[ระบาย] รักเขามา4ปีเต็มแต่ไม่กล้าบอก แห้วไม่ว่าแต่ดันเคยใจตรงกันT^T

กระทู้สนทนา

ขอระบายเล็กๆน้อยๆนะคะ

แล้วก็ไว้เป็นเรื่องสอนใจสำหรับใครบางคนกันแห้วแบบเราค่ะ เพราะมันจะเสียดายมากกกกกกT^T

เกริ่นเรื่องนิดนึง

เราในตอนนี้อยู่ปี1ม.แห่งหนึ่งค่ะ เคยแอบชอบเพื่อนสมัยมัธยมคนหนึ่งซึ่งตอนม.1-2จัดว่าหน้าตาธรรมดามากกกก ตัวก็เตี้ยด้วยเรื่องของเรื่อง 555

แต่พอม.3เขาก็ดูแลตัวเองมากขึ้นนะคะจนถึงม.4นี่สูงและกลายเป็นหนุ่มHotไปเลยจนจบม.6
(วันวาเลนไทน์3ปีในช่วงม.ปลาย มันไม่เคยเดินกลับบ้านตัวเปล่าเลยค่ะ)

เขาเรื่องนะคะ

เรากับมัน (ใช้ชื่อย่อว่า เอ แล้วกันนะคะ) อยู่ห้องเดียวกันตอนม.1-2ค่ะ จะบอกว่าเราแอบชอบเอตั้งแต่ตอนม.1แล้วค่ะ 555 แถมเพื่อนๆดูออกหรืออะไรก็ไม่รู้ชอบแซวเรากับเอตลอด (คือสาบานว่าไม่เคยบอกใครกระทั่งเพื่อนสนิทT^T) จนช่วงหนึ่งเอก็ห่างจากเราไป แถมมีข่าวว่าไปชอบเพื่อนเราอีกคนอีก อกหักตั้งแต่ยังไม่เริ่มเลย เสียใจ เม่าฝนตก

พอขึ้นม.3เราแยกห้องกันค่ะ 555 แต่ไม่รู้ทำไมจู่ๆเพื่อนเอก็มาบอกว่า"เอมันชอบแกอ่ะ" อ่ะค่ะ

เราก็งงซิคะ?? คือตอนอยู่ห้องเดียวกันไม่ยักกะสนใจเรา พอแยกห้องดันมาชอบเราซะงั้น แต่ก็ได้แต่ทำตัวกลบเกลื่อนว่าเอมันคงล้อเล่นไป (คือเราจะบอกว่าเป็นคนที่ขี้อายมาก(ผิดกะในเน็ต 555) ไม่กล้าจีบใครก่อน หรือต่อให้ใครจีบติดนี่กว่าจะทำใจบอกว่า"เอ้ย เราก็ชอบนายนะ"เนี่ยนานมากๆเลยค่ะ เกลียดนิสัยนี้ตัวเองจัง

)

ตอนช่วงนั้นเราโดนอาจารย์ว่าเรื่องใส่นาฬิกามาโรงเรียน เลยประชดค่ะ ใส่มันทั้งกำไล (กำไลใส่แขนผู้หญิงอ่ะค่ะ แต่เป็นพลาสติกใสๆ มีลายนิดหน่อย) ใส่แหวนเงินด้วย ใส่นาฬิกาอีก (เพื่อนยังทักเลยว่าแกจะกลายเป็นยิปซีแล้วเหรอ เพราะที่ข้อมือใส่อะไรต่อมิอะไรเยอะมาก 555) ไอ้เอค่ะ มันมายืมของๆเราใส่ทุกเช้า ทั้งนาฬิกา ทั้งแหวน ทั้งกำไล (ดียังเหลือสายศีลไว้ให้) จนเพื่อนมันทักว่า"เอ็งพบทางสว่างแล้วเรอะ" เพราะของที่มันใส่มันเป็นของผู้หญิง 555

มันยืมเอาไปใส่ตอนเช้าแล้วตอนเย็นก็จะเอามาคืนให้อ่ะ ช่วงนั้นคือ แอร๋ยยย ฟินค่ะ เพราะทุกครั้งที่มันเอามาคืนเราหลอกแต๊ะอั๋งสัมผัสมือนิดๆด้วย (สาบานว่านี่เด็กม.3 555)

จนบางวันที่เราไม่ได้เจอเอตอนเช้าเราก็ใส่เยอะๆเป็นยิปซีของเราไปตามปกติ เพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกันกับเอยังทักเลย "เอ้ย ใส่ของเหมือนของไอ้เอเลย เป็นแฟนกันป่าววะ เอซื้อให้เหรอ บลาๆๆ" พอเราบอกไปว่าที่เอใส่อ่ะของเราพวกมันเลยไปซักเอกันว่าชอบเรารึเปล่า แน่นอนว่าปฏิเสธตามเคย เม่าโศก

จนม.3เทอมสองเราก็เริ่มคุยกับผู้ชายคนอื่น (คุยนานมาก ครึ่งปี555 เล่นตัวก็เงี้ย เท่

)+ เป็นแฟนกันเป็นเวลาเกือบ2ปี (จะจบม.5) ตอนกำลังเศร้าๆเพราะอกหัก เจอเอมากวนส้นตึกบ่อยๆค่ะเลยเกิดอารมณ์เก่าอีกรอบ

(งงตัวเองเหมือนกัน โดนกวนแล้วใจสั่น 55)

แต่ตอนนี้ก็ไม่กล้าคุยโต้งๆว่าชอบมัน เพราะ
1 เราเป็นคนขี้อายมากอย่างที่บอกค่ะ
2 มันหล่อมากกกก ตอนนี้กลายเป็นหนุ่มHOTไปแล้ว เป็นนักกีฬาเล่นบอลด้วย แต่ตัวยังขาวจั๊ว (สนามกลางแจ้งนะคะ)

ในใจคิดแค่ว่าหมดโอกาสแหง๋ๆเลยคุยกับมันเหมือนเพื่อนและไม่ได้บอกอะไรเลยจนจบม.6ค่ะ ตอนวาเลนไทน์มันก็ทวงของจากเราทุกปีนะ เราก็ให้ทุกปีเพราะคิดว่ามันเห็นแก่กิน แต่ช่วงปีหลังๆเริ่มขอให้แปะสติ๊กเกอร์ตรงเสื้อให้ด้วย ไอ้เราก็เขินๆ มโนว่ามันน่าจะรู้สึกกะเราเป็นพิเศษ แต่พอตอนเย็นเจอมันอีกทีสติ๊กเกอร์เต็มเสื้อเอเลยค่ะ

ของขวัญอย่างดอกไม้หรือกระทั่งตุ๊กตาก็เต็มไม้เต็มมือ หึงนะคะ ... แต่ก็แกล้งเข้าไปทักว่าได้ของเยอะนะ เนื้อหอมนะ ตามประสาเพื่อนสาวแซวเพื่อนชายแหล่ะค่ะ แต่แบบ โคตรเจ็บเลยตอนนั้น ยังจำความรู้สึกได้จนถึงตอนนี้... เม่าเศร้า

พอจบไปก็คิดว่าความรู้สึกจะหาย...ไม่หายอีก! จนจะจบปี1แล้วเนี่ยยยย

จนกระทั่งตอนนี้รู้ว่ามันกำลังตกลงใจจะคบกับผู้หญิงอีกคนในเร็วๆนี้ ซึ่ง หน้าตาดี...เราก็เศร้าไป

รู้อะไรไหมคะ ว่าเราจะเศร้าน้อยกว่านี้ถ้าเพื่อนมันไม่มาบอกว่า "ที่จริงเอก็เคยชอบแกนะ ชอบมาตั้งแต่ม.3แล้วมั้ง" เราก็ อ้าว? ตอนนั้นไม่ได้ล้อเล่นหรอกเหรอ มันบอกว่าคือไม่รู้ว่าชอบตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ที่แน่ๆคือมันชอบเรามานานแล้ว

"มันก็จีบแกอยู่นะ แกไม่รู้ตัวเลยเรอะ"

.....??

"เหอะ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย เม่าฝนตก

"

คือเราไม่รู้เรื่องจริงๆนะคะ ไม่ได้แกล้งแอ๊บใสแต่อย่างใด ได้แค่คิดว่าถ้ารู้ว่ามันชอบนะป่านนี้บอกความจริงว่าชอบไปนานแล้ว เสียใจ ที่สำคัญ เสียดายยยย

พาพันเศร้า

ที่เอามาเล่านี่สาเหตุหลักเลยคือ 1 ระบายค่ะ ระบายความเสียดาย 2 เผื่อจะได้เอาไปเป็นข้อคิดไม่ให้มาเสียใจภายหลังแบบเรา แง้ T[]T!!

ขอบคุณสำหรับพื้นที่ให้ระบายนะคะ