คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
จขกทสู้ๆน่ะพยายามอย่าคิดมากเรื่องบางเรื่องที่มันมาทำให้เราต้องไม่สบายก็ปล่อยไปคิดเสียว่ารักตัวเองดีที่สุด จขกทลองหาเป้าหมายหรืออนาคตหรือภาพความประสบความสำเร็จในวันข้างหน้า เมื่อคนเรามีเป้าหมายจิตใต้สำนึกเรามันจะกระตือรือร้นและพยายามไปให้ถึงฝัน จขกทต้องพยายามเข้าชมรมหรือพูดคุยกับพ่อแม่ระบายความในใจที่มันทุกข์ออกมาเราจะไม่ได้เก็บมันเอาไว้ และพยายามมองคนที่เขาไม่มีโอกาสแบบเรามันจะทำให้เรามีกำลังใจจขกทสู้ๆน่ะส่วนเรื่องพุดไม่เก่งลองเข้าชมรมโต้วาทีดูหรือไปหางานเกี่ยวกับการพูดช่วยได้เยอะเลย เราเป็นกำลังใจให้ จขกทต้องรักตัวเองเคารพตัวเองเมื่อคนอื่นทำได้ จขกทก็คิดเสียว่าเราเองก็เป็นคนที่มีความสามารถคนหนึ่งไม่แพ้ใครอย่าไปคิดไม่ดีกับตัวเอง ท่องก่อนนอนไว้เสมอว่า ''เราเชื่อในตัวเอง พรุ่งนี้คือวันที่ดีของเรา ''จขกทสู้ๆน่ะ
แสดงความคิดเห็น
แบบนี้เป็นโรคจิตรึเปล่าคะ?
แต่ก่อนเป็นคนที่ไม่ค่อยแคร์นะ แบบอยู่คนเดียวได้ ไม่ค่อยสนใจอะไร
แต่เดี๋ยวนี้โดนอะไรกระทบนิดหน่อยไม่ได้เลยค่ะ เหมือนเราอ่อนแอลงยังไงไม่รู้
เวลาว่างๆ รู้สึกไม่อยากทำอะไรเลย ชีวิตมันว่างเปล่าสุดๆ นั่งๆนอนๆน้ำตาก็ไหลเอง เวลาคุณแม่ถามก็ตอบไม่ได้
เป็นคนคิดมาก แล้วก็กลัวคนด้วยค่ะ กลัวว่าเค้าจะมองเราไม่ดี กลัวเค้าจะด่าเราลับหลังอะไรแบบนี้
เวลาเครียดจะกินอะไรไม่ลง กินแล้วไม่อร่อยอ่ะค่ะ เหมือนร่างกายมันอืด
คุณแม่ไม่ให้ไปหาจิตแพทย์ค่ะ ควรจะทำยังไงดีคะ