สวัสดีเพื่อนๆ น้องๆ หลานๆ ทุกท่านครับ
นิยายเรื่องนี้ผมเขียนเอาไว้นานแล้ว เคยลงในนิตยสารบางกอก วันนี้อยากขอมาลงให้อ่านกันเล่นๆ เป็นเรื่องราวของไดโนเสาร์ที่ภูเวียง ประเทศไทยเรานี่เอง ลองอ่านดูนะครับ
#######
อุกกาบาตพุ่งชนโลกยุคดึกดำบรรพ์ เกิดประตูแห่งกาลเวลาเชื่อมสู่ปัจจุบัน ทำให้เจ้าแห่งไดโนเสาร์หลุดมาอาละวาด ทุกคนต่างต้องเอาตัวรอดโดยมีชีวิตเป็นเดิมพัน!
#######
กิ้งก่าฟ้าร้องที่ภูเวียง
โดย...เจิด จินตนา
ตอนที่ 1...
ดวงอาทิตย์เป็นจุดศูนย์กลางในระบบสุริยจักรวาลแห่งนี้ ซึ่งนอกจากจะมีดาวนพเคราะห์ทั้งเก้าโคจรอยู่โดยรอบลูกไฟดวงมหึมานี้แล้ว ยังมีดาวหางและดาวพระเคราะห์น้อยจำนวนมากมายเป็นส่วนประกอบอีกด้วย
ดาวพระเคราะห์น้อยส่วนใหญ่ โครจรอยู่ในระหว่างดาวพระเสาร์กับดาวพฤหัส ในลักษณะคล้ายเศษหินก้อนใหญ่น้อย กระจัดกระจายอยู่ทั่วไป บางดวงมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางนับสิบๆ กิโลเมตร แต่บางดวงก็มีขนาดเท่าลูกฟุตบอล หรือเล็กกว่านั้นอีก
ตั้งแต่โลกของเราถือกำเนิดขึ้นมาเมื่อสี่พันหกร้อยล้านปีก่อน มีดาวพระเคราะห์น้อยจำนวนมากมาย กลายเป็นอุกกาบาตตกลงมาสู่โลก ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอยู่เนืองนิตย์ รวมทั้งการสิ้นสุดของยุคไดโนเสาร์ครองโลกเมื่อหกสิบห้าล้านปีมาแล้ว ก็เป็นผลมาจากมีดาวพระเคราะห์น้อยพุ่งเข้ามาชนโลกเช่นกัน
ท่ามกลางหมู่ดาวพระเคราะห์น้อย ยังมีดาวพระเคราะห์ซึ่งมีลักษณะแปลกประหลาดอยู่ดวงหนึ่ง เส้นผ่าศูนย์กลางของมันมีขนาดแค่ห้าเมตร แต่ประกอบขึ้นด้วยมวลสารสีขาวบริสุทธิ์ ที่แข็งแกร่งมาก และดูเหมือนว่า มันจะสามารถเรืองแสงได้อีกด้วย คล้ายกับว่ามีพลังงานอะไรบางอย่างซ่อนเร้นอยู่ ส่องแสงเป็นประกายสว่างจ้าอยู่ท่ามกลางหมู่ดาวพระเคราะห์น้อยเหล่านั้น
เป็นเวลานับล้านๆ ปี ที่ดาวพระเคราะห์น้อยประหลาดดวงนี้ โคจรไปรอบๆ ดวงอาทิตย์ในห้วงอวกาศอันเวิ้งว้าง ระหว่างกึ่งกลางวิถีโคจรของดาวพระเสาร์กับดาวพฤหัส จวบจนกระทั่งมีดาวหางดวงหนึ่งพุ่งเฉียดเข้ามาใกล้
ด้วยอิทธิพลของดาวหางดวงนั้น ทำให้วิถีโคจรของดาวพระเคราะห์น้อยประหลาดเปลี่ยนแปลงไป มันเริ่มหลุดจากวงโคจรตามปรกติ และค่อยๆ ลอยเคว้งคว้างมุ่งตรงมาสู่โลก ดาวพระเคราะห์ที่มีสีฟ้าสว่างสดใส
....................
บริเวณที่ราบลุ่มแห่งนี้ มีทะเลสาบอันกว้างใหญ่ ซึ่งเกิดจากแม่น้ำลำธารหลายสายไหลมารวมกัน ล้มรอบไปด้วยหุบเขาอันสลับซับซ้อน และมีพืชพรรณพันธุ์ไม้ชึ้นอยู่มากมายแลดูเขียวชะอุ่ม
น้ำในทะเลสาบนั้นใสดุจกระจก แลเห็นฝูงปลาใหญ่น้อยแหวกว่ายอยู่ไปมา และแถวริมฝั่งยังเต็มไปด้วยพืชน้ำขึ้นอยู่อย่างหนาแน่น อันเป็นอาหารอันโอชะของฝูงคาเมราซอรัส ไดโนเสาร์พันธุ์กินพืชซื่อมีรูปร่างใหญ่โตมโหฬาร ลำตัวอ้วนพีและคอยาว
ด้วยมีลำคออันเรียวยาวคล้ายยีราฟนี่เอง จึงอำนวยความสะดวกในการที่มันจะก้มหัวมุดลงไปในน้ำ และเล็มพืชน้ำคล้ายสาหร่ายขึ้นมาบดเคี้ยวกินอย่างเพลิดเพลินสราญใจ เพราะมีลำตัวยาวถึง 15 เมตร และน้ำหนักตัวอันมหาศาล จึงทำให้มันต้องง่วนอยู่กับการกินตลอดทั้งวัน
คาเมราซอรัสกลุ่มนี้ อาศัยหากินอยู่ริมทะเลสาบเป็นฝูงใหญ่ มีบางครั้งที่พวกมันจะขึ้นมาบนบก เพื่อหาพืชพันธุ์ธัญญาหารกิน เมื่ออาหารที่มีอยู่ใต้น้ำร่อยหรอลง แต่ส่วนใหญ่แล้วมันชอบที่จะขลุกอยู่ในน้ำมากกว่า เพื่อความปลอดภัยของชีวิตมันเอง ศัตรูตัวฉกรรจ์ของคาเมราซอรัสก็คือ เจ้าไทรันโนซอรัส ไดโนเสาร์พันธุ์กินเนื้อที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ของยุคครีเตเซียสนี้
เจ้านักล่าจอมโหดแห่งยุคดึกดำบรรพ์ มีลำตัวยาวถึงสิบสองเมตร เดินด้วยสองเท้าหลังและมีกรามอันใหญ่โตแข็งแรง เรียงรายด้วยฟันยาวแหลมคมเต็มปาก สามารถฉีกเนื้อของเหยื่อเป็นชิ้นๆ ด้วยการงับเพียงครั้งเดียว จึงเป็นที่น่าเกรงขามของพวกไดโนเสาร์คอยาว รวมทั้งไดโนเสาร์พันธุ์อื่นๆ
เพราะความอุดมสมบูรณ์ของที่ราบลุ่มริมทะเลสาบแห่งนี้ จึงมีสัตว์ต่างๆ อาศัยอยู่กันเป็นจำนวนมาก ต่างก็ดำเนินชีวิตอยู่ หากินกันไปตามวิถีทางของพวกมัน
ในพงหญ้าสูงใกล้กับพุ่มไม้ เจ้าโอวิแรพเตอร์ ไดโนเสาร์ขนาดเล็กยาวเพียงสองเมตร รูปร่างเพรียวดูปราดเปรียว กำลังขโมยไข่ซึ่งแม่ไดโนเสาร์เผลอทิ้งเอาไว้ ยืนแทะเปลือกดูดกินอย่างน่าเอร็ดอร่อย ขณะที่สตรูทิโอมิมุสไดโนเสาร์รูปร่างคล้ายนกกระจอกเทศกลุ่มหนึ่ง เดินคุ้ยเขี่ยจิกแมลงกินอยู่ใกล้ๆ กัน โดยไม่ได้สนใจใยดีอะไรกับมันเลยแม้แต่น้อย
ใต้กอเฟิร์นใบใหญ่เท่าทางมะพร้าวชายน้ำริมทะเลสาบ จระเข้ขนาดมหึมาลอยตัวนิ่งอยู่ปริ่มๆ ผิวน้ำ รอเวลาให้เหยื่อของมันซึ่งเป็นปลาหรือไดโนเสาร์ขนาดเล็กพลัดหลงเข้ามาเพื่อจับกินเป็นอาหาร ลำตัวของมันกลมกลืนกับสภาพแวดล้อม จนดูคล้ายกับขอนไม้ที่ลอยนิ่งอยู่ในน้ำ
ห่างไกลออกไปทางทิศเหนือ บริเวณที่ลำธารสายหนึ่งไหลลงมาบรรจบกับทะเลสาบแห่งนี้ สไปโนซอรัสสามตัว กำลังยืนสงบนิ่งอยู่ริมลำธารด้วยความอดทนในการล่าเหยื่อ เฉกเช่นเดียวกันกับเจ้าจระเข้ดึกดำบรรพ์
ส่วนหลังของมันมีแผงซึ่งยึดติดกันด้วยแผ่นหนังบางๆ คล้ายครีบหลังของปลา อันเป็นลักษณะพิเศษของไดโนเสาร์กินปลาชนิดนี้ ซึ่งมีอยู่เป็นจำนวนมากกระจัดกระจายกันไปรอบๆ ทะเลสาบ
เมื่อมีปลาว่ายทวนกระแสน้ำเข้ามาใกล้พอที่มันจะจับได้ มันจะใช้ปากอันเรียวยาวฉกลงไปในน้ำอย่างรวดเร็ว งับปลาเคราะห์ร้ายขึ้นมากินเป็นอาหาร แม้จะมีรูปร่างที่ใหญ่โต แต่พวกมันก็ปราดเปรียวว่องไวไม่ใช่น้อย
สัตว์ใหญ่ที่สุดของหุบเขาแห่งนี้คือ ฝูงคาเมราซอรัส ไดโนเสาร์คอยาว ที่กำลังหากินอยู่ริมทะเลสาบนี่แหละ
คาเมราซอรัสหนุ่มตัวหนึ่ง เกิดรู้สึกเบื่อพืชน้ำที่มันกินมาเกือบตลอดทั้งวัน หันมองไปบนฝั่งเห็นมีพุ่มไม้หนายอดอ่อนๆ พุ่มใหญ่อยู่ไม่ไกล เห็นแล้วช่างยั่วตายั่วใจมันยิ่งนัก
มันยืดคออันเรียวยาว ยกศีรษะสูงขึ้นไปในอากาศ กวาดสายตาเหลียวมองไปรอบๆ อยู่ครู่หนึ่ง จนแน่ใจว่าปลอดภัยจากศัตรูแล้ว จึงได้ก้าวขึ้นมาจากทะเลสาบ เดินอุ้ยอ้ายตรงไปยังพุ่มไม้ที่หมายตาเอาไว้นั้น จัดการแทะเล็มใบไม้ที่เป็นยอดอ่อนๆ กินอย่างเอร็ดอร่อย
คาเมราซอรัสอีกสองตัวเมื่อเห็นเช่นนั้น รีบพากันขึ้นจากน้ำเดินเข้ามาขอร่วมวงด้วย หลังจากที่ยืนดูอยู่จนแน่ใจว่าไม่มีอันตรายอะไรแล้ว
รสชาติของใบไม้อ่อนนั้นช่างอร่อยลิ้น พาให้พวกมันกินกันเพลิน ไม่ได้นึกเฉลียวใจเลยสักนิดว่าภัยกำลังจะมาถึงตัว
ไม่ไกลจากพุ่มไม้เท่าไรนัก ไทรันโนซอรัสตัวหนึ่งกำลังเดินท่อมๆ หาเหยื่ออยู่ ด้วยอาการที่หิวโซ พอก้าวออกจากเหลือบเขาแลเห็นคาเมราซอรัสทั้งสามตัวเข้า ก็เขม้นมองอย่างพึงพอใจ
คาเมราซอรัสเป็นอาหารที่มันโปรดปรานมากอยู่แล้ว ขอให้จับได้แค่ตัวเดียวก็สามารถอิ่มท้องไปได้ตั้งหลายวัน
กิ้งก่าฟ้าร้องที่ภูเวียง ตอนที่ 1
สวัสดีเพื่อนๆ น้องๆ หลานๆ ทุกท่านครับ
นิยายเรื่องนี้ผมเขียนเอาไว้นานแล้ว เคยลงในนิตยสารบางกอก วันนี้อยากขอมาลงให้อ่านกันเล่นๆ เป็นเรื่องราวของไดโนเสาร์ที่ภูเวียง ประเทศไทยเรานี่เอง ลองอ่านดูนะครับ
#######
อุกกาบาตพุ่งชนโลกยุคดึกดำบรรพ์ เกิดประตูแห่งกาลเวลาเชื่อมสู่ปัจจุบัน ทำให้เจ้าแห่งไดโนเสาร์หลุดมาอาละวาด ทุกคนต่างต้องเอาตัวรอดโดยมีชีวิตเป็นเดิมพัน!
#######
กิ้งก่าฟ้าร้องที่ภูเวียง
โดย...เจิด จินตนา
ตอนที่ 1...
ดวงอาทิตย์เป็นจุดศูนย์กลางในระบบสุริยจักรวาลแห่งนี้ ซึ่งนอกจากจะมีดาวนพเคราะห์ทั้งเก้าโคจรอยู่โดยรอบลูกไฟดวงมหึมานี้แล้ว ยังมีดาวหางและดาวพระเคราะห์น้อยจำนวนมากมายเป็นส่วนประกอบอีกด้วย
ดาวพระเคราะห์น้อยส่วนใหญ่ โครจรอยู่ในระหว่างดาวพระเสาร์กับดาวพฤหัส ในลักษณะคล้ายเศษหินก้อนใหญ่น้อย กระจัดกระจายอยู่ทั่วไป บางดวงมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางนับสิบๆ กิโลเมตร แต่บางดวงก็มีขนาดเท่าลูกฟุตบอล หรือเล็กกว่านั้นอีก
ตั้งแต่โลกของเราถือกำเนิดขึ้นมาเมื่อสี่พันหกร้อยล้านปีก่อน มีดาวพระเคราะห์น้อยจำนวนมากมาย กลายเป็นอุกกาบาตตกลงมาสู่โลก ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอยู่เนืองนิตย์ รวมทั้งการสิ้นสุดของยุคไดโนเสาร์ครองโลกเมื่อหกสิบห้าล้านปีมาแล้ว ก็เป็นผลมาจากมีดาวพระเคราะห์น้อยพุ่งเข้ามาชนโลกเช่นกัน
ท่ามกลางหมู่ดาวพระเคราะห์น้อย ยังมีดาวพระเคราะห์ซึ่งมีลักษณะแปลกประหลาดอยู่ดวงหนึ่ง เส้นผ่าศูนย์กลางของมันมีขนาดแค่ห้าเมตร แต่ประกอบขึ้นด้วยมวลสารสีขาวบริสุทธิ์ ที่แข็งแกร่งมาก และดูเหมือนว่า มันจะสามารถเรืองแสงได้อีกด้วย คล้ายกับว่ามีพลังงานอะไรบางอย่างซ่อนเร้นอยู่ ส่องแสงเป็นประกายสว่างจ้าอยู่ท่ามกลางหมู่ดาวพระเคราะห์น้อยเหล่านั้น
เป็นเวลานับล้านๆ ปี ที่ดาวพระเคราะห์น้อยประหลาดดวงนี้ โคจรไปรอบๆ ดวงอาทิตย์ในห้วงอวกาศอันเวิ้งว้าง ระหว่างกึ่งกลางวิถีโคจรของดาวพระเสาร์กับดาวพฤหัส จวบจนกระทั่งมีดาวหางดวงหนึ่งพุ่งเฉียดเข้ามาใกล้
ด้วยอิทธิพลของดาวหางดวงนั้น ทำให้วิถีโคจรของดาวพระเคราะห์น้อยประหลาดเปลี่ยนแปลงไป มันเริ่มหลุดจากวงโคจรตามปรกติ และค่อยๆ ลอยเคว้งคว้างมุ่งตรงมาสู่โลก ดาวพระเคราะห์ที่มีสีฟ้าสว่างสดใส
....................
บริเวณที่ราบลุ่มแห่งนี้ มีทะเลสาบอันกว้างใหญ่ ซึ่งเกิดจากแม่น้ำลำธารหลายสายไหลมารวมกัน ล้มรอบไปด้วยหุบเขาอันสลับซับซ้อน และมีพืชพรรณพันธุ์ไม้ชึ้นอยู่มากมายแลดูเขียวชะอุ่ม
น้ำในทะเลสาบนั้นใสดุจกระจก แลเห็นฝูงปลาใหญ่น้อยแหวกว่ายอยู่ไปมา และแถวริมฝั่งยังเต็มไปด้วยพืชน้ำขึ้นอยู่อย่างหนาแน่น อันเป็นอาหารอันโอชะของฝูงคาเมราซอรัส ไดโนเสาร์พันธุ์กินพืชซื่อมีรูปร่างใหญ่โตมโหฬาร ลำตัวอ้วนพีและคอยาว
ด้วยมีลำคออันเรียวยาวคล้ายยีราฟนี่เอง จึงอำนวยความสะดวกในการที่มันจะก้มหัวมุดลงไปในน้ำ และเล็มพืชน้ำคล้ายสาหร่ายขึ้นมาบดเคี้ยวกินอย่างเพลิดเพลินสราญใจ เพราะมีลำตัวยาวถึง 15 เมตร และน้ำหนักตัวอันมหาศาล จึงทำให้มันต้องง่วนอยู่กับการกินตลอดทั้งวัน
คาเมราซอรัสกลุ่มนี้ อาศัยหากินอยู่ริมทะเลสาบเป็นฝูงใหญ่ มีบางครั้งที่พวกมันจะขึ้นมาบนบก เพื่อหาพืชพันธุ์ธัญญาหารกิน เมื่ออาหารที่มีอยู่ใต้น้ำร่อยหรอลง แต่ส่วนใหญ่แล้วมันชอบที่จะขลุกอยู่ในน้ำมากกว่า เพื่อความปลอดภัยของชีวิตมันเอง ศัตรูตัวฉกรรจ์ของคาเมราซอรัสก็คือ เจ้าไทรันโนซอรัส ไดโนเสาร์พันธุ์กินเนื้อที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ของยุคครีเตเซียสนี้
เจ้านักล่าจอมโหดแห่งยุคดึกดำบรรพ์ มีลำตัวยาวถึงสิบสองเมตร เดินด้วยสองเท้าหลังและมีกรามอันใหญ่โตแข็งแรง เรียงรายด้วยฟันยาวแหลมคมเต็มปาก สามารถฉีกเนื้อของเหยื่อเป็นชิ้นๆ ด้วยการงับเพียงครั้งเดียว จึงเป็นที่น่าเกรงขามของพวกไดโนเสาร์คอยาว รวมทั้งไดโนเสาร์พันธุ์อื่นๆ
เพราะความอุดมสมบูรณ์ของที่ราบลุ่มริมทะเลสาบแห่งนี้ จึงมีสัตว์ต่างๆ อาศัยอยู่กันเป็นจำนวนมาก ต่างก็ดำเนินชีวิตอยู่ หากินกันไปตามวิถีทางของพวกมัน
ในพงหญ้าสูงใกล้กับพุ่มไม้ เจ้าโอวิแรพเตอร์ ไดโนเสาร์ขนาดเล็กยาวเพียงสองเมตร รูปร่างเพรียวดูปราดเปรียว กำลังขโมยไข่ซึ่งแม่ไดโนเสาร์เผลอทิ้งเอาไว้ ยืนแทะเปลือกดูดกินอย่างน่าเอร็ดอร่อย ขณะที่สตรูทิโอมิมุสไดโนเสาร์รูปร่างคล้ายนกกระจอกเทศกลุ่มหนึ่ง เดินคุ้ยเขี่ยจิกแมลงกินอยู่ใกล้ๆ กัน โดยไม่ได้สนใจใยดีอะไรกับมันเลยแม้แต่น้อย
ใต้กอเฟิร์นใบใหญ่เท่าทางมะพร้าวชายน้ำริมทะเลสาบ จระเข้ขนาดมหึมาลอยตัวนิ่งอยู่ปริ่มๆ ผิวน้ำ รอเวลาให้เหยื่อของมันซึ่งเป็นปลาหรือไดโนเสาร์ขนาดเล็กพลัดหลงเข้ามาเพื่อจับกินเป็นอาหาร ลำตัวของมันกลมกลืนกับสภาพแวดล้อม จนดูคล้ายกับขอนไม้ที่ลอยนิ่งอยู่ในน้ำ
ห่างไกลออกไปทางทิศเหนือ บริเวณที่ลำธารสายหนึ่งไหลลงมาบรรจบกับทะเลสาบแห่งนี้ สไปโนซอรัสสามตัว กำลังยืนสงบนิ่งอยู่ริมลำธารด้วยความอดทนในการล่าเหยื่อ เฉกเช่นเดียวกันกับเจ้าจระเข้ดึกดำบรรพ์
ส่วนหลังของมันมีแผงซึ่งยึดติดกันด้วยแผ่นหนังบางๆ คล้ายครีบหลังของปลา อันเป็นลักษณะพิเศษของไดโนเสาร์กินปลาชนิดนี้ ซึ่งมีอยู่เป็นจำนวนมากกระจัดกระจายกันไปรอบๆ ทะเลสาบ
เมื่อมีปลาว่ายทวนกระแสน้ำเข้ามาใกล้พอที่มันจะจับได้ มันจะใช้ปากอันเรียวยาวฉกลงไปในน้ำอย่างรวดเร็ว งับปลาเคราะห์ร้ายขึ้นมากินเป็นอาหาร แม้จะมีรูปร่างที่ใหญ่โต แต่พวกมันก็ปราดเปรียวว่องไวไม่ใช่น้อย
สัตว์ใหญ่ที่สุดของหุบเขาแห่งนี้คือ ฝูงคาเมราซอรัส ไดโนเสาร์คอยาว ที่กำลังหากินอยู่ริมทะเลสาบนี่แหละ
คาเมราซอรัสหนุ่มตัวหนึ่ง เกิดรู้สึกเบื่อพืชน้ำที่มันกินมาเกือบตลอดทั้งวัน หันมองไปบนฝั่งเห็นมีพุ่มไม้หนายอดอ่อนๆ พุ่มใหญ่อยู่ไม่ไกล เห็นแล้วช่างยั่วตายั่วใจมันยิ่งนัก
มันยืดคออันเรียวยาว ยกศีรษะสูงขึ้นไปในอากาศ กวาดสายตาเหลียวมองไปรอบๆ อยู่ครู่หนึ่ง จนแน่ใจว่าปลอดภัยจากศัตรูแล้ว จึงได้ก้าวขึ้นมาจากทะเลสาบ เดินอุ้ยอ้ายตรงไปยังพุ่มไม้ที่หมายตาเอาไว้นั้น จัดการแทะเล็มใบไม้ที่เป็นยอดอ่อนๆ กินอย่างเอร็ดอร่อย
คาเมราซอรัสอีกสองตัวเมื่อเห็นเช่นนั้น รีบพากันขึ้นจากน้ำเดินเข้ามาขอร่วมวงด้วย หลังจากที่ยืนดูอยู่จนแน่ใจว่าไม่มีอันตรายอะไรแล้ว
รสชาติของใบไม้อ่อนนั้นช่างอร่อยลิ้น พาให้พวกมันกินกันเพลิน ไม่ได้นึกเฉลียวใจเลยสักนิดว่าภัยกำลังจะมาถึงตัว
ไม่ไกลจากพุ่มไม้เท่าไรนัก ไทรันโนซอรัสตัวหนึ่งกำลังเดินท่อมๆ หาเหยื่ออยู่ ด้วยอาการที่หิวโซ พอก้าวออกจากเหลือบเขาแลเห็นคาเมราซอรัสทั้งสามตัวเข้า ก็เขม้นมองอย่างพึงพอใจ
คาเมราซอรัสเป็นอาหารที่มันโปรดปรานมากอยู่แล้ว ขอให้จับได้แค่ตัวเดียวก็สามารถอิ่มท้องไปได้ตั้งหลายวัน