เรานั่งสมาธิสงบดี แล้วก็เลยหลับเลย ได้ฟังเทศน์ ท่านว่าเป็นสมาธิแบบมิจฉาสมาธิ เพราะสมาธินั้นหลงอยู่ในโมหะ
เราต้องการนั่งสมาธิเพียงขนิกสมาธิเพื่อทำกรรมฐานเท่านั้น ถ้าเรากำหนดตลอดไม่หยุด จะดีกว่าหรือเปล่า ตามปกติพอจิตสงบ มันจะหยุดคำบริกรรมเอง
จิตมันก็จะค่อยๆนิ่งขึ้น สุดท้ายลงที่การหลับ แต่เราลืมตาทำสมาธิ ก็สงบดี ไม่หลับ ทำอย่างนั้นดีกว่าไหมคะ แต่ยากกว่านั่งสมาธิหลับตา อันนั้นมันสบายมาก
เดินๆไป แล้วความรู้สึกเหมือนมันไม่ต่อกัน บอกไม่ถูกนะคะ คือ มันก็ไม่ได้เกิดดับชัดเจน แต่การรู้ครั้งแรกกับครั้งต่อไป มันเหมือนมีช่องว่างนิดนึง นิดนึงจริงๆนะ ไม่แน่ใจว่าคิดไปเอง หรือจิตมันเห็นจริงๆ
ขอคำแนะนำจากผู้รู้ด้วยค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
การนั่งสมาธิไม่ให้เป็นมิจฉาสมาธิจะต้องทำอย่างไรคะ
เราต้องการนั่งสมาธิเพียงขนิกสมาธิเพื่อทำกรรมฐานเท่านั้น ถ้าเรากำหนดตลอดไม่หยุด จะดีกว่าหรือเปล่า ตามปกติพอจิตสงบ มันจะหยุดคำบริกรรมเอง
จิตมันก็จะค่อยๆนิ่งขึ้น สุดท้ายลงที่การหลับ แต่เราลืมตาทำสมาธิ ก็สงบดี ไม่หลับ ทำอย่างนั้นดีกว่าไหมคะ แต่ยากกว่านั่งสมาธิหลับตา อันนั้นมันสบายมาก
เดินๆไป แล้วความรู้สึกเหมือนมันไม่ต่อกัน บอกไม่ถูกนะคะ คือ มันก็ไม่ได้เกิดดับชัดเจน แต่การรู้ครั้งแรกกับครั้งต่อไป มันเหมือนมีช่องว่างนิดนึง นิดนึงจริงๆนะ ไม่แน่ใจว่าคิดไปเอง หรือจิตมันเห็นจริงๆ
ขอคำแนะนำจากผู้รู้ด้วยค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ