อนุโมทนา
ครั้งหนึ่งตอนผมจะบวช ก็หาอ่านเหมือนกันครับ

ข้อความที่ได้มาผมคัดลอกจากเวปทั้งสิ้น


บทท่องคำขานนาค
(คำบาลี-แปล)
คำวันทาสีมา , คำวันทาพระประธาน
อุกาสะ วันทามิ ภันเต,
ข้าพระพุทธเจ้าขอวโรกาส กราบไหว้บูชาพระพุทธเจ้า,
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต,
ขอพระองค์ได้อดโทษทั้งปวง แก่ข้าพระพุทธเจ้าด้วยเถิด,
มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตัพพัง,
ข้าพระพุทธเจ้าสร้างบุญอะไรไว้ ขอพระองค์ผู้เป็นนายพึงอนุโมทนา,
สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหัง ทาตัพพัง,
พระองค์ทรงบำเพ็ญบุญอะไรไว้ พึงประทานแก่ข้าพระพุทธเจ้าด้วยเถิด,
สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ.
ข้าพระพุทธเจ้า ขออนุโมทนาบุญ.
(นั่งคุกเข่า ประนมมือ กล่าวว่า)
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต
ขอพระองค์ได้อดโทษทั้งปวง แก่ข้าพระพุทธเจ้าด้วยเถิด,
(กราบ ๑ ครั้ง ประนมมือ กล่าวว่า)
อุกาสะ ทะวารัตตะเยนะ กะตัง,
ข้าพระพุทธเจ้าขอวโรกาส ที่ได้พลั้งพลาดด้วย กาย วาจา ใจ,
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต
ขอพระองค์ได้อดโทษทั้งปวง แก่ข้าพระพุทธเจ้าด้วยเถิด,
( กราบ ๑ ครั้ง แล้วยืนขึ้น ประนมมือ กล่าวว่า)
วันทามิ ภันเต,
ข้าพระพุทธเจ้า กราบไหว้บูชาพระพุทธเจ้า,
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต,
ขอพระองค์ได้อดโทษทั้งปวง แก่ข้าพระพุทธเจ้าด้วยเถิด,
มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตัพพัง,
ข้าพระพุทธเจ้าสร้างบุญอะไรไว้ ขอพระองค์ผู้เป็นนายพึงอนุโมทนา
สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหัง ทาตัพพัง,
พระองค์ทรงบำเพ็ญบุญอะไร พึงประทานแก่ข้าพระพุทธเจ้าด้วยเถิด
สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ.
ข้าพระพุทธเจ้า ขออนุโมทนาบุญ
(นั่งคุกเข่า ประนมมือ กราบ ๓ ครั้ง)
คำขอบรรพชา
อุกาสะ วันทามิ ภันเต,
ขอโอกาส กระผมขอกราบไหว้ท่าน ขอรับ,
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต,
ขอท่านได้โปรดอดโทษทั้งปวง แก่กระผมด้วยเถิด ขอรับ,
มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตัพพัง,
กระผมสร้างบุญอะไรไว้ ขอท่านผู้เป็นนายพึงอนุโมทนา,
สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหัง ทาตัพพัง,
ท่านบำเพ็ญบุญอะไรไว้ พึงให้แก่กระผมด้วยเถิด ขอรับ,
สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ,
กระผม ขออนุโมทนาบุญ,
อุกาสะ การุญญัง กัตวา,
ขอโอกาส ขอท่านโปรดอนุเคราะห์,
ปัพพัชชัง เทถะ เม ภันเต
ให้การบรรพชา แก่กระผมด้วยเถิด ขอรับ,
(นั่งคุกเข่า ประนมมือ กล่าวว่า)
อะหัง ภันเต , ปัพพัชชัง ยาจามิ.
ท่านขอรับ กระผมขอบรรพชา
ทุติยัมปิ อะหัง ภันเต , ปัพพัชชัง ยาจามิ.
ท่านขอรับ กระผมขอบรรพชา แม้ครั้งที่สอง
ตะติยัมปิ อะหัง ภันเต , ปัพพัชชัง ยาจามิ.
ท่านขอรับ กระผมขอบรรพชา แม้ครั้งที่สาม
( สัพพะทุกขะ นิสสะระณะ,
นิพพานะ สัจฉิกะระณัตถายะ , อิมัง กาสาวัง คะเหตวา,
ปัพพาเชถะ มัง ภันเต , อะนุกัมปัง อุปาทายะ. )
ขอท่านโปรดอนุเคราะห์ รับผ้ากาสาวะนี้ ให้กระผมบวช
เพื่อทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน เป็นเครื่องสลัดออกจากทุกข์ทั้งปวงเถิด ขอรับ
(กล่าว ๓ หน)
( สัพพะทุกขะ นิสสะระณะ,
นิพพานะ สัจฉิกะระณัตถายะ , เอตัง กาสาวัง ทัตวา,
ปัพพาเชถะ มัง ภันเต , อะนุกัมปัง อุปาทายะ. )
ขอท่านโปรดอนุเคราะห์ ให้ผ้ากาสาวะนั้น ให้กระผมบวช
เพื่อทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน เป็นเครื่องสลัดออกจากทุกข์ทั้งปวงเถิด ขอรับ
(กล่าว ๓ หน)
มูลกัมมัฏฐาน
เกสา, โลมา, นะขา, ทันตา, ตะโจ, (อนุโลม)
ผม,ขน,เล็บ,ฟัน,หนัง (ตามลำดับ)
ตะโจ, ทันตา, นะขา, โลมา, เกสา. (ปฏิโลม)
หนัง,ฟัน,เล็บ,ขน,ผม (ทวนลำดับ)
คำขอสรณคมน์ และศีล
อุกาสะ วันทามิ ภันเต,
ขอโอกาส กระผมขอกราบไหว้ท่าน ขอรับ,
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต,
ขอท่านได้โปรดอดโทษทั้งปวง แก่กระผมด้วยเถิด ขอรับ,
มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตัพพัง,
กระผมสร้างบุญอะไรไว้ ขอท่านผู้เป็นนายพึงอนุโมทนา,
สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหัง ทาตัพพัง,
ท่านบำเพ็ญบุญอะไรไว้ พึงให้แก่กระผมด้วยเถิด ขอรับ,
สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ.
กระผม ขออนุโมทนาบุญ,
อุกาสะ การุญญัง กัตวา
ขอโอกาส ขอท่านโปรดอนุเคราะห์,
ติสะระเณนะ สะหะ สีลานิ เทถะ เม ภันเต
ให้สรณคมน์ และศีล แก่กระผมด้วยเถิด ขอรับ,
(นั่งคุกเข่า ประนมมือ กล่าวว่า)
อะหัง ภันเต, สะระณะสีลัง ยาจามิ,
กระผมขอสรณคมน์ และศีล ขอรับ
ทุติยัมปิ อะหัง ภันเต, สะระณะสีลัง ยาจามิ,
กระผมขอสรณคมน์ และศีล แม้ครั้งที่สอง ขอรับ
ตะติยัมปิ อะหัง ภันเต, สะระณะสีลัง ยาจามิ.
กระผมขอสรณคมน์ และศีล แม้ครั้งที่สาม ขอรับ
พระอาจารย์ กล่าวคำนมัสการพระรัตนตรัย ให้นาคธรรมทายาทกล่าวตาม ดังนี้
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
ขอนอบน้อมแด่ พระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์นั้น ซึ่งเป็นผู้ไกลจากกิเลส
ตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง
(กล่าว 3 หน)
พระอาจารย์ กล่าวว่า ยะมะหัง วะทามิ ตัง วะเทหิ "เธอ จงกล่าวตามเรา"
ให้นาคธรรมทายาท กล่าวรับว่า อามะ ภันเต " ขอรับ กระผม"
จากนั้นพระอาจารย์จะให้สรณคมน์ และศีล ให้นาคธรรมทายาทกล่าวตามทีประโยค ดังนี้
พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ,
กระผม ขอถึงพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ,
กระผม ขอถึงพระธรรมเป็นที่พึ่ง
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ,
กระผม ขอถึงพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง
ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ,
กระผม ขอถึงพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง แม้ครั้งที่สอง
ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ,
กระผม ขอถึงพระธรรมเป็นที่พึ่ง แม้ครั้งที่สอง
ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ,
กระผม ขอถึงพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง แม้ครั้งที่สอง
ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ,
กระผม ขอถึงพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง แม้ครั้งที่สาม
ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ,
กระผม ขอถึงพระธรรมเป็นที่พึ่ง แม้ครั้งที่สาม
ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉาม
กระผม ขอถึงพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง แม้ครั้งที่สาม
พระอาจารย์ กล่าวว่า ติสะระณะคะมะนัง นิฎฐิตัง "ไตรสรณคมน์ จบแล้ว"
ให้สามเณรธรรมทายาท กล่าวรับว่า อามะ ภันเต "ขอรับ กระผม"
เมื่อรับไตรสรณคมน์จบถือได้ว่านาคธรรมทายาทได้เป็นสามเณรโดยสมบูรณ์
แต่สามเณรต้องรักษาศีล๑๐ ดังนั้นพระอาจารย์จะกล่าวนำให้สมาทานศีล ทีละตอน
ให้สามเณรกล่าวตาม ดังนี้
ศีล ๑๐
๑. ปาณาติปาตา เวระมะณี, สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ.
กระผม ขอสมาทานสิกขาบท งดเว้นจากการ ฆ่าสัตว์
๒. อะทินนาทานา เวระมะณี, สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ.
กระผม ขอสมาทานสิกขาบท งดเว้นจากการ ถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้
๓. อะพรัหมะจะริยา เวระมะณี, สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ.
กระผม ขอสมาทานสิกขาบท งดเว้นจากการ ประพฤติ ไม่ประเสริฐ ( เสพเมถุน )
๔. มุสาวาทา เวระมะณี, สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ.
กระผม ขอสมาทานสิกขาบท งดเว้นจากการ พูดเท็จ
๕. สุรา เมระยะ มัชชะ ปะมาทัฏฐานา เวระมะณี,
สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ.
กระผม ขอสมาทานสิกขาบท งดเว้นจากการ ดื่มน้ำเมาคือสุรา และเมรัย
เป็นที่ตั้งแห่งความประมาท
๖. วิกาละโภชะนา เวระมะณี, สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ.
กระผม ขอสมาทานสิกขาบท งดเว้นจากการ บริโภคอาหาในเวลาวิกาล
๗. นัจจะ คีตะ วาทิตะ วิสูกะทัสสะนา เวระมะณี,
สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ.
กระผม ขอสมาทานสิกขาบท งดเว้นจากการ ฟ้อนรำขับร้องประโคม
และดูการละเล่น
๘. มาลา คันธะ วิเลปะนะ ธาระณะ มัณฑะนะ
วิภูสะนัฏฐานา เวระมะณี, สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ.
กระผม ขอสมาทานสิกขาบท งดเว้นจากการ
ทัดทรงดอกไม้ของหอมและเครื่องลูบไล้
๙. อุจจาสะยะนะ มะหาสะยะนา เวระมะณี,
สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ.
กระผม ขอสมาทานสิกขาบทงดเว้นจากการนอนบนที่นอนสูงที่นอนใหญ่
๑๐. ชาตะรูปะ ระชะตะ ปะฏิคคะหะณา เวระมะณี,
กระผม ขอสมาทานสิกขาบท งดเว้นจากการรับทอง และเงิน
พระอาจารย์ กล่าวนำว่า อิมานิ ทะสะ สิกขาปะทานิ สะมาทิยามิ.
(กระผม ขอสมาทานสิกขาบท ๑๐ นี้ )
ให้สามเณรธรรมทายาท กล่าวตาม ดังนี้
อิมานิ ทะสะ สิกขาปะทานิ สะมาทิยามิ. (กล่าว ๓ หน)
กระผมขอสมาทานสิกขาบท ๑๐ นี้
(กราบ ๓ ครั้ง แล้วยืนขึ้น ประนมมือ กล่าวว่า)
วันทามิ ภันเต,
กระผมขอกราบไหว้ท่าน ขอรับ,
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต,
ขอท่านได้โปรดอดโทษทั้งปวง แก่กระผมด้วยเถิด ขอรับ,
มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตัพพัง,
กระผมสร้างบุญอะไรไว้ ขอท่านผู้เป็นนายพึงอนุโมทนา,
สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหัง ทาตัพพัง,
ท่านบำเพ็ญบุญอะไรไว้ พึงให้แก่กระผมด้วยเถิด ขอรับ,
สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ.
กระผม ขออนุโมทนาบุญ.
(นั่งคุกเข่า ประนมมือ กราบ ๓ครั้ง)
คำขอนิสสัย
อุกาสะ วันทามิ ภันเต,
ขอโอกาส กระผมขอกราบไหว้ท่าน ขอรับ,
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต,
ขอท่านได้โปรดอดโทษทั้งปวง แก่กระผมด้วยเถิด ขอรับ,
มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตัพพัง,
กระผมสร้างบุญอะไรไว้ ขอท่านผู้เป็นนายพึงอนุโมทนา,
สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหัง ทาตัพพัง,
ท่านบำเพ็ญบุญอะไรไว้ พึงให้แก่กระผมด้วยเถิด ขอรับ,
สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ.
กระผม ขออนุโมทนาบุญ,
อุกาสะ การุญญัง กัตวา
ขอโอกาส ขอท่านโปรดอนุเคราะห์,
นิสฺสะยัง เทถะ เม ภันเต,
ให้นิสสัย แก่กระผมด้วยเถิด ขอรับ
(นั่งคุกเข่า ประนมมือ กล่าวว่า)
อะหัง ภันเต, นิสสะยัง ยาจามิ.
กระผม ขอนิสสัย ขอรับ
ทุติยัมปิ อะหัง ภันเต, นิสสะยัง ยาจามิ.
กระผม ขอนิสสัย แม้ครั้งที่สอง ขอรับ
ตะติยัมปิ อะหัง ภันเต, นิสสะยัง ยาจามิ.
กระผม ขอนิสสัย แม้ครั้งที่สาม ขอรับ
อุปัชฌาโย เม ภันเต โหหิ.
ขอท่านเป็นอุปัชฌาย์ ของกระผมเถิด ขอรับ
(กล่าว ๓ หน)
พระอุปัชฌาย์กล่าวว่า สามเณรกล่าวรับว่า
ปะฏิรูปัง สาธุ ภันเต
สมควร ดีละ ขอรับ
โอปายิกัง สาธุ ภันเต
ชอบแก่อุบาย ดีละ ขอรับ
ปาสาทิเกนะ สัมปาเทถะ สาธุ ภันเต
จงยังความปฏิบัติให้ถึงพร้อมด้วยอาการ-
อันน่าเลื่อมใส ดีละ ขอรับ
จากนั้น ให้สามเณรกล่าวต่อไปว่า
อัชชะตัคเคทานิ เถโร, มัยหัง ภาโร, อะหัมปิ เถรัสสะ ภาโร.
ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พระเถระย่อมเป็นภาระของกระผม,
แม้กระผมย่อมเป็นภาระของพระเถระ.
(กล่าว ๓ หน)
(กราบ ๓ ครั้ง แล้วยืนขึ้น ประนมมือ กล่าวว่า)
วันทามิ ภันเต,
กระผมขอกราบไหว้ท่าน ขอรับ,
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต,
ขอท่านได้โปรดอดโทษทั้งปวง แก่กระผมด้วยเถิด ขอรับ,
มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตัพพัง
กระผมสร้างบุญอะไรไว้ ขอท่านผู้เป็นนายพึงอนุโมทนา,
สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหัง ทาตัพพัง,
ท่านบำเพ็ญบุญอะไรไว้ พึงให้แก่กระผมด้วยเถิด ขอรับ,
สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ.
กระผม ขออนุโมทนาบุญ.
(นั่งคุกเข่า ประนมมือ กราบ ๓ ครั้ง)
บทให้พร
อนุโมทนารัมภคาถา
ห้วงน้ำที่เต็มย่อมยังสมุทรสาคร ให้บริบูรณ์ได้ ฉันใด
ทานที่ท่านอุทิศให้แล้ว แต่โลกนี้ ย่อมสำเร็จ ประโยชน์ แก่ผู้ที่ละโลกนี้ไปแล้วได้ ฉันนั้น
ขออิฏฐิผล ที่ท่านปรารถนาแล้ว ตั้งใจแล้ว จงสำเร็จโดยเร็วพลัน
ขอความดำริทั้งปวง จงเต็มที่ เหมือนพระจันทร์วันเพ็ญ
เหมือนแก้วมณีอันสว่างไสวควรยินดี ฯ
สามัญญานุโมทนาคาถา
ความทั้งปวง จงบำราศไป โรคทั้งปวง (ของท่าน) จงหายไป
อันตรายอย่ามีแก่ท่าน ท่านจงเป็นผู้มีความสุข มีอายุยืน
ความทั้งปวง จงบำราศไป โรคทั้งปวง (ของท่าน) จงหายไป
อันตรายอย่ามีแก่ท่าน ท่านจงเป็นผู้มีความสุข มีอายุยืน
ความทั้งปวง จงบำราศไป โรคทั้งปวง (ของท่าน) จงหายไป
อันตรายอย่ามีแก่ท่าน ท่านจงเป็นผู้มีความสุข มีอายุยืน
ธรรม ๔ ประการ คือ อายุ วรรณะ สุขะ พละ ย่อมเจริญแก่บุคคลผู้มีปกติกราบไหว้
มีปกติอ่อนน้อมต่อบุคคลผู้เจริญเป็นนิตย์
โภชนทานานุโมทนาคาถา
ผู้มีอายุปัญญา ให้อายุ ให้กำลัง ให้วรรณะ ให้ปฏิภาณ
ผู้มีปัญญาให้ความสุข ท่านย่อมประสพสุข
บุคคลให้อายุ พละ วรรณะ สุขะ และปฏิภาณ
บังเกิดในที่ใดๆ ย่อมเป็นผู้มีอายุยืน มียศในที่นั้นๆ ดังนี้แลฯ
มงคลจักรวาฬน้อย
ด้วยอานุภาพของพระรัตนตรัย ด้วยเดชของพระรัตนตรัย
ทุกข์ โรคภัย และเวรทั้งปวง ความโศก ศัตรู และอุปัทวะทั้งหลาย
ทั้งอันตรายทั้งหลายเป็นเอนก จงพินาศไป
ความมีชำนะ ความสำเร็จ ทรัพย์ ลาภ ความสวัสดี ความมีโชค ความสุข กำลัง
สิริ อายุ และวรรณะ โภคะ ความเจริญ และความเป็นผู้มียศ
และอายุยืน ๑๐๐ ปี และความสำเร็จกิจในความเป็นอยู่ จงมีแก่ท่าน
ขอสรรพมงคล จงมีแก่ท่าน ขอเหล่าเทพดาทั้งปวง จงรักษาท่าน
ด้วยอำนาจแห่งพระพุทธเจ้า ขอความสวัสดีทั้งหลาย จงมีแก่ท่านทุกเมื่อ
ขอสรรพมงคล จงมีแก่ท่าน ขอเหล่าเทพดาทั้งปวง จงรักษาท่าน
ด้วยอำนาจแห่งพระธรรม ขอความสวัสดีทั้งหลาย จงมีแก่ท่านทุกเมื่อ
ขอสรรพมงคล จงมีแก่ท่าน ขอเหล่าเทพดาทั้งปวง จงรักษาท่าน