เป็นประสบการณ์ที่ดิฉันไปประสบพบเจอเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาค่ะ เรื่องนี้เกิดจากคนที่มาต่อคิวซื้อเครปป้าเฉื่อยน่ะค่ะ ไม่ได้มีสาเหตุเกิดจากป้าเขาเลย ป้าเขายิ้มแย้มแจ่มใสดี แต่มันเกิดจากอีพวกที่มีน้ำใจอยากจัดคิวให้ป้าเขาน่ะค่ะ
คือ ถ้าใครเจอแบบดิฉันคงจะเซ็งมาก เรื่องนี้ถึงแม้ว่าจะเกิดขึ้นเมื่อวันศุกร์ที่ 7 มีนาคมที่ผ่านมาค่ะ แต่ก็ยังโมโหไม่หาย
เรื่องเกิดเมื่อวันศุกร์ที่ 7 มีนาคมค่ะ คือเรากะเพื่อนที่ทำงานตั้งใจว่าสักวันจะไปรอเครปป้าเฉื่อยน่ะ วันนี้เป็นโอกาสเหมาะ เลิกงานกินข้าวเย็นเสร็จ ก็ไม่ได้ไปไหน อีกอย่างพรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ ก็เลยเอาว่ะ ไปลองดู ดึกแค่ไหนก็จะรอ เป็นครั้งแรกที่ไปกินน่ะค่ะ
ซึ่งเวลาที่เราไปถึงร้าน คนก็ยังไม่เยอะเท่าไหร่ ไปลงใบคิวสมุดป้าเขาไว้ เราไปถึงประมาณ 3 ทุ่ม เราได้คิวที่ 30 ก็โอเค ไม่เป็นไร ทำใจว่าจะได้ดึก 5 ทุ่ม เที่ยงคืน ตี1ก็จะรอกิน ก็ถามป้าอีกคนที่เป็นผู้ช่วยป้าเฉื่อนแกบอกว่า ลงไว้แล้วรอน่ะลูก ป้าแกจะทำเฉพาะคนที่อยู่ คนที่ลงไว้แล้วไม่อยู่ ป้าแกจะไม่ทำ โอเค เราก็รอๆ รอได้ค่ะ ก็มีความหวังที่จะได้กินกะเขามั้ง .....ซึ่งเราก็รออออออออ ไป ระหว่างรอก็นั่งเล่นไอเเพดเล่นเกมไป ก็มีคนมาต่อคิวเรื่อยๆ
แต่ระหว่างรอคิวนั้น ป้าแกก็ทำตาม order ที่มี ตอนนั้นคิวที่ 12 ก็ทำอยู่ (เวลานั้นก็ ประมาณ เกือบ 5 ทุ่ม ) ก็มีเหมือนคิวที่ 8 ที่เขาลงไว้ มาก็มาบอกป้าว่า ลงคิวไว้คิวที่ 8 ค่ะ ป้าแกก็โอเค ขอทำให้คิวที่ 8 ก่อนน่ะ ค่อยมาต่อน่ะ เรากะเพื่อนก็คุยกัน อ้าวแล้วงี้มีคิวก่อนหน้านี้กลับมาก็ต้องย้อนไป ย้อนมาอย่างนี้หรือป่าว แต่เราก็ไม่ซีเรียสก็รอต่อไป
เรารอ จนถึงเวลาประมาณเกือบ 5 ทุ่มเราเห็นว่าอืม คงยังไม่ถึงเรา เราเลยแว๊บไปเขาห้องน้ำที่หอพี่ที่ทำงานที่อยู่แถวนั้น แป๊บนึง กลับมาประมาณเที่ยงคืน แล้วเราก็นั่งรอต่อออ จนกระทั้งงงง
เหตุการณ์ที่ไม่อยากจะทนต่อคิว คือ มีผู้ชายคนนึงอายุประมาณ เกือบ 40 ปี เขามากะเพื่อนกะ เด็กผู้หญิง และผู้หญิงท้อง เขาก็มาถามคิวกับทางป้าว่าถึงไหน จัดแจงคิวว่าเหลืออีกคิว คนนนู่น คนนี้น่ะ กี่ชิ้น ถึงไหนแล้ว ซึ่งเราก็คิดว่า เฮ้ยผู้ชายคนนี้เป็นใคร รู้จักกับป้าหรอ ทำไมมาจัดเเจงคิว มาคุยกับป้า ทำเป็นสนิทกับป้า ซึ่งเพื่อนเราก็ประมาณว่า ไม่ค่อยพอใจ และ เขาเห็นสายตาของพวกเรามองเขาแบบไม่พอใจ เขาเลย ถามพวกเราว่า
ผช.คนนั้น : น้องคิวที่เท่าไหร่ค่ะ
เราตอบ : คิวที่ 30 ค่ะ แต่นี้รอมาจะ 3 ชม. แล้วยังไม่ถึงเลย
ผช.คนนั้น : อ่อ โอเค จ๊ะ
แล้วเขาก็ทำเป็นจัดแจงคิวเหมือนเดิม ซึ่งเพื่อนเราก็เริ่มไม่พอใจเลยถาม พี่เขาไป
เพื่อนเรา : แล้วพี่คิวที่เท่าไหร่ค่ะ
ผช.คนนั้น : อ่อ อย่าว่าอย่างงั้น อย่างงี้พี่ แล้วพี่ก็ไม่ได้แทรกน่ะ พี่มาไว้คิวที่ 4 อ่ะ เด่วไงพี่ต่อคิวนี้น่ะ (คิวที่ 20 กว่าๆซึ่งใกล้จะถึงเราเร่ะ)
ซึ่งพวกเราก็อึ้ง ว่าเฮ้ย ลงไว้ตั้งแต่คิวที่ 4 แล้วหายหัวไปไหน แล้วมาโผล่เอาตอนตี 1 ครึ่งแล้วบอกป้าว่าทำให้เลย ...กับการที่กูนั้งรอมา 3 -4 ชม. ก็ยังไม่มีวี่แว่วว่าจะได้กิน แถมยังทำเป็นตัวเองไม่รู้สึก รู้สาอะไร กับการกระทำของตัวเอง ซึ่งหลังจากเราก็ยังมีคิวต่อเยอะแยะ
จากนั้นสักพัก ก็มีคิวที่ลงไว้ก่อนหน้าเรามาเรื่อยๆ ที่โดนข้ามก็มาบอกให้ป้าทำให้ ทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้นั่งรอคิวรอ ถือสิทธิ์แค่ว่ากูลงไว้ กูจะมาเอาเมื่อไหร่ก็ได้ คนนั่งรอหัวโด่วก็รอต่อไป ....ซึ่งมันทำให้เราตัดสินกลับ ไม่รอแล้ว ซึ่งช่วงเวลานั้นเราก็รอจนถึง ตี 2 ครึ่งถึงกลับกัน
ที่เรามาแชร์ ไม่ได้จะกว่าโทษป้าน่ะค่ะ แต่อยากจะแชร์คนเห็นแก่ตัว ที่มาต่อคิวป้า แล้วหายไป แล้วจะกลับมาเอาเมื่อไหร่ก็ได้ มันทำให้คนที่รออีกหลายๆคนเสียความรู้สึก และทำให้ลูกค้าส่วนนึงของป้าหายไปเพราะการกระทำของคนเห็นแก่ตัวแบบนี้ ...เราและเพื่อนก็พูดไว้แล้วล่ะว่า คงจะไม่ไปต่อคิวอีก ถึงแม้ว่าจะไม่มีโอกาสได้กิน เพราะไม่ไปต่อคิวแล้ว.. ฝากไว้ด้วยน่ะค่ะ สำหรับคนที่อยากกินก็ให้เห็นใจคนอื่นบ้างน่ะค่ะ
แชร์ประสบการณ์คนเห็นแก่ตัว ร้านเครปป้าเฉี่อย เครปพรพิมล โชคชัย4
คือ ถ้าใครเจอแบบดิฉันคงจะเซ็งมาก เรื่องนี้ถึงแม้ว่าจะเกิดขึ้นเมื่อวันศุกร์ที่ 7 มีนาคมที่ผ่านมาค่ะ แต่ก็ยังโมโหไม่หาย
เรื่องเกิดเมื่อวันศุกร์ที่ 7 มีนาคมค่ะ คือเรากะเพื่อนที่ทำงานตั้งใจว่าสักวันจะไปรอเครปป้าเฉื่อยน่ะ วันนี้เป็นโอกาสเหมาะ เลิกงานกินข้าวเย็นเสร็จ ก็ไม่ได้ไปไหน อีกอย่างพรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ ก็เลยเอาว่ะ ไปลองดู ดึกแค่ไหนก็จะรอ เป็นครั้งแรกที่ไปกินน่ะค่ะ
ซึ่งเวลาที่เราไปถึงร้าน คนก็ยังไม่เยอะเท่าไหร่ ไปลงใบคิวสมุดป้าเขาไว้ เราไปถึงประมาณ 3 ทุ่ม เราได้คิวที่ 30 ก็โอเค ไม่เป็นไร ทำใจว่าจะได้ดึก 5 ทุ่ม เที่ยงคืน ตี1ก็จะรอกิน ก็ถามป้าอีกคนที่เป็นผู้ช่วยป้าเฉื่อนแกบอกว่า ลงไว้แล้วรอน่ะลูก ป้าแกจะทำเฉพาะคนที่อยู่ คนที่ลงไว้แล้วไม่อยู่ ป้าแกจะไม่ทำ โอเค เราก็รอๆ รอได้ค่ะ ก็มีความหวังที่จะได้กินกะเขามั้ง .....ซึ่งเราก็รออออออออ ไป ระหว่างรอก็นั่งเล่นไอเเพดเล่นเกมไป ก็มีคนมาต่อคิวเรื่อยๆ
แต่ระหว่างรอคิวนั้น ป้าแกก็ทำตาม order ที่มี ตอนนั้นคิวที่ 12 ก็ทำอยู่ (เวลานั้นก็ ประมาณ เกือบ 5 ทุ่ม ) ก็มีเหมือนคิวที่ 8 ที่เขาลงไว้ มาก็มาบอกป้าว่า ลงคิวไว้คิวที่ 8 ค่ะ ป้าแกก็โอเค ขอทำให้คิวที่ 8 ก่อนน่ะ ค่อยมาต่อน่ะ เรากะเพื่อนก็คุยกัน อ้าวแล้วงี้มีคิวก่อนหน้านี้กลับมาก็ต้องย้อนไป ย้อนมาอย่างนี้หรือป่าว แต่เราก็ไม่ซีเรียสก็รอต่อไป
เรารอ จนถึงเวลาประมาณเกือบ 5 ทุ่มเราเห็นว่าอืม คงยังไม่ถึงเรา เราเลยแว๊บไปเขาห้องน้ำที่หอพี่ที่ทำงานที่อยู่แถวนั้น แป๊บนึง กลับมาประมาณเที่ยงคืน แล้วเราก็นั่งรอต่อออ จนกระทั้งงงง
เหตุการณ์ที่ไม่อยากจะทนต่อคิว คือ มีผู้ชายคนนึงอายุประมาณ เกือบ 40 ปี เขามากะเพื่อนกะ เด็กผู้หญิง และผู้หญิงท้อง เขาก็มาถามคิวกับทางป้าว่าถึงไหน จัดแจงคิวว่าเหลืออีกคิว คนนนู่น คนนี้น่ะ กี่ชิ้น ถึงไหนแล้ว ซึ่งเราก็คิดว่า เฮ้ยผู้ชายคนนี้เป็นใคร รู้จักกับป้าหรอ ทำไมมาจัดเเจงคิว มาคุยกับป้า ทำเป็นสนิทกับป้า ซึ่งเพื่อนเราก็ประมาณว่า ไม่ค่อยพอใจ และ เขาเห็นสายตาของพวกเรามองเขาแบบไม่พอใจ เขาเลย ถามพวกเราว่า
ผช.คนนั้น : น้องคิวที่เท่าไหร่ค่ะ
เราตอบ : คิวที่ 30 ค่ะ แต่นี้รอมาจะ 3 ชม. แล้วยังไม่ถึงเลย
ผช.คนนั้น : อ่อ โอเค จ๊ะ
แล้วเขาก็ทำเป็นจัดแจงคิวเหมือนเดิม ซึ่งเพื่อนเราก็เริ่มไม่พอใจเลยถาม พี่เขาไป
เพื่อนเรา : แล้วพี่คิวที่เท่าไหร่ค่ะ
ผช.คนนั้น : อ่อ อย่าว่าอย่างงั้น อย่างงี้พี่ แล้วพี่ก็ไม่ได้แทรกน่ะ พี่มาไว้คิวที่ 4 อ่ะ เด่วไงพี่ต่อคิวนี้น่ะ (คิวที่ 20 กว่าๆซึ่งใกล้จะถึงเราเร่ะ)
ซึ่งพวกเราก็อึ้ง ว่าเฮ้ย ลงไว้ตั้งแต่คิวที่ 4 แล้วหายหัวไปไหน แล้วมาโผล่เอาตอนตี 1 ครึ่งแล้วบอกป้าว่าทำให้เลย ...กับการที่กูนั้งรอมา 3 -4 ชม. ก็ยังไม่มีวี่แว่วว่าจะได้กิน แถมยังทำเป็นตัวเองไม่รู้สึก รู้สาอะไร กับการกระทำของตัวเอง ซึ่งหลังจากเราก็ยังมีคิวต่อเยอะแยะ
จากนั้นสักพัก ก็มีคิวที่ลงไว้ก่อนหน้าเรามาเรื่อยๆ ที่โดนข้ามก็มาบอกให้ป้าทำให้ ทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้นั่งรอคิวรอ ถือสิทธิ์แค่ว่ากูลงไว้ กูจะมาเอาเมื่อไหร่ก็ได้ คนนั่งรอหัวโด่วก็รอต่อไป ....ซึ่งมันทำให้เราตัดสินกลับ ไม่รอแล้ว ซึ่งช่วงเวลานั้นเราก็รอจนถึง ตี 2 ครึ่งถึงกลับกัน
ที่เรามาแชร์ ไม่ได้จะกว่าโทษป้าน่ะค่ะ แต่อยากจะแชร์คนเห็นแก่ตัว ที่มาต่อคิวป้า แล้วหายไป แล้วจะกลับมาเอาเมื่อไหร่ก็ได้ มันทำให้คนที่รออีกหลายๆคนเสียความรู้สึก และทำให้ลูกค้าส่วนนึงของป้าหายไปเพราะการกระทำของคนเห็นแก่ตัวแบบนี้ ...เราและเพื่อนก็พูดไว้แล้วล่ะว่า คงจะไม่ไปต่อคิวอีก ถึงแม้ว่าจะไม่มีโอกาสได้กิน เพราะไม่ไปต่อคิวแล้ว.. ฝากไว้ด้วยน่ะค่ะ สำหรับคนที่อยากกินก็ให้เห็นใจคนอื่นบ้างน่ะค่ะ