zzz ทุกข์ zzz

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๗ สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค ว่าด้วย “การหลุดพ้นแห่งจิต” ดูกรภิกษุทั้งหลาย ถ้าจิตของภิกษุคลายกำหนัดแล้วจากรูปธาตุ หลุดพ้นแล้ว จากอาสวะทั้งหลาย เพราะไม่ถือมั่น. ถ้าจิตของ

"สุข" เป็นสิ่งที่ทำให้เกิด "ทุกข์" หรือเป็นส่วนหนึ่งของทุกข์ เพราะเมื่อเรายึดติดกับสุข เมื่อสุขนั้นดับไปก็ย่อมเกิดความทุกข์ตามมา การหนีทุกข์อย่างแท้จริงจึงต้องทำความเข้าใจธรรมชาติข

ไม่ยึดมั่น ถิอมั่น นั้นไม่ทุกข์ ไม่ติดสุข เกินไป ไม่ทุกข์ได้ รู้ผิดชอบ ชั่วดี ทำดีไป ไม่ทำให้ ได้ทุกข์ สุขเกินพอ ธรรมะจะ ละลด ปลดทุกข์ได้ น้อมนำให้ ใฝ่ดี มีสุขก่อ คิดดีได้ ใจก็ดี นี่ไม่รอ ทำดีพอ เพีย

ผ่อนคลาย หายเครียด เบียดเบียนสิ้น ผ่อนปรน อาจิณ สิ้นทุกข์ได้ ผ่อนหนัก หมักหมุ่น ขุ่นเคืองใจ ผ่อนเบา ผ่อนได้ ให้สุขตน ไม่แบก แยกได้ ก็ไม่ทุกข์ ไม่เอา เราสุข สนุกล้น ความทุกข์ ยึดไว้ ใจอับจน สุขใจ เพราะ

สภาวะตื่นรู้จากวัฏสงสาร ถ้าปฏิบัติไปถึงโคตรภูญาณ เห็นบิกแบงค์ เห็นโลกธาตุแตกสลาย สัมผัสกระแสพระนิพพาน ตื่นรู้จากวัฏสงสาร โลกที่เราคิดว่ามีอยู่จริงมันไม่มีจริง ล้วนเกิดจากการปรุงแต่งของจิตที่เคลือบด้

กงกรรมเกิด กำเหนิดมี ที่ตัวสร้าง กงเกวียนอย่าง กงล้อ พอได้เห็น หมุนเวียนไป ไม่หยุด ดุจกรรมเวร เปลี่ยนผันเป็น ทุกข์สุข ทุกเวลา ผิดถูกผูก ใจไว้ ให้รับรู้ ผูกพันสู่ สีงดี มีคุณค่า ยึดมั่นไว้ ในวิถี ที่ดี