กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ไม่ง่ายสำหรับผู้ชายชื่อ “โป๊ป ธนวรรธน์ วรรธนะภูติ”…(2)

ไม่คิดเลยว่าจะได้มีโอกาสมาเวิ่นเว้อถึงผู้ชายคนนี้เป็นกระทู้ที่ 2 เพราะอดใจไม่ไหวจริงๆ ค่ะ...ก่อนอื่นต้องขอแสดงความยินดีกับโป๊ปก่อนในฐานะนักแสดงนำชายดีเด่น รางวัลโทรทัศน์ทองคำครั้งที่ 28 ประจำปี พ.ศ.2556 จากบทบาท "คุณชายปวรรุจ" คุณชายก้นครัวผู้เจียมตัว ทั้งน่ารัก น่าสงสาร น่าหมั่นไส้ แต่คงทำให้ใครหลายคนยิ้มตามได้ ร้องไห้ตามได้ และติดอกติดใจในฝีไม้ลายมือที่พัฒนาอย่างต่อเนื่อง

ในฐานะคนที่ติดตามผลงานโป๊ปมาสักพักใหญ่ๆ อยากบอกโป๊ปว่า "เราก็อยากเห็นโป๊ปยืนอยู่ตรงนั้นนานมากแล้วเหมือนกัน"...ยินดีด้วยจากใจค่ะ



ปล.แอบน้ำตาไหลตอนโป๊ปพูดถึงแม่ "แม่...ถ้าแม่ได้ดู วันนี้ผมทำได้แล้วครับ"