คือเห็นเพื่อนบ้านของเราในแต่ละประเทศเค้าพัฒนาก็ดีใจด้วยนะครับ แต่พอหันกลับมามองที่บ้านเราเองแล้วรู้สึกเศร้าใจอย่างไงไม่รู้ เศษฐกิจก็กำลังจะพังเพราะการชุมนุมครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนนี้ประเทศเราเหมือนคนที่ค่อยๆสะสมสารพิษไว้ในร่างกายเลื่อยๆ จะเป็นมะเร็งแต่ตอนนี้ก็ยังไม่หยุด ก็ยังสะสมต่อ คอยดูกันครับ การท่องเที่ยวตกฮวบแน่นอน เรื่องการลงทุนทางธุระกิจไม่ต้องพูดถึง ขนาดพี่โตโยยังคิดจะย้ายฐานการผลิต แต่ที่ผมรู้ๆ Nikon ไปเปิดโรงงานที่ลาวแล้ว และที่สำคัญที่สุด คือประเทศเพื่อนบ้านเราพร้อม ทั้งแผนเศรฐกิจ การจัดเตรียมการคมนาคม ยิ่งผมเห็นข่าวลาวเริ่มวางผังเมือง เพื่อเตียมจะสร้างเมืองแล้วดูพร้อมสุดๆ นักลงทุนต่างๆ ก็คงจะไม่มองมาที่เราแล้ว คงมองข้ามไปลาวโน้น เพราะการเมืองที่นิ่ง ต่างจากบ้านเรามาก คิดดูเอาง่ายๆ ตั้งแต่ปี 49 มา เราเปลี่ยนนายกมาแล้วกี่คน???
ทำไมประเทศเราต้องรอ??? รออะไรความพร้อมอะไร ยิ่งเห็นคุณกร อดีตรัฐมนตรีคลังไปออกรายการตอนเย็น กับคุณกิตติรัตน์ ยิ่งเห็นได้ชัดเลยว่าถ้าให้ประชาธิปัตย์เป็นรัฐบาล ชาติไหนก็ไม่รู้กว่าโครงการจะเสร็จ แต่สิ่งที่ผมเชื่อว่าพวกเพื่อไทยจะทำเสร็จได้เพราะ อย่างน้อยเราก็ได้เห็นสนามบินสุวรรณภูมิ จะให้เอางบไปร้องเพลงชาติอีกหรอ ผมว่าพอแหอะเอาไปสร้างสิ่งที่มันเป็นประโยชน์ดีกว่า
แย่ การเมืองถ้ายังเป็นอยู่อย่างงี้ต่อไปบอกได้คำเดียวเลยว่า แย่ เพราะถ้านักลงทุนต่างๆ ย้ายฐานการผลิตไม่ต้องทั้งหมดหรอก แค่ 30% ก็ตกงานไม่รู้เท่าไรแล้ว ถ้าถึงตอนนั้นคงได้กลับไปอยู่แบบ พอเพียง มะเร็งร้ายที่กัดกินประเทศนี้คงจะส่งผลในเร็ววันนี้แหละ
“ลาว” เปิดทางให้ญี่ปุ่นวางผังเมือง หวังรองรับการลงทุนจากต่างประเทศ
ทำไมประเทศเราต้องรอ??? รออะไรความพร้อมอะไร ยิ่งเห็นคุณกร อดีตรัฐมนตรีคลังไปออกรายการตอนเย็น กับคุณกิตติรัตน์ ยิ่งเห็นได้ชัดเลยว่าถ้าให้ประชาธิปัตย์เป็นรัฐบาล ชาติไหนก็ไม่รู้กว่าโครงการจะเสร็จ แต่สิ่งที่ผมเชื่อว่าพวกเพื่อไทยจะทำเสร็จได้เพราะ อย่างน้อยเราก็ได้เห็นสนามบินสุวรรณภูมิ จะให้เอางบไปร้องเพลงชาติอีกหรอ ผมว่าพอแหอะเอาไปสร้างสิ่งที่มันเป็นประโยชน์ดีกว่า
แย่ การเมืองถ้ายังเป็นอยู่อย่างงี้ต่อไปบอกได้คำเดียวเลยว่า แย่ เพราะถ้านักลงทุนต่างๆ ย้ายฐานการผลิตไม่ต้องทั้งหมดหรอก แค่ 30% ก็ตกงานไม่รู้เท่าไรแล้ว ถ้าถึงตอนนั้นคงได้กลับไปอยู่แบบ พอเพียง มะเร็งร้ายที่กัดกินประเทศนี้คงจะส่งผลในเร็ววันนี้แหละ