ขอเกรื่นก่อนนะคะ ว่าเรื่องนี้พยายามทำใจมานานมากแล้วจริงๆ แต่อดไม่ไหวค่ะ อยากระบาย
เมื่อก่อนตอนเราเรียนประถมครอบครัวเราก็รักกันดีค่ะ มีพ่อ แม่ เรา พี่สาว แล้วก็ลุงป้าน้าอา แต่พอช่วงมัธยม พ่อกับแม่เริ่มทะเลาะกันบ่อย แยกห้องกันนอน
ตอนนั้นก็ไม่คิดอะไรค่ะ นอนกับพ่อบ้าง แม่บ้าง จนมีช่วงนึงแม่บ่นเรื่องพ่อ ว่าพ่อไปนู้นไปนี่ มีคนนู้นคนนี้ (ก็เคยได้ยินมาบ้างว่าพ่อเจ้าชู้ คิดว่าเลิได้แล้ว T^T) จนช่วง ม.ต้น แม่พาเราไปแอบตามดูพ่อทุกครั้งที่ออกจากบ้านเลยค่ะ ว่าไปไหนกับใคร แล้วก็เจอเข้าจริงๆ
พี่สาว ตอนนั้นเรียนป.ตรีอยู่ก็ทราบค่ะ ทะเลาะกับพ่อ และญาติๆของพ่ออยู่หลายครั้ง (ญาติทางพ่อไม่เชื่อค่ะว่าพ่อมี) เราเองก็เฉยๆเพราะเชื่อมั่นในตัวพ่อมาก จำได้ว่าเมื่อก่อนพ่อรักเรามากๆเลย
จนช่วงหลังๆมานี้พ่อกับแม่แยกบ้านกันอยู่เลยค่ะ (แต่ไม่ได้หย่ากันนะคะ แม่อยากหย่า แต่พ่อคงห่วงหน้าตามากกว่าความรู้สึกของแม่) แล้วเราก็เรียนมหาลัย ไม่ค่อยได้กลับบ้าน นานๆกลับที พ่อก็ย้ายไปอยู่บ้านแถวละแวกติดกันกับบ้านญาติ แม่ก็ไปๆมาๆเพราะพี่สาวก็มีหลานแล้ว วัยกำลังเรียนเลยค่ะ 7 ขวบ
ทีนี้ปัญหามันอยู่ที่ว่าพี่เราไม่ได้ทำงาน (มีความบอพร่องทางร่างกาย) พ่อ แม่ กับญาติๆ เลยต้องช่วยเหลือในการเลี้ยงหลาน แต่เราอยากให้หลานได้พัฒนาสมอง เรียนหนังสือ มีกิจกรรมทำช่วงวันหยุด มีความสามารถพิเศษ เพราะแถวบ้านไม่มีเด็กๆอายุเท่าหลาน ทำให้หลานต้องเล่นคนเดียว ไม่ก็เล่นคอม ทำให้เป็นเด็กก้าวร้าว พอจะส่งไปเรียนพิเศษ พ่อกับแม่เราก็เกี่ยงกันจ่ายเงินค่าเรียนกับการไปรับไปส่งค่ะ สงสารหลานจริงๆ
ส่วนตัวเรามาเรียนมหาลัยนานๆกลับบ้านที ช่วงแรกๆก็กลับบ่อยอยู่นะคะ โทรคุยกับพ่อ แม่ เกือบทุกวัน (พ่อกัแม่จะโทรหาค่ะ) ช่วงกลับไปแรกๆด้วยความที่ห้องเราไม่มีคนนอนพ่อก็จะเก็บห้องทำความสะอาดให้เราตลอดค่ะ กลับไปก็ได้นอนห้องของตัวเองสบายใจ (แอบปลื้ม) หลังๆเราต้องไปทำความสะอาดเอง ทั้งๆที่เมื่อก่อนมีเวลาทำให้เราเสมอ (แอบน้อยใจ
) เราก็เริ่มปลง เพราะญาติๆก็เริ่มรู้แล้วว่าพ่อมีเมียน้อยจริงๆ ไปหาทุกอาทิตย์ เราก็ยังไม่เชื่อ แต่พอกลับบ้านทีแรกก็เจอพ่อคุยโทรศัพท์กับใครไม่รู้ทุกคืนเลย พอเราเดินผ่านก็เอามือถือซ่อน ไม่ค่อยได้คุยกัน เพราะกลับบ้านไป พ่อก็อ้างไปที่อื่นตลอด
จุดพีค !! มันอยู่ตรงนี้ค่ะ เมียน้อยพ่อ อายุเท่าพี่สาวเรา !!! คบกันมาตั้งแต่เราอยู่ ม.ต้น (ตอนนี้จะจบมหาลัยแล้ว) คือแบบ เอิ่ม... มันใช่หราาาา
พ่อส่งมันเรียน ป.โท ค่ะ ผ่อนรถให้ด้วย !!! แต่กับเราพอขอเงิน (ทำงานใช้กับการเรียนจริงๆ) บอกว่าไม่มีเงินตลอด เกี่ยงให้ไปขอแม่บ้าง อ้างว่าหนี้เยอะใช้บัตรเครดิตเต็มวงแล้ว ค่าบ้าน ค่ารถอีก (พ่อเราฟุ้มเฟือยพอสมควรค่ะ)
คืออะไร !!!!
มันใช่หรอ อายุก็ขนาดนี้แล้ว มีลูก มีหลานแล้วคิดบ้างเถอะค่ะ อย่างน้อยคือหย่ากับแม่ก็ได้ เราสงสารแม่ที่ต้องรับภาระทั้งเรา ทั้งหลาน ทั้งพี่สาว แต่ตัวเองไปมีความสุขเอาเงินไปบำเรอคนอื่น สร้างหนี้สร้างสินไม่รู้จบเพื่อให้คนอื่น
แรกๆเราก็ทำใจค่ะว่าเป็นความสุขของพ่อ แต่ไม่ไหวจริงๆ หลังๆสัมผัสได้เลยว่าพ่อไม่เหมือนเดิมแล้ว ไม่รักเราเหมือนเดิมแล้ว
เลยลองใจขอเงินเรียนต่อ ป.โทค่ะ พ่อบอกว่ายังไม่มี เอาไว้ก่อน คืออะไร !!! (ทีเมียน้อยล่ะ
)
เราควรทำยังไงดีค่ะ เคยคิดสั้นหลายทีเหมือนกัน แบบว่าประชดว่าจะไม่เรียนหนังสือแล้วอะไรแบบนี้ แต่ก็ทำไม่ได้ เศร้าเลยค่ะ
ช่วยด้วย !! พ่อมีเมียน้อยค่ะ T^T
เมื่อก่อนตอนเราเรียนประถมครอบครัวเราก็รักกันดีค่ะ มีพ่อ แม่ เรา พี่สาว แล้วก็ลุงป้าน้าอา แต่พอช่วงมัธยม พ่อกับแม่เริ่มทะเลาะกันบ่อย แยกห้องกันนอน
ตอนนั้นก็ไม่คิดอะไรค่ะ นอนกับพ่อบ้าง แม่บ้าง จนมีช่วงนึงแม่บ่นเรื่องพ่อ ว่าพ่อไปนู้นไปนี่ มีคนนู้นคนนี้ (ก็เคยได้ยินมาบ้างว่าพ่อเจ้าชู้ คิดว่าเลิได้แล้ว T^T) จนช่วง ม.ต้น แม่พาเราไปแอบตามดูพ่อทุกครั้งที่ออกจากบ้านเลยค่ะ ว่าไปไหนกับใคร แล้วก็เจอเข้าจริงๆ
พี่สาว ตอนนั้นเรียนป.ตรีอยู่ก็ทราบค่ะ ทะเลาะกับพ่อ และญาติๆของพ่ออยู่หลายครั้ง (ญาติทางพ่อไม่เชื่อค่ะว่าพ่อมี) เราเองก็เฉยๆเพราะเชื่อมั่นในตัวพ่อมาก จำได้ว่าเมื่อก่อนพ่อรักเรามากๆเลย
จนช่วงหลังๆมานี้พ่อกับแม่แยกบ้านกันอยู่เลยค่ะ (แต่ไม่ได้หย่ากันนะคะ แม่อยากหย่า แต่พ่อคงห่วงหน้าตามากกว่าความรู้สึกของแม่) แล้วเราก็เรียนมหาลัย ไม่ค่อยได้กลับบ้าน นานๆกลับที พ่อก็ย้ายไปอยู่บ้านแถวละแวกติดกันกับบ้านญาติ แม่ก็ไปๆมาๆเพราะพี่สาวก็มีหลานแล้ว วัยกำลังเรียนเลยค่ะ 7 ขวบ
ทีนี้ปัญหามันอยู่ที่ว่าพี่เราไม่ได้ทำงาน (มีความบอพร่องทางร่างกาย) พ่อ แม่ กับญาติๆ เลยต้องช่วยเหลือในการเลี้ยงหลาน แต่เราอยากให้หลานได้พัฒนาสมอง เรียนหนังสือ มีกิจกรรมทำช่วงวันหยุด มีความสามารถพิเศษ เพราะแถวบ้านไม่มีเด็กๆอายุเท่าหลาน ทำให้หลานต้องเล่นคนเดียว ไม่ก็เล่นคอม ทำให้เป็นเด็กก้าวร้าว พอจะส่งไปเรียนพิเศษ พ่อกับแม่เราก็เกี่ยงกันจ่ายเงินค่าเรียนกับการไปรับไปส่งค่ะ สงสารหลานจริงๆ
ส่วนตัวเรามาเรียนมหาลัยนานๆกลับบ้านที ช่วงแรกๆก็กลับบ่อยอยู่นะคะ โทรคุยกับพ่อ แม่ เกือบทุกวัน (พ่อกัแม่จะโทรหาค่ะ) ช่วงกลับไปแรกๆด้วยความที่ห้องเราไม่มีคนนอนพ่อก็จะเก็บห้องทำความสะอาดให้เราตลอดค่ะ กลับไปก็ได้นอนห้องของตัวเองสบายใจ (แอบปลื้ม) หลังๆเราต้องไปทำความสะอาดเอง ทั้งๆที่เมื่อก่อนมีเวลาทำให้เราเสมอ (แอบน้อยใจ
จุดพีค !! มันอยู่ตรงนี้ค่ะ เมียน้อยพ่อ อายุเท่าพี่สาวเรา !!! คบกันมาตั้งแต่เราอยู่ ม.ต้น (ตอนนี้จะจบมหาลัยแล้ว) คือแบบ เอิ่ม... มันใช่หราาาา
พ่อส่งมันเรียน ป.โท ค่ะ ผ่อนรถให้ด้วย !!! แต่กับเราพอขอเงิน (ทำงานใช้กับการเรียนจริงๆ) บอกว่าไม่มีเงินตลอด เกี่ยงให้ไปขอแม่บ้าง อ้างว่าหนี้เยอะใช้บัตรเครดิตเต็มวงแล้ว ค่าบ้าน ค่ารถอีก (พ่อเราฟุ้มเฟือยพอสมควรค่ะ)
คืออะไร !!!!
มันใช่หรอ อายุก็ขนาดนี้แล้ว มีลูก มีหลานแล้วคิดบ้างเถอะค่ะ อย่างน้อยคือหย่ากับแม่ก็ได้ เราสงสารแม่ที่ต้องรับภาระทั้งเรา ทั้งหลาน ทั้งพี่สาว แต่ตัวเองไปมีความสุขเอาเงินไปบำเรอคนอื่น สร้างหนี้สร้างสินไม่รู้จบเพื่อให้คนอื่น
แรกๆเราก็ทำใจค่ะว่าเป็นความสุขของพ่อ แต่ไม่ไหวจริงๆ หลังๆสัมผัสได้เลยว่าพ่อไม่เหมือนเดิมแล้ว ไม่รักเราเหมือนเดิมแล้ว
เลยลองใจขอเงินเรียนต่อ ป.โทค่ะ พ่อบอกว่ายังไม่มี เอาไว้ก่อน คืออะไร !!! (ทีเมียน้อยล่ะ
เราควรทำยังไงดีค่ะ เคยคิดสั้นหลายทีเหมือนกัน แบบว่าประชดว่าจะไม่เรียนหนังสือแล้วอะไรแบบนี้ แต่ก็ทำไม่ได้ เศร้าเลยค่ะ