คุณมีความทรงจำเกี่ยวกับบ้านหลังเก่ายังไงบ้าง

เราย้ายจากบ้านหลังเก่ามาประมาณเกือบสิบปีแล้ว ตอนนี้อายุก็สามสิบกว่า

อยู่บ้านหลังเก่าตั้งแต่เกิด จนอายุ 20 กว่าๆก็ย้ายบ้าน มาอยู่คนละจังหวัดกับบ้านเกิด

แต่เราก็ยังนึกถึงความทรงจำต่างๆเกี่ยวกับบ้านหลังเก่าตลอด ไม่เคยลืมเลย

นึกถึงตอนเล่นกับเพื่อนข้างบ้านสมัยเด็กๆ นึกถึงกิจกรรมต่างๆที่ได้ทำในวัยเด็ก เพื่อนๆชอบมาเล่นที่บ้านเรา เป็นศูนย์รวมของเพื่อนๆก็ว่าได้ ซึ่งตอนนี้เราไม่ได้ติดต่อเพื่อนสมัยนั้นซักคนเลยค่ะ พอโตต่างคนก็เหมือนยิ่งห่างกัน ยิ่งพอย้ายบ้านก็ขาดการติดต่อเลย

นึกถึงคุณพ่อ ซึ่งท่านเสียไปตอนเราอยู่บ้านหลังเก่า
นึกถึงช่วงเวลาที่ท่านอยู่ ว่าครอบครัวเรามีความสุขมาก
นึกถึงช่วงเวลาหลังจากที่ท่านจากไป ว่าบรรยากาศในบ้านเปลี่ยนไปขนาดไหน หลังจากท่านเสียได้ประมาณ 4-5 ปีเราก็ย้ายบ้านค่ะ

ตลอดเวลาที่อยู่บ้านหลังนี้ 20 กว่าปี สภาพบ้านไม่เคยเปลี่ยนไปเลย
แต่คนในบ้านต่างหากที่เปลี่ยนแปลงไป ทำให้ความรู้สึกที่เรามีต่อบ้านเหลังนี้ปลี่ยนไปในแต่ละช่วงเวลา

บางครั้ง เรายังฝันถึงบ้านเก่า ว่ากำลังอยู่ในบ้าน ในฝันก็จะเจอคนที่เราเคยเจอสมัยเด็กๆ เจอเพื่อนเก่า บางทีเจอพ่อ
พอรู้สึกตัวตื่นขึ้นความรู้สึกเก่าๆ สมัยเด็ก ยังติดอยู่ในใจอยู่เลย

สรุปแล้วความรู้สึกต่อบ้านหลังเก่าของเรา มันปนด้วยความสุขแบบเศร้าๆเหงาๆ (มันอธิบายเป็นคำพูดได้ประมาณนี้)  ภาพในหัวบางภาพก็หม่นๆจางๆ เพราะผ่านมาหลายสิบปีแล้ว

เวิ่นเว้อมาเยอะ เพื่อนๆมีความทรงจำแบบไหนกันบ้างคะ มาช่วยแชร์กันหน่อย