เราแอบชอบผู้ชายในที่ทำงานที่เดียวกันค่ะ
ชอบมาเกือบจะครึ่งปีแล้ว หน้าตา ท่าทาง คำพูด และนิสัยค่อนข้างสุภาพกับทุกคนแม้กระทั่งเพศเดียวกันค่ะ
ถ้าจะบอกว่าชอบตั้งแต่แรกเห็นเลยก็ว่าได้ค่ะ
เค้าเป็นผู้ชายที่ยิ้มแล้วโลกสดใส และในทุกๆครั้งที่เค้าเดินผ่าน เราจะมองด้วยแววตานิ่งๆ แต่จะมองจนกว่าเค้าจะลับสายตาค่ะ
ในทุกๆวันเราจะรอฟังเสียงเค้าผ่าน วอ. ว่าเมื่อไหร่น๊าาา ที่เค้าจะถูกเรียกให้ไปซ่อมตรงนู้น แก้ไขตรงนั้น
ในทุกๆครั้งที่เราคุยโทรศัพท์กันเรื่องงาน น้ำเสียงเค้าจะสุภาพเสมอ
แม้ว่าบางทีเค้าจะแอบล้อเลียน สำเนียงการพูดเนิบๆของเรา และเราก็จะหัวเราะในทันที
เรามักจะสังเกตเค้าเสมอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ว่าวันนี้เค้ามีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง
เรามักจะแอบยืนรอเค้าทั้งในเวลาเข้างาน และเลิกงาน
เราจะชอบทำให้เหมือนเป็นเรื่องบังเอิญที่เราพบกันแทบทุกวันในที่ลงชื่อ แต่อันที่จริงเราตั้งใจให้มันเป็นความบังเอิญค่ะ
บางครั้งบางทีเค้าจะเดินมาและขอพักสักครู่ หรือตากแอร์เย็นๆในออฟฟิส นั่นคือเวลาที่เรารอคอยมากค่ะ
รอว่าเมื่อไหร่ที่เราจะได้มีโอกาสอยู่ด้วยกันตามลำพัง และโอกาสนั้นก็มีไม่บ่อยนักค่ะ
เวลาที่เค้าพูดอะไร เรามักจะยิ้มอย่างเปิดเผย ยิ้มที่เห็นแค่เส้นตาค่ะ และหัวเราะในแบบที่เป็นตัวของตัวเอง
หลายๆครั้งที่เราวาดรูปหัวใจลงข้างๆชื่อเค้า ตรงที่ลงชื่อ
และในแทบทุกวันเวลาที่เราเห็นเค้าจากที่ไกลๆ เราจะภาวนาว่าขอให้เราได้เป็นคนรักกัน
แต่สิ่งหนึ่งที่เราอยากรู้จากเค้า คือตอนนี้เค้ามีใครในหัวใจแล้วหรือยัง
แววตาที่ยิ้มแม้ไม่ได้พูดอะไรนั่นหมายความว่ายังไง หลายๆครั้งที่เราอยู่ใกล้กันนั้นเค้าทำให้เป็นเรื่องบังเอิญที่ตั้งใจเหมือนเราหรือเปล่า
เราพยายามทำตัวเองให้เป็นผู้หญิงที่ทำได้ทุกอย่าง หากวันหนึ่งที่ไม่ใช่แค่ความฝันของเรานั้นเป็นจริง
เราพูดไม่ค่อยเก่งค่ะ ค่อนข้างพูดเนิบๆ และมีความคิดที่ค่อนข้างแปลก เหมือนเราจะกล้า แต่ก็ไม่กล้า
ได้แต่บอกชอบอยู่ในใจ และบอกผ่านสายตาทุกครั้งที่มีโอกาสได้สบตากัน
ณ ตอนนี้เค้าคือความรักหรือเปล่าคะ
เขาจะใช่ความรักหรือเปล่านะ?
ชอบมาเกือบจะครึ่งปีแล้ว หน้าตา ท่าทาง คำพูด และนิสัยค่อนข้างสุภาพกับทุกคนแม้กระทั่งเพศเดียวกันค่ะ
ถ้าจะบอกว่าชอบตั้งแต่แรกเห็นเลยก็ว่าได้ค่ะ
เค้าเป็นผู้ชายที่ยิ้มแล้วโลกสดใส และในทุกๆครั้งที่เค้าเดินผ่าน เราจะมองด้วยแววตานิ่งๆ แต่จะมองจนกว่าเค้าจะลับสายตาค่ะ
ในทุกๆวันเราจะรอฟังเสียงเค้าผ่าน วอ. ว่าเมื่อไหร่น๊าาา ที่เค้าจะถูกเรียกให้ไปซ่อมตรงนู้น แก้ไขตรงนั้น
ในทุกๆครั้งที่เราคุยโทรศัพท์กันเรื่องงาน น้ำเสียงเค้าจะสุภาพเสมอ
แม้ว่าบางทีเค้าจะแอบล้อเลียน สำเนียงการพูดเนิบๆของเรา และเราก็จะหัวเราะในทันที
เรามักจะสังเกตเค้าเสมอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ว่าวันนี้เค้ามีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง
เรามักจะแอบยืนรอเค้าทั้งในเวลาเข้างาน และเลิกงาน
เราจะชอบทำให้เหมือนเป็นเรื่องบังเอิญที่เราพบกันแทบทุกวันในที่ลงชื่อ แต่อันที่จริงเราตั้งใจให้มันเป็นความบังเอิญค่ะ
บางครั้งบางทีเค้าจะเดินมาและขอพักสักครู่ หรือตากแอร์เย็นๆในออฟฟิส นั่นคือเวลาที่เรารอคอยมากค่ะ
รอว่าเมื่อไหร่ที่เราจะได้มีโอกาสอยู่ด้วยกันตามลำพัง และโอกาสนั้นก็มีไม่บ่อยนักค่ะ
เวลาที่เค้าพูดอะไร เรามักจะยิ้มอย่างเปิดเผย ยิ้มที่เห็นแค่เส้นตาค่ะ และหัวเราะในแบบที่เป็นตัวของตัวเอง
หลายๆครั้งที่เราวาดรูปหัวใจลงข้างๆชื่อเค้า ตรงที่ลงชื่อ
และในแทบทุกวันเวลาที่เราเห็นเค้าจากที่ไกลๆ เราจะภาวนาว่าขอให้เราได้เป็นคนรักกัน
แต่สิ่งหนึ่งที่เราอยากรู้จากเค้า คือตอนนี้เค้ามีใครในหัวใจแล้วหรือยัง
แววตาที่ยิ้มแม้ไม่ได้พูดอะไรนั่นหมายความว่ายังไง หลายๆครั้งที่เราอยู่ใกล้กันนั้นเค้าทำให้เป็นเรื่องบังเอิญที่ตั้งใจเหมือนเราหรือเปล่า
เราพยายามทำตัวเองให้เป็นผู้หญิงที่ทำได้ทุกอย่าง หากวันหนึ่งที่ไม่ใช่แค่ความฝันของเรานั้นเป็นจริง
เราพูดไม่ค่อยเก่งค่ะ ค่อนข้างพูดเนิบๆ และมีความคิดที่ค่อนข้างแปลก เหมือนเราจะกล้า แต่ก็ไม่กล้า
ได้แต่บอกชอบอยู่ในใจ และบอกผ่านสายตาทุกครั้งที่มีโอกาสได้สบตากัน
ณ ตอนนี้เค้าคือความรักหรือเปล่าคะ