ส่วนหนึ่งในจดหมายประจำปีของเบิร์กไซด์ ฮาธาเวย์ ปี 2014
ผมมีข่าวดีมาบอกกับคนที่ไม่ได้ชำนาญในการลงทุน นักลงทุนทั่วไปสามารถสร้างผลตอบแทนที่ดีได้แม้ว่าตัวเขาจะไม่ได้มีความสามารถในการดูบริษัท ดูพื้นฐานทางเศรษฐกิจ หรือเข้าใจในตัวธุรกิจเลย ... ธุรกิจของอเมริกาสามารถเติบโตด้วยตัวของมันอยู่แล้ว เป้าหมายของคุณไม่จำเป็นต้องเลือก"ตัวที่ชนะ" แต่คุณต้องเลือกผู้ช่วย ("helpers") นั้นคือลงทุนในดัชนี S&P 500 ไปเลยเพราะพวกมันมีค่าบริหารการจัดการที่ต่ำ มันจะนำคุณไปเจอกับชัยชนะได้ดีกว่ากูรูเป็นไหนๆ ...
"ลงทุนอะไร"เป็นคำสำคัญของนักลงทุน .... "ลงทุนเมื่อไร" ก็สำคัญไม่แพ้กัน ... ศัตรูที่อันตรายที่สุดของนักลงทุนหน้าใหม่คือ "จังหวะ" ในการเข้ามาในตลาดหุ้น พวกเขาจะชอบเห็นตลาดขาขึ้น ดีใจกับสิ่งที่ได้รับ แต่อนิจจา!ตลาดไม่ได้ขึ้นตลอดไป เมื่อตลาดลง พวกเขาก็เริ่มขาดทุนแล้วก็ถอดใจ ออกไปจากตลาด มันทำให้ผมนึกถึงผู้จัดการกองทุนที่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง Barton Biggs เคยพูดเอาไว้ว่า
"ตลาดขาขึ้นก็เหมือนกับเซ็กส์ มันจะรู้สึกดีจนกว่ามันจะจบรอบ" "A bull market is like sex. It feels best just before it ends."
ยาแก้สำหรับนักลงทุนที่ชอบมาผิดเวลานั้นคือ ซื้อแล้วถือให้ยาวนานที่สุด อย่าไปขายมันเลยแม้ว่ามันจะมีข่าวร้ายหรือราคาหุ้นจะทำจุดสูงสุดใหม่อะไรก็ตาม ...
นักลงทุนที่ไม่รู้อะไรเลย(the "know-nothing" investor) ควรทำตามกฏเหล่านี้ คือ "กระจายการลงทุน" และ "ทำต้นทุนให้ต่ำที่สุด" มันจะนำคุณไปสู่เป้าหมายที่น่าพอใจ
แน่นอน นักลงทุนที่ลงทุนในสิ่งที่ไม่ซับซ้อน ย่อมได้ผลลัพธ์ที่ดีในระยะยาวกว่า "กูรู" เป็นไหนๆ
- วอร์เร็น บัฟเฟตต์ -
I have good news for these nonprofessionals: The typical investor doesn't need this skill. In aggregate, American business has done wonderfully over time and will continue to do so (though, most assuredly, in unpredictable fits and starts). In the 20th century, the Dow Jones industrial index advanced from 66 to 11,497, paying a rising stream of dividends to boot. The 21st century will witness further gains, almost certain to be substantial. The goal of the nonprofessional should not be to pick winners -- neither he nor his "helpers" can do that -- but should rather be to own a cross section of businesses that in aggregate are bound to do well. A low-cost S&P 500 index fund will achieve this goal.
That's the "what" of investing for the nonprofessional. The "when" is also important. The main danger is that the timid or beginning investor will enter the market at a time of extreme exuberance and then become disillusioned when paper losses occur. (Remember the late Barton Biggs's observation: "A bull market is like sex. It feels best just before it ends.") The antidote to that kind of mistiming is for an investor to accumulate shares over a long period and never sell when the news is bad and stocks are well off their highs. Following those rules, the "know-nothing" investor who both diversifies and keeps his costs minimal is virtually certain to get satisfactory results. Indeed, the unsophisticated investor who is realistic about his shortcomings is likely to obtain better long-term results than the knowledgeable professional who is blind to even a single weakness.
- Warren Buffett -
ส่วนหนึ่งในจดหมายประจำปีของเบิร์กไซด์ ฮาธาเวย์ ปี 2014
ส่วนหนึ่งในจดหมายประจำปีของเบิร์กไซด์ ฮาธาเวย์ ปี 2014
ผมมีข่าวดีมาบอกกับคนที่ไม่ได้ชำนาญในการลงทุน นักลงทุนทั่วไปสามารถสร้างผลตอบแทนที่ดีได้แม้ว่าตัวเขาจะไม่ได้มีความสามารถในการดูบริษัท ดูพื้นฐานทางเศรษฐกิจ หรือเข้าใจในตัวธุรกิจเลย ... ธุรกิจของอเมริกาสามารถเติบโตด้วยตัวของมันอยู่แล้ว เป้าหมายของคุณไม่จำเป็นต้องเลือก"ตัวที่ชนะ" แต่คุณต้องเลือกผู้ช่วย ("helpers") นั้นคือลงทุนในดัชนี S&P 500 ไปเลยเพราะพวกมันมีค่าบริหารการจัดการที่ต่ำ มันจะนำคุณไปเจอกับชัยชนะได้ดีกว่ากูรูเป็นไหนๆ ...
"ลงทุนอะไร"เป็นคำสำคัญของนักลงทุน .... "ลงทุนเมื่อไร" ก็สำคัญไม่แพ้กัน ... ศัตรูที่อันตรายที่สุดของนักลงทุนหน้าใหม่คือ "จังหวะ" ในการเข้ามาในตลาดหุ้น พวกเขาจะชอบเห็นตลาดขาขึ้น ดีใจกับสิ่งที่ได้รับ แต่อนิจจา!ตลาดไม่ได้ขึ้นตลอดไป เมื่อตลาดลง พวกเขาก็เริ่มขาดทุนแล้วก็ถอดใจ ออกไปจากตลาด มันทำให้ผมนึกถึงผู้จัดการกองทุนที่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง Barton Biggs เคยพูดเอาไว้ว่า
"ตลาดขาขึ้นก็เหมือนกับเซ็กส์ มันจะรู้สึกดีจนกว่ามันจะจบรอบ" "A bull market is like sex. It feels best just before it ends."
ยาแก้สำหรับนักลงทุนที่ชอบมาผิดเวลานั้นคือ ซื้อแล้วถือให้ยาวนานที่สุด อย่าไปขายมันเลยแม้ว่ามันจะมีข่าวร้ายหรือราคาหุ้นจะทำจุดสูงสุดใหม่อะไรก็ตาม ...
นักลงทุนที่ไม่รู้อะไรเลย(the "know-nothing" investor) ควรทำตามกฏเหล่านี้ คือ "กระจายการลงทุน" และ "ทำต้นทุนให้ต่ำที่สุด" มันจะนำคุณไปสู่เป้าหมายที่น่าพอใจ
แน่นอน นักลงทุนที่ลงทุนในสิ่งที่ไม่ซับซ้อน ย่อมได้ผลลัพธ์ที่ดีในระยะยาวกว่า "กูรู" เป็นไหนๆ
- วอร์เร็น บัฟเฟตต์ -
I have good news for these nonprofessionals: The typical investor doesn't need this skill. In aggregate, American business has done wonderfully over time and will continue to do so (though, most assuredly, in unpredictable fits and starts). In the 20th century, the Dow Jones industrial index advanced from 66 to 11,497, paying a rising stream of dividends to boot. The 21st century will witness further gains, almost certain to be substantial. The goal of the nonprofessional should not be to pick winners -- neither he nor his "helpers" can do that -- but should rather be to own a cross section of businesses that in aggregate are bound to do well. A low-cost S&P 500 index fund will achieve this goal.
That's the "what" of investing for the nonprofessional. The "when" is also important. The main danger is that the timid or beginning investor will enter the market at a time of extreme exuberance and then become disillusioned when paper losses occur. (Remember the late Barton Biggs's observation: "A bull market is like sex. It feels best just before it ends.") The antidote to that kind of mistiming is for an investor to accumulate shares over a long period and never sell when the news is bad and stocks are well off their highs. Following those rules, the "know-nothing" investor who both diversifies and keeps his costs minimal is virtually certain to get satisfactory results. Indeed, the unsophisticated investor who is realistic about his shortcomings is likely to obtain better long-term results than the knowledgeable professional who is blind to even a single weakness.
- Warren Buffett -