวิทยา” ทำให้ย้อนกลับมาทบทวนจุดเริ่มต้นและปณิธานของตัวเองอีกครั้ง…บางครั้งการทำบางสิ่งบางอย่างมาเป็นเวลานาน มันก็ทำให้เราหลงลืมความรู้สึกครั้งแรกว่าเราตื่นเต้นและมีความสุขมากแค่ไหนที่เราได้เดินตามความฝันของเรา หนังเรื่องนี้ทำให้ย้อนกลับมาดูตัวเอง ดูความคิดตัวเองอีกครั้งค่ะ
แล้วอย่างนี้จะไม่ให้รัก “คิดถึงวิทยา” ได้อย่างไรคะ
ทำไมถึงรัก "คิดถึงวิทยา"
1. เราชื่อครูแอนเหมือนกัน
2. เราสักเหมือนกัน และรอยสักของเรามีความหมายต่อเราเหมือนกัน
3. เราอยากให้เด็กๆเข้าใจบทเรียนที่เราสอนอย่างแท้จริง ไม่ใช่การท่องจำจากตำราเหมือนกัน…เรามีความเชื่อว่าเด็กๆจะเข้าใจในสิ่งที่เรียนรู้ได้ดีมากขึ้น ถ้าเค้าได้ทดลองทำจริงๆเหมือนกัน
4. เรามีความสุขทุกครั้งที่เห็นเด็กๆที่เราสอนประสบความสำเร็จเหมือนกัน
5. เราอยากเป็นเพื่อนกับเด็กๆ มากกว่าเป็นแค่ครูกับนักเรียนเหมือนกัน
6. เรามีความกดดันจากระบบการศึกษาของประเทศที่ล้มเหลวเหมือนกัน
7. เรารักเด็กเหมือนกัน
8. เรามีตรรกะความคิดที่คล้ายกัน
9. ชีวิตเรามีแต่เด็กๆเหมือนกัน
10. เราอยู่สมาคม ถ.ท.ว เหมือนกัน
“คิดถึงวิทยา” เป็นหนังเรื่องแรกในชีวิตเลยค่ะที่ทำให้รู้สึกว่า นี่มันช้านนนนนี่ ครูแอนอาจจะไม่ได้อุทิศตัวเองไปสอนในถิ่นธุรกันดารเหมือนครูแอนในเรื่อง ทั้งที่ใจอยากทำจะแย่ แต่ก็ติดกับหน้าที่และความรับผิดชอบที่ทำให้ไม่สามารถทำอะไรตามใจตัวเองเต็มร้อยได้
ครูแอนเคยเข้าไปสอนในระบบโรงเรียน(ขนาดใหญ่)ค่ะ แต่ทำได้ไม่นานก็ต้องออก เพราะรู้สึกว่ามันไม่ใช่แบบที่อยากสอน ไม่ใช่การสอนแบบที่คิดเอาไว้ และปัญหาการเมืองภายในโรงเรียนก็ทำให้รู้สึกว่า นี่ชั้นจะมาสอนเด็กๆนะ ไม่ได้จะมาออกรบ ซึ่งก็คล้ายๆกับครูแอนในเรื่องเลยค่ะ โดยเฉพาะปัญหาทางการเมือง และความไม่เหมือนใครของตัวเอง ==’
พอได้ดู “คิดถึงวิทยา” ทำให้ย้อนกลับมาทบทวนจุดเริ่มต้นและปณิธานของตัวเองอีกครั้ง…บางครั้งการทำบางสิ่งบางอย่างมาเป็นเวลานาน มันก็ทำให้เราหลงลืมความรู้สึกครั้งแรกว่าเราตื่นเต้นและมีความสุขมากแค่ไหนที่เราได้เดินตามความฝันของเรา หนังเรื่องนี้ทำให้ย้อนกลับมาดูตัวเอง ดูความคิดตัวเองอีกครั้งค่ะ
แล้วอย่างนี้จะไม่ให้รัก “คิดถึงวิทยา” ได้อย่างไรคะ