ชีวิตของผู้ชายคนหนึ่ง จะสมบูรณ์แบบไม่ได้เลย ถ้าปราศจากผู้หญิงซักคน

วันนี้ผมอยากจะชวนเพื่อนๆมาแชร์ประสบการณ์กันครับ ว่า เราพบรักครั้งแรก กับแฟนเราตอนไหน และพบกันได้ยังไงครับ ^^

ก่อนจะอ่านต่อ กดเปิดเพลงนี้ฟังกันก่อนเลยครับ



ผมรู้ว่า คุณคงกำลังนึกถึง วันเก่าๆที่ผ่านมา นึกถึงความสุขที่เคยได้ทำร่วมกัน

อย่าเก็บไว้คนเดียวครับ มาร่วมแบ่งปันกัน ให้โลกที่กำลังสับสนวุ่นวายนี้

ได้รู้ว่า "ความรักคือสิ่งที่สวยงามเสมอ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน"



เริ่มจากผมก่อนละกันเนาะ ^^

ปกติผมเป็นคนชอบเล่นพวก social network ครับ แต่ไม่ค่อยโพสต์อะไรมากมาย เปิดอ่านอะไรไปเรื่อยๆ

ในวันหนึ่ง ณ fanpage แห่งหนึ่ง ใน facebook

ผมก็เปิดอ่านอะไรไปเรื่อย ตามปกติที่เคยเป็น...

แต่แล้ว.. ผมก็ได้ไปเห็น ความคิดเห็นหนึ่ง

เอาแบบบ้านๆกันเลยเนาะ "กวน...มาก" ฮ่าๆๆ

ผมอ่านแล้วถึงกับขำก๊ากออกมาทันที

ในใจก็คิดว่า ไอ้เด็กคนนี้มันเป็นใคร เลยเพิ่มเค้าเป็นเพื่อนซะเลย


หลังจากนั้นแค่ 1 วัน เค้าก็รับผิดเป็นเพื่อน

พอเราได้คุยกัน ก็ได้รู้ว่า ที่เห็นนั้น มันไม่ถึง 10 % ของที่เค้าเป็นอยู่แล้ว

ฮ่าๆๆๆ ตัวจริง กวนกว่าเยอะ !!!!

หลังจากวันนั้นผมก็ ขอเบอร์เธอ....  แล้วเราก็โทรคุยกัน

คุยกันได้ไม่นาน ก็ได้ไปเจอกัน แล้วก็รู้ว่า "อ้าว บ้านใหญ่ใกล้ๆกัน"

คือผมเป็นเด็กต่างจังหวัดมาเรียนต่อที่กรุงเทพแล้วก็ทำงานอยู่ที่นี่เลยอ่ะครับ

เค้าก็เหมือนกัน มาเรียนอยู่ที่กรุงเทพ


หลังจากเจอกันครั้งแรก.... เราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย

เราก็พยายามจะติดต่อ แต่ก็ไม่ได้ผล ไม่มีใครรับสาย ซักพักก็เปลี่ยนเบอร์ใหม่

เลยคิดว่า คงไม่มีโอกาสได้เจออีกแล้.....


พอเวลาผ่านไปเกือบปี ผมก็ติดต่อเธอได้ (ดีใจมากกกกกกกกกกก)

เธอกำลังจะกลับมากรุงเทพอีกครั้ง

พอได้เจอกันเท่านั้นแหละ ผมก็เล่าให้เธอฟัง ว่าพยายามติดต่อมากกก

แต่ก็ติดต่อไม่ได้เลย แต่เธอก็หัวเราะ แล้วก็พูดว่า "อะไรจะขนาดนั้น ฮ่าๆ"

ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ ก็ไม่มีวันไหนที่เราไม่ได้เจอกัน


มีครั้งหนึ่ง ในวันวาเลนไทน์ ผมจองห้องอาหารของโรงแรมหนึ่งไว้ในใจกลางกรุงเทพ

ผมอยากจะเซอร์ไพร์สเธอ ด้วยการพาไปทานข้าวมื้อเย็น

ผมรีบเคลียร์งาน แล้วก็รีบไปรับเธอที่ทำงาน แล้วก็พาเธอไปทานข้าว

ขับรถฝั่งหนึ่งของกรุงเทพ ไปใจกลาง ในเวลาเลิกงาน และ วาเลนไทน์

โอ้โห...แม่เจ้า !!! รถจะติดไปไหน

ผมจองโต๊ะไว้ 3 ทุ่ม ออกจากที่ทำงานของเธอ 6 โมงครึ่ง

เกือบ 3 ชั่วโมงบนทางด่วน ทำให้ทั้งเธอและผมอยู่ในสภาวะทิ้งตัว

อยากจะหลับไปตรงนี้ให้มันรู้แล้วรู้รอดไป แต่ก็นะ ตั้งใจไว้แล้ว

สงสารก็สงสาร พาเค้ามาลำบากทำไมเนี่ย

พอใกล้ๆถึง ผมก็เนียนโทรไปถามทางว่า u-turn ตรงไหน

เพื่ออยากจะบอกเค้าว่า เรากำลังจะถึงแล้วนะ จะได้ไม่โดนยกเลิกการจอง

ผมไปถึงโรงแรม 20.59 น. เกือบไม่ทัน แหะๆ


พอไปถึง เค้าก็ดูเฉยๆนะ เหมือนไม่ได้รู้สึกตื่นเต้น

แต่จริงๆแล้ว แอบเก็บความรู้สึกเอาไว้ ฮ่าๆๆ (มารู้ตอนหลัง)

เราก็นั่งกินข้าว คุยกันไป แล้วผมก็ไปส่งเธอที่ห้องพัก



จนวันนี้ เธอก็กลายเป็น ว่าที่ ภรรยา ผมแล้ว... เพราะอีกไม่กี่เดือน

ก็จะถึงวันนั้นของเรา วันที่เราจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป


ผมเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่งอ่ะครับ แต่ก็อยากจะเห็นมุมมองความรักจากพี่ๆท่านอื่นบ้าง

ยังไงก็ขอขอบคุณล่วงหน้านะครับ ที่มาอ่าน หรือ มาแชร์มุมมองกันในกระทู้นี้


และอยากทุกคนรู้ไว้ว่า "ความรัก ทำให้โลกนี้น่าอยู่เสมอ"  ^^ ขอบคุณครับ