ขอเล่ารายละเอียดคร่าวๆ ก่อนน่ะครับ ผมจบปริญาตรีสาขาวิศวกรรมอุตสาหการจาก มหาลัย Top5 ของไทย (ไม่ได้อวดน่ะครับ เพียงแต่ไม่อยากกล่าวถึงให้มากเกินในส่วนนี้) เกรดระดับทั่วไป แต่โดยส่วนตัวผมคิดว่าผมเก่ง เก่งมากในหลายด้านด้วย เพียงแต่ทำพวกคะแนนสอบตอนเรียนไม่ค่อยดี(หรือผมคิดไปเอง) ปัจจุบันทำงานประเภทแรงงานอยู่ที่ญี่ปุ่น อยู่กับแฟนและลูกหนึ่งคน เรียนที่นี่ ผมภาษายังไม่คล่อง เรียกว่าแทบไม่ได้ แต่ภาษาอังกฤษผมแข็งแรงมาก เนื่องจากเคยไปทำงานอยู่อเมริกา และทำงานที่ไทยร่วมกับต่างชาติเยอะ
วันนี้ทางบ้านส่งเมลมาบอกว่าที่เคยไปสอบ ของกระทรวงพลังงานเขาเรียกตัวแล้ว จริงๆ แล้วลืมไปด้วยแล้วว่าสอบได้ เพราะในใจไม่ได้คิดถึงเรื่องงานที่ไทยเลยครับ ตั้งแต่ตัดสินใจมาอยู่ญี่ปุ่นกับครอบครัว วีซ่าผมเป็นวีซ่าทำงานครับ แฟนช่วยคุยกับที่ทำงานให้ ซึ่งจริง ๆ แล้วทำงานประเภทที่ทำอยู่ไม่ได้ ต้องเป็นประเภท ออฟฟิศ แต่ด้วยการตัดสินใจมาเมื่อปีที่แล้วผมไม่มีพื้นฐานภาษาญี่ปุ่นสักนิด และไม่ได้คิดจนถึงขนาดขอให้โรงงานออกวีซ่าให้ แต่ตอนนี้ ทำได้แล้วครับและต่อมาแล้วหนึ่งปี
ส่วนตัวงานที่นี่ถือว่ายังไม่โอเคสำหรับค่าใช้จ่ายสำหรับลูกในอนาคต แต่ยังดำรงชีพและพอมีเงินเก็บได้ แต่ก็ถือว่าต้องใช้ชีวิตอยู่ในสังคมระดับล่าง (ไม่ได้ดูถูกคนน่ะครับ แต่ไม่รู้จะหาคำเปรียบเทียบอย่างไร ถ้าเปรียบเทียบกับระดับรายได้กับคนญี่ปุ่น ผมก็อยู่ระดับล่าง) แต่ด้วยการที่คิดว่าแลกกับสภาพสังคมและสิ่งแวดล้อมที่ดีให้กับลูก ก็น่าจะคุ้ม
เลยอยากขอความคิดเห็นหน่อยครับ ว่าผมควรจะทำอย่างไรต่อไป เพื่อช่วยในการตัดสินใจของผมเองครับ
ปัจจุบัน อายุ 29 ปี
ภาษาญี่ปุ่น N6 (พอฟังออกบ้าง ตอบโต้ด้วยท่าทาง คำศัพท์ได้บ้าง)
ภาษาอังกฤษ ฟัง พูด อ่าน เขียน ระดับดี คุยธุรกิจ เขียนเปเปอร์งานวิจัยได้
ลูก 5 ขวบ
เพิ่ม 1*ปกติจะไม่อวดตัว หรือแสดงตัวให้คนอื่นรู้น่ะครับ แต่ที่พิมพ์มาท่านใดที่อ่านแล้วเหมือน ขี้โอ่ ผมเพียงต้องการจะสื่อถึงความมั่นใจ และสร้างแรงพลักดันในความไม่เห็นด้วยเพื่อโต้แย้งให้ผมนำไปแก้ไขได้ครับ (ปกติผมใช้วิธีนี้ในการสัมภาษณ์งานครับ เพื่อสร้างจุดสนใจให้ถกกันครับ)
วิศวกรปฎิบัติการ กับ อนาคตในต่างแดน จะเลือกสิ่งไหนดีครับ
วันนี้ทางบ้านส่งเมลมาบอกว่าที่เคยไปสอบ ของกระทรวงพลังงานเขาเรียกตัวแล้ว จริงๆ แล้วลืมไปด้วยแล้วว่าสอบได้ เพราะในใจไม่ได้คิดถึงเรื่องงานที่ไทยเลยครับ ตั้งแต่ตัดสินใจมาอยู่ญี่ปุ่นกับครอบครัว วีซ่าผมเป็นวีซ่าทำงานครับ แฟนช่วยคุยกับที่ทำงานให้ ซึ่งจริง ๆ แล้วทำงานประเภทที่ทำอยู่ไม่ได้ ต้องเป็นประเภท ออฟฟิศ แต่ด้วยการตัดสินใจมาเมื่อปีที่แล้วผมไม่มีพื้นฐานภาษาญี่ปุ่นสักนิด และไม่ได้คิดจนถึงขนาดขอให้โรงงานออกวีซ่าให้ แต่ตอนนี้ ทำได้แล้วครับและต่อมาแล้วหนึ่งปี
ส่วนตัวงานที่นี่ถือว่ายังไม่โอเคสำหรับค่าใช้จ่ายสำหรับลูกในอนาคต แต่ยังดำรงชีพและพอมีเงินเก็บได้ แต่ก็ถือว่าต้องใช้ชีวิตอยู่ในสังคมระดับล่าง (ไม่ได้ดูถูกคนน่ะครับ แต่ไม่รู้จะหาคำเปรียบเทียบอย่างไร ถ้าเปรียบเทียบกับระดับรายได้กับคนญี่ปุ่น ผมก็อยู่ระดับล่าง) แต่ด้วยการที่คิดว่าแลกกับสภาพสังคมและสิ่งแวดล้อมที่ดีให้กับลูก ก็น่าจะคุ้ม
เลยอยากขอความคิดเห็นหน่อยครับ ว่าผมควรจะทำอย่างไรต่อไป เพื่อช่วยในการตัดสินใจของผมเองครับ
ปัจจุบัน อายุ 29 ปี
ภาษาญี่ปุ่น N6 (พอฟังออกบ้าง ตอบโต้ด้วยท่าทาง คำศัพท์ได้บ้าง)
ภาษาอังกฤษ ฟัง พูด อ่าน เขียน ระดับดี คุยธุรกิจ เขียนเปเปอร์งานวิจัยได้
ลูก 5 ขวบ
เพิ่ม 1*ปกติจะไม่อวดตัว หรือแสดงตัวให้คนอื่นรู้น่ะครับ แต่ที่พิมพ์มาท่านใดที่อ่านแล้วเหมือน ขี้โอ่ ผมเพียงต้องการจะสื่อถึงความมั่นใจ และสร้างแรงพลักดันในความไม่เห็นด้วยเพื่อโต้แย้งให้ผมนำไปแก้ไขได้ครับ (ปกติผมใช้วิธีนี้ในการสัมภาษณ์งานครับ เพื่อสร้างจุดสนใจให้ถกกันครับ)