รายได้ 3 แสน แต่ขับ eco car แปลกไหมครับ?

ไม่แปลกครับ มันขึ้นอยู่กับความสุขของเราเป็นรูปแบบไหน เพราะความสุขของคนเราต่างกัน แต่ที่สำคัญต้องไม่เกินตัวจนทำให้เราเดือดร้อน

เพื่อนรักผม เป็นเจ้าของหมู่บ้านจัดสรรหลายแห่ง ทำตั้งแต่รุ่นพ่อจนดำเนินการต่อเป็นรุ่นที่สอง ทั้งเป็นเจ้าของโรงงานและกิจการอีกหลายๆอย่าง ผมเดาๆว่ามันน่าจะมีเงินสดส่วนตัวสักร้อยล้าน รถทุกคันในบ้านทั้งของพ่อแม่พี่น้องเป็น mercedez benz หมด แต่มันก็ไปแอบออกรถญี่ปุ่นมาคันนึง ติดแก๊สแล้วใช้ประจำ บอกประหยัดดี เวลาออกงานค่อยเอารถเบนซ์ไป (2 ปี benz e-coupe มันใช้ไม่ถึง 5000 โล...)

พี่สาวและพี่เขยผมเป็นหมอ เป็นหุ้นส่วนของ รพ. แห่งหนึ่งด้วย รายได้พี่ผมต่ำๆรวมกันก็เดือนละ 5-6 แสน แต่เธอไม่สนเรื่องรถเลย คุณเธอยังขับ jazz ใช้จนเครื่องมันระเบิด (คือขับอย่างเดียว ดูแลไม่เป็น) ตอนนี้เลยจำใจขายทิ้ง (คือขายเป็นเศษเหล็กเลยง่ะ ) ออก SUV มาใช้กันทั้งคู่ แต่... กระเป๋าพี่สาวผม คุณเห็นกรุคุณเธอจะกรี๊ดเหมือนผม และพี่สาวผมไปเที่ยวเมืองนอกปีละครั้งอย่างต่ำ ความสุขของเธอไม่ใช่รถ แต่เป็นช้อปปิ้งและท่องเที่ยวต่างหาก

น้องสาวผมเป็นหมอฟันเปิดคลีนิคเองสามีเป็นเจ้าของบริษัทคอม รายได้น้องผมคนเดียวก็ 4-5 แสนแล้ว แต่น้องผมขับ... vios ครับ เพราะบ้านกับคลีนิคห่างกันนิดเดียว ชนาดใช้มา 7-8 ปีแล้ว ตอนนี้เริ่มดูรถพวก CหรือD-segment เห็นราคาผ่อนน้องผมบอก รอมอเตอร์โชว์ละกัน (คือต่อมงกยังเยอะ) แต่น้องผมชอบลงทุนอสังหา ตึกแถวคอนโดเพียบ มีเงินเท่าไหร่คุณเธอกว้านซื้อตลอด แถวโป๊ะเงินด้วยนะ คอนโดคุณเธอ เขาให้ผ่อน 25 ปี คุณเธอเล่นผ่อน 3 ปีหมด

ส่วนผม ตอนนี้ยังใช้ tiida ติดแก็สอยู่เลย แต่ผมรักรถคันนี้มาก เพราะรถคันนี้สร้างรายได้ให้ผม ผมคิดว่ามากกว่ามูลค่ารถไปสัก 2-3 เท่าแล้ว ขนของได้เยอะ ตอนจอดรถสะดวกมาก และอีกอย่างที่ผมไม่เปลี่ยนรถเพราะผมก็ไม่อยากให้เพื่อนบ้านหรือคนรอบข้างรู้ว่าเรามีรายได้แบบไหน ให้เขาคิดว่าเราพอมีพอกินพอ (จริงๆเฉลี่ยแล้วแต่ละเดือน ผมมีเงินเข้ายังไม่หัก คชจ สามารถซื้อรถ eco car เงินสดได้เลย มีบางเดือนที่งานเข้าเยอะ เกือบได้ civic เงินสด แต่อาจเพราะผมสร้างธุรกิจกันขึ้นมาเอง ตอนผมกับแฟนล้มลุกคลุกคลาน บางเดือนแทบไม่มีเงินจะจ่าย คชจ ต่างๆ มีเดือนนึงผมเหลือเงินแค่ 64 บาท แฟนผมแทบจะร้องให้ทุกวัน ว่าเราทำทุกอย่างขยันตัวเป็นเกลียวแต่ทำไมเราไม่มีอะไรเลย ผมเลยบอกว่าเรายังทำไม่พองัย เราสู้มา 3-4 ปี กว่าเราจะเริ่มลืมตาอ้าปากได้ก็สัก 2 ปีนี่เองครับ ทำให้พอตอนนี้เราเริ่มมี แต่เรากลัวกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก อะไรก็ไม่ซื้อไม่ใช้ ประหยัดอย่างเดียว)
แต่จากที่ไม่เคยสนรถยุโรปเลย ตอนนี้ผมก็เริ่มมีมองๆบ้างแล้วเหมือนกัน เพราะรถพวกนี้ก็เหมือนกับการลงทุนเหมือนกัน คือลงทุนกับความปลอดภัยของตัวเราเอง แต่ผมก็ยังไม่รีบร้อนเพราะยังรักน้องทีด้า กะว่าดูๆเว็บ ค้นข้อมูล ดูโบรชัวร์ให้กิเลสขึ้นเล่นๆไปก็พอ อีกสัก 2-3 ปีให้นิ่งๆ ผมอาจจะคิดอีกสักรอบว่าจะซื้อดีมั้ย (รถยังไม่ใช่ความสุขของผม ความสุขคือการที่มีเวลากับครอบครัว ผมกินข้าวกับพ่อแม่พี่น้อง อย่างต่ำอาทิตย์และ 3-4 ครั้ง ทั้งๆที่แต่งงานมีครอบครัวหมดแล้ว มีเงินที่ทำให้เราไม่กังวล มีงานที่เราทุ่มเททำอย่างเต็มที่ มีเวลาเล่นกับลูกทุกคืนก่อนนอน นี่ก็เพียงพอแล้ว ใครจะว่าผมใช้รถอะไร แต่งตัวยังไง ผมไม่แคร์เลยนะ วันที่ผมลำบากคนพวกนั้นเคยมาช่วยผมมาให้เงินผมมั้ยล่ะ เวลาผมลำบากก็มีแค่ครอบครัวตัวเองทั้งนั้น)

จขกท กับผมอาการเดียวกันเลยนะ อิอิ ดึกๆก็หาข้อมูล ไปดูรถที่เขาโชว์ในห้าง ดูราคา อยากได้ๆๆๆๆๆ สติมา ปลง เลิกคิด แล้วก็วนลูปเดิม สนุกดีครับ

แปลกไหม ?
แปลกครับ

ผมมีรายได้ขนาดนี้ ผมก็เริ่มรักตัว กลัวตาย อยากอยู่ใช้เงินนานๆ รวมถึง อยากสบายเวลาเดินทางครับ

รายได้ผม ไม่เท่าคุณ แต่ผมก็เปลี่ยนรถใหญ่ขึ้น ตามกำลังผมแหละ มันต่างกันเยอะนะ ขับรถเล็กๆเดินทางไกล กับ ขับรถใหญ่เดินทางไกล เหนื่อยผิดกัน ยังไม่นับสมรรถนะของมัน ที่ทำให้หลบหลีก รอดพ้นจากอุบัติเหตุได้ครับ

ผมก็ผ่านชีวิตที่ยากลำบากมานะ แต่นั่นสอนให้ผมใช้เงินเป็น แต่ไม่ใช่ "งก" ครับ

ทางสายกลางสิ ไม่ต้องใช้ถึง 2ล้าน แต่ควรหารถระดับราคา 8แสนกว่า ไปจนถึง 1.8 ล้าน  ใช้ skill ในการวิเคราะห์ของคุณเลือกดู
คหสต. คุณไม่ควรใช้รถเล็กๆ เพราะมันไม่ปลอดภัย เวลามีอุบัติเหตุมันเสี่ยงกว่ารถใหญ่ เป็นไรขึ้นมา ถ้าร่างกายไม่เหมือนเดิม ความสามารถในการหาเงินและอื่นๆจะตกลงไปและไม่สามารถซื้อคืนมาได้ ไม่ว่าจะใช้เงินเท่าไหร่ก็ตาม