ควรถามให้ได้คำตอบ หรือควรอดทนรอเพื่ิอให้สมหวัง

ชีวิตนี้ไม่เคยมีแฟนเป็นจริงเป็นจัง ได้แต่บางครั้งแอบปลื้มหรือแอบจิ๊จ๊ะบางโอกาส จนอายุตอนนี้ก็ค่อนข้างมาก และเคยคิดว่าชีวิตนี้คงโสดแน่นอน และไม่เคยรุ้สึกเสียใจที่จะเป็นโสด เพราะก็ชอบชีวิตอิสระที่ไม่ต้องผูกติดกับใคร และคิดว่าตัวเองสามารถอยู่คนเดียวได้สบายๆ รอบตัวก็มีเพื่อนเยอะ และก็เป็นโสดอยู่แยะ จนมาวันนี้รู้สึกอึดอัดและทุรนทุรายมาก จนไม่มีกะจิตกะใจจะทำงาน ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นไปได้ขนาดนี้(กรรมจิงๆๆ) ตั้งแต่มาเริ่มคุยกับเพื่อนสมัยเรียนมหาลัย ซึ่งตอนเรียนก็ไม่ได้สนิทอะไรมากนัก สองปีมานี่เริ่มจากปรึกษาเรื่องงาน ซึ่งเป็นสายงานใกล้เคียงกัน เราเป็นคนคุยสบายๆและออกจะแนวแมนๆสบายๆเฮฮาเหมือนผู้ชาย เลยทำให้กลายมาเป็นสนิทกัน แรกๆไม่ได้คิดอะไร บางครั้งออกจะรำคาญด้วย ด้วยความที่ทำงานและอยู่กันไกล และเราไม่ชอบคุยโทรศัพท์เพราะทำงานทั้งวันก็คุยมากแล้ว จึงได้แค่สั่งให้คุยทางโปรแกรมแชท จนรับรู้ได้ว่าเราเริ่มห่วงใยกัน แคร์กัน และสำหรับเราความรู้สึกมันเกินเพื่อนขึ้นทุกวัน แต่สำหรับเขาเราดูไม่ออก เพราะเค้าเคยเป็นคนเจ้าชู้ และชอบพูดประมาณทีเล่นทีจริง แต่เราสองคนก็จะย้ำเน้นความเป็นเพื่อนตลอดเวลา แต่ก็มีงอน มีง้อ  มีปัญหากันบ่อยๆ  ชอบทำตัวหายเป็นช่วงๆ (อาจช่วงมีปัญหาเรื่องงาน) บางครั้งเราอยากหนีตัดปัญหาไป แต่เค้าก็ไม่ปล่อย บ่อยครั้งที่เค้าพยายามคุยเรื่องทางบ้าน ส่งรูป่พ่อแม่พี่น้องมาให้ดู ส่งรูปกิจกรรมที่ทำกับครอบครัวเวลากลับบ้านมาให้ บางครั้งทำให้เราอินว่าเราเป็นคนสำคัญคนนึง แต่บางครั้งก็ไม่แน่ใจสถานะ เพราะบางทีเค้าก็ชอบหายไปเป็นพักๆ บางทีอยากถามสถานะที่คบให้ชัดเจน แต่ลึกๆเราก็กลัวว่าเค้าจะไม่คิดอะไรกับเราเกินเพื่อน แล้วสัมพันธภาพระหว่างเพื่อนจะหายไป เครียดค่ะ คิดไม่ออก ช่วยคิดทีค่ะ