จากกระแสงานประกาศรางวัลOscars 2014ที่เพิ่งผ่านไป ทำให้เกิดกระแสความไม่พอใจ สงสัย งง กับการที่รางวัลสาขานักแสดงนำชายไม่ได้เป็นของนักแสดงขวัญใจของใครหลายๆคนอย่าง Leonardo DiCaprio จากการแสดงในเรื่อง The Wolf of Wall Street
โดยกระแสเรื่องนี้กลายเป็นประเด็นในโลกออนไลน์อย่างกว้างขว้างทั้งในต่างประเทศ รวมถึงในกลุ่มคนดูหนังและติดตามการประกาศรางวัลในประเทศไทย ที่มีการพูดคุยแสดงความเห็นกันผ่าน Facebook, Tumblr , Twitter และเว็บไซต์อื่นๆ โดยในทวิตเตอร์ขนาดว่ามีการhage-tag #GiveLeoAnOscar #PoorLeo เลยทีเดียว
ทั้งยังมีการนำภาพลีโอมาทำภาพ meme อย่างมากมาย มีทั้ง น้อยใจ สงสาร โมโห ในเรื่อง Oscars ดังที่หลายคนคงได้เห็นผ่านตาไปบ้างแล้ว
และประเด็นนี้ก็เป็นที่พูดถึงในห้องเฉลิมไทยแห่งนี้อยู่หลายกระทู้ ในความเห็นของแต่ล่ะคน
เราเองก็เลยอยากจะแสดงความเห็นในเรื่องนี้บ้าง แบบเป็นเรื่องเป็นราว ในฐานะแฟนคลับของลีโอคนหนึ่ง และเป็นความเห็นจากมุมมองของเรา
เราจะขอพูดในเรื่องการแสดงของลีโอเป็นหลักนะคะ
มีโอกาสได้ดูหนังของลีโอเยอะพอสมควร อาจจะไม่ครบหมดเพราะบางเรื่องก็หาดูไม่ได้สักที
เราจะแบ่งการแสดงของลีโอออกเป็น2ยุค คือ ยุคก่อนเครียด และยุคเครียด
ลีโอเป็นนักแสดงมีโปรไฟล์ที่สวยหรูในรายชื่อหนังที่เขาแสดง
เพราะแต่ล่ะเรื่องล้วนเป็นหนังฟอร์มใหญ่ ฟอร์มดี หนังเต็งรางวัล และเป็นหนังดังๆทั้งนั้น
เช่น Inception, Gangs of New York , Catch Me if You Can, The Aviator , The Departed , Blood Diamond , Revolutionary Road , Shutter Island และอีกมากมาย จะเห็นได้ว่าลีโอเป็นคนเลือกหนังที่จะแสดงมากเลย
หลายคนมองว่าเป็นการดีที่เขาเลือกเล่นแต่หนังดีๆ รักษามาตรฐานของตัวเอง แต่ประเด็นมันก็อยู่ที่ในบรรดาหนังดีที่เขาเลือกแสดงส่วนใหญ่เป็นงานที่มีความเป็นดราม่าสูง ต้องใช้อารมณ์ในการแสดงมาก ซึ่งก็เป็นสายหลักที่กรรมกรและนักวิจารณ์ทั้งหลายจะชอบ และบทบาทตัวละครที่ลีโอเล่นในหนังเหล่านี้มีความคล้ายกันเกือบทุกเรื่องคือมันมักจะเป็นตัวละครที่ "โค-ตรเครียด"
ชีวิตรันทดหดหู่บ้าง เมียตายบ้าง ลูกตายบ้าง เก็บกดบ้าง ดูเป็นตัวละครที่มีปัญหากับชีวิต จิตตกอยู่ตลอดเวลา
แม้มันจะเป็นบทที่ดี ในหนังที่ดีก็ตาม แต่หลายการแสดงในแต่ล่ะเรื่องมันดูเหมือนกันไปหมด ในงานระยะหลังจะออกมาทำนองนี้ตลอด คือบทเครียดๆๆๆๆๆ มันดูเหมือนเดิมไปหมด จนกลายเป็นความจำเจ ความซ้ำเดิม ขาดความหลากหลายทางการแสดง
การแสดงของลีโอมักจะออกมาสไตล์เดิมๆตลอดคือ เคร่งเครียด หน้านิ่วคิ้วขมวด ตะโกนจนเจ็บคอแทน เส้นเลือดปูด หัวหูแดงไปหมด
เราชอบเรียกการแสดงแบบนี้ว่าการแสดงแบบ "ลีโอสไตล์" ซึ่งมันกลายเป็นภาพลักษณ์ที่ติดตัวเขาไปอยู่ในทุกบทบาทที่เขาแสดง
ด้วยที่กล่าวมานี่เอง คนดูจึงเกิดภาพจำลีโอแบบเครียดๆ บวกกับบทแนวเดิมๆเข้าไปด้วย
และยังเพิ่มความยากเข้าไปอีกเพราะ Leonardo DiCaprio นั้นเป็นนักแสดงอันดับต้นๆของวงการ
มีชื่อเสียง เป็นคนดังที่ใครๆก็รู้จัก (จะมีสักกี่คนกันเชียวที่ไม่รู้จักลีโอ?)
ทำให้เขาไม่สามารถสลัดภาพความเป็นลีโอของตัวเองออกแล้วสวมภาพตัวละครที่เขากำลังแสดงได้
คือไม่ว่าจะเรื่องไหนๆ ก็ดูเป็นลีโอ๊ ลีโอ อยู่ตลอด
จะมีการแสดงในระยะหลังๆที่เราคิดว่ามีความเป็นลีโอน้อยกว่าเรื่องอื่นๆคือ ใน Django Unchained ซึ่งลีโอแสดงได้ดีมากเลย
เรียกว่าฉีกจากเรื่องก่อนพอควร มียิ้มเหี้ยมๆ มีอาการเคร่งเครียดน้อยลง ไม่มีปัญหาชีวิตให้จิตตก แต่เป็นที่น่าเสียดายที่นักแสดงอีกคนในเรื่องอย่าง Christoph Waltz โดดเด่นและเฉียบขาดมากกว่า(ทั้งยังมีบทบาทมากกว่าด้วย) ขโมยความสนใจของนักวิจารณ์และกรรมการOscarsไป
ทำให้ไม่ได้แม้แต่เข้าชิง
อีกเรื่องคือเรื่องล่าสุดของลีโอ The Wolf of Wall Street ที่ลีโอแสดงได้บ้าระห่ำจัดเต็มสุดติ่งตลอด3ชั่วโมงของหนัง
ซึ่งเราก็ชอบการแสดงในบทนี้มากๆ ดูห่ามๆ เมายา มียิ้ม มีหัวเราะขำกลิ้ง
ไหนจะฉากคลานนั้นอีก เรียกว่าลูกบ้ามาเต็ม เป็นความแปลกใหม่ที่น่าดูจริงๆ
แต่!!!!.....ในการแสดงบ้าระห่ำครั้งนี้ ก็ยังคงมีอาการคิ้วขมวดเป็นพักๆ ตะโกนจนเส้นเลือดจะแตกเป็นช่วงๆ แต่ก็หยวนๆได้ จัดว่าเยี่ยม!
แต่ก็อีกนั้นแหละ มันเป็นเพราะโชคไม่เข้าข้างลีโอเท่าไหร่ การแสดงที่น่าดูชมในครั้งนี้ของลีโอดันมาสะดุดขาน้าแมทธิวเข้าเต็มๆ
เรามีโอกาสได้ดูการแสดงของนักแสดงนำชายที่เข้าชิงปีนี้ครบทั้ง5คน
และเราก็ตัดสินใจได้ทันทีว่าการแสดงของ Matthew McCnaughey ใน Dallas Buyers Club นั้นดีที่สุดของสาขานี้แล้ว
โดยเรายกให้เหนือกว่าการแสดงของ Leonardo DiCaprio จาก The Wolf of Wall Street อยู่พอประมาณ
แต่ก็ไม่ได้ทิ้งห่างมาก เรียกว่าเป็นคู่แข่งของสายที่มีความสูสี สมน้ำสมเนื้อมากเลย
เมื่อลองมองเทียบกันแค่การแสดงจากเพียงแค่ 2 เรื่องนี้ โดยตัดความคิดที่ว่า "ลีโอเข้าชิงบ่อยควรได้"
ตัดความสงสาร ความเห็นใจ ออกไป แล้วมองที่การแสดงของทั้งคู่
โดยการแสดงของน้าแมทธิวในครั้งนี้ ไม่ได้มีดีแค่เขายอมลดน้ำหนักจนผอมดูเหมือนคนติดเชื้อ HIV บวกติดยาอย่างเดียว
แต่ยังเขาแสดงเป็นตัวละครในเรื่องได้แบบโดดเด่นโดยไม่ได้เกิดจากตัวหนังที่ส่งให้เด่นเท่ากับบทของลีโอในThe Wolf
แต่กลับเป็นแมทธิวเองด้วยซ้ำที่แสดงดีจนส่งให้ตัวละครและหนังเด่นได้ขนาดนี้
ในแง่การแสดงออกถึงมิติทางอารมณ์และพัฒนาการของตัวละคร แมทธิวตีแตกกระจุยหมด ทั้งอารมณ์ ช็อค ไม่ยอมรับ ดิ้นรนด้วยความกลัว เศร้า เสียใจ สิ้นหวัง โกรธ ยิ้มแย้ม ความเจ้าเล่ห์ เห็นแก่ตัว ดูถูกคน เห็นใจ อ่อยโยน และมีน้ำใจ
ทุกๆมิติของตัวละครแมทธิวถ่ายทอดออกมาได้ดีมาก
นอกจากนี้แมทธิวยังสามารถถอดภาพความเป็นตัวเองออกได้ ทำให้คนดูไม่มองว่าเขาคือแมทธิว แต่เขาคือตัวละครนี้ เราที่กำลังดูซีรี่ส์ของแมทธิวเรื่อง True Detective อยู่ด้วยตอนที่ไปดูDallas Buyer Club ก็ไม่มีติดภาพแมทธิวจากซีรี่ส์มาเลย ดูเป็นคนล่ะคนจริงๆ
(อาจยังมีติดความเป็นแมทธิวเล็กๆ จากน้ำเสียงการพูดตอนแสดงซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของเขา แต่ก็น้อย)
ในขณะที่การแสดงของ Leonardo ใน The Wolf เรายังคงเห็นภาพว่าเขาคือลีโออยู่ แต่เป็นลีโอที่แสดงดี มีการแสดงอารมณ์อื่นๆ ที่ต่างจากเรื่องก่อน นับเป็นสัญญาณที่ดี แต่เขาก็ยังสลัดความเป็นลีโอออกไปไม่ได้อยู่ดี นี่คือปัญญาใหญ่อีกอย่างสำหรับลีโอ
เราเลยคิดตลอดที่ดูงานแสดงของลีโอระยะหลังว่าอยากให้ลีโอรับบทที่หลากหลายกว่านี้
บทที่แปลกใหม่ ต่างจากเดิม แสดงหนังแนวอื่นบ้างก็ได้
จริงๆเราอยากเห็นลีโอในหนังแนวคอเมดี้ฮาๆไปเลย หรือหนังรัก หรือโรแมนติคคอเมดี้
ที่มันอาจจะไม่ใช่แนวของออสก้าร์ แต่อย่างน้อยก็ทำให้คนดูได้ดูเขาไปบทใหม่ๆบ้าง
ไม่อยากให้เล่นแต่แนวเดิมๆตลอดแบบนี้
เราชอบงานแสดงในยุคแรกๆของลีโอมากกว่า
ยุคก่อนที่ลีโอจะเครียด
การแสดงและบทที่รับมีความหลากหลายกว่าไม่เอาแต่ทำหน้าเครียดตลอดแบบในหนังยุคปัจจุบัน
เข้าใจว่าหลายคนที่สงสารเห็นใจลีโอเพราะชื่นชอบเขา
การที่เขายังไม่ได้Oscarsมันไม่ได้แปลว่าเขาแสดงไม่ดี
แต่เป็นเพราะเขาโชคไม่ดีที่มีคนแสดงดีกว่าในปีเดียวกัน
โอกาสยังมีมาอีกเสมอด้วยชื่อเสียงของลีโอ และบทดีๆอีกมากมายที่รอเขาอยู่
และด้วยข้อดีของวงการHollywoodที่ไม่ว่าคุณจะอายุเท่าไหร่ คุณก็ยังรับบทนำในหนังได้เสมอ
ทำให้อายุในการทำงานในวงการของเขายังไปได้อีกยาวไกล
เราเชื่อว่ายังไงสักวันลีโอต้องได้รางวัลนี้แน่ๆ
และได้จากฝีมือจริงๆ ไม่ใช่จากคะแนนสงสาร หรือเพราะเข้าชิงบ่อย
เราก็จะเป็นกำลังใจให้เขาและติดตามผลงานของเขาต่อไป
*****ด้วยรัก*****
ปล. เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกค่ะ หากมีข้อมูลผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยนะคะ
ทั้งหมดที่พูดถึงเรื่องการแสดง เป็นความเห็นส่วนตัวล้วนๆค่ะ ไม่ได้มีความรู้ทางด้านนี้
ว่าด้วยเรื่อง ทำไม Leonardo DiCaprio ถึงยังไม่ได้Oscarsเสียที?
แต่ที่เราตัดสินใจมาตั้งกระทู้แรกของเราในพันทิปตั้งแต่เป็นสมาชิกมาด้วยเรื่องนี้ก็เพื่ออยากจะแชร์ความคิดเห็นของเราต่อประเด็นนี้
ตามประสาคนที่ติดตามเกาะขอบเวทีรางวัลอยู่ตลอด ในฐานะคนที่ชอบดูหนังคนหนึ่ง
และในฐานะแฟนคลับของนักแสดงชายที่ชื่อ Leonardo DiCaprio
รวมถึงอยากจะฟังความเห็นของคนอื่นๆด้วยเช่นกันค่ะ
โดยกระแสเรื่องนี้กลายเป็นประเด็นในโลกออนไลน์อย่างกว้างขว้างทั้งในต่างประเทศ รวมถึงในกลุ่มคนดูหนังและติดตามการประกาศรางวัลในประเทศไทย ที่มีการพูดคุยแสดงความเห็นกันผ่าน Facebook, Tumblr , Twitter และเว็บไซต์อื่นๆ โดยในทวิตเตอร์ขนาดว่ามีการhage-tag #GiveLeoAnOscar #PoorLeo เลยทีเดียว
ทั้งยังมีการนำภาพลีโอมาทำภาพ meme อย่างมากมาย มีทั้ง น้อยใจ สงสาร โมโห ในเรื่อง Oscars ดังที่หลายคนคงได้เห็นผ่านตาไปบ้างแล้ว
และประเด็นนี้ก็เป็นที่พูดถึงในห้องเฉลิมไทยแห่งนี้อยู่หลายกระทู้ ในความเห็นของแต่ล่ะคน
เราเองก็เลยอยากจะแสดงความเห็นในเรื่องนี้บ้าง แบบเป็นเรื่องเป็นราว ในฐานะแฟนคลับของลีโอคนหนึ่ง และเป็นความเห็นจากมุมมองของเรา
เราจะขอพูดในเรื่องการแสดงของลีโอเป็นหลักนะคะ
มีโอกาสได้ดูหนังของลีโอเยอะพอสมควร อาจจะไม่ครบหมดเพราะบางเรื่องก็หาดูไม่ได้สักที
เราจะแบ่งการแสดงของลีโอออกเป็น2ยุค คือ ยุคก่อนเครียด และยุคเครียด
ลีโอเป็นนักแสดงมีโปรไฟล์ที่สวยหรูในรายชื่อหนังที่เขาแสดง
เพราะแต่ล่ะเรื่องล้วนเป็นหนังฟอร์มใหญ่ ฟอร์มดี หนังเต็งรางวัล และเป็นหนังดังๆทั้งนั้น
เช่น Inception, Gangs of New York , Catch Me if You Can, The Aviator , The Departed , Blood Diamond , Revolutionary Road , Shutter Island และอีกมากมาย จะเห็นได้ว่าลีโอเป็นคนเลือกหนังที่จะแสดงมากเลย
หลายคนมองว่าเป็นการดีที่เขาเลือกเล่นแต่หนังดีๆ รักษามาตรฐานของตัวเอง แต่ประเด็นมันก็อยู่ที่ในบรรดาหนังดีที่เขาเลือกแสดงส่วนใหญ่เป็นงานที่มีความเป็นดราม่าสูง ต้องใช้อารมณ์ในการแสดงมาก ซึ่งก็เป็นสายหลักที่กรรมกรและนักวิจารณ์ทั้งหลายจะชอบ และบทบาทตัวละครที่ลีโอเล่นในหนังเหล่านี้มีความคล้ายกันเกือบทุกเรื่องคือมันมักจะเป็นตัวละครที่ "โค-ตรเครียด"
ชีวิตรันทดหดหู่บ้าง เมียตายบ้าง ลูกตายบ้าง เก็บกดบ้าง ดูเป็นตัวละครที่มีปัญหากับชีวิต จิตตกอยู่ตลอดเวลา
แม้มันจะเป็นบทที่ดี ในหนังที่ดีก็ตาม แต่หลายการแสดงในแต่ล่ะเรื่องมันดูเหมือนกันไปหมด ในงานระยะหลังจะออกมาทำนองนี้ตลอด คือบทเครียดๆๆๆๆๆ มันดูเหมือนเดิมไปหมด จนกลายเป็นความจำเจ ความซ้ำเดิม ขาดความหลากหลายทางการแสดง
การแสดงของลีโอมักจะออกมาสไตล์เดิมๆตลอดคือ เคร่งเครียด หน้านิ่วคิ้วขมวด ตะโกนจนเจ็บคอแทน เส้นเลือดปูด หัวหูแดงไปหมด
เราชอบเรียกการแสดงแบบนี้ว่าการแสดงแบบ "ลีโอสไตล์" ซึ่งมันกลายเป็นภาพลักษณ์ที่ติดตัวเขาไปอยู่ในทุกบทบาทที่เขาแสดง
ด้วยที่กล่าวมานี่เอง คนดูจึงเกิดภาพจำลีโอแบบเครียดๆ บวกกับบทแนวเดิมๆเข้าไปด้วย
และยังเพิ่มความยากเข้าไปอีกเพราะ Leonardo DiCaprio นั้นเป็นนักแสดงอันดับต้นๆของวงการ
มีชื่อเสียง เป็นคนดังที่ใครๆก็รู้จัก (จะมีสักกี่คนกันเชียวที่ไม่รู้จักลีโอ?)
ทำให้เขาไม่สามารถสลัดภาพความเป็นลีโอของตัวเองออกแล้วสวมภาพตัวละครที่เขากำลังแสดงได้
คือไม่ว่าจะเรื่องไหนๆ ก็ดูเป็นลีโอ๊ ลีโอ อยู่ตลอด
จะมีการแสดงในระยะหลังๆที่เราคิดว่ามีความเป็นลีโอน้อยกว่าเรื่องอื่นๆคือ ใน Django Unchained ซึ่งลีโอแสดงได้ดีมากเลย
เรียกว่าฉีกจากเรื่องก่อนพอควร มียิ้มเหี้ยมๆ มีอาการเคร่งเครียดน้อยลง ไม่มีปัญหาชีวิตให้จิตตก แต่เป็นที่น่าเสียดายที่นักแสดงอีกคนในเรื่องอย่าง Christoph Waltz โดดเด่นและเฉียบขาดมากกว่า(ทั้งยังมีบทบาทมากกว่าด้วย) ขโมยความสนใจของนักวิจารณ์และกรรมการOscarsไป
ทำให้ไม่ได้แม้แต่เข้าชิง
อีกเรื่องคือเรื่องล่าสุดของลีโอ The Wolf of Wall Street ที่ลีโอแสดงได้บ้าระห่ำจัดเต็มสุดติ่งตลอด3ชั่วโมงของหนัง
ซึ่งเราก็ชอบการแสดงในบทนี้มากๆ ดูห่ามๆ เมายา มียิ้ม มีหัวเราะขำกลิ้ง
ไหนจะฉากคลานนั้นอีก เรียกว่าลูกบ้ามาเต็ม เป็นความแปลกใหม่ที่น่าดูจริงๆ
แต่!!!!.....ในการแสดงบ้าระห่ำครั้งนี้ ก็ยังคงมีอาการคิ้วขมวดเป็นพักๆ ตะโกนจนเส้นเลือดจะแตกเป็นช่วงๆ แต่ก็หยวนๆได้ จัดว่าเยี่ยม!
แต่ก็อีกนั้นแหละ มันเป็นเพราะโชคไม่เข้าข้างลีโอเท่าไหร่ การแสดงที่น่าดูชมในครั้งนี้ของลีโอดันมาสะดุดขาน้าแมทธิวเข้าเต็มๆ
เรามีโอกาสได้ดูการแสดงของนักแสดงนำชายที่เข้าชิงปีนี้ครบทั้ง5คน
และเราก็ตัดสินใจได้ทันทีว่าการแสดงของ Matthew McCnaughey ใน Dallas Buyers Club นั้นดีที่สุดของสาขานี้แล้ว
โดยเรายกให้เหนือกว่าการแสดงของ Leonardo DiCaprio จาก The Wolf of Wall Street อยู่พอประมาณ
แต่ก็ไม่ได้ทิ้งห่างมาก เรียกว่าเป็นคู่แข่งของสายที่มีความสูสี สมน้ำสมเนื้อมากเลย
เมื่อลองมองเทียบกันแค่การแสดงจากเพียงแค่ 2 เรื่องนี้ โดยตัดความคิดที่ว่า "ลีโอเข้าชิงบ่อยควรได้"
ตัดความสงสาร ความเห็นใจ ออกไป แล้วมองที่การแสดงของทั้งคู่
โดยการแสดงของน้าแมทธิวในครั้งนี้ ไม่ได้มีดีแค่เขายอมลดน้ำหนักจนผอมดูเหมือนคนติดเชื้อ HIV บวกติดยาอย่างเดียว
แต่ยังเขาแสดงเป็นตัวละครในเรื่องได้แบบโดดเด่นโดยไม่ได้เกิดจากตัวหนังที่ส่งให้เด่นเท่ากับบทของลีโอในThe Wolf
แต่กลับเป็นแมทธิวเองด้วยซ้ำที่แสดงดีจนส่งให้ตัวละครและหนังเด่นได้ขนาดนี้
ในแง่การแสดงออกถึงมิติทางอารมณ์และพัฒนาการของตัวละคร แมทธิวตีแตกกระจุยหมด ทั้งอารมณ์ ช็อค ไม่ยอมรับ ดิ้นรนด้วยความกลัว เศร้า เสียใจ สิ้นหวัง โกรธ ยิ้มแย้ม ความเจ้าเล่ห์ เห็นแก่ตัว ดูถูกคน เห็นใจ อ่อยโยน และมีน้ำใจ
ทุกๆมิติของตัวละครแมทธิวถ่ายทอดออกมาได้ดีมาก
นอกจากนี้แมทธิวยังสามารถถอดภาพความเป็นตัวเองออกได้ ทำให้คนดูไม่มองว่าเขาคือแมทธิว แต่เขาคือตัวละครนี้ เราที่กำลังดูซีรี่ส์ของแมทธิวเรื่อง True Detective อยู่ด้วยตอนที่ไปดูDallas Buyer Club ก็ไม่มีติดภาพแมทธิวจากซีรี่ส์มาเลย ดูเป็นคนล่ะคนจริงๆ
(อาจยังมีติดความเป็นแมทธิวเล็กๆ จากน้ำเสียงการพูดตอนแสดงซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของเขา แต่ก็น้อย)
ในขณะที่การแสดงของ Leonardo ใน The Wolf เรายังคงเห็นภาพว่าเขาคือลีโออยู่ แต่เป็นลีโอที่แสดงดี มีการแสดงอารมณ์อื่นๆ ที่ต่างจากเรื่องก่อน นับเป็นสัญญาณที่ดี แต่เขาก็ยังสลัดความเป็นลีโอออกไปไม่ได้อยู่ดี นี่คือปัญญาใหญ่อีกอย่างสำหรับลีโอ
เราเลยคิดตลอดที่ดูงานแสดงของลีโอระยะหลังว่าอยากให้ลีโอรับบทที่หลากหลายกว่านี้
บทที่แปลกใหม่ ต่างจากเดิม แสดงหนังแนวอื่นบ้างก็ได้
จริงๆเราอยากเห็นลีโอในหนังแนวคอเมดี้ฮาๆไปเลย หรือหนังรัก หรือโรแมนติคคอเมดี้
ที่มันอาจจะไม่ใช่แนวของออสก้าร์ แต่อย่างน้อยก็ทำให้คนดูได้ดูเขาไปบทใหม่ๆบ้าง
ไม่อยากให้เล่นแต่แนวเดิมๆตลอดแบบนี้
เราชอบงานแสดงในยุคแรกๆของลีโอมากกว่า
ยุคก่อนที่ลีโอจะเครียด
การแสดงและบทที่รับมีความหลากหลายกว่าไม่เอาแต่ทำหน้าเครียดตลอดแบบในหนังยุคปัจจุบัน
เข้าใจว่าหลายคนที่สงสารเห็นใจลีโอเพราะชื่นชอบเขา
การที่เขายังไม่ได้Oscarsมันไม่ได้แปลว่าเขาแสดงไม่ดี
แต่เป็นเพราะเขาโชคไม่ดีที่มีคนแสดงดีกว่าในปีเดียวกัน
โอกาสยังมีมาอีกเสมอด้วยชื่อเสียงของลีโอ และบทดีๆอีกมากมายที่รอเขาอยู่
และด้วยข้อดีของวงการHollywoodที่ไม่ว่าคุณจะอายุเท่าไหร่ คุณก็ยังรับบทนำในหนังได้เสมอ
ทำให้อายุในการทำงานในวงการของเขายังไปได้อีกยาวไกล
เราเชื่อว่ายังไงสักวันลีโอต้องได้รางวัลนี้แน่ๆ
และได้จากฝีมือจริงๆ ไม่ใช่จากคะแนนสงสาร หรือเพราะเข้าชิงบ่อย
เราก็จะเป็นกำลังใจให้เขาและติดตามผลงานของเขาต่อไป
*****ด้วยรัก*****
ปล. เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกค่ะ หากมีข้อมูลผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยนะคะ
ทั้งหมดที่พูดถึงเรื่องการแสดง เป็นความเห็นส่วนตัวล้วนๆค่ะ ไม่ได้มีความรู้ทางด้านนี้