ปกติผมแทบไม่เคยเข้ามาอ่านพันทิพย์เลย ผมเคยได้ยินแฟนบอกว่าคนมีปัญหาชอบมาโพสขอความเห็นกัน ไม่คิดเลยวันนี้จะเป็นผมเองที่ต้องมานั่งระบายขอความคิดเห็น
ผมกับแฟนแต่งงานกันมาเกือบจะ 4ปี พยายามจะมีลูกตลอดแต่แล้วแต่เล่าก็ไม่มี ผมมีลูกกับภรรยาก่อนมาด้วย 1 คนแต่แฟนผมเพิ่งแต่งงานครั้งแรกก็คือผม
อยู่ด้วยกันมาไม่ค่อยทะเลาะกันเท่าไหร่เพราะผมมักจะยอมเขาเสมอผมไม่อยากให้เรื่องมันใหญ่โต กับลูกของผมเขาก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร
แต่ปัญหามันเริ่มมาเกิดตอนนี้คือ ตอนนี้แฟนผมเขาติดเกมส์มากติดเพื่อนในเกมส์ จะไม่ค่อยสนใจอะไรเลยสนใจแต่ในเกมส์อย่างเดียว ผมก็ไม่ซีเรียสเท่าไหร่เราะรู้ว่าเขาทำงานเหนื่อย เขาก็คงอยากผ่อนคลายบ้าง แต่กลับกลายเป็นปัญหาใหญ่โตขึ้นมาคือ เขามีแฟนแต่งงานในเกมส์ เขาเริ่มสนิทกับคน ๆ นั้นเรื่อย ๆ ผมสงสัยผมเลยเข้าไปแอบดูบทสนทนาของเขากับอีกคนนั้น พอผมเห็นว่าคำพูดคำจามันเกินเลยไปมาก ผมจึงได้บอกกับเขาตรง ๆ ว่าแบบนี้ผมไม่ชอบคุยกันในเกมส์ได้แต่อย่าจริงจัง แรก ๆ เขาก็รับปากเป็นดิบดีว่าไม่คุยแบบนั้นละ แต่กลับตาลปัด กลายเป็นคุย skypeโทรคุยกันบ่อยมากซึ่งอันนี้ผมก็แอบรู้มาอีกที คือแฟนผมเขาทำงานไกลเลยอยู่หอ ทุกครั้งทีาเขากลับมาหอเขาคุยกับคนนั้นทุกวันผ่านskype ผมรู้เข้าคราวนี้ผมไม่ยอมเพราะผมรู้สึกมันเกินเลยไป ผมเลยตัดสินใจให้เขาเลือกว่าจะยอมบอกความจริงคนนั้นดี ๆ หรือว่าจะเลิกกับผม ด้วยความที่ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องที่น่าจะตัดสินใจง่าย แต่กลับเป็นว่าเขาเลือกที่จะไม่บอกคนนั้น แล้วเลือกห่างจากผม ก็มีปากเสียงกันซักพักเขาก็ขอตัวนอนบอกมึนหัวคิดไรไม่ออก ผมก็กะว่าจะนอนพรุ่งนี้ค่อยคุยกันใหม่แต่ผมนอนไม่ได้ร้อนรนผมจึงตัดสินใจขับรถไปหาแฟนผมที่หอ ผมมาถึงกลับได้ยินเสียงแฟนผมคุยสบายใจกับอีกคนนั้น ผมจึงโทรเข้าไปให้เขาเปิดประตูแต่เขากลับไม่รับ ผมตัดสินใจเคาะประตู พอเขารู้เป็นผมเขาก็ปิดโปรแกรมแชทไปแต่อีกคนคงไม่รู้ว่าเกิดไรขึ้น ตอนนั้นก็ตีสองกว่า ๆ แล้ว เขาจึงโทรมาคงสงสัยว่า้เกิดไร ผมรู้เป็นเบอร์ของผู้ชายคนนั้น ผมจึงบอกว่าผมขอบอกนะว่าผมเป็นใคร เขาไม่ยอมให้บอกแล้วกะแย่งโทรศัพท์ไป เขาก็โทรมาอีกคราวนี้ผมแย่งมาพูดแต่ยังไม่ได้บอกเขาก็แย่งโทรศัพท์ไปอีก มาถึงตอนนี้ผมพยายามขอให้เขากลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่เขายืนกรานจะขออยู่คนเดียวด้วยเหตุผลท่ีว่าต้องการอิสระสรุปทั้งคืนเขายืนกรานแบบนั้นอย่างเดียว ผมนอนไม่หลับหรอกแต่เขาหลับสนิท ตื่นมาผมมาส่งที่ทำงานเขาแปปเดียวผมเดินออกไปแล้วเข้ามาผมเห็นเขาก็โทรคุยกับคนนั้นเลย
ผมขอถามครับ
1.ผมผิดไหมที่ละลาบละล้วงชีวิตเขาเกินไป
2.ผมควรหาทางิออกยังไงครับ ผมไม่อยากเลิกกับเขา ผมรักเขามาก ผมทำใจไม่ได้ที่จะไม่มีเขา เพราะฉนั้นอย่าบอกให้ผมเลิกกับเขาเลยครับ
3.เขาขอห่างกันซักพัก ผมควรยอมไหม แต่ผมคิดว่าห่างแล้วคงหายเลยแน่ ๆ เพราะช่วงที่ห่างแล้วเขาคุยกะคนนินเขาคงไม่ถอยกลับมาแน่ ๆ
4.หรือผมควรจะบอความจริงผู้ชายคนนั้นดี ถ้าผมบอกเขาจะโกรธผมขึ้นอีกไหม
ถ้ามันเป็นความรักที่เกิดจากความรักจริงผมยอม แต่นี้ไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นจะจริงจังกับแฟนผมจริงเหรอเขาเลิกกับผมแล้วไปเจอคนไม่ดีกว่าผม ผมอดเป็นห่วงไม่ได้ครับ
สุดท้ายนี้ผมหวังว่าจะมีซักทางออกครับที่จะช่วยให้ผมกลับมาเป็นเหมือนเดิมผมพร้อมจะให้อภัยเขาทุกอย่างแล้วเริ่มต้นใหม่ครับ
ปล. ถ้าหนูมาอ่านเจอพี่อยากบอกนะว่าพี่รักหนูมาก พี่ไม่โกรธหนูเลยพี่พร้อมจะเริ่มใหม่เสมอนะ พืรักหนูจริง ๆ
(พิมพ์ผิดเยอะมากเพราะพิมพ์ในโทรศัพท์ ข้างล่างนี้มันลบไม่ได้จริง ๆ ครับ)
หึคิผมทนไม่
แต่ผมเคยผ่
ขอคำปรึกษา หรือทางออกครับ กำลังจะเลิกกับแฟน
ผมกับแฟนแต่งงานกันมาเกือบจะ 4ปี พยายามจะมีลูกตลอดแต่แล้วแต่เล่าก็ไม่มี ผมมีลูกกับภรรยาก่อนมาด้วย 1 คนแต่แฟนผมเพิ่งแต่งงานครั้งแรกก็คือผม
อยู่ด้วยกันมาไม่ค่อยทะเลาะกันเท่าไหร่เพราะผมมักจะยอมเขาเสมอผมไม่อยากให้เรื่องมันใหญ่โต กับลูกของผมเขาก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร
แต่ปัญหามันเริ่มมาเกิดตอนนี้คือ ตอนนี้แฟนผมเขาติดเกมส์มากติดเพื่อนในเกมส์ จะไม่ค่อยสนใจอะไรเลยสนใจแต่ในเกมส์อย่างเดียว ผมก็ไม่ซีเรียสเท่าไหร่เราะรู้ว่าเขาทำงานเหนื่อย เขาก็คงอยากผ่อนคลายบ้าง แต่กลับกลายเป็นปัญหาใหญ่โตขึ้นมาคือ เขามีแฟนแต่งงานในเกมส์ เขาเริ่มสนิทกับคน ๆ นั้นเรื่อย ๆ ผมสงสัยผมเลยเข้าไปแอบดูบทสนทนาของเขากับอีกคนนั้น พอผมเห็นว่าคำพูดคำจามันเกินเลยไปมาก ผมจึงได้บอกกับเขาตรง ๆ ว่าแบบนี้ผมไม่ชอบคุยกันในเกมส์ได้แต่อย่าจริงจัง แรก ๆ เขาก็รับปากเป็นดิบดีว่าไม่คุยแบบนั้นละ แต่กลับตาลปัด กลายเป็นคุย skypeโทรคุยกันบ่อยมากซึ่งอันนี้ผมก็แอบรู้มาอีกที คือแฟนผมเขาทำงานไกลเลยอยู่หอ ทุกครั้งทีาเขากลับมาหอเขาคุยกับคนนั้นทุกวันผ่านskype ผมรู้เข้าคราวนี้ผมไม่ยอมเพราะผมรู้สึกมันเกินเลยไป ผมเลยตัดสินใจให้เขาเลือกว่าจะยอมบอกความจริงคนนั้นดี ๆ หรือว่าจะเลิกกับผม ด้วยความที่ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องที่น่าจะตัดสินใจง่าย แต่กลับเป็นว่าเขาเลือกที่จะไม่บอกคนนั้น แล้วเลือกห่างจากผม ก็มีปากเสียงกันซักพักเขาก็ขอตัวนอนบอกมึนหัวคิดไรไม่ออก ผมก็กะว่าจะนอนพรุ่งนี้ค่อยคุยกันใหม่แต่ผมนอนไม่ได้ร้อนรนผมจึงตัดสินใจขับรถไปหาแฟนผมที่หอ ผมมาถึงกลับได้ยินเสียงแฟนผมคุยสบายใจกับอีกคนนั้น ผมจึงโทรเข้าไปให้เขาเปิดประตูแต่เขากลับไม่รับ ผมตัดสินใจเคาะประตู พอเขารู้เป็นผมเขาก็ปิดโปรแกรมแชทไปแต่อีกคนคงไม่รู้ว่าเกิดไรขึ้น ตอนนั้นก็ตีสองกว่า ๆ แล้ว เขาจึงโทรมาคงสงสัยว่า้เกิดไร ผมรู้เป็นเบอร์ของผู้ชายคนนั้น ผมจึงบอกว่าผมขอบอกนะว่าผมเป็นใคร เขาไม่ยอมให้บอกแล้วกะแย่งโทรศัพท์ไป เขาก็โทรมาอีกคราวนี้ผมแย่งมาพูดแต่ยังไม่ได้บอกเขาก็แย่งโทรศัพท์ไปอีก มาถึงตอนนี้ผมพยายามขอให้เขากลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่เขายืนกรานจะขออยู่คนเดียวด้วยเหตุผลท่ีว่าต้องการอิสระสรุปทั้งคืนเขายืนกรานแบบนั้นอย่างเดียว ผมนอนไม่หลับหรอกแต่เขาหลับสนิท ตื่นมาผมมาส่งที่ทำงานเขาแปปเดียวผมเดินออกไปแล้วเข้ามาผมเห็นเขาก็โทรคุยกับคนนั้นเลย
ผมขอถามครับ
1.ผมผิดไหมที่ละลาบละล้วงชีวิตเขาเกินไป
2.ผมควรหาทางิออกยังไงครับ ผมไม่อยากเลิกกับเขา ผมรักเขามาก ผมทำใจไม่ได้ที่จะไม่มีเขา เพราะฉนั้นอย่าบอกให้ผมเลิกกับเขาเลยครับ
3.เขาขอห่างกันซักพัก ผมควรยอมไหม แต่ผมคิดว่าห่างแล้วคงหายเลยแน่ ๆ เพราะช่วงที่ห่างแล้วเขาคุยกะคนนินเขาคงไม่ถอยกลับมาแน่ ๆ
4.หรือผมควรจะบอความจริงผู้ชายคนนั้นดี ถ้าผมบอกเขาจะโกรธผมขึ้นอีกไหม
ถ้ามันเป็นความรักที่เกิดจากความรักจริงผมยอม แต่นี้ไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นจะจริงจังกับแฟนผมจริงเหรอเขาเลิกกับผมแล้วไปเจอคนไม่ดีกว่าผม ผมอดเป็นห่วงไม่ได้ครับ
สุดท้ายนี้ผมหวังว่าจะมีซักทางออกครับที่จะช่วยให้ผมกลับมาเป็นเหมือนเดิมผมพร้อมจะให้อภัยเขาทุกอย่างแล้วเริ่มต้นใหม่ครับ
ปล. ถ้าหนูมาอ่านเจอพี่อยากบอกนะว่าพี่รักหนูมาก พี่ไม่โกรธหนูเลยพี่พร้อมจะเริ่มใหม่เสมอนะ พืรักหนูจริง ๆ
(พิมพ์ผิดเยอะมากเพราะพิมพ์ในโทรศัพท์ ข้างล่างนี้มันลบไม่ได้จริง ๆ ครับ)
หึคิผมทนไม่
แต่ผมเคยผ่