คงเพราะเนื่องด้วยสีผมและความชอบในการเจาะหูของตัวเอง
ทำให้มีคนแปลกหน้าคนหนึ่ง ที่เจอกันในงานสัมมนาทางบัญชี ดูแล้วคงมีอายุมากกว่าเราประมาณหนึ่ง
เขาคงอายุประมาณ 40 นิด ๆ หรือยังไงก็ไม่แน่ใจ แต่คิดว่าไม่ถึง 50 เจอเราแล้วทำหน้าตกใจ
พอดีเรากำลังเดินไปทางนั้น แล้วเขาหันมาเห็น นี่คือบทสนทนาคร่าว ๆ
เขา : น้องคะ น้องทำงานบัญชีเหรอ -*-
เรา : ค่ะพี่ ทำไมเหรอคะ ^_^
เขา : จริงเหรอคะ ที่ทำงานทำเกี่ยวกับอะไรเหรอ อิสระน่าดูเลย สีผมกับที่เจาะหูเนี่ย ดู ๆ ไม่น่าจะทำบัญชีได้นะ (แอบขำเรานิด ๆ )
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เรา : (เราก็ตอบไปว่าทำเกี่ยวกับอะไรและพูดต่อ) พอดีเจ้านายก็สบาย ๆ ค่ะ เป็นชาวต่างชาติ
แค่ตรงเวลาและทำงานได้ตามที่เจ้านายต้องการค่ะ ไม่ได้กำหนดระเบียบอะไรมาก ^_^
เขา : ดี ๆ น่าอิจฉา พี่สิทำงานจนผมหงอกเจ้านายยังไม่ได้ปล่อยสบาย ๆ บ้างเลย --*
เป็นนักบัญชีนี่ก็เหนื่อยนะ งานก็ต้องทำ ผมก็ต้องย้อม!!!
จากนั้นพี่เขาก็เดินเข้าห้องสัมมนาไป ตลอดการคุยพี่เขาก็ยิ้ม ๆ กับเราไปด้วย
เราก็นึกขำว่า สำหรับเรา มันหมดยุคสำหรับนักบัญชีแว่นหนาเตอะ เป็นนางสาวเซอะเซิงแล้วนะ
แต่เรื่องสีผม อีกไม่นานหนูก็คงปล่อยให้มันขาว ๆ เทา ๆ ไปเลยแล้วกัน คงสวยดี (เนอะพี่เนอะ)
ขำ ๆ กันก่อนนอนนะคะ ใครมีประสบการณ์ฮา ๆ หรือยิ้ม ๆ กับตำแหน่งหน้าที่การงานของตัวเอง
อยากแชร์ก็ยินดีนะคะ พอดีนึกได้ เลยอยากเล่าให้ฟัง
*สีผมในรูปสองรูปถ่ายกันคนละเวลานะคะ เนื่องจากเจาะหูก่อนแล้วค่อยเปลี่ยนสีผมทีหลังค่ะ*
ใช่ค่ะ!!! ทำบัญชีจริง ๆ นะคะ
ทำให้มีคนแปลกหน้าคนหนึ่ง ที่เจอกันในงานสัมมนาทางบัญชี ดูแล้วคงมีอายุมากกว่าเราประมาณหนึ่ง
เขาคงอายุประมาณ 40 นิด ๆ หรือยังไงก็ไม่แน่ใจ แต่คิดว่าไม่ถึง 50 เจอเราแล้วทำหน้าตกใจ
พอดีเรากำลังเดินไปทางนั้น แล้วเขาหันมาเห็น นี่คือบทสนทนาคร่าว ๆ
เขา : น้องคะ น้องทำงานบัญชีเหรอ -*-
เรา : ค่ะพี่ ทำไมเหรอคะ ^_^
เขา : จริงเหรอคะ ที่ทำงานทำเกี่ยวกับอะไรเหรอ อิสระน่าดูเลย สีผมกับที่เจาะหูเนี่ย ดู ๆ ไม่น่าจะทำบัญชีได้นะ (แอบขำเรานิด ๆ )
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เรา : (เราก็ตอบไปว่าทำเกี่ยวกับอะไรและพูดต่อ) พอดีเจ้านายก็สบาย ๆ ค่ะ เป็นชาวต่างชาติ
แค่ตรงเวลาและทำงานได้ตามที่เจ้านายต้องการค่ะ ไม่ได้กำหนดระเบียบอะไรมาก ^_^
เขา : ดี ๆ น่าอิจฉา พี่สิทำงานจนผมหงอกเจ้านายยังไม่ได้ปล่อยสบาย ๆ บ้างเลย --*
เป็นนักบัญชีนี่ก็เหนื่อยนะ งานก็ต้องทำ ผมก็ต้องย้อม!!!
จากนั้นพี่เขาก็เดินเข้าห้องสัมมนาไป ตลอดการคุยพี่เขาก็ยิ้ม ๆ กับเราไปด้วย
เราก็นึกขำว่า สำหรับเรา มันหมดยุคสำหรับนักบัญชีแว่นหนาเตอะ เป็นนางสาวเซอะเซิงแล้วนะ
แต่เรื่องสีผม อีกไม่นานหนูก็คงปล่อยให้มันขาว ๆ เทา ๆ ไปเลยแล้วกัน คงสวยดี (เนอะพี่เนอะ)
ขำ ๆ กันก่อนนอนนะคะ ใครมีประสบการณ์ฮา ๆ หรือยิ้ม ๆ กับตำแหน่งหน้าที่การงานของตัวเอง
อยากแชร์ก็ยินดีนะคะ พอดีนึกได้ เลยอยากเล่าให้ฟัง
*สีผมในรูปสองรูปถ่ายกันคนละเวลานะคะ เนื่องจากเจาะหูก่อนแล้วค่อยเปลี่ยนสีผมทีหลังค่ะ*
**แท็กวัยรุ่นเพราะป้าก็ยังไม่อยากแก่เท่าไหร่นะค้าาาาา**