เมื่อเดือนก่อน น้องบราวกระต่ายแสนซนขี้เล่นกับทุกคนในบ้าน ชอบหื่นใส่แม่กับเราตลอดเลยเวลา
น้องเป็นฝีที่คาง ในใจก็คิดว่าเหมือนฝีที่เคยเป็นมาครั้งแรกคงไม่เป็นอะไร
จนมันใหญ่ๆขึ้นๆเรื่อย แล้วน้องมีอาการซึมไม่รู้ว่าเกิดจากการปวดฝีหรือเปล่า
จนคิดว่าต้องพาน้องไปหาหมอแล้วละ เลยพาน้องไปหาหมอแถวบ้าน
โดนฉีดยาไปวันละ 2 เข็ม 3 วัน พอกลับมา น้องก็ร่าเริงกินผักได้ปกติ หลังจากนั้นก็ซึมๆ
แต่ก็ยังเล่นกับแม่และเรากับน้องสาวมาโดยตลอด
จนเราคิดว่าน่าจะพาน้องไปผ่านะเพราะฝีน้องใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แล้วสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ให้น้องทรมาณแบบน้องโก้ พี่ชายของน้องบราวอีก
***โกโก้ ขาเป็นหนองแต่ไม่ได้พาไปหาหมอ ทำแผลให้เอง จนน้องทนพิษบาดแผลไม่ไหว แล้วน้องก็เสียชีวิตในที่สุด เมื่อเดือนพฤษภาคม ปี 2555(2ปีที่แล้ว) ตอนนั้นเป็นช่วงเรียนจบได้งานใหม่ กะว่าอีก3วันตรงกับเสาร์อาทิตย์จะพาน้องไปหาหมอ แต่ยังไม่ทันได้พาไปน้องก็มาสิ้นใจไปต่อหน้าต่อตา
ความรู้สึกผิดยังมีมาจนถึงทุกวันนี้
พอมาถึงน้องบราวเราพร้อมทั้งเงิน ทั้งเวลา เลยตัดสินใจพาน้องไปหาหมอ วันที่พาไป ใจทำไมไม่รู้ไม่อยากพาน้องไปเลยกลัวว่าไม่ได้พาน้องกลับมาบ้าน
แต่พาไปถึงหาหมอคุยกับหมอเสร็จนัดวันผ่า ตอนที่จะส่งน้องให้หมอในใจบอกอยากพาน้องกลับจังไม่ผ่าแล้วได้มั้ย ใจไม่ดีเลย น้องก็ดิ้นจะออกจากตะกร้าให้ได้เหมือนไม่อยากผ่า แล้ววันนั้นไม่ดื้อเลยทั้งวัน พอถึงเวลาเซ็นใบวางยาสลบในใจบอกไม่เซ็นได้มั้ย ไม่อยากให้น้องเจ็บ แต่เพื่ออยากให้น้องหายเลยต้องจำใจเซ็น วันที่พาไปน้องร่าเริงมากไม่มีแววของคนป่วยสักนิดเดียว จนมาถึงเมื่อวานวันอาทิตย์ น้องผ่า เสร็จ คุณหมอโทรมาแจ้ง น้องผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว แต่อาการน้องไม่ดีเลย น่าเป็นห่วง ให้เจ้าของเผื่อใจไว้ น้องมีโอกาสไม่รอดสูง ตอนนี้ 50/50 แล้วเราถามน้องเป็นยังไงบ้างตอนนี้ หมอบอกน้องซึม ให้ยาระงับปวดแล้ว แต่น้องอาจจะช็อคได้ พอวางสายจากหมอ น้ำตาก็ร่วงเป็นสายน้ำ ภาวนาแต่ให้น้องรอดขอให้รอด เดี๋ยวจะพาไปเที่ยวด้วยกัน จนเมื่อสักครู่มีสายโทรศัพท์ไม่คุ้นโทรมาคิดในใจอย่าให้เป็นแบบที่คิดไว้เลย แล้วมันก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆ น้องเสียชีวิตแล้วค่ะ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ
ความรู้สึกแรกที่ออกมาตอนนี้เหมือนพาน้องไปตาย ถ้าเราไม่พาน้องไปหาหมอวันนั้น น้องอาจจะรอดไปอีกหลายปีก็ได้ ไม่โทษหมอ ไม่โทษใคร เพราะเราเป็นคนพาเค้าไปเอง ส่งเค้าให้ถึงมือหมอด้วยตัวเอง ถ้าน้องพูดได้น้องคงบอกว่า แม่หนูไม่อยากหาหมอ หนูกลัวจะไม่ได้เจอหน้าแม่อีก
แม่พูดได้คำเดียวตอนนี้ .......แม่ขอโทษ ถ้าเจ็บแทนได้แม่อยากเจ็บแทนหนู อโหสิกรรมให้แม่ด้วยนะลูก.......
พี่โก้มารับน้องไปอยู่บนสวรรค์ด้วยนะลูก ดูแลน้องแทนแม่ด้วย แม่ขอโทษ ขอโทษจริงๆ
วันนี้กระต่ายที่รักสุดหัวใจได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับแล้ว....แม่ขอโทษ ขอโทษจริงๆ
น้องเป็นฝีที่คาง ในใจก็คิดว่าเหมือนฝีที่เคยเป็นมาครั้งแรกคงไม่เป็นอะไร
จนมันใหญ่ๆขึ้นๆเรื่อย แล้วน้องมีอาการซึมไม่รู้ว่าเกิดจากการปวดฝีหรือเปล่า
จนคิดว่าต้องพาน้องไปหาหมอแล้วละ เลยพาน้องไปหาหมอแถวบ้าน
โดนฉีดยาไปวันละ 2 เข็ม 3 วัน พอกลับมา น้องก็ร่าเริงกินผักได้ปกติ หลังจากนั้นก็ซึมๆ
แต่ก็ยังเล่นกับแม่และเรากับน้องสาวมาโดยตลอด
จนเราคิดว่าน่าจะพาน้องไปผ่านะเพราะฝีน้องใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แล้วสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ให้น้องทรมาณแบบน้องโก้ พี่ชายของน้องบราวอีก
***โกโก้ ขาเป็นหนองแต่ไม่ได้พาไปหาหมอ ทำแผลให้เอง จนน้องทนพิษบาดแผลไม่ไหว แล้วน้องก็เสียชีวิตในที่สุด เมื่อเดือนพฤษภาคม ปี 2555(2ปีที่แล้ว) ตอนนั้นเป็นช่วงเรียนจบได้งานใหม่ กะว่าอีก3วันตรงกับเสาร์อาทิตย์จะพาน้องไปหาหมอ แต่ยังไม่ทันได้พาไปน้องก็มาสิ้นใจไปต่อหน้าต่อตา
ความรู้สึกผิดยังมีมาจนถึงทุกวันนี้
พอมาถึงน้องบราวเราพร้อมทั้งเงิน ทั้งเวลา เลยตัดสินใจพาน้องไปหาหมอ วันที่พาไป ใจทำไมไม่รู้ไม่อยากพาน้องไปเลยกลัวว่าไม่ได้พาน้องกลับมาบ้าน
แต่พาไปถึงหาหมอคุยกับหมอเสร็จนัดวันผ่า ตอนที่จะส่งน้องให้หมอในใจบอกอยากพาน้องกลับจังไม่ผ่าแล้วได้มั้ย ใจไม่ดีเลย น้องก็ดิ้นจะออกจากตะกร้าให้ได้เหมือนไม่อยากผ่า แล้ววันนั้นไม่ดื้อเลยทั้งวัน พอถึงเวลาเซ็นใบวางยาสลบในใจบอกไม่เซ็นได้มั้ย ไม่อยากให้น้องเจ็บ แต่เพื่ออยากให้น้องหายเลยต้องจำใจเซ็น วันที่พาไปน้องร่าเริงมากไม่มีแววของคนป่วยสักนิดเดียว จนมาถึงเมื่อวานวันอาทิตย์ น้องผ่า เสร็จ คุณหมอโทรมาแจ้ง น้องผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว แต่อาการน้องไม่ดีเลย น่าเป็นห่วง ให้เจ้าของเผื่อใจไว้ น้องมีโอกาสไม่รอดสูง ตอนนี้ 50/50 แล้วเราถามน้องเป็นยังไงบ้างตอนนี้ หมอบอกน้องซึม ให้ยาระงับปวดแล้ว แต่น้องอาจจะช็อคได้ พอวางสายจากหมอ น้ำตาก็ร่วงเป็นสายน้ำ ภาวนาแต่ให้น้องรอดขอให้รอด เดี๋ยวจะพาไปเที่ยวด้วยกัน จนเมื่อสักครู่มีสายโทรศัพท์ไม่คุ้นโทรมาคิดในใจอย่าให้เป็นแบบที่คิดไว้เลย แล้วมันก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆ น้องเสียชีวิตแล้วค่ะ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ
ความรู้สึกแรกที่ออกมาตอนนี้เหมือนพาน้องไปตาย ถ้าเราไม่พาน้องไปหาหมอวันนั้น น้องอาจจะรอดไปอีกหลายปีก็ได้ ไม่โทษหมอ ไม่โทษใคร เพราะเราเป็นคนพาเค้าไปเอง ส่งเค้าให้ถึงมือหมอด้วยตัวเอง ถ้าน้องพูดได้น้องคงบอกว่า แม่หนูไม่อยากหาหมอ หนูกลัวจะไม่ได้เจอหน้าแม่อีก
แม่พูดได้คำเดียวตอนนี้ .......แม่ขอโทษ ถ้าเจ็บแทนได้แม่อยากเจ็บแทนหนู อโหสิกรรมให้แม่ด้วยนะลูก.......
พี่โก้มารับน้องไปอยู่บนสวรรค์ด้วยนะลูก ดูแลน้องแทนแม่ด้วย แม่ขอโทษ ขอโทษจริงๆ