สวัสดีคะ เพื่อนๆ ชาวพันทิพ จขกท. ซุ่มเผือกอยู่ในนี้มาช้านาน ทั้งอัพเดทข่าวดารา หาข้อมูลท่องเที่ยวและดูคนเถียงกันเพื่อความบันเทิง คราวนี้ อดใจไม่ไหว ถือฤกษ์งานยามที่ไม่มีอะไรทำ (เหรออออ????) ขอแบ่งปันเรื่องราวความประทับใจและทิปส์ดีๆ ที่ยังไม่ค่อยถูกพูดถึงมากนัก (อะไรดี บุ๋มก็บอกว่าดีคะ
) จากการได้ไปเที่ยวโตเกียวให้เพื่อนๆ ได้สดับรับฟังกันคะ
***ก่อนอื่น ขอออกตัวก่อนนะคะ ว่ารีวิวนี้อาจจะอ่อนด้อยด้านข้อมูลอันเป็นประโยชน์ไปบ้าง เนื่องจากทริปนี้เป็นทริปแรกในญี่ปุ่นของ จขกท อีกทั้งยังเป็นแค่ช่วงสั้นๆ ทุกสิ่งทุกอย่างจึงกึ่งไร้การวางแผน งมๆ คลำๆ ตามรอยพันทิพและคำแนะนำของเพื่อน เรื่องรายละเอียด ข้อมูลค่าใช้จ่ายอะไร จะแจ้งเฉพาะสิ่งที่ จขกท ทราบเท่านั้นคะ หวังว่า เรื่องราวผ่านมุมมองของ จขกท จะเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ นักเดินทางไม่มากก็น้อยนะคะ (เกลียดการเขียนคำนำแบบนี้มาก มันให้อารมณ์แพทเทิร์นรายงานสมัยมัธยมส่ง --")
ประทับใจที่ 1. การบริการที่ยอดเยี่ยม ยิ้มแย้ม หยดย้อย :จากทั้งสายการบินประจำชาติ หน่วยราชการและเจ้าหน้าที่
เราเดินทางกันด้วยสายการบินประจำชาติญี่ปุ่นคะ ไฟลท์ไม่ดีเลย์ คุณภาพผู้โดยสารดี แอร์แจกอาหารว่างไม่เสียงดังจนดิชั้นต้องลุกขึ้นมากิน แถมอาหารยังอร่อย เอาเข้าป๊ายยยย! แถมตอนผ่านตม. พวก จนท ยังไนซ์จังอีก พวกนางยิ้มแย้มมาก แถมยังเข้ามาแนะนำว่าต้องทำยังไงให้ผ่านเข้าเมืองได้เร็วๆ ดิชั้นงงว่าเกิดอะไรขึ้น???? เกิดอะไรกับคนในประเทศนี้???? พวกนางทำไมไม่ทำหน้าเหมือนจะ-ตับและพูดจาห้วนๆให้ดิชั้นกลัวจนเยี่ยวเล็ดเหมือนตม. ประเทศอื่นๆ???? อดใจไม่ไหว โปรยยิ้มสยามให้ไป 3 ทีเลยคะ
ประทับใจที่ 2 ความสะดวกอันเอื้อประโยชน์ต่อชีวิตของพลเมืองและนักท่องเที่ยว
หลังผ่าน ตม. ดิชั้นเดินออกมาป๊ะเพื่อนญี่ปุ่นที่มารอรับอยู่แล้ว ไม่พูดพร่ำทำเพลง นางจะพาดิชั้นออกทัวร์ตั้งแต่ตอนนั้นเลยคะ นางบอก ดีกว่านั่งเฉยๆ รอเชคอิน รร ตอนเที่ยง ดิชั้นก็แบบ "
คะ จะเอาจริงเหรอ??? กรูแอบเหนื่อย เบ็ดเสร็จตอนนี้ ยังนอนไม่ถึง 2 ชมเลยนะครัช แล้วอีชะลอม เอ้ยยย กระเป๋าลากนี่อีก ดิชั้นลากไปไหนมาไหนไม่ไหวหรอกนะคะ" ทันใดนั้นเอง เพื่อนก็ได้ให้แสงสว่างแก่ชะนีโลกที่ 3 อย่างดิชั้นว่า ... "ก็ใช้บริการส่งกระเป๋าไป รร ไม่ก็ฝากที่สถานีรถไฟสิ อิเห่ย!!!!(อันนี้เติมเอง...)" เหอะะะะะะ มันคืออะไรนะ ตัวเธอ???? ที่ประเทศกรูไม่มี???? ทำไมมันสะดวกจริงงงง ดิชั้นยังไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง เดินตามนางต้อยๆ ไป แปบเดียวก็เห็นเคาน์เตอร์อยู่แถวๆ ทางออกฝั่งซ้ายพอดี หาง่ายมากคะ ชื่อ YAMOTO GPA
สนนราคาก็ไม่แพงขนาด ราค่าค่าส่งกระเป๋าลากขนาด 28" ไปยังโรงแรมของเพื่อนชะนีไทยอยู่ที่ 1200 JPY กว่าๆ สะดวกสุดๆ
ส่วนตัว คิดว่ามันคุ้มค่าและสะดวกมากสำหรับคนที่มีวันเที่ยวน้อยหรือเดินทางไปถึงช่วงเช้าแล้วยังเชคอินที่ รร ไม่ได้เพราะเราจะได้เริ่มเที่ยวได้เลย ไม่ต้องหิ้วต้องลากต้องแบกอะไรขึ้นรถไฟแล้ว อร้ายยยยย....เลิศจ่น!!!!
ยังคะ ยังไม่พอ คุณยังมีชอยส์ที่ 2 สำหรับคนที่มีสัมภาระไม่เยอะและงบน้อย ที่นี่เลยคะ สถานีโตเกียว! ดิชั้นบากหน้าลากกระเป๋าไปใช้บริการ Temporary Luggage Keeping service ของ Tokyo station JR east travel center
ทาง Marunouchi North exit คะ
จะเป็นห้องเล็กๆ นะคะ เผื่อใครสนใจ ฝากได้ตั้งแต่ 7.30-20.30 ในสนนราคาเพียง 500 JPY เท่านั้น แค่นี้เราก็จะได้เดินตัวปลิวพร้อมเบียดหนุ่มๆ บนรถไฟได้ถนัดขึ้นคะ (เอออออมมมม)
ความประทับใจที่ 3: การขนส่งที่มีประสิทธิภาพ เที่ยงตรงและครอบคลุม
วินาทีแรกที่เห็นสถานีรถไฟและมวลมหาประชาชนที่เดินขวักไขว่เต็มไปหมด ทำเอาดิชั้นฝ่อนิดๆ นะคะ มันช่างดูซับซ้อนเกินกว่าที่สมองน้อยๆของ จขกท จะสามารถย่อยรายละเอียดทั้งหมดภายในเวลาแค่ 4 วันได้ เราใช้ชีวิตส่วนใหญ่บนรถไฟ JR สาย Yamanote คะ สายนี้ถือเป็นสายเก่าแก่ที่วนเป็น loop และนำทางคุณไปสู่ย่านธุรกิจ สถานที่ must-see อย่าง shinjuki harajuku shibuya และ connect ไปสายอื่นๆ ได้อย่างสะดวก ช่วง 2 วันแรกที่มีเพื่อนญี่ปุ่นคอยนำทาง ชีวิตดีเชียววววว ถึงที่หมายตามกำหนดเวลาแต่พอสองวันหลังที่เริ่มทัวร์เองนี่สิคะ ไอ้สถานที่ที่เราคาดว่าจะไปกันไป เอาเข้าจริงๆ ดิชั้นตามไปได้ไม่ถึง 20% เลยคะ หมดเวลาไปกับการหลงทางสวยๆ เพื่อหาโอกาสแอ๊วหนุ่ม แถมระหว่างทางที่กำลังเดินงงหาทางลงรถไฟไม่เจอ ดิชั้นและเพื่อนสาวชาวไทยโดนตำรวจนอกเครื่องแบบตามประกบขอดูพาสปอร์ตคะ (ที่นี่เป็นที่รู้สึกว่า ตัวเองแตกต่างจากเจ้าถิ่นม๊าก มากกก ไม่ว่าจะเป็นสีผิว หน้าตาและการแต่งตัว) นางพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้เท่าไหร่ ดิชั้นฟังออกแค่ passport passport แล้วพวกนางก็แสดง badge ดิชั้นยอมให้ดูแต่โดยดี แหมมมม เห็นดิชั้นสวยแล้วจะขอที่อยู่และเบอร์ติดต่อสิไม่ว่า 555
ปล. ในส่วนนี้มีความเห็นว่า ควรให้ความร่วมมือกับเจ้าหน้าที่แต่โดยดีคะ หากเรามั่นใจว่าเค้าคือเจ้าหน้าที่จริงๆ ไม่ต้องทำยึกยัก ท่าเยอะแบบ เฮ้ยยย มาทำแบบนี้กับชั้นไม่ได้นะ!! เพราะจะทำให้เสียเวลากับทั้งสองฝ่าย ดูไม่น่ารักและไม่เป็นอารยะด้วยคะ
ถ้าพูดถึงเมืองใหญ่ๆ แล้วนี่ไหนก็คงเหมือนๆ กัน ทุกคนต้องเร่งรีบไปทำงานให้ทัน ใช้บริการรถสาธารณะบ้าง รถส่วนตัวบ้าง ภาพของการเบียดกันขึ้นรถ การเล่นโทรศัพท์ฆ่าเวลาเป็นสิ่งที่เห็นจนชินตาบนรถไฟ แต่สิ่งที่ดิชั้นว่ามันต่างคือ "การเข้าคิว" กับ "ความตรงต่อเวลา"คะ รถไฟมาถี่ มาเป๊ะ ผู้โดยสารไม่กรูเข้าโบกี้อย่างที่ bts (แม้จะมีเส้นบอกให้เข้าคิว แต่พอถึงเวลาก็กรูแซงมาข้างหน้าแบบขอกรูไปก่อนอยู่ดี เพลียยยยยยย! การต่อคิวไม่เคยทำร้ายใครนะคะ แหมมมมม)
ความประทับใจที่ 4: ภูมิทัศน์ที่สวยงาม เทคโนโลยีที่คู่ขนานไปกับวัฒนธรรมดั้งเดิม
บ้านเมืองที่สะอาด ปราศจากกลิ่นและสายไฟฟ้าลงดินมันช่างเลิศอะไรขนาดแน้ ถังขยะก็มีไม่ถี่นะ แต่ทำไมดิชั้นแทบสแกนหาขยะไม่เจอ ดูทุกคนมีส่วนร่วมในการทำเมืองให้น่าอยู่ สำหรับจขกท เองแล้ว โตเกียวเป็นเมืองที่ผสมผสานความทันสมัยกับขนบดั้งเดิมได้อย่างลงตัวมาก การได้ไปเดิมชม Asakusa Tokyo Sky Tree การได้มองดูคนจำนวนมหาศาลข้ามแยก มันช่างอภิรมณ์ยิ่งนัก อิช้อยยยยเอ้ย
และก็มาถึงที่นี่ ย่าน ODAIBA: FUTURISTIC DISTRICT แนะนำว่าไม่ควรพลาดดดดเลยยยยยย สำหรับจขกทแล้ว การได้ขึ้นรถไฟฟ้าข้ามสะพานคล้าย Golden Gate ของ CA ยามค่ำคืนเพื่อดื่มด่ำวิวของ high rise ที่ประดับประดาด้วยจอทีวีขนาดยักษ์และนีออนถือเป็นไฮไลท์ของทริปนี้
โรแมนติดสุดๆๆๆ (จะหันไปซึ้งกะเพื่อนก็ใช่ที่ 5555) การเดินทางไม่ยากอะไร (ก็จขกท เดินตามเพื่อนอะคะ) ให้ขึ้น YURIKAMOME จาก Shinbashi station ไป ODAIBA KEIHIN KOEN แถวนั้นจะมี Odaiba Aqua City Shopping mall สวนสาธารณะ หน้าห้างที่หุ่น Gandum เท่าขนาดจริงไว้ให้ถ่ายรูปเก๋ๆ (เพื่อนยุ่นของดิชั้น นางโอ่มากเกี่ยวกับกันดั้ม นางบอกว่า ดีนะที่กันดั้มอะไม่มีจริง ไม่งั้นจีนกะเมกามีหนาว .... เหรอ????แต่เมกามี the Avangers นะมุง 5555)
เด๋วกลับมาต่อกับเรื่องราวประทับใจ 3 อันดับท๊อปๆ นะค้าาาาาา [ขอบคุณที่ทนอ่านมาถึงตอนนี้คะ /center]
Tokyo along the Yamanote Line...
ประทับใจที่ 1. การบริการที่ยอดเยี่ยม ยิ้มแย้ม หยดย้อย :จากทั้งสายการบินประจำชาติ หน่วยราชการและเจ้าหน้าที่
เราเดินทางกันด้วยสายการบินประจำชาติญี่ปุ่นคะ ไฟลท์ไม่ดีเลย์ คุณภาพผู้โดยสารดี แอร์แจกอาหารว่างไม่เสียงดังจนดิชั้นต้องลุกขึ้นมากิน แถมอาหารยังอร่อย เอาเข้าป๊ายยยย! แถมตอนผ่านตม. พวก จนท ยังไนซ์จังอีก พวกนางยิ้มแย้มมาก แถมยังเข้ามาแนะนำว่าต้องทำยังไงให้ผ่านเข้าเมืองได้เร็วๆ ดิชั้นงงว่าเกิดอะไรขึ้น???? เกิดอะไรกับคนในประเทศนี้???? พวกนางทำไมไม่ทำหน้าเหมือนจะ-ตับและพูดจาห้วนๆให้ดิชั้นกลัวจนเยี่ยวเล็ดเหมือนตม. ประเทศอื่นๆ???? อดใจไม่ไหว โปรยยิ้มสยามให้ไป 3 ทีเลยคะ
ประทับใจที่ 2 ความสะดวกอันเอื้อประโยชน์ต่อชีวิตของพลเมืองและนักท่องเที่ยว
หลังผ่าน ตม. ดิชั้นเดินออกมาป๊ะเพื่อนญี่ปุ่นที่มารอรับอยู่แล้ว ไม่พูดพร่ำทำเพลง นางจะพาดิชั้นออกทัวร์ตั้งแต่ตอนนั้นเลยคะ นางบอก ดีกว่านั่งเฉยๆ รอเชคอิน รร ตอนเที่ยง ดิชั้นก็แบบ "
สนนราคาก็ไม่แพงขนาด ราค่าค่าส่งกระเป๋าลากขนาด 28" ไปยังโรงแรมของเพื่อนชะนีไทยอยู่ที่ 1200 JPY กว่าๆ สะดวกสุดๆ
ส่วนตัว คิดว่ามันคุ้มค่าและสะดวกมากสำหรับคนที่มีวันเที่ยวน้อยหรือเดินทางไปถึงช่วงเช้าแล้วยังเชคอินที่ รร ไม่ได้เพราะเราจะได้เริ่มเที่ยวได้เลย ไม่ต้องหิ้วต้องลากต้องแบกอะไรขึ้นรถไฟแล้ว อร้ายยยยย....เลิศจ่น!!!!
ยังคะ ยังไม่พอ คุณยังมีชอยส์ที่ 2 สำหรับคนที่มีสัมภาระไม่เยอะและงบน้อย ที่นี่เลยคะ สถานีโตเกียว! ดิชั้นบากหน้าลากกระเป๋าไปใช้บริการ Temporary Luggage Keeping service ของ Tokyo station JR east travel center
ทาง Marunouchi North exit คะ
จะเป็นห้องเล็กๆ นะคะ เผื่อใครสนใจ ฝากได้ตั้งแต่ 7.30-20.30 ในสนนราคาเพียง 500 JPY เท่านั้น แค่นี้เราก็จะได้เดินตัวปลิวพร้อมเบียดหนุ่มๆ บนรถไฟได้ถนัดขึ้นคะ (เอออออมมมม)
ความประทับใจที่ 3: การขนส่งที่มีประสิทธิภาพ เที่ยงตรงและครอบคลุม
วินาทีแรกที่เห็นสถานีรถไฟและมวลมหาประชาชนที่เดินขวักไขว่เต็มไปหมด ทำเอาดิชั้นฝ่อนิดๆ นะคะ มันช่างดูซับซ้อนเกินกว่าที่สมองน้อยๆของ จขกท จะสามารถย่อยรายละเอียดทั้งหมดภายในเวลาแค่ 4 วันได้ เราใช้ชีวิตส่วนใหญ่บนรถไฟ JR สาย Yamanote คะ สายนี้ถือเป็นสายเก่าแก่ที่วนเป็น loop และนำทางคุณไปสู่ย่านธุรกิจ สถานที่ must-see อย่าง shinjuki harajuku shibuya และ connect ไปสายอื่นๆ ได้อย่างสะดวก ช่วง 2 วันแรกที่มีเพื่อนญี่ปุ่นคอยนำทาง ชีวิตดีเชียววววว ถึงที่หมายตามกำหนดเวลาแต่พอสองวันหลังที่เริ่มทัวร์เองนี่สิคะ ไอ้สถานที่ที่เราคาดว่าจะไปกันไป เอาเข้าจริงๆ ดิชั้นตามไปได้ไม่ถึง 20% เลยคะ หมดเวลาไปกับการหลงทางสวยๆ เพื่อหาโอกาสแอ๊วหนุ่ม แถมระหว่างทางที่กำลังเดินงงหาทางลงรถไฟไม่เจอ ดิชั้นและเพื่อนสาวชาวไทยโดนตำรวจนอกเครื่องแบบตามประกบขอดูพาสปอร์ตคะ (ที่นี่เป็นที่รู้สึกว่า ตัวเองแตกต่างจากเจ้าถิ่นม๊าก มากกก ไม่ว่าจะเป็นสีผิว หน้าตาและการแต่งตัว) นางพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้เท่าไหร่ ดิชั้นฟังออกแค่ passport passport แล้วพวกนางก็แสดง badge ดิชั้นยอมให้ดูแต่โดยดี แหมมมม เห็นดิชั้นสวยแล้วจะขอที่อยู่และเบอร์ติดต่อสิไม่ว่า 555
ปล. ในส่วนนี้มีความเห็นว่า ควรให้ความร่วมมือกับเจ้าหน้าที่แต่โดยดีคะ หากเรามั่นใจว่าเค้าคือเจ้าหน้าที่จริงๆ ไม่ต้องทำยึกยัก ท่าเยอะแบบ เฮ้ยยย มาทำแบบนี้กับชั้นไม่ได้นะ!! เพราะจะทำให้เสียเวลากับทั้งสองฝ่าย ดูไม่น่ารักและไม่เป็นอารยะด้วยคะ
ถ้าพูดถึงเมืองใหญ่ๆ แล้วนี่ไหนก็คงเหมือนๆ กัน ทุกคนต้องเร่งรีบไปทำงานให้ทัน ใช้บริการรถสาธารณะบ้าง รถส่วนตัวบ้าง ภาพของการเบียดกันขึ้นรถ การเล่นโทรศัพท์ฆ่าเวลาเป็นสิ่งที่เห็นจนชินตาบนรถไฟ แต่สิ่งที่ดิชั้นว่ามันต่างคือ "การเข้าคิว" กับ "ความตรงต่อเวลา"คะ รถไฟมาถี่ มาเป๊ะ ผู้โดยสารไม่กรูเข้าโบกี้อย่างที่ bts (แม้จะมีเส้นบอกให้เข้าคิว แต่พอถึงเวลาก็กรูแซงมาข้างหน้าแบบขอกรูไปก่อนอยู่ดี เพลียยยยยยย! การต่อคิวไม่เคยทำร้ายใครนะคะ แหมมมมม)
ความประทับใจที่ 4: ภูมิทัศน์ที่สวยงาม เทคโนโลยีที่คู่ขนานไปกับวัฒนธรรมดั้งเดิม
บ้านเมืองที่สะอาด ปราศจากกลิ่นและสายไฟฟ้าลงดินมันช่างเลิศอะไรขนาดแน้ ถังขยะก็มีไม่ถี่นะ แต่ทำไมดิชั้นแทบสแกนหาขยะไม่เจอ ดูทุกคนมีส่วนร่วมในการทำเมืองให้น่าอยู่ สำหรับจขกท เองแล้ว โตเกียวเป็นเมืองที่ผสมผสานความทันสมัยกับขนบดั้งเดิมได้อย่างลงตัวมาก การได้ไปเดิมชม Asakusa Tokyo Sky Tree การได้มองดูคนจำนวนมหาศาลข้ามแยก มันช่างอภิรมณ์ยิ่งนัก อิช้อยยยยเอ้ย
และก็มาถึงที่นี่ ย่าน ODAIBA: FUTURISTIC DISTRICT แนะนำว่าไม่ควรพลาดดดดเลยยยยยย สำหรับจขกทแล้ว การได้ขึ้นรถไฟฟ้าข้ามสะพานคล้าย Golden Gate ของ CA ยามค่ำคืนเพื่อดื่มด่ำวิวของ high rise ที่ประดับประดาด้วยจอทีวีขนาดยักษ์และนีออนถือเป็นไฮไลท์ของทริปนี้
โรแมนติดสุดๆๆๆ (จะหันไปซึ้งกะเพื่อนก็ใช่ที่ 5555) การเดินทางไม่ยากอะไร (ก็จขกท เดินตามเพื่อนอะคะ) ให้ขึ้น YURIKAMOME จาก Shinbashi station ไป ODAIBA KEIHIN KOEN แถวนั้นจะมี Odaiba Aqua City Shopping mall สวนสาธารณะ หน้าห้างที่หุ่น Gandum เท่าขนาดจริงไว้ให้ถ่ายรูปเก๋ๆ (เพื่อนยุ่นของดิชั้น นางโอ่มากเกี่ยวกับกันดั้ม นางบอกว่า ดีนะที่กันดั้มอะไม่มีจริง ไม่งั้นจีนกะเมกามีหนาว .... เหรอ????แต่เมกามี the Avangers นะมุง 5555)