ไม่รู้จะจัดการความรู้สึกของตัวเองยังไง

เมื่อวานตอนเย็นได้ไปเที่ยวกับเพื่อนที่เราแอบรักมาร่วมๆ3ปี เค้าปั่นจักรยานมาส่งที่บ้านรู้สึกดีใจมาก
ปลื้มมมยิ้มจนแก้มปริ ก็พูดขอบใจเค้าที่อุตส่าห์มาส่ง ก็ยืนคุยกันพักนึงอยู่ๆเค้าก็พูดขึ้นมาว่า....
"แกพอเรามีแฟนเราอาจจะมาเจอแกน้อยลงนะอาจจะมาเที่ยวกันแบบนี้ไม่ค่อยได้ คือเราเกรงใจแฟนเราน่ะ"
...เราก็ทำหน้าตื่นเต้นดีใจถามเค้ากลับไปว่า นี่แกมีแฟนแล้วเหรอ?เมื่อไหร่กัน!! เค้าก็บอกว่ายังๆ
แต่คิดว่าเร็วๆนี้แหล่ะเราก็25ล่ะ แม่เริ่มถามว่าเมื่อไหร่จะมีแฟนสักที เราก็อึ้งไปพักนึกทั้งๆที่หน้ายังยิ้มอยู่
แต่ความจริงคือมันเศร้ามากมันหดหู่มันอึ้งจนพูดอะไรไม่ออก เค้ายังบอกอีกว่าเดี๋ยวพอเรามีแฟนค่อยพามา
แนะนำให้แกรู้จักนะ คิดว่าแกก็น่าจะเคยเห็นบ้างแล้วคนที่ตัวขาวๆอึ๋มๆอ่ะแกจำได้ป่าว? เราก็พยักหน้ารับรู้
แล้วก็แสดงความยินดีกลับไป หลังจากที่เค้ากลับเราก็เดินขึ้นบ้าน ในหัวมีแต่คำถามมากมาย
ว่าต่อจากนี้ไปจะทำตัวยังไง จะห้ามความรู้สึกนี้ยังไงอยู่ๆคนที่เราแอบรักมาตั้งนาน
กำลังจะมีแฟน ซึ่งคนๆนั้นไม่ใช่เรา จู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมาได้แต่แอบสะอื้นอยู่ในห้องน้ำคนเดียว
เพราะกลัวแม่ได้ยิน ร้องไปมองกระจกไปยิ่งคิดถึงหน้าผู้หญิงคนนั้นที่เค้าทั้งสวยกว่าดีกว่าเราในทุกๆด้าน
เราไม่มีอะไรไปสู้เค้าได้เลย ก็สมควรแล้วที่เค้าจะรัก คำถามคือจะทำยังไงดี ตอนนี้เริ่มตัดสินใจ
ที่จะไม่ไปเจอหน้าเค้า ขออยู่เงียบๆคนเดียวสักพักแต่ไม่รู้จะทำได้แค่ไหน