ที่ใดมีรัก ที่นั้นก็ย่อมมีทุกข์ รักมากก็ เจ็บมาก เหมือนผมในตอนนี้ เคยรักคนๆนึง ตอนนั้นคิดว่าเขาคือ ทุกอย่างที่เราขาดหายไป เเล้วเขาก็ เข้ามาเติมเต็ม ทุกอย่างที่ผม ขาดหายไป เเต่ความรักมันก็ อยู่กับผมใด้ไม่นาน ทุกครั้งที่เขาทำผิดจากเรื่องเดิมๆผมก็อภัยใด้เสมอ ใด้เเต่ตั้งคำถามกับตัวเองว่า เรารักเขา หรือ เราเกลียตเขา ถ้าเรายังรักเขา เเน่นอนเราอภัยใด้เสมอ ใด้เพียงปลอมใจตัวเองว่า ใม่เป็นไร บางครั้งเจ็บจนใม่มีคำพูดใดที่จะอธิบายใด้ เเต่ทำไมยังทนอยู่กับเขา ต้องร้องให้ เหมือนคนอ่อนเเอ เหมือนคนขี้เเพ้ เเย้เเค่ไหน จนมาถึงวันที่เราคิดว่าเขาน่าจะหยุดอยู่ที่เรา เเต่เปล่าเลย เขาก็ยังใม่เคยพอสักที่ เเละวันนี้เขาก็จากไป โดยที่ไม่มีคำร่ำลาใดๆๆ จนถึงวันนี้ 4 เดือนเเล้วนะที่เราใม่ใด้คุยกัน มันยังทำใจ ใม่ใด้จริงๆ สุดท้ายนี้ ถ้าเขาใด้อ่านโพสนี้อยากบอกว่า
ที่ผ่านมาใม่เคยโกดเลยนะ ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่เลือกนะคับ ดูเเลครอบครัวให้ดีๆๆ เวรกำอะไรก็เเล้วเเต่ที่เคยทำร่วมกัน อยากให้ปล่อยวางลง เพื่อชาติหน้าใด้มีโอกาศเกิดเป็นคน อีกครั้ง ขอให้เราใด้เจอกันอีกนะ
เคยเจอรักเเท้ ในหมูเกย์ไหม
ที่ผ่านมาใม่เคยโกดเลยนะ ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่เลือกนะคับ ดูเเลครอบครัวให้ดีๆๆ เวรกำอะไรก็เเล้วเเต่ที่เคยทำร่วมกัน อยากให้ปล่อยวางลง เพื่อชาติหน้าใด้มีโอกาศเกิดเป็นคน อีกครั้ง ขอให้เราใด้เจอกันอีกนะ