ตอนที่ 45: ทางเลือกของหัสรังสี (1/2)
http://pantip.com/topic/31785978
คุยกันก่อนนะคะ
คุณ ตะวันรัตติกาล: ขอบคุณมากค่ะ
คุณ GTW: สำหรับบาเยนทร์ไม่ต้องห่วงค่ะ ตอนนี้มีคนอื่นน่าห่วงกว่า
คุณ Phoenixorus: ขอบคุณมากค่ะ
คุณ zoi: อืม...อืม...(?)
คุณ ซาลาสซา: ยินดีที่สามารถเอาคุณกลับมาจากเกมออนไลน์ได้ค่ะ ^^ (นี่ถ้าได้คนในตำนานคุณ scottie กลับมาด้วยน่าจะครบแก็งค์ล่ะนะ)
และขอขอบคุณผู้กดถูกใจค่ะ: คุณ ซาลาสซา ,คุณ หอมมาก ,คุณ Phoenixorus ,คุณ CAN LIVE , คุณ GTW , คุณ ตะวันรัตติกาล และ คุณ zoi ค่ะ
ขอบคุณ คุณ CAN LIVE ที่เข้าไปทักในบล็อคด้วยค่ะ
ความเดิมจากตอนที่แล้ว
อารมันและบุษบรรณกลับมาจากเกาะแห่งความตายได้โดยการช่วยเหลือของเหล่าเทพใต้ดิน แต่กระนั้นความวุ่นวายที่อารมันทิ้งก่อนที่เขาจะไปเกาะแห่งความตายสร้างความไม่พอใจแก่เทพตะวันออก และเรียกร้องให้บังสูรย์มอบตัวอารมันให้ฝ่ายตะวันออกชำระความ ทว่าในชั่วเวลานั้นหัสรังสีจงใจปรากฎตัวแล้วเอาตัวมัสลินไปกับตนด้วย อารมันเห็นดังนั้นจึงใช้วิหคเทพของเทพตุลาการไล่ตามไป
45. ทางเลือกของหัสรังสี (2/2)
แต่ฝ่ายตรงข้ามไม่ได้คิดจะทำตามคำบอกของอารมันเลยสักนิดเดียว หัสรังสีร่ายเวทจู่โจมพวกเขาอีกครั้ง ทว่าอารมันเดาทางได้จึงหลบทันอย่างง่ายดาย หรืออาจเป็นเพราะพละเวทของคู่ต่อสู้ไม่ได้ทรงพลังเช่นเดิม เมื่อนั้นอารมันจึงฉุกคิด
หัสรังสีกำลังถ่วงเวลา... เมื่อคิดได้ดังนั้นอารมันจึงตัดสินใจได้ในที่สุด
ขอโทษทีเถอะ...เจ้านก
นักล่านกแห่งผาพญาครุฑหยิบเชือกที่มีตุ้มเหล็กขนาดเท่ากำปั้นถ่วงไว้ที่ปลายข้างหนึ่งซึ่งสดายุของเทพตุลาการจะมีประจำไว้ป้องกันภัยจากพาฬปักษ์แบบเดียวกับนักล่านก อารมันเลือกอันที่เบาที่สุด พลางกะน้ำหนักในมือ แล้วตะโกนบอกผู้ที่บินนำหน้าอยู่ไม่ไกล
“จ้าวแดนตะวันออก นี่คือโอกาสสุดท้ายของท่าน ได้โปรดหยุดก่อน”
แต่แล้วยังไม่ทันที่อารมันจะตัดสินใจทำอะไร จู่ๆ ผู้ที่บินอยู่ด้านหน้ากลับบังคับสดายุพุ่งต่ำลง ทว่าไม่ใช่ในรูปแบบการบินเพื่อหลบหนีโดยสิ้นเชิง มายาภาพที่อีกฝ่ายเสกขึ้นมาพลันอันตรธานไปพร้อมกัน อารมันตระหนักได้ในทันใด เขาละมือจากการจู่โจมมากระตุกสายบังเ
ยนสดายุ มันปักหัวพุ่งต่ำลงตามวิหคตัวแรกไปอย่างรวดเร็ว เทพเวนไตยตามไปทันก่อนที่สดายุจะตกกระแทกหน้าผา เขาปลดสายนิรภัยแล้วกระโดดลงบนตัวสดายุของหัสรังสี ตอนที่เขาไปถึงร่างจ้าวแดนตะวันออกนั้นฝ่ายตรงข้ามแทบสิ้นสติแล้ว อารมันยืนทรงกายบนหลังสดายุ แย่งสายบังคับมาจากมือของหัสรังสีก่อนจะรู้ว่าสดายุตัวนี้ถูกวางยาเอาไว้
นี่เองที่ทำให้มันบินตกอย่างไร้ทิศทาง...
เทพเวนไตยสบถออกมาอย่างหัวเสีย กระนั้นเขาก็ยังไม่ยอมปล่อยการบังคับสดายุเพื่อเอาตัวรอด นักรบแห่งวิหารสูงตัดสินใจเรียกวายุเวท สดายุของหัสรังสีดุจกลายสภาพเป็นเครื่องร่อน อารมันบังคับเวทวายุพยายามประคองสดายุให้ค่อยๆ ถลาลง เมื่อใกล้จะถึงพื้นเขาปลดสายนิรภัยของจ้าวแดนตะวันออกแล้วแบกฝ่ายนั้นไว้บนไหล่ กระโดดลงจากหลังวิหคก่อนที่ร่างของมันจะไถลไปกับพื้นหญ้าจนครูดเอาผืนดินไปเป็นทางยาว
อารมันปล่อยร่างจ้าวแดนตะวันออกลงพื้นดังตึบ
ร่างที่อยู่ในอาการกึ่งนั่งกึ่งนอนเอนหลังพิงโขดหินที่ใกล้ที่สุดเหยียดแข้งขายาวออกมาอย่างสิ้นท่า คล้ายอารมันจะเคยเห็นภาพนี้มาก่อนทว่าอยู่ในคนละสถานการณ์ ครั้นฝ่ายตรงข้ามเห็นผู้ที่เพิ่งช่วยชีวิตตน เขาหัวเราะน้อยๆ แต่แล้วก็ต้องหยุดกะทันหันเพราะบาดแผลที่กลางตัว แต่กระนั้นยังฝืนยิ้มมุมปาก
“เจ้านี่มันตายยากเย็นเสียจริง” หัสรังสีว่า หน้าตาของเขาซีดลงอย่างน่ากลัวไม่คล้ายจ้าวแดนตะวันออกผู้อหังการเลย
อารมันไม่ตอบในทีแรก เขามองบาดแผลที่กลางลำตัวของหัสรังสีพลางขมวดคิ้ว
ไม่ใช่แผลใหม่...จ้าวแดนตะวันออกบาดเจ็บอยู่แล้วตอนตัดสินใจท้ารบกับข้างั้นหรือ อา...มิน่าเล่า
หัสรังสีก้มลงมองบาดแผลฉกรรจ์ของตัวเองแล้วเอ่ยขึ้น
“หากได้รากเขาสุเมรุ บาดเจ็บแค่นี้ไม่เท่าไรเลย ซ้ำยังจะมีพละเวทเพิ่มขึ้นอีกเป็นเท่าตัว”
“แต่ท่านไม่ได้แตะมันเลยตอนรบกับข้าไม่ใช่หรือ” อารมันแย้ง
“ข้าตัดสินใจผิด” หัสรังสีบอกปัดง่ายๆ ร่างของเขาค่อยๆ ตะแคงข้างลงช้าๆ อารมันขยับเข้ามาใกล้ เอื้อมหยิบผ้ารองนั่งจากอานวิหคมาซ้อนใต้ศีรษะของผู้บาดเจ็บ ในใจนึกสงสัยถึงบาดแผลฉกรรจ์ที่จ้าวแดนตะวันออกจงใจปกปิด
“ไม่ต้องมาช่วย” หัสรังสีกัดฟันกรอด ทว่าตอนนี้เขาไม่เหลือกำลังแม้แต่จะขยับร่างหนี จึงได้แต่บอกเสียงเบา “ไม่มีประโยชน์...ข้าไม่ได้บาดเจ็บเพียงอย่างเดียว แต่โดนพิษด้วย พิษบาดาลของนางยักษ์นั่นร้ายกาจจริงๆ” หัสรังสีถอนใจยาว มือข้างหนึ่งยังกุมบาดแผลที่ท้อง
“ท่านสังหารยักษิณีนีรนาทงั้นหรือ ท่านถึงได้โดนพิษของนาง ท่านทำเช่นนี้ทำไม” อารมันถาม ทว่าอีกฝ่ายยังคงนิ่งเฉย เขาจึงเปลี่ยนประโยคใหม่ “เป็นท่านใช่ไหมที่จงใจทิ้งเบาะแสไว้ให้สภาตุลาการตามรอยไปถึงเกาะแห่งความตาย เพราะท่านรู้ว่าบุษบรรณมีเวทวิวัฒน์ที่สามารถตามรอยไปถึงเกาะแห่งความตายได้ พวกมันบังคับให้ท่านทำเช่นนี้หรือ ทำไมกัน ท่านครองนครตะวันออกอยู่แล้ว มีทัพวังสุริยันอยู่ในอาณัติ มีอำนาจเป็นหนึ่งในสี่ของเทพอาณาจักร ท่านจะอยากได้เทพนักรบเหล่านี้ไปทำไมกัน”
“
เจ้าจะเข้าใจอะไร!” ฝ่ายตรงข้ามร้องถามอย่างเจ็บปวด ฝืนหัวเราะ
คำอธิบายคำที่ถูกเซ็นเซอร์ (="=)
ที่ผ่านมาคำนี้ก็โพสผ่านปรกติไม่มีปัญหานะคะ แล้วก็ไม่ได้หยาบอะไรเลย แต่ถ้าอ่านแบบไม่รวมคำสะกดมันจะกลายเป็นคำหยาบไปโดยปริยาย
คำที่ถูกพันทิปเซ็นคือ >>
http://dictionary.sanook.com/search/bridle
อะไรว้า...
จ้าวจตุรทิศ ภาคจัณฑวาตา ตอนที่ 45: ทางเลือกของหัสรังสี (2/2)
คุยกันก่อนนะคะ
คุณ ตะวันรัตติกาล: ขอบคุณมากค่ะ
คุณ GTW: สำหรับบาเยนทร์ไม่ต้องห่วงค่ะ ตอนนี้มีคนอื่นน่าห่วงกว่า
คุณ Phoenixorus: ขอบคุณมากค่ะ
คุณ zoi: อืม...อืม...(?)
คุณ ซาลาสซา: ยินดีที่สามารถเอาคุณกลับมาจากเกมออนไลน์ได้ค่ะ ^^ (นี่ถ้าได้คนในตำนานคุณ scottie กลับมาด้วยน่าจะครบแก็งค์ล่ะนะ)
และขอขอบคุณผู้กดถูกใจค่ะ: คุณ ซาลาสซา ,คุณ หอมมาก ,คุณ Phoenixorus ,คุณ CAN LIVE , คุณ GTW , คุณ ตะวันรัตติกาล และ คุณ zoi ค่ะ
ขอบคุณ คุณ CAN LIVE ที่เข้าไปทักในบล็อคด้วยค่ะ
ความเดิมจากตอนที่แล้ว
อารมันและบุษบรรณกลับมาจากเกาะแห่งความตายได้โดยการช่วยเหลือของเหล่าเทพใต้ดิน แต่กระนั้นความวุ่นวายที่อารมันทิ้งก่อนที่เขาจะไปเกาะแห่งความตายสร้างความไม่พอใจแก่เทพตะวันออก และเรียกร้องให้บังสูรย์มอบตัวอารมันให้ฝ่ายตะวันออกชำระความ ทว่าในชั่วเวลานั้นหัสรังสีจงใจปรากฎตัวแล้วเอาตัวมัสลินไปกับตนด้วย อารมันเห็นดังนั้นจึงใช้วิหคเทพของเทพตุลาการไล่ตามไป
45. ทางเลือกของหัสรังสี (2/2)
แต่ฝ่ายตรงข้ามไม่ได้คิดจะทำตามคำบอกของอารมันเลยสักนิดเดียว หัสรังสีร่ายเวทจู่โจมพวกเขาอีกครั้ง ทว่าอารมันเดาทางได้จึงหลบทันอย่างง่ายดาย หรืออาจเป็นเพราะพละเวทของคู่ต่อสู้ไม่ได้ทรงพลังเช่นเดิม เมื่อนั้นอารมันจึงฉุกคิด
หัสรังสีกำลังถ่วงเวลา... เมื่อคิดได้ดังนั้นอารมันจึงตัดสินใจได้ในที่สุด ขอโทษทีเถอะ...เจ้านก
นักล่านกแห่งผาพญาครุฑหยิบเชือกที่มีตุ้มเหล็กขนาดเท่ากำปั้นถ่วงไว้ที่ปลายข้างหนึ่งซึ่งสดายุของเทพตุลาการจะมีประจำไว้ป้องกันภัยจากพาฬปักษ์แบบเดียวกับนักล่านก อารมันเลือกอันที่เบาที่สุด พลางกะน้ำหนักในมือ แล้วตะโกนบอกผู้ที่บินนำหน้าอยู่ไม่ไกล
“จ้าวแดนตะวันออก นี่คือโอกาสสุดท้ายของท่าน ได้โปรดหยุดก่อน”
แต่แล้วยังไม่ทันที่อารมันจะตัดสินใจทำอะไร จู่ๆ ผู้ที่บินอยู่ด้านหน้ากลับบังคับสดายุพุ่งต่ำลง ทว่าไม่ใช่ในรูปแบบการบินเพื่อหลบหนีโดยสิ้นเชิง มายาภาพที่อีกฝ่ายเสกขึ้นมาพลันอันตรธานไปพร้อมกัน อารมันตระหนักได้ในทันใด เขาละมือจากการจู่โจมมากระตุกสายบังเ
นี่เองที่ทำให้มันบินตกอย่างไร้ทิศทาง...
เทพเวนไตยสบถออกมาอย่างหัวเสีย กระนั้นเขาก็ยังไม่ยอมปล่อยการบังคับสดายุเพื่อเอาตัวรอด นักรบแห่งวิหารสูงตัดสินใจเรียกวายุเวท สดายุของหัสรังสีดุจกลายสภาพเป็นเครื่องร่อน อารมันบังคับเวทวายุพยายามประคองสดายุให้ค่อยๆ ถลาลง เมื่อใกล้จะถึงพื้นเขาปลดสายนิรภัยของจ้าวแดนตะวันออกแล้วแบกฝ่ายนั้นไว้บนไหล่ กระโดดลงจากหลังวิหคก่อนที่ร่างของมันจะไถลไปกับพื้นหญ้าจนครูดเอาผืนดินไปเป็นทางยาว
อารมันปล่อยร่างจ้าวแดนตะวันออกลงพื้นดังตึบ
ร่างที่อยู่ในอาการกึ่งนั่งกึ่งนอนเอนหลังพิงโขดหินที่ใกล้ที่สุดเหยียดแข้งขายาวออกมาอย่างสิ้นท่า คล้ายอารมันจะเคยเห็นภาพนี้มาก่อนทว่าอยู่ในคนละสถานการณ์ ครั้นฝ่ายตรงข้ามเห็นผู้ที่เพิ่งช่วยชีวิตตน เขาหัวเราะน้อยๆ แต่แล้วก็ต้องหยุดกะทันหันเพราะบาดแผลที่กลางตัว แต่กระนั้นยังฝืนยิ้มมุมปาก
“เจ้านี่มันตายยากเย็นเสียจริง” หัสรังสีว่า หน้าตาของเขาซีดลงอย่างน่ากลัวไม่คล้ายจ้าวแดนตะวันออกผู้อหังการเลย
อารมันไม่ตอบในทีแรก เขามองบาดแผลที่กลางลำตัวของหัสรังสีพลางขมวดคิ้ว ไม่ใช่แผลใหม่...จ้าวแดนตะวันออกบาดเจ็บอยู่แล้วตอนตัดสินใจท้ารบกับข้างั้นหรือ อา...มิน่าเล่า
หัสรังสีก้มลงมองบาดแผลฉกรรจ์ของตัวเองแล้วเอ่ยขึ้น
“หากได้รากเขาสุเมรุ บาดเจ็บแค่นี้ไม่เท่าไรเลย ซ้ำยังจะมีพละเวทเพิ่มขึ้นอีกเป็นเท่าตัว”
“แต่ท่านไม่ได้แตะมันเลยตอนรบกับข้าไม่ใช่หรือ” อารมันแย้ง
“ข้าตัดสินใจผิด” หัสรังสีบอกปัดง่ายๆ ร่างของเขาค่อยๆ ตะแคงข้างลงช้าๆ อารมันขยับเข้ามาใกล้ เอื้อมหยิบผ้ารองนั่งจากอานวิหคมาซ้อนใต้ศีรษะของผู้บาดเจ็บ ในใจนึกสงสัยถึงบาดแผลฉกรรจ์ที่จ้าวแดนตะวันออกจงใจปกปิด
“ไม่ต้องมาช่วย” หัสรังสีกัดฟันกรอด ทว่าตอนนี้เขาไม่เหลือกำลังแม้แต่จะขยับร่างหนี จึงได้แต่บอกเสียงเบา “ไม่มีประโยชน์...ข้าไม่ได้บาดเจ็บเพียงอย่างเดียว แต่โดนพิษด้วย พิษบาดาลของนางยักษ์นั่นร้ายกาจจริงๆ” หัสรังสีถอนใจยาว มือข้างหนึ่งยังกุมบาดแผลที่ท้อง
“ท่านสังหารยักษิณีนีรนาทงั้นหรือ ท่านถึงได้โดนพิษของนาง ท่านทำเช่นนี้ทำไม” อารมันถาม ทว่าอีกฝ่ายยังคงนิ่งเฉย เขาจึงเปลี่ยนประโยคใหม่ “เป็นท่านใช่ไหมที่จงใจทิ้งเบาะแสไว้ให้สภาตุลาการตามรอยไปถึงเกาะแห่งความตาย เพราะท่านรู้ว่าบุษบรรณมีเวทวิวัฒน์ที่สามารถตามรอยไปถึงเกาะแห่งความตายได้ พวกมันบังคับให้ท่านทำเช่นนี้หรือ ทำไมกัน ท่านครองนครตะวันออกอยู่แล้ว มีทัพวังสุริยันอยู่ในอาณัติ มีอำนาจเป็นหนึ่งในสี่ของเทพอาณาจักร ท่านจะอยากได้เทพนักรบเหล่านี้ไปทำไมกัน”
“เจ้าจะเข้าใจอะไร!” ฝ่ายตรงข้ามร้องถามอย่างเจ็บปวด ฝืนหัวเราะ
คำอธิบายคำที่ถูกเซ็นเซอร์ (="=)
ที่ผ่านมาคำนี้ก็โพสผ่านปรกติไม่มีปัญหานะคะ แล้วก็ไม่ได้หยาบอะไรเลย แต่ถ้าอ่านแบบไม่รวมคำสะกดมันจะกลายเป็นคำหยาบไปโดยปริยาย
คำที่ถูกพันทิปเซ็นคือ >> http://dictionary.sanook.com/search/bridle
อะไรว้า...