เหตุใดเราจึงยังจดจำ ทักษิณ ชินวัตร

เพราะเขา เป็นผู้ชายที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกลในการทำธุรกิจ จนเป็นต้นแบบของคนทำธุรกิจใช่หรือไม่
เพราะเขา ยอมลงทุนสร้างดาวเทียมไทยคม ดาวเทียมที่เป็นของคนไทยเอง ทั้งๆที่ไม่มีใครกล้าลงทุนใช่หรือไม่
เพราะเขา เก่งจริง ฉลาดจริง จึงสร้างระบบโทรคมนาคมให้เป็นพื้นฐานระบบมาจนทุกวันนี้ใช่หรือไม่
เพราะเขา ลงมาเล่นการเมืองเพราะอยากเปลี่ยนแปลงเมืองไทยให้ดีขึ้นใช่หรือไม่
เพราะเขา พูดจริง ทำจริง และทำได้ถึง 8 ปี ใช่หรือไม่
เพราะเขา ทำให้เงินในกระเป๋ามีเหลือ ยาเสพติดลดหาย ผู้มีอิทธิพลโดนปราบปราม ราชการไม่ใช่เช้าชามเย็นชาม บ่อนแทบไม่เหลือ โจรใต้เกือบโดนกำจัด ใช่หรือไม่
เพราะเขา จึงมีการจัดงานสรรเสริญพระบารมี อันยิ่งใหญ่ จนทั่วโลกยกย่อง นั้นหมายถึง เขานี่แหละ รักในหลวงของเราอย่างไม่น้อยไปกว่าใคร ใช่หรือไม่
เพราะเขา จึงทำให้มีคนริษยาสิ่งที่เขาทำได้ เพราะพวกนี้ไม่มีทางที่จะทำได้เหมือนหรือใกล้เคียง จึงทำแม้กระทั้งแก้กฎหมายเพื่อเอาผิดเขาให้ได้ ใช่หรือไม่
เพราะเขา แม้ต้องหนีหัวซุกหัวซุน ไปทั่วโลก ก็ยังดำเนินธุรกิจต่อได้ทั้งโลก เข้าออกได้อย่างสบายทุกประเทศยอมรับ ยกเว้นบ้านเขาเอง ใช่หรือไม่
เพราะเขา แม้เวลาผ่านมา สิบปี เราไม่อาจลืมเขาได้

เรารู้ดีว่า เขาเป็นผู้นำที่เราศรัทธา เมื่อไรที่เขากลับมา เขาจะเริ่มต้น บูรณะ ซาก ประเทศนี้ได้ เราศรัทธาเขา ยิ่ง "ใคร" ทำร้ายเขาเท่าไร เราก็ยิ่งรู้สึกได้ว่า เรายิ่งไม่ลืมเขา
เขามีพลังบางอย่างที่จะผลักดันประเทศนี้ให้ไม่น้อยหน้าใครๆได้

ผมไม่ใช่เสื้อแดง ผมเชื่อว่า พวกเราก็ไม่ได้อยากใส่เสื้อสีแดงกันเท่าไร แต่เราต้องใส่เพราะมันเป็นสัญลักษณ์ที่จดจำง่าย เหมือนเสื้อเหลือง (ทีเองข้าไม่ว่า ทีข้าเอ็งอย่าโวย)
ผมเชื่อเหลือเกินว่า มีคนไทยไม่น้อยที่ไม่ได้เชื่อมั่นการเมืองไทย แต่ ณ เวลานี้ กาลเวลาได้เริ่มพิสูจน์ตนเองแล้วว่า

ทักษิณ ชินวัตร ยังคงเป็น นายกรัฐมนตรี ของประเทศไทย อันทรงมีพระมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ เป็นประมุข

อยากจะขอขึ้นเวที ซัก 30 นาที อยากพูด บทความชอง ทวดเอง ด้วยครับ เพราะมันจริงเสียยิ่งกว่าอะไร ถ้าไม่เอา อคติบังตา
ผมเชื่อว่า บทความนี้ จะมีคนมาแย้งสิ่งที่ผมกล่าวไว้ทั้งหมดนี้ แต่มันก็แนวคิดที่ผมคิดเอง เออเอง ถ้าจะกล่าวหา ก็ติติงที่ผมด้อยปัญญาได้ครับ