อัดอั้นตันใจกับ พี่ชาย l My Bromance

ไปดูหนังเรื่อง พี่ชาย My bromance มา 4 รอบ (ไม่รู้ไปดูได้ยังไง)
ทนไม่ไหวเลยต้องมาเขียน มันอัดอั้นตันใจถ้าไม่ได้เล่าสู่กันฟัง
ภาพรวมถือว่าหนังดีมาก เป็นหนังที่สะท้อนภาพสังคมปัจจุบันในเรื่องของเพศที่สาม
ครอบครัวถือเป็นตัวการหลักในการในการยอมรับเพศที่สาม

ในเรื่องกอล์ฟจะเป็นเด็กมีปัญหา ไม่ได้รับการเลี้ยงดูเอาใจใส่เท่าที่ควรจากครอบครัว จึงทำให้เป็นเด็กก้าวร้าว
ผมว่าน้องที่แสดงเป็นกอล์ฟ แสดงค่อนข้างดี รู้สึกชอบฉากที่กอล์ฟ ถามแบงค์ว่า แบงค์มีคนพิเศษแล้วหรอ ใครอ่ะ
แววตา สีหน้าของกอล์ฟ ดูเสียใจ และก็สงสัย ผมรู้สึกว่ามันเป็นธรรมชาติมาก   แต่บางซีนที่กอล์ฟโมโหฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง
(พูดเหมือนคนเมาเหล้า)นี้ถ้าในฉากนั้นกอล์ฟดื่มเหล้าย้อมใจ จะโอเคเลยๆ อิอิอิ

ส่วนแบงค์ ผมชอบตอนที่กอล์ฟไปตามหาแบงค์ที่ท่าน้ำแล้วบรรจงจูบหน้าผากแบงค์ ซึ่งแบงค์ก็เขิล น้องเค้าแสดงดีมากอ่ะ
ขนาดเราดูเรายังเขิลเลย เหมือนกะกอล์ฟจูบหน้าผากเรายังไงยังงั้นอ่ะ (อุ๊ยเขิล *-*)

แล้วบรรดาเพื่อนๆ ก็เป็นตัวชูโรงอย่างดีโดยเฉพาะเจี๊ยบ ที่เป็นคนฮาๆ ชอบกัดกับตื๊ด สร้างสีสันให้หนังอย่างมาก
แต่อีกคนหนึ่งที่น่าสนใจคือป่าน สีหน้าแววตาของป่านทุกซีน ดูจริงใจ เป็นผู้หญิงที่รักเพื่อน จริงใจ ห้าวๆ ลุยๆ ซึ่งมีอยู่จริงๆในสังคม
และคนสุดท้าย ต้า ต้าแสดงค่อนข้างดี แต่บางซีนดูอ่อนแอ ปวกเปียกไปหน่อย แต่ก็อย่างว่าตามบุคลิกของผู้ชายเรียบร้อยโลกสวย!  
(มโนเองว่าอยากให้คิมที่แสดงเป็นต้า เล่นบทของแบงค์ ท่าจะฟินฝุดๆ 555+)

ส่วนอีป้าใจร้าย แสดงดีอ่ะ คือดูแล้วรู้สึกกดดัน อึดอัดมากอ่ะ (เหมือนเหตุการณ์เคยเกิดกะตัวเองเลย -..-")
ชีอาจจะมีปมมาจากที่ผัวชี เป็นเกย์และเลิกกะชี (ซึ่งในหนังก็ไม่ได้บอกว่าทำไมชีถึงไม่ชอบให้ผู้ชายรักผู้ชาย) อาจจะเป็นอีป้าหัวโบราณมั้ง
(ความคิดส่วนตัว ถ้าบังคับให้กอล์ฟแต่งงานกะผู้หญิง อนาคตก็คงต้องเลิกรากัน แล้วผู้หญิงคนนั้นล่ะ? ชะตากรรมก็คงไม่ต่างจากอีป้าใจร้อยหรอกว่ามะ?)

โดยส่วนตัวชอบหนังเรื่องนี้มากทั้งสถานที่ ฉาก นักแสดง และความใส่ใจของผู้กำกับในรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ เช่นฉากที่ไปซื้อของในซุปเปอร์มาเกต
แล้วกอล์ฟจับตูดแบงค์ (ผมกะเคยทำ คริคริ ) มันเป็นฉากเล็กๆ แต่แสดงถึงความใส่ใจในการทำงาน และอีกฉากหนึ่งที่ไม่พูดถึงไม่ได้คือ ฉากนอนบนโชฟา
(เป็นอะไรที่ผมเคยทำกับแฟน แอบฟิน555+) ดูแล้วรู้สึกเลยว่าเราเป็นแบงค์ เขิลๆ พูดกับตัวเอง กอล์ฟของฉัน *-* 555+  


มาถึงฉากดราม่า บ่องตงๆ ไม่สุด เหมือนยังกั๊กๆ ผมว่านักแสดง แสดงดีแล้วแต่บทมันไม่ส่งให้สุดอ่ะ (อาจจะเป็นเพราะเวลาจำกัด)
อย่างฉากที่กอล์ฟจะไปเรียนต่อต่างประเทศ แล้วมีฉากครูนิคมร้องไห้อ่ะ เปลี่ยนอารมณ์ไม่ทันนะ คือชอบนะฉากนี้
แต่ก่อนจะตัดมาเป็นครูนิคมร้องไห้น่าจะเค้นน้ำตาคนดูมากกว่านี้ พอถึงฉากครูนิคมปุ๊บคนดูจะร้องไห้ทั้งน้ำตาจริงๆ

แล้วเพลงประกอบก็ได้ใจมาก โดยเฉพาะเพลง กอยฮัก อีตอนดูในหนังรู้สึกว่าเพลงนี้ทำไมมันอบอุ่น ลุมุนละไม ละเมียด ละเมอ ฯ เช่นนี้
แต่พอออกจากโรงหนังมาไปหาโหลดเพลงมาฟัง คุณพระ! ทำไมฉันรู้สึกว่าเพลงมันช่างเปลี่ยวเหงากับการรอคอยใครซักคน
(โชคดีนะที่มีคู่แล้ว ถ้าโสดมีหวังตูกินไม่ได้นอนไม่หลับแน่)

อีกนิสนุง น่าจะมีฉากที่กอล์ฟกับแบงค์ขับมอไซต์เล่นรอบคูเมือง น่าจะฟินขึ้นอีก!

สรุป หนังดี นักแสดงดี(หน้าใหม่) แสดงให้เห็นสภาพสังคมปัจจุบัน ภาพรวมดี ชอบ(ส่วนตัว)
ให้คะแนนความใส่ใจของผู้กำกับในรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ 9/10  ตอนดูหนังไม่มีน้ำตาซักแอะ! คลอก็ไม่คลอ หลังจากดูจบเท่านั้นแหละ ถึงกับจุกอก
เศร้าซึม ไป 3 วัน T^T ทำไมกอล์ฟต้องตาย(แอบหวังว่ากอล์ฟจะไม่ตายT^T)

ขอบคุณผู้แต่ง นิยายเรื่องนี้ ขอบคุณผู้กำกับที่ทำให้มีหนังเรื่องนี้ขึ้น

ปล.ขอฮื้อออกซีดีเวอร์ชั่นอันคัทนะครับอ้ายณิชภูมิ จะไปซื้อมาเก๋บไว้เป็นตี้ระลึก เป็นหนังเรื่องแรกและเรื่องเดวตี้ไปดูมา 4 รอบ
*****เหนือสิ่งอื่นใด  อยากไคร่ฮื้อมีภาค 2 ง่ะ  T^T ******
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่