แผ่นเสียงตกร่องพฤติกรรมอมตะจาก พรรค ปชป ส่งต่อถึง พวกสลิ่ม

ถ้าใครติดตามการเมืองมานานจะรู้จักวาทะกรรมอันเลื่องลือของพรรค ปชป ที่เป็นมาอย่างยืนยาวและไม่คิดจะเปลี่ยนพฤติกรรมให้มันดีขึ้น

คือ"แผ่นเสียงตกร่อง"ซึ่งถ้าจำไม่ผิดคำนี้มาจากยุคของนายชวนหลีกภัย อดีตนายกผู้มีภาพลักษณ์ดูเป็นผู้มีความรู้ ทรงภูมิ และปากหมานสุดๆ

ในฉายา"มีดโกนอาบน้ำผึ้ง"พูดจานิ่งๆแต่บาดลึกกรีดฝ่ายตรงข้ามด้วยคำพูด และยังมีเอกลักษณ์อีกอย่างคือชอบพูดจาเรื่องเก่าๆเดิมๆซ้ำๆซากๆ

เลยกลายเป็นที่มาของคำๆนี้ เรื่องที่พูดส่วนใหญ่ก็จะเป็นเรื่องใส่ร้ายขุดคุ้ยใส่ความฝ่ายตรงข้างด้วยเหตุผลเดิมๆข้อหาเดิมๆขุดมาด่ากันไม่รู้จักเบื่อ

และจนกระทั่งถึงตอนนี้ก็ยังคงเอกลักษณ์นี้มาโดยตลอดเหมือนเป็นหนึ่งในนโยบายของพรรคนี้ไปแล้ว ไม่ว่าฝ่ายตรงข้ามเปลี่ยนไปกี่ยุคก็ยังเหมือนเดิม

มาถึงปัจจุบันพฤติกรรมนี้มันได้ถ่ายทอดมาถึงพวกสลิ่มที่พฤติกรรมไม่ได้แต่างกันเลยเหมือนกับว่ามันถ่ายทอดกันมาทางกรรมพันธุ์ได้ยังไงยังงั้น

สังเกตุดูจากการตอบกระทู้ของพวกสลิ่มซึ่งมันจะมีคำพูดเดิมๆซ้ำซากโผล่มาอยู่ประจำ โดยจะตอกย้ำความผิดของฝ่ายตรงกันข้ามแบบไม่รู้จักเบื่อ

ถึงแม้ข้อหานั้นมันจริงรึเปล่าก็ไม่รู้พิสูจน์ได้หรือไม่ได้ก็ไม่สน มีหลักฐานหักล้างได้ก็ไม่เชื่อ ยังไงฝ่ายตรงข้ามมันก็ต้องเป็นอย่างที่ตัวเองคิดทุกอย่าง

ยกตัวอย่างคำๆนึงที่ผมเจอบ่อย"ตอนแดงเผาบ้านเผาเมือง"คำๆนี้ผมเห็นบ่อยมากจากโพสหรือกระทู้ของพวกสลิ่มเวลาที่เจอกระทู้ที่ตัวเองเถียงไม่ออก

ก็มักจะใช้คำๆนี้แหละออกมาสวนเจ้าของกระทู้เป็นประจำ ไม่ผิดกับหุ่นยนต์ที่โดนตั้งโปรแกรมเอาไว้ หรือไม่ก็พฤติกรรมของสัตว์เลี้ยงที่เขาถูกฝึกมา

พวกนี้ชอบออกมาแถเหมือนกับคนไม่มีเหตุผล เหมือนเด็กที่ไม่รู้จักโตที่มักจะเอาแต่ใจตัวเองเข้าว่า ไม่เคยรับรู้เหตุผลของคนอื่นว่าจริงหรือไม่ยังไง

ขอแค่ว่าออกมาตั้งกระทู้หรือโพสต่าฝ่ายตรงข้ามด้วยความคิดที่ตัวเองเชื่อ ถ้อยคำเดิมๆที่พูดซ้ำๆกันแบบไม่รู้จักจบสิ้น จริงหรือไม่จริงไม่เคยสนใจ

ชอบยั่วยุ หรือโพสเยาะเย้ยเจ้าของกระทู้หรือคนที่โพสด้วยกริยาหยาบคายไร้เหตุผล ซึ่งที่พูดมามันไม่ต่างกับพฤติกรรมของพวกพรรค ปชป แม้แต่น้อย
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่