สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
สุนัขผสมพันพื้นเมืองของไทยเราเป็นสุนัขฉลาดเลี้ยงง่าย
กินอยู่ง่าย มีความต้านทานโรคสูง ปัญหาเหล่านี้ก็จะน้อย
สิ่งที่คุณต้องเตรียมคือการสร้างวินัยไม่ว่าผู้เลี้ยงเองหรือเจ้าตูบที่จะย้ายเข้ามา
อุปกรณ์พื้นฐานที่ต้องมีคือ สายจูง แนะนำให้เค้ารู้จักสายจูงเสียแต่ยังเล็ก
เค้าอาจดิ้น เค้าอาจไม่ชอบ แต่ต้องอดทนจนเค้ายอมรับ
จากนั้นวันแรกที่พาเค้าเข้าบ้านกำหนดขอบเขตอย่างขชัดเจนว่า
พื้นที่ใดเป็นของเรา และของเค้า ที่กินที่นอน และที่ขับถ่าย จูงเค้าสำรวจรอบๆ
นอกจากนี้ยังต้องเตรียมที่นอนให้เค้า เตรียมอ่างใส่น้ำกิน ชามใส่อาหาร
ผ้าเช็ดตัวเก่าๆ เผื่อต้องอาบน้ำเค้า
ที่ตัดเล็บสุนัข แชมพู
ฯลฯ
สุนัขตัวเมียการทำหมันเป็นเรื่องสำคัญนะครับเพื่อป้องกันการตั้งครรภ์แบบไม่พึงประสงค์
ยิ่งทำในตอนที่เค้ายังเด็กนั้นจะมีส่วนช่วยลดอัตราเสี่ยงในการเป็นมะเร็งในระบบสืบพันธุ์ได้ด้วย
อีกทั้งค่าใช้จ่ายในการทำหมันจะถูกเพราะเค้ายังเด็กตัวยังเล็กน้ำหนักไม่มาก
....
...
..
.
ขอขอบคุณนะครับมีคนใจดีแบบนี้
ขอให้มีความสุขกะน้องตูบนะคับ
...
..
.
กินอยู่ง่าย มีความต้านทานโรคสูง ปัญหาเหล่านี้ก็จะน้อย
สิ่งที่คุณต้องเตรียมคือการสร้างวินัยไม่ว่าผู้เลี้ยงเองหรือเจ้าตูบที่จะย้ายเข้ามา
อุปกรณ์พื้นฐานที่ต้องมีคือ สายจูง แนะนำให้เค้ารู้จักสายจูงเสียแต่ยังเล็ก
เค้าอาจดิ้น เค้าอาจไม่ชอบ แต่ต้องอดทนจนเค้ายอมรับ
จากนั้นวันแรกที่พาเค้าเข้าบ้านกำหนดขอบเขตอย่างขชัดเจนว่า
พื้นที่ใดเป็นของเรา และของเค้า ที่กินที่นอน และที่ขับถ่าย จูงเค้าสำรวจรอบๆ
นอกจากนี้ยังต้องเตรียมที่นอนให้เค้า เตรียมอ่างใส่น้ำกิน ชามใส่อาหาร
ผ้าเช็ดตัวเก่าๆ เผื่อต้องอาบน้ำเค้า
ที่ตัดเล็บสุนัข แชมพู
ฯลฯ
สุนัขตัวเมียการทำหมันเป็นเรื่องสำคัญนะครับเพื่อป้องกันการตั้งครรภ์แบบไม่พึงประสงค์
ยิ่งทำในตอนที่เค้ายังเด็กนั้นจะมีส่วนช่วยลดอัตราเสี่ยงในการเป็นมะเร็งในระบบสืบพันธุ์ได้ด้วย
อีกทั้งค่าใช้จ่ายในการทำหมันจะถูกเพราะเค้ายังเด็กตัวยังเล็กน้ำหนักไม่มาก
....
...
..
.
ขอขอบคุณนะครับมีคนใจดีแบบนี้
ขอให้มีความสุขกะน้องตูบนะคับ
...
..
.
ความคิดเห็นที่ 12
ค่าใช้จ่ายกระทันหันสำหรับหมา เวลา ความรับผิดชอบ
เชื่อว่าไม่ว่าจะคนเลี้ยงหมาหรือคนซื้อหมาไม่ค่อยได้คิดถึงกรณีนี้เป็นสำคัญ ส่วนใหญ่มองไปที่วัตถุที่จับต้องได้ แต่ลืมวางแผนอนาคต เลี้ยงหมานี่พอๆ กับมีลูกเลยนะเออ มันใช้ความรับผิดชอบพอๆ กันเลย
อย่างของเรา ขอเล่าเป็นเคสตัวอย่างก็แล้วกัน ขอหมาจรจัดมาอุปการะตอนเราอายุ 18 ตอนนั้นก็ตั้งใจว่าเลี้ยงอย่างดีแล้วนะ ซื้อขนม สติ๊ก อาหารเปียกซองๆ ของเล่น เพียบ หมาดุหมาดื้อก็เลี้ยงกันไป มันมาซีดเอาตอนหมาโตนี่แหละ เพราะไม่ได้ฝึกนิสัยมันตั้งแต่เล็ก กับคนในบ้านและเพื่อนที่มาหามันคุ้น แต่คนนอกบ้าน เอาแค่ว่าหมาและคนในซอยมันไม่คุ้น เห่ากรรโชกตลอด เวลาเปิดปิดประตูมันเคยมุดออกไปที เรียกว่าคนในซอยกระเจิงเลย รีบวิ่งเอาตัวรอดกันใหญ่ แล้วก็เพราะนิสัยนี้แหละ ทำให้พามันไปไหนไม่ได้ เราก็ไม่ได้มองการไกลว่าจะพามันไปไหนเพราะเรากับแม่ไม่มีรถ เลยเฉยๆ
หารู้ไม่ ตอนมันไม่สบายนี่แหละ หูบวมมีถุงน้ำในหูขึ้นมานี่ เรากับแม่กุมขมับเลย กว่าจะพามันขึ้นแท็กซี่ได้ แล้วหมาไทยหน้าตาบ้านๆ สารรูปดูมอมแมม กว่าจะมีแท็กซี่รับ นี่ดีนะว่ามีรถของเขตมาบริการฉีกวัคซีนพิษสุนัขบ้า ไม่ต้องถ่อพาไปคลีนิคหรือโรงบาล ล่าสุด หมาเลือดสาด ตุ่มถุงเลือดที่ผิวหนังแตก ต้องขับรถอุ้มหมาไปคลีนิค หาสาเหตุไม่เจอ กลับมาบ้านดูอาการ เลือดสาดอีกแล้ว คนก็ต้องนั่งขัดพื้นกันไป รับผิดชอบที่หมาทำบ้านเละเทะซึ่งเป็นเหตุสุดวิสัย
โชคดีที่ตอนนี้หมาแก่แล้ว เวลาดื้อเลยแรงไม่เยอะ และโชคดีอีกอย่างที่เรามีรถขับแล้ว ไม่อยากจะนึก โทรเรียกแท็กซี่พาหมาพันธุ์ทางมอมแมมโชกเลือดไปโรงพยาบาลตอนตี5 จะมีใครรับไปมั้ย คนที่เลี้ยงหมาตัวใหญ่บางทีก็ต้องคิดเผื่อเรื่องการเดินทางไว้บ้าง
พาไปโรงพยาบาลเกษตร ดันไปเลือดสาดกลางโรงพยาบาล เคสฉุกเฉิน ต้องผ่าตัด ต้องให้เลือดอีก แล้วหมาดื้อไง ไม่นอนนิ่งๆ ต้องยืนกอดหมาเป็นเวลาเกิน 6 ชั่วโมงกว่าหมาจะได้ผ่า ออกจากบ้านไปรอคิวตรวจตั้งแต่ตีห้า กลับถึงบ้านเที่ยงคืนกว่า เพราะผ่าตัดตอน 3 ทุ่ม รวมแล้วเสียไปเฉพาะวันนั้น 15,XXX แถมวันรุ่งขึ้นต้องพามาตรวจอาการอีกแต่เช้า เพราะหมาเลือดจาง ต้องดูผลหลังผ่าตัด
เชื่อว่าบางคนตอนที่เลี้ยงหมา ไม่ได้คิดว่าตัวเองจะต้องทำเพื่อหมา เสียสละเพื่อหมา หรือต้องมีค่าใช้จ่ายเพื่อหมาขนาดนี้แน่ๆ ถ้าเป็นหมาพันธุ์แพงๆ คนมีเงินอาจจะไม่คิดมาก แต่กับคนที่เลี้ยงหมาพันธุ์ทางเพราะไม่อยากยุ่งยาก มีค่าใช้จ่ายเยอะ เราว่าคงกลุ้มกันเล็กน้อย
ตอนที่เราอยู่ในโรงพยาบาล บอกตามตรง มีหลายเคสมากๆ ที่พอหมอคุยกับเจ้าของแล้วประเมินราคาให้แล้วเจ้าของหน้าซีด บางคนถึงกับต้องทำเรื่องค้างชำระไว้ก่อนเลยก็มี แล้วคือการบาดเจ็บหรืออุบัติเหตุของหมาเนี่ย มันแพลนล่วงหน้ากันไม่ได้ ถ้าจะเลี้ยงอาจจะต้องเซฟเงินไว้กรณีฉุกเฉินด้วย เหมือนลูกคนเลยแหละ
ดีนะว่าเราพกบัตรเครดิตรูดปื้ดสบายใจ ถึงบ้านไม่ได้รวยเท่าไหร่แต่ก็รูดจ่ายหมื่นห้าได้แต่ไม่มีปัญหา จ่ายไปแล้วไม่ปวดหัวเดือนนี้จะเอาอะไรกิน บางคนที่เขาลำบากไม่มีปัญญาจริงๆ อาจจะคิดก็ได้ว่า "ตามบุญตามกรรม" แล้วก็เกิดท้อขึ้นมาก็ได้ พาลเป็นปัญหาเลิกเลี้ยง ทอดทิ้งหมา
ตอนที่เราขอหมาแจกฟรีในอินเตอร์เน็ทมาเลี้ยง เราก็ไม่ได้คิดว่าจะต้องเจอเรื่องโหดๆ แบบนี้เหมือนกัน อยู่มาตั้งนานแข็งแรงมาตลอด อุตส่ารอดเรื่องโรคเลือด หัวใจ ตับ ปอด กระดูก แบบที่หมาพันธุ์ต่างประเทศชอบเป็น แต่ไม่พ้นมะเร็งผิวหนัง ดีแค่ที่ตัดถุงไข่ออกก็จบ แต่ตอนต้องผ่าตัดด่วนแล้วไม่มีเลือดนี่สิ เกือบตายเพราะที่บ้านเลี้ยงหมาตัวเดียว ไม่มีเลือดสำรอง เครียดมาก เราว่าคนส่วนใหญ่มักลืมนึกถึงเรื่องนี้อ่ะ ถ้ามันอายุ1-7ปีก็ว่าไปอย่าง เซฟเลือดตัวเองไว้ได้ แต่ดันแก่ 12 ปีแถมยังเลือดจาง ต้องหาเลือดจากคนอื่นอย่างเดียวเลย
แล้วหมาเราติดเรามาก ตอนกลางคืนชอบขึ้นมานอนชั้นสองกับเราตอนเราเล่นคอม ตอนผ่าตัดหมอห้ามมันขึ้นบันได เราต้องนอนชั้นล่างเฝ้าหมาเป็นอาทิตย์ๆ เราก็ไม่คิดว่าตัวเองจะทำเพื่อหมาได้ขนาดนั้น แต่ก็ต้องทำอ่ะ
เล่าไว้เป็นอุทาหรณ์ หมาไทยมันก็ป่วยได้ ป่วยแล้วลำบากด้วย เจ้าของสู้เพื่อหมาไหวรึเปล่า? พร้อมจะทุ่มเทกับมันมั้ย เพราะไม่ว่ามันจะเป็นหมามาจากที่ไหน สายพันธุ์อะไร ค่าตัวเท่าไหร่ ถ้ามันมาอยู่กับเราแล้วคือครอบครัว ก็ต้องดูแลสิ่งมีชีวิตในครอบครัวกันไป ส่วนเราๆ อยากสู้กับมันไปนานๆ ให้มันอยู่เกิน 15 ปียิ่งดี เอาเต็มที่ของหมาเลยแหละ ยังไม่อยากจะเสียมันไป
เชื่อว่าไม่ว่าจะคนเลี้ยงหมาหรือคนซื้อหมาไม่ค่อยได้คิดถึงกรณีนี้เป็นสำคัญ ส่วนใหญ่มองไปที่วัตถุที่จับต้องได้ แต่ลืมวางแผนอนาคต เลี้ยงหมานี่พอๆ กับมีลูกเลยนะเออ มันใช้ความรับผิดชอบพอๆ กันเลย
อย่างของเรา ขอเล่าเป็นเคสตัวอย่างก็แล้วกัน ขอหมาจรจัดมาอุปการะตอนเราอายุ 18 ตอนนั้นก็ตั้งใจว่าเลี้ยงอย่างดีแล้วนะ ซื้อขนม สติ๊ก อาหารเปียกซองๆ ของเล่น เพียบ หมาดุหมาดื้อก็เลี้ยงกันไป มันมาซีดเอาตอนหมาโตนี่แหละ เพราะไม่ได้ฝึกนิสัยมันตั้งแต่เล็ก กับคนในบ้านและเพื่อนที่มาหามันคุ้น แต่คนนอกบ้าน เอาแค่ว่าหมาและคนในซอยมันไม่คุ้น เห่ากรรโชกตลอด เวลาเปิดปิดประตูมันเคยมุดออกไปที เรียกว่าคนในซอยกระเจิงเลย รีบวิ่งเอาตัวรอดกันใหญ่ แล้วก็เพราะนิสัยนี้แหละ ทำให้พามันไปไหนไม่ได้ เราก็ไม่ได้มองการไกลว่าจะพามันไปไหนเพราะเรากับแม่ไม่มีรถ เลยเฉยๆ
หารู้ไม่ ตอนมันไม่สบายนี่แหละ หูบวมมีถุงน้ำในหูขึ้นมานี่ เรากับแม่กุมขมับเลย กว่าจะพามันขึ้นแท็กซี่ได้ แล้วหมาไทยหน้าตาบ้านๆ สารรูปดูมอมแมม กว่าจะมีแท็กซี่รับ นี่ดีนะว่ามีรถของเขตมาบริการฉีกวัคซีนพิษสุนัขบ้า ไม่ต้องถ่อพาไปคลีนิคหรือโรงบาล ล่าสุด หมาเลือดสาด ตุ่มถุงเลือดที่ผิวหนังแตก ต้องขับรถอุ้มหมาไปคลีนิค หาสาเหตุไม่เจอ กลับมาบ้านดูอาการ เลือดสาดอีกแล้ว คนก็ต้องนั่งขัดพื้นกันไป รับผิดชอบที่หมาทำบ้านเละเทะซึ่งเป็นเหตุสุดวิสัย
โชคดีที่ตอนนี้หมาแก่แล้ว เวลาดื้อเลยแรงไม่เยอะ และโชคดีอีกอย่างที่เรามีรถขับแล้ว ไม่อยากจะนึก โทรเรียกแท็กซี่พาหมาพันธุ์ทางมอมแมมโชกเลือดไปโรงพยาบาลตอนตี5 จะมีใครรับไปมั้ย คนที่เลี้ยงหมาตัวใหญ่บางทีก็ต้องคิดเผื่อเรื่องการเดินทางไว้บ้าง
พาไปโรงพยาบาลเกษตร ดันไปเลือดสาดกลางโรงพยาบาล เคสฉุกเฉิน ต้องผ่าตัด ต้องให้เลือดอีก แล้วหมาดื้อไง ไม่นอนนิ่งๆ ต้องยืนกอดหมาเป็นเวลาเกิน 6 ชั่วโมงกว่าหมาจะได้ผ่า ออกจากบ้านไปรอคิวตรวจตั้งแต่ตีห้า กลับถึงบ้านเที่ยงคืนกว่า เพราะผ่าตัดตอน 3 ทุ่ม รวมแล้วเสียไปเฉพาะวันนั้น 15,XXX แถมวันรุ่งขึ้นต้องพามาตรวจอาการอีกแต่เช้า เพราะหมาเลือดจาง ต้องดูผลหลังผ่าตัด
เชื่อว่าบางคนตอนที่เลี้ยงหมา ไม่ได้คิดว่าตัวเองจะต้องทำเพื่อหมา เสียสละเพื่อหมา หรือต้องมีค่าใช้จ่ายเพื่อหมาขนาดนี้แน่ๆ ถ้าเป็นหมาพันธุ์แพงๆ คนมีเงินอาจจะไม่คิดมาก แต่กับคนที่เลี้ยงหมาพันธุ์ทางเพราะไม่อยากยุ่งยาก มีค่าใช้จ่ายเยอะ เราว่าคงกลุ้มกันเล็กน้อย
ตอนที่เราอยู่ในโรงพยาบาล บอกตามตรง มีหลายเคสมากๆ ที่พอหมอคุยกับเจ้าของแล้วประเมินราคาให้แล้วเจ้าของหน้าซีด บางคนถึงกับต้องทำเรื่องค้างชำระไว้ก่อนเลยก็มี แล้วคือการบาดเจ็บหรืออุบัติเหตุของหมาเนี่ย มันแพลนล่วงหน้ากันไม่ได้ ถ้าจะเลี้ยงอาจจะต้องเซฟเงินไว้กรณีฉุกเฉินด้วย เหมือนลูกคนเลยแหละ
ดีนะว่าเราพกบัตรเครดิตรูดปื้ดสบายใจ ถึงบ้านไม่ได้รวยเท่าไหร่แต่ก็รูดจ่ายหมื่นห้าได้แต่ไม่มีปัญหา จ่ายไปแล้วไม่ปวดหัวเดือนนี้จะเอาอะไรกิน บางคนที่เขาลำบากไม่มีปัญญาจริงๆ อาจจะคิดก็ได้ว่า "ตามบุญตามกรรม" แล้วก็เกิดท้อขึ้นมาก็ได้ พาลเป็นปัญหาเลิกเลี้ยง ทอดทิ้งหมา
ตอนที่เราขอหมาแจกฟรีในอินเตอร์เน็ทมาเลี้ยง เราก็ไม่ได้คิดว่าจะต้องเจอเรื่องโหดๆ แบบนี้เหมือนกัน อยู่มาตั้งนานแข็งแรงมาตลอด อุตส่ารอดเรื่องโรคเลือด หัวใจ ตับ ปอด กระดูก แบบที่หมาพันธุ์ต่างประเทศชอบเป็น แต่ไม่พ้นมะเร็งผิวหนัง ดีแค่ที่ตัดถุงไข่ออกก็จบ แต่ตอนต้องผ่าตัดด่วนแล้วไม่มีเลือดนี่สิ เกือบตายเพราะที่บ้านเลี้ยงหมาตัวเดียว ไม่มีเลือดสำรอง เครียดมาก เราว่าคนส่วนใหญ่มักลืมนึกถึงเรื่องนี้อ่ะ ถ้ามันอายุ1-7ปีก็ว่าไปอย่าง เซฟเลือดตัวเองไว้ได้ แต่ดันแก่ 12 ปีแถมยังเลือดจาง ต้องหาเลือดจากคนอื่นอย่างเดียวเลย
แล้วหมาเราติดเรามาก ตอนกลางคืนชอบขึ้นมานอนชั้นสองกับเราตอนเราเล่นคอม ตอนผ่าตัดหมอห้ามมันขึ้นบันได เราต้องนอนชั้นล่างเฝ้าหมาเป็นอาทิตย์ๆ เราก็ไม่คิดว่าตัวเองจะทำเพื่อหมาได้ขนาดนั้น แต่ก็ต้องทำอ่ะ
เล่าไว้เป็นอุทาหรณ์ หมาไทยมันก็ป่วยได้ ป่วยแล้วลำบากด้วย เจ้าของสู้เพื่อหมาไหวรึเปล่า? พร้อมจะทุ่มเทกับมันมั้ย เพราะไม่ว่ามันจะเป็นหมามาจากที่ไหน สายพันธุ์อะไร ค่าตัวเท่าไหร่ ถ้ามันมาอยู่กับเราแล้วคือครอบครัว ก็ต้องดูแลสิ่งมีชีวิตในครอบครัวกันไป ส่วนเราๆ อยากสู้กับมันไปนานๆ ให้มันอยู่เกิน 15 ปียิ่งดี เอาเต็มที่ของหมาเลยแหละ ยังไม่อยากจะเสียมันไป
แสดงความคิดเห็น
รับหมามาเลี้ยง ต้องคำนึงถึงอะไรเป็นพิเศษไหมครับ
ใครเคยมีประสบการณ์ รบกวนแนะนำด้วยครับ