++ ปล่อยวางเถอะค่ะ ++

ทุกอย่างมีเกิด ย่อมมีดับ

ทุกสรรพสิ่งล้วนแล้วแต่เป็นมายา

ทุกฃีวิตนั้นไซร้มีราคา

แล้วเหตุใดหนาเราจึงเผ้าระทมใจ


สิ่งที่คุณคิดว่าแน่ มันอาจไม่แน่เสมอไป


มองออกไปสู่ฟ้าสีคราม ไม่มีแม้แต่เงาฝน

จะทำเช่นไรหากเคมียังสับสน

อีกทั้งผจญในผืนสมุทรแสนโศกศัลย์


ปล่อยวางเถิดหนอ ปล่อยวางเถิดหนา ทุกๆคน