ผม อายุ 34 ปีกว่าๆ ครับ ทำงานออฟฟิตมาก็หลายปี เป็นลูกจ้างที่ไม่ค่อยมีความสำคัญในองค์กร โบนัสได้บ้างไม่ได้บ้าง ปีไหนได้ก็ดีใจไป ปีไหนไม่ได้ก็ก้มหน้าทำงานต่อไป เงินเดือนขึ้นทุกปี ตั้งแต่ปีละ 500 ไปจนถึง 4000 ต่อปี ตามผลประกอบการ ก็เรียกได้ว่าพอเป็นยาใจ ให้คนทำงานได้หายเบื่อได้บ้าง ... แต่ก็นั่นแหละมันก็แค่ช่วงต้นปี

พอเข้าเดือนกุมภา-มีนา ชีวิตเดิมๆ วิถีเดิมๆ ก็กลับมาอีก ความเบื่อออฟฟิต ชีวิตที่ทำงาน 5 วัน เข้างาน 9.30 เลิก 18.00 น. กลับมาอีกครั้ง บ่นกับตัวเองเรื่อยเปื่อย หาแรงบันดาลใจในเน็ตเรื่อยมา อยากมีอิสระ อยากมีอาชีพส่วนตัว อยากเป็นพ่อค้า อยากเป็นเหมือนเถ้าแก่น้อย อยากหารายได้เพิ่ม อยากๆๆๆ สารพัดจะอยาก ...

มีอยู่ครั้งหนึ่ง ผมรู้สึกว่าผมควรลาออกจากงาน แล้วไปทำธุรกิจ จะขายของ หรือจะอะไรก็แล้วแต่ "ผมต้องลาออกให้ได้ ภายในเดือนนี้" บิ้วท์ตัวเองทุกวัน มีเวลาก็เปิดดูเฟรนไชส์ว่าจะขายอะไรดี ไปดูทำเลตลาดนัด โทรไปคุยกับเจ้าของเฟรนไชส์หลายๆ เจ้า ปวดหัว คิดมาก ... ความอยากนี่มันทรมานดีแฮะ

เสาร์หนึ่ง ที่บ้านต่างจังหวัด ตอนเช้าตรู่ ในขณะที่ยังคงเป็นพนักงานออฟฟิตยังไม่ลาออก ผมลุกขึ้นแล้วชวนภรรยาไปแถวบางบัวทอง ปรึกษากันในรถ ว่าเราจะต้องทำอะไรซักอย่าง ฉันจะยังไม่ลาออกนะ แต่จะขอทดลองเสียที จดๆ จ้องๆ อยู่นั่นแหละ ฉันกับเธอจะเหนื่อยหน่อยนะ (ปกติเราทำงาน จ-ศ) เราจะทำงานกัน 7 วันเลยนะ ภรรยาก็ขับรถไปงงไป เราก็ค่อยๆ อธิบายว่า เรากำลังจะไปซื้อเฟรนไชส์น้ำผลไม้ชนิดหนึ่งมาขายตลาดนัด มันลงทุน 20000 นะ เราจะได้กำไรเท่านี้ๆ นะ เราก็อธิบายไปตามที่เราศึกษามา ... สรุปภรรยาเอาด้วย ประมาณว่า อยากทำก็ลอง จะได้หยุดโอดครวญเสียทีว่าอยากมีธุรกิจของตัวเอง แต่ไม่ยอมเริ่มต้น...

ผมจ่ายเงิน 20000 ซื้อคีออสไม้ น้ำ แล้วก็ของที่จัดชุดในเฟรนไชส์นั้นๆ มา พอกลับมาถึงบ้าน ผมอุทานว่า ตายล่ะตู ขายของก็ไม่เป็น เอาไง ซื้อมาแล้ว ตลาดนัดแถวบ้านมีก็จริงๆ แต่ไม่เคยไปคุยกับคนคุมตลาดเลยว่าจะเอาของมาลงขาย .... ไม่ได้การล่ะ ลงทุนไปแล้ว ตายเป็นตาย เอาไงเอากัน ถึงเวลาบ่าย 2 แดดกำลังแรงๆ เลยล่ะ ก็ได้เวลาขนของไปตลาดนัด (พ่อค้าแม่ค้าที่นี่จะลองของตอนบ่าย และขายไปตลอดถึงเวลามืด)