เหตุเกิดจากกระเป๋าหนึ่งใบ
เราไปเที่ยวเมืองนอกกับครอบครัว คุณเเม่ซื้อกระเป๋าใบหนึ่งราคา 14000บาท แล้วนั่งชมกระเป๋าตัวเองบ่อยมาก ซึ่งในความคิดเรา มันไม่สวยเท่าไหร่ เเต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเเม่ เพียงเเค่เห็นเเม่ชมมันบ่อยมาก เลยพูดเชิงล้อเล่นว่า "เเม่พึ่งชมไปเมื่อกี๊เอง ชมอีกแล้ว" แล้วก้พูดกับเเม่ตามตรงไปว่า ความคิดเรา อีกใบสวยกว่า และอาจจะมีเรื่องอื่นอีกที่เราไม่รู้ตัว
-เมื่อกลับมาไทย แม่หาว่า เราไปดูถูกแม่ พูดจากระเเนะกระเเหนเเม่ บอกว่า ต่อไปนี้ไม่ต้องไปเที่ยวด้วยกันอีก ไม่ต้องโทรหาเเม่อีกแล้ว
-หลังจากนั้น เราต้องกลับไปทำงานที่ต่างจังหวัด
ตอนลงจากรถไปสนามบิน เราสวัสดีเเม่ เเต่เเม่ทำเหมือนไม่สนใจสักนิด เราร้องไห้ พ่อก้ลงมาส่งเเล้วปลอบ นั่งบนเครื่องก้คิดถึงเเต่เรื่องของแม่ น้ำตาก้ไหล คืนนั้นก้นอนไม่หลับ และวันรุ่งขึ้นก้ไม่สบาย เราโทรบอกพ่อ เพราะเเม่บอกไม่ให้โทรหาเเม่ เเต่ในใจอยากคุยกับเเม่มาก ยิ่งเวลาเราไม่สบายอยากได้กำลังใจจากเเม่ เราก้รอดูว่า เเม่จะโทรมาหาไหม เเต่ก้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนพ่อโทรมาอีก เราถามพ่อว่า บอกแม่ไปหรือยังพ่อบอกว่าบอกไปแล้ว วันนั้นเราลางาน ในใจคิดเเต่ว่า เเม่คงไม่สนใจเราเเล้ว ไม่รักเราเเล้ว จะมีเเม่ที่ไหน ไม่ห่วงลูกเลย เราก้ร้องไห้ ทั้งเช้ากลางวันเย็น ป่วยทั้งกายเเละใจ จนทนไม่ไหว เลยโทรหาเเม่ อยากให้เเม่ปลอบ อยากได้กำลังใจจากแม่ เเต่สิ่งที่เจอคือ แม่ปิดเครื่อง เราไม่รู้ทำไมเเม่ถึงใจร้ายกะเราได้ขนาดนี้ "แม่ยังรักหนูอยู่ไหม"
แม่ยังรักหนูอยู่ไหม
เราไปเที่ยวเมืองนอกกับครอบครัว คุณเเม่ซื้อกระเป๋าใบหนึ่งราคา 14000บาท แล้วนั่งชมกระเป๋าตัวเองบ่อยมาก ซึ่งในความคิดเรา มันไม่สวยเท่าไหร่ เเต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเเม่ เพียงเเค่เห็นเเม่ชมมันบ่อยมาก เลยพูดเชิงล้อเล่นว่า "เเม่พึ่งชมไปเมื่อกี๊เอง ชมอีกแล้ว" แล้วก้พูดกับเเม่ตามตรงไปว่า ความคิดเรา อีกใบสวยกว่า และอาจจะมีเรื่องอื่นอีกที่เราไม่รู้ตัว
-เมื่อกลับมาไทย แม่หาว่า เราไปดูถูกแม่ พูดจากระเเนะกระเเหนเเม่ บอกว่า ต่อไปนี้ไม่ต้องไปเที่ยวด้วยกันอีก ไม่ต้องโทรหาเเม่อีกแล้ว
-หลังจากนั้น เราต้องกลับไปทำงานที่ต่างจังหวัด
ตอนลงจากรถไปสนามบิน เราสวัสดีเเม่ เเต่เเม่ทำเหมือนไม่สนใจสักนิด เราร้องไห้ พ่อก้ลงมาส่งเเล้วปลอบ นั่งบนเครื่องก้คิดถึงเเต่เรื่องของแม่ น้ำตาก้ไหล คืนนั้นก้นอนไม่หลับ และวันรุ่งขึ้นก้ไม่สบาย เราโทรบอกพ่อ เพราะเเม่บอกไม่ให้โทรหาเเม่ เเต่ในใจอยากคุยกับเเม่มาก ยิ่งเวลาเราไม่สบายอยากได้กำลังใจจากเเม่ เราก้รอดูว่า เเม่จะโทรมาหาไหม เเต่ก้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนพ่อโทรมาอีก เราถามพ่อว่า บอกแม่ไปหรือยังพ่อบอกว่าบอกไปแล้ว วันนั้นเราลางาน ในใจคิดเเต่ว่า เเม่คงไม่สนใจเราเเล้ว ไม่รักเราเเล้ว จะมีเเม่ที่ไหน ไม่ห่วงลูกเลย เราก้ร้องไห้ ทั้งเช้ากลางวันเย็น ป่วยทั้งกายเเละใจ จนทนไม่ไหว เลยโทรหาเเม่ อยากให้เเม่ปลอบ อยากได้กำลังใจจากแม่ เเต่สิ่งที่เจอคือ แม่ปิดเครื่อง เราไม่รู้ทำไมเเม่ถึงใจร้ายกะเราได้ขนาดนี้ "แม่ยังรักหนูอยู่ไหม"