13.20น. ของวันนี้ ระหว่างที่นั่งรถเมล์สายที่ว่าไว้ข้างบน เพื่อไปทำงานเหมือนเดิมซ้ำๆซาก รีรันกลับไปแบบนี้เหมือนทุกวัน.. นั่งได้สักพัก เจ๊กระเป๋ารถเมล์ก็เดินมาเก็บเงินตามหน้าที่ของแกปกติ.. ผมหยิบแบงค์ร้อยให้เพราะไม่มีแบงค์ย่อยจ่าย พร้อมบอกปลายทางที่จะไป.. แกก็ฉีกตงฉีกตั๋วอะไรเสร็จสรรพ ..แต่ทว่า รอบนี้มันไม่ค่อยปกติ อย่างที่ปกติเหมือนทุกวัน.. เพราะเจ๊แกทอนเงินกลับมาให้แค่ 62บาท พร้อมกับตั๋วที่อยู่คู่กันสองใบ... ระหว่างที่ ปั่มๆเป๋อ หน้ามืดมืนงง อยู่พักนึง "อะไรกันผมมาคนเดียวนี่หว่า".. ไม่ทันไร สาวที่นั่งข้างๆผม ก็เอื้อมมือมาจะจ่ายเงินเป็นคนต่อไป เท่านั้นแหละก็ถึงบางอ้อ จากประโยคของเจ๊กระเป๋าที่ว่า.. "แฟนน้องจ่ายให้แล้วนะ" ผมแทบจะกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่.. เธอก็ยิ้มคะๆเขินๆแล้วเราก็เออออห่อหมกตามๆเจ๊แกไป.. จากนั้นเราสองคนก็ได้คุยกันแบบถูกคอ ชนิดที่เซนผมบอกว่า คนนี้แหละไช่... สักพักนึงก็จำต้องจากกัน เพราะสิ้นสุดการเดินทาง ที่คนล่ะป้าย...
ถึงเธอคนที่นั่งข้างๆ เธอยิ้มว้านหวาน แก้มแดงอมชมพู ใส่แว่น แต่งตัวติสๆหน่อย.. มาวันนี้ถ้าเธอเล่นพันทิปอยู่ที่ไหนสักแห่ง หรือไม่เล่นก็ตามแต่... อยากบอกว่า ผมชอบเธอเข้าจังๆแล้ว.. "แต่ว่าก็ว่าเถอะ อยากบอกเธอจากก้นบึ้งสุดของหัวใจเลยว่า เงิน19 ที่จ่ายให้น่ะ ขอคืนได้มั้ย วานล่ะ ให้ไหว้ก็ยอม ให้กราบก็เอา .. เงินเดือนนี้มันมาถึงอีกไกลสุดลูกหูลูกตา เลยจริงๆ เอาตรงๆ หมุนเงินไม่ทันก็ว่าได้.." กลับบ้านมานั่งนึก นอนนึก เอาตีนก่ายหน้าผากนึก เป็นพระเอกผิดเวลาจริงๆเลยกู
ถึงเธอคนข้างๆ นั่งรถเมล์สาย 170 จะต้องมีอะไรให้ยิ้มได้จริงๆสิหน่ะ..
ถึงเธอคนที่นั่งข้างๆ เธอยิ้มว้านหวาน แก้มแดงอมชมพู ใส่แว่น แต่งตัวติสๆหน่อย.. มาวันนี้ถ้าเธอเล่นพันทิปอยู่ที่ไหนสักแห่ง หรือไม่เล่นก็ตามแต่... อยากบอกว่า ผมชอบเธอเข้าจังๆแล้ว.. "แต่ว่าก็ว่าเถอะ อยากบอกเธอจากก้นบึ้งสุดของหัวใจเลยว่า เงิน19 ที่จ่ายให้น่ะ ขอคืนได้มั้ย วานล่ะ ให้ไหว้ก็ยอม ให้กราบก็เอา .. เงินเดือนนี้มันมาถึงอีกไกลสุดลูกหูลูกตา เลยจริงๆ เอาตรงๆ หมุนเงินไม่ทันก็ว่าได้.." กลับบ้านมานั่งนึก นอนนึก เอาตีนก่ายหน้าผากนึก เป็นพระเอกผิดเวลาจริงๆเลยกู