ขอระบายหน่อยนะครับ พอดีพึ่งกลับถึงบ้าน อยากเล่าให้ฟัง เจอมากับตัว เหตุเกิด 28.3.2014 เวลาประมาณ 18.00น. อาจจะไม่ระเอียดมากนะครับเพราะทุกอยางมันวุ่นวายไปหมด
เหตุการร์นี้เป็นเหตุการณ์ที่ผมจะจำขึ้นใจและซวยสุดๆ เหตุเกิด บริเวณซ.จุฬา แถวตลาดสามย่านก่อนออนถนนบรรทัดทอง มอไซค์แซงซ้ายขึ้นมาแล้วก็ล้มเองหน้ารถผมอย่าแรงจนนิ่งผมก็เบรคปกติ และเปิดประตูลงไปดูบริเวณหน้ารถจนแน่ใจว่าไม่เกี่ยวกับรถเราเขาล้มเองเลยกลับมารถเพื่อจะไปต่อ
ตอนกำลังจะออกรถพวกแม่ค้าและวินมอไซค์ก็มาขวางและทุบฝากกระโปรงบอกผมเป็นคนชน ผมก็เปิดกระจกอธิบายก็ไม่ฟัง (เถียงกันประมาณเกือบ 5 นาที) ผมก็เลยเหยีบคันเร่งจนพวกนั้นหลบพอถึงแยกหัวลำโพงเท่านั้นเหละตำรวจเดินมาเคาะแล้วบอกผมชนแล้วหนี้กลายเป็นเรื่อง! โมโหสิครับ พยายามอธิบายก็ไม่ฟังให้ไป สน.อย่างเดียว จนผมพูดก็กูไม่ได้ชนเท่านั้นเหละตำรวจมากัน 3-4 คนทั้งตำรวจทางด่วน จร.กลาง ตำรวจท้องที่ จนผมต้องไปโรงพักมีตำรวจขึ้นมานั้งบนรถไปด้วย (ยอมรับครับกำลังหงุดหงิดเลิกเรียนก็ 5 โมงแล้วรถก็ติดต้องรีบขึ้นทางด่วนมีนัดกับเพื่อนต่อ)
พอถึง สน.ตำรวจที่อยู่ตรงที่เกิดเหตุก็ว.มาบอกที่ สน.ว่าพวกวินมอไซค์กับแม่ค้าแม่งกล่าวหาว่าผมชน "มันบอกมันเห็น" ผมนั้งฟังอยู่ ระหว่างรอผมก็โดนตำรวจที่ยืนเฝ้าผมอยู่(ยศดาบแก่ๆ) ขู่ว่านี่คดีอาญาา พยายามฆ่า หลบหนี้ จะส่งศาล ฯลฯ ผมก็นั้งฟังเฉยๆ (ปล.ผมเรียนรัฐศาสตร์เขาคิดว่าผมคงไม่รู้กฏหมายมั้ง) เหตุเกิด 6 โมงกว่าจะได้ออกจากโรงพัก 2-3 ทุ่ม ที่โดนปล่อยเพราะต้องให้ ร้อยเวร(แต่ยศ พ.ต.ต.)โทรคุยกับผู้ปกครองและมาตัดสินว่าไม่ได้ชนเพราะที่รถไม่มีรอยชน(รถผมสีขาว พึ่งไปล้างมาจาก Car care บนตึกศูนย์หนังสือ ไม่มีรอยซักนิด ไม่รู้ตำรวจบริเวณแยกหัวลำโพงใช้อะไรมองว่าผมชน)
ปล.ก่อนกลับผมขอแจ้งความกลับพวกวินมอไซค์และแม่ค้าทั้งหมดด้วย(เพราะผมจำหน้าได้เปิดกระจกเถียงอยู่ตั้ง 5 นาที)ที่ให้การเท็จและทำให้ผมเสียเวลา แต่ร้อยเวรขอไว้
บางทีเราอยู่เฉยๆความซวยก็มาหาเราเอง จากกำลังจะไปสนุกมีความสุขต้องมาเจอเรื่องแย่ๆ
ไม่ได้ชนแต่ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนชน (ขอระบาย)
เหตุการร์นี้เป็นเหตุการณ์ที่ผมจะจำขึ้นใจและซวยสุดๆ เหตุเกิด บริเวณซ.จุฬา แถวตลาดสามย่านก่อนออนถนนบรรทัดทอง มอไซค์แซงซ้ายขึ้นมาแล้วก็ล้มเองหน้ารถผมอย่าแรงจนนิ่งผมก็เบรคปกติ และเปิดประตูลงไปดูบริเวณหน้ารถจนแน่ใจว่าไม่เกี่ยวกับรถเราเขาล้มเองเลยกลับมารถเพื่อจะไปต่อ
ตอนกำลังจะออกรถพวกแม่ค้าและวินมอไซค์ก็มาขวางและทุบฝากกระโปรงบอกผมเป็นคนชน ผมก็เปิดกระจกอธิบายก็ไม่ฟัง (เถียงกันประมาณเกือบ 5 นาที) ผมก็เลยเหยีบคันเร่งจนพวกนั้นหลบพอถึงแยกหัวลำโพงเท่านั้นเหละตำรวจเดินมาเคาะแล้วบอกผมชนแล้วหนี้กลายเป็นเรื่อง! โมโหสิครับ พยายามอธิบายก็ไม่ฟังให้ไป สน.อย่างเดียว จนผมพูดก็กูไม่ได้ชนเท่านั้นเหละตำรวจมากัน 3-4 คนทั้งตำรวจทางด่วน จร.กลาง ตำรวจท้องที่ จนผมต้องไปโรงพักมีตำรวจขึ้นมานั้งบนรถไปด้วย (ยอมรับครับกำลังหงุดหงิดเลิกเรียนก็ 5 โมงแล้วรถก็ติดต้องรีบขึ้นทางด่วนมีนัดกับเพื่อนต่อ)
พอถึง สน.ตำรวจที่อยู่ตรงที่เกิดเหตุก็ว.มาบอกที่ สน.ว่าพวกวินมอไซค์กับแม่ค้าแม่งกล่าวหาว่าผมชน "มันบอกมันเห็น" ผมนั้งฟังอยู่ ระหว่างรอผมก็โดนตำรวจที่ยืนเฝ้าผมอยู่(ยศดาบแก่ๆ) ขู่ว่านี่คดีอาญาา พยายามฆ่า หลบหนี้ จะส่งศาล ฯลฯ ผมก็นั้งฟังเฉยๆ (ปล.ผมเรียนรัฐศาสตร์เขาคิดว่าผมคงไม่รู้กฏหมายมั้ง) เหตุเกิด 6 โมงกว่าจะได้ออกจากโรงพัก 2-3 ทุ่ม ที่โดนปล่อยเพราะต้องให้ ร้อยเวร(แต่ยศ พ.ต.ต.)โทรคุยกับผู้ปกครองและมาตัดสินว่าไม่ได้ชนเพราะที่รถไม่มีรอยชน(รถผมสีขาว พึ่งไปล้างมาจาก Car care บนตึกศูนย์หนังสือ ไม่มีรอยซักนิด ไม่รู้ตำรวจบริเวณแยกหัวลำโพงใช้อะไรมองว่าผมชน)
ปล.ก่อนกลับผมขอแจ้งความกลับพวกวินมอไซค์และแม่ค้าทั้งหมดด้วย(เพราะผมจำหน้าได้เปิดกระจกเถียงอยู่ตั้ง 5 นาที)ที่ให้การเท็จและทำให้ผมเสียเวลา แต่ร้อยเวรขอไว้
บางทีเราอยู่เฉยๆความซวยก็มาหาเราเอง จากกำลังจะไปสนุกมีความสุขต้องมาเจอเรื่องแย่ๆ