สามีเราเป็นต่างชาติ แล้วน้องชายเขาขอมาอยู่ด้วย อายุ30ปีแล้ว ไม่เคยอยู่คนเดียว ตอนอยู่ที่บ้านกับพ่อแม่ แม่ก็ทำให้ทุกอย่าง ตอนแรกบอก6เดือนแต่พอไปๆมาๆขอ1.5ปี
1. ตอนแรกเราอยู่ยูนิต1 ห้องนอน พอเขามาก็ย้ายมาอยู่2ห้องนอนแต่พวกเราต้องจ่ายเอง อาหารฟรี เช้า กลางวัน เย็น เขาออก วีคละ$50ซึ่งค่าอาหารแค่1คนมันยังไม่พอเลยค่ะ แล้วนี่อยู่ฟรี อาหารฟรีเลย
2.หน้าที่ของเขาคือ ล้างจาน กับสลับทำความสะอาดคนละวีคกับเรา นอกนั้นเป็นหน้าทีเราหมด ใครเป็นแม่บ้านก็น่าจะรู้นะค่ะ ว่างานบ้านมันเยอะแค่ไหน
3.เป็นผู้ชายฝรั่งที่เราไม่เคยเห็นในโลกมาก่อน ที่ขี้ฟ้องที่สุด แล้วชอบขู่กับที่บ้านว่าจะฆ่าตัวตายบ่อยๆ ที่บ้านเขาเลยกังวลและตัองเอาใจตลอด
4.บ่อยครั้งมากที่เขาไม่ล้างจานซึ่งเราอดทนมาตลอด พอมา2วันก่อนความอดทนเราแตก เขาไม่ทำมา2วันเราเลยบอกสามีเรา สามีก็โทรหาน้องเขา น้องเขาบอกวันก่อนก็ทำไม่ได้ทำแค่วันเดียวเอง สามีก็บอกว่าเราโกหก แล้วก็ว่าเราสารพัด ว่าเราคอยหาแต่เรื่องน้องชายเขา ทั้งๆที่น้องชายเขาพยายามทำดีกับเราทุกอย่าง เรารู้ว่าเรื่องนี้มันเล็กน้อยมาก แต่เรื่องเล็กๆพอมันมารวมๆกันนานๆมันทำให้เราจะเป็นบ้า เราท้องอยู่ด้วย ได้แต่ขอโทษลูกที่แม่ร้องไห้แบบนี้
นี่เราไม่พูดกับสามีมาหลายวันแล้วค่ะ ซึ่งมันไม่เคยเป็นมาก่อน เรากำลังคิดว่าเราควรจะทำอย่างไงต่อไปดี เราอยากกลับไทย หรือ ย้ายออกไปอยู่ข้างนอก แต่มันก็ยากซึ่งเราไม่มีใครเลยที่นี่ เรามีงานทำ ถ้าเรากลับไทยตอนนี้เราจะไปทำงานที่ไหนใครจะรับคนท้อง เพราะเรามีภาระที่ไทยด้วย เราอยากจะหย่าเลยซะด้วยซ้ำ สามีเราไม่เจ้าชู้ ไม่สูบ ดื่มบางครั้ง ไม่ปาร์ตี้ เงินทุกบาททุกสตางค์เราเป็นคนจัดการหมด แต่มีเรื่องนี้เรื่องเดียวที่ทำให้เราเจ็บจริงๆ เจ็บตรงที่เขาไม่เคยเปิดตารับรู้ หรืออยู่ข้างเราเลย
**** เราแค่อยากให้น้องสามีรู้จักรับผิดชอบบ้างเพราะเขาไม่ใช่เด็กแล้ว เขาควรจะเข้าใจ ว่าพี่เขามีครอบครัวที่ต้องดูแลแล้วตอนนี้ก็กำลังจะมีลูกแล้วด้วย ทำไมเขาไม่ไปใช้ชีวิตแบบคนอื่นๆบ้าง เราพูดได้เลยว่าตอนที่เขาอยู่กับแม่เขาแม่ก็ทำให้เขาทุกอย่าง พอมาอยู่กับพี่ชาย เราก็ต้องเป็นคนทำให้ มันเป็นหน้าที่ของเราหรอ?
**เมื่อวานเราแอบอ่านสไกด์เขาคุยกับแม่เขา แม่เขาบอกว่าเราก็เกินไป ถ้าเป็นแม่เขาแม่เขาก็ทำให้ทุกอย่างแหละเพราะมันเป็นหน้าทีของผู้หญิง ลูกชายเขาก็ไหนจะเรียนไหนจะทำงานก็เหนื่อยแล้ว (แล้วมันเป็นความรับผิดชอบของเราหรอ เขาไม่ใช่สามีเราที่เราต้องดูแล) บอกว่าเราอยู่บ้านเฉยๆไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้ว เราปรี๊ดสุดๆ เราอยากจะฉะต่อหน้าแม่เขาเลยด้วยซ้ำ เข้าข้างลูกในทางผิดๆ
เราร้ายกับน้องของสามีเกินไปหรือปล่าว
1. ตอนแรกเราอยู่ยูนิต1 ห้องนอน พอเขามาก็ย้ายมาอยู่2ห้องนอนแต่พวกเราต้องจ่ายเอง อาหารฟรี เช้า กลางวัน เย็น เขาออก วีคละ$50ซึ่งค่าอาหารแค่1คนมันยังไม่พอเลยค่ะ แล้วนี่อยู่ฟรี อาหารฟรีเลย
2.หน้าที่ของเขาคือ ล้างจาน กับสลับทำความสะอาดคนละวีคกับเรา นอกนั้นเป็นหน้าทีเราหมด ใครเป็นแม่บ้านก็น่าจะรู้นะค่ะ ว่างานบ้านมันเยอะแค่ไหน
3.เป็นผู้ชายฝรั่งที่เราไม่เคยเห็นในโลกมาก่อน ที่ขี้ฟ้องที่สุด แล้วชอบขู่กับที่บ้านว่าจะฆ่าตัวตายบ่อยๆ ที่บ้านเขาเลยกังวลและตัองเอาใจตลอด
4.บ่อยครั้งมากที่เขาไม่ล้างจานซึ่งเราอดทนมาตลอด พอมา2วันก่อนความอดทนเราแตก เขาไม่ทำมา2วันเราเลยบอกสามีเรา สามีก็โทรหาน้องเขา น้องเขาบอกวันก่อนก็ทำไม่ได้ทำแค่วันเดียวเอง สามีก็บอกว่าเราโกหก แล้วก็ว่าเราสารพัด ว่าเราคอยหาแต่เรื่องน้องชายเขา ทั้งๆที่น้องชายเขาพยายามทำดีกับเราทุกอย่าง เรารู้ว่าเรื่องนี้มันเล็กน้อยมาก แต่เรื่องเล็กๆพอมันมารวมๆกันนานๆมันทำให้เราจะเป็นบ้า เราท้องอยู่ด้วย ได้แต่ขอโทษลูกที่แม่ร้องไห้แบบนี้
**** เราแค่อยากให้น้องสามีรู้จักรับผิดชอบบ้างเพราะเขาไม่ใช่เด็กแล้ว เขาควรจะเข้าใจ ว่าพี่เขามีครอบครัวที่ต้องดูแลแล้วตอนนี้ก็กำลังจะมีลูกแล้วด้วย ทำไมเขาไม่ไปใช้ชีวิตแบบคนอื่นๆบ้าง เราพูดได้เลยว่าตอนที่เขาอยู่กับแม่เขาแม่ก็ทำให้เขาทุกอย่าง พอมาอยู่กับพี่ชาย เราก็ต้องเป็นคนทำให้ มันเป็นหน้าที่ของเราหรอ?
**เมื่อวานเราแอบอ่านสไกด์เขาคุยกับแม่เขา แม่เขาบอกว่าเราก็เกินไป ถ้าเป็นแม่เขาแม่เขาก็ทำให้ทุกอย่างแหละเพราะมันเป็นหน้าทีของผู้หญิง ลูกชายเขาก็ไหนจะเรียนไหนจะทำงานก็เหนื่อยแล้ว (แล้วมันเป็นความรับผิดชอบของเราหรอ เขาไม่ใช่สามีเราที่เราต้องดูแล) บอกว่าเราอยู่บ้านเฉยๆไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้ว เราปรี๊ดสุดๆ เราอยากจะฉะต่อหน้าแม่เขาเลยด้วยซ้ำ เข้าข้างลูกในทางผิดๆ