ฉันเคยแอบชอบผู้ชายคนนึงคะ
แต่กลังจากนั้นสักพัก ผช คนนั้นเค้าก็รู้ตัว เพราะเพื่อนคนอื่นไปบอก
ตอนแรกเหมือนเราจะรู้สึกดีด้วยกันทั้งสองฝ่าย ไปดูหนัง ทานข้าวกัน บ้าง
แต่ก็เป็นช่วงๆ บางช่วงเยอะ บางช่วงน้อย บางช่วงก็ไม่มีเลย
เป็นอย่างงี้มาเรื่อยๆคะ ตอนนี้ก็เกือบ 2 ปีแล้ว
ไม่มีอะไรชัดเจน ไม่รู้ว่าตกลงเค้าอะไรยังไง มีแต่ฉันที่ชัดเจนว่าชอบเค้า
เมื่อไม่นานมานี้ ฉันก็ถามเค้าตรงๆคะว่าทำไมเราถึงได้คุยกัน เป็นเพราะฉันอยากคุยรึเปล่า
เค้าก็บอกว่าเค้าก็ลองพยายามเปิดใจดู
ฉันก็เลยบอกว่าฉันก็โอเคนะว่าคุยแบบเป็นเพื่อนกันแล้วสบายใจกว่า
ก็เศร้านะคะ เกือบ 2 ปีที่เค้าลองพยายามเปิดใจ แต่ไม่มีไรคืบหน้าเลยหรือไร ฮ่าฮ่า
หลังจากนั้นเราก็คุยกันน้อยลง (คิดในใจว่าไม่น่ารีบถามเลย ฮ่าฮ่า)
แต่ก็คงดีกว่าการรอคอย รอไปเรื่อย โดยที่เค้าคงไม่ได้นึกถึงเราเลยด้วยซ้ำ (ไม๊อ่า ?)
พอเจอกันฉันก็หลบ ฮ่าฮ่า เหมือนเด็กเลยใช่ไหม แต่ว่าตอนนั้นยังไม่พร้อมจะเจอจริงๆ
หลังจากปีใหม่มาเราก็ยังไม่ได้คุยอะไรกันอีกเลยคะ จนกระทั่งวันเกิดเค้าที่ผ่านมา
ตอนแรกตั้งใจจะไปโพสในเฟสบุ๊ค เพราะคิดว่ามันโอเคที่สุดแล้ว
ถ้าส่งไลน์ไปก็กลัวว่าจะเป็นบทสนทนาที่ยืดเยื้อ ละจบลงที่ฉันอีก
ส่งข้อความไปก็กลัวว่าจะดูส่วนตัวเกิน
แต่เพื่อนไม่มีใครเห็นด้วยเลยคะ เพื่อนให้ส่งข้อความ
ตอนแรกก็กะจะโพสเฟสบุ๊ค แต่พอลองพิมพ์เตรียมส่งละมันยาว เลยเปลี่ยนเป็นข้อคามก็ได้ ฮ่าฮ่า
ส่งไปประมาณว่า "ฉันมาแล้ว ไม่ได้รอข้อความของฉันอยู่ละสิ แต่ไม่เป็นไรหรอกนะ แค่อยากจะบอกว่าสุขสันต์วันเกิด แล้วก็อวยพรบลาบลา .. "
จริงๆคิดว่าเค้าคงไม่ส่งกลับมา แต่เค้าก็ส่งกลับมาคะ
ส่งมาว่า "ทำไมถึงคิดอย่างนั้น รู้ไหมว่าผมรอข้อความจากคุณ, ผมคิดว่าคุณจะเกลียดผมไปแล้ว, ผมแคร์คุณนะ"
ฉันดีใจมากกับข้อความที่ได้รับกลับมา
แต่มันก็เท่ากับว่าฉันต้องเริ่มตัดใจใหม่ เริ่มนับ 0 ใหม่
เพื่อนบอกว่าเค้าให้ความหวัง
อ่างงี้เค้าเรียกให้คามหวังจริงหรอคะ , มีความเป็นไปได้ที่เค้าจะรู้สึกเหมือนที่ส่งมาแบบนี้ไหมคะ ??
พอมีโอกาสบ้างไหม
แต่กลังจากนั้นสักพัก ผช คนนั้นเค้าก็รู้ตัว เพราะเพื่อนคนอื่นไปบอก
ตอนแรกเหมือนเราจะรู้สึกดีด้วยกันทั้งสองฝ่าย ไปดูหนัง ทานข้าวกัน บ้าง
แต่ก็เป็นช่วงๆ บางช่วงเยอะ บางช่วงน้อย บางช่วงก็ไม่มีเลย
เป็นอย่างงี้มาเรื่อยๆคะ ตอนนี้ก็เกือบ 2 ปีแล้ว
ไม่มีอะไรชัดเจน ไม่รู้ว่าตกลงเค้าอะไรยังไง มีแต่ฉันที่ชัดเจนว่าชอบเค้า
เมื่อไม่นานมานี้ ฉันก็ถามเค้าตรงๆคะว่าทำไมเราถึงได้คุยกัน เป็นเพราะฉันอยากคุยรึเปล่า
เค้าก็บอกว่าเค้าก็ลองพยายามเปิดใจดู
ฉันก็เลยบอกว่าฉันก็โอเคนะว่าคุยแบบเป็นเพื่อนกันแล้วสบายใจกว่า
ก็เศร้านะคะ เกือบ 2 ปีที่เค้าลองพยายามเปิดใจ แต่ไม่มีไรคืบหน้าเลยหรือไร ฮ่าฮ่า
หลังจากนั้นเราก็คุยกันน้อยลง (คิดในใจว่าไม่น่ารีบถามเลย ฮ่าฮ่า)
แต่ก็คงดีกว่าการรอคอย รอไปเรื่อย โดยที่เค้าคงไม่ได้นึกถึงเราเลยด้วยซ้ำ (ไม๊อ่า ?)
พอเจอกันฉันก็หลบ ฮ่าฮ่า เหมือนเด็กเลยใช่ไหม แต่ว่าตอนนั้นยังไม่พร้อมจะเจอจริงๆ
หลังจากปีใหม่มาเราก็ยังไม่ได้คุยอะไรกันอีกเลยคะ จนกระทั่งวันเกิดเค้าที่ผ่านมา
ตอนแรกตั้งใจจะไปโพสในเฟสบุ๊ค เพราะคิดว่ามันโอเคที่สุดแล้ว
ถ้าส่งไลน์ไปก็กลัวว่าจะเป็นบทสนทนาที่ยืดเยื้อ ละจบลงที่ฉันอีก
ส่งข้อความไปก็กลัวว่าจะดูส่วนตัวเกิน
แต่เพื่อนไม่มีใครเห็นด้วยเลยคะ เพื่อนให้ส่งข้อความ
ตอนแรกก็กะจะโพสเฟสบุ๊ค แต่พอลองพิมพ์เตรียมส่งละมันยาว เลยเปลี่ยนเป็นข้อคามก็ได้ ฮ่าฮ่า
ส่งไปประมาณว่า "ฉันมาแล้ว ไม่ได้รอข้อความของฉันอยู่ละสิ แต่ไม่เป็นไรหรอกนะ แค่อยากจะบอกว่าสุขสันต์วันเกิด แล้วก็อวยพรบลาบลา .. "
จริงๆคิดว่าเค้าคงไม่ส่งกลับมา แต่เค้าก็ส่งกลับมาคะ
ส่งมาว่า "ทำไมถึงคิดอย่างนั้น รู้ไหมว่าผมรอข้อความจากคุณ, ผมคิดว่าคุณจะเกลียดผมไปแล้ว, ผมแคร์คุณนะ"
ฉันดีใจมากกับข้อความที่ได้รับกลับมา
แต่มันก็เท่ากับว่าฉันต้องเริ่มตัดใจใหม่ เริ่มนับ 0 ใหม่
เพื่อนบอกว่าเค้าให้ความหวัง
อ่างงี้เค้าเรียกให้คามหวังจริงหรอคะ , มีความเป็นไปได้ที่เค้าจะรู้สึกเหมือนที่ส่งมาแบบนี้ไหมคะ ??