พ่อทำเราร้องไห้ T_____T

เราเรียนต่างประเทศ ปกติปิดเทอมจะกลับบ้านไปอยู่กับครอบครัวประมาณสองเดือน
กลับบ้านไปก็จะอยู่แต่บ้าน ตกเย็นถ้าพ่อทำงานเสร็จก็จะชวนกันไปออกกำลังกาย ตีแบด วิ่งฯลฯ
แล้วก็ถกกันว่าวันนี้จะกินอะไร (ปัญหาโลกแตก ฮ่าๆๆ) พอถามว่าวันนี้จะกินอะไร
คำตอบจะเป็น "แล้วหนูอยากกินอะไร?" ตลอดไม่เคยเปลี่ยน
ซึ่งสุดท้ายแล้วก็จะจบด้วยร้านที่เราอยากกินทุกครั้ง
หลังมื้อเย็นก็ปิดท้ายด้วยแตงโมผ่าครึ่งซีกใช้ช้อนตักนั่งกินหน้าทีวีสองพ่อลูก
ทุกวันจะดำเนินไปแพทเทิร์นแบบนี้เสมอ
วันหยุดถ้าพ่อว่างก็ไปทะเล ไม่ก็ขับรถไปซื้อกล้วยทอด ส้มตำ กินกัน  
สองเดือนผ่านไปไวอย่างกับโกหก..

วันที่เราต้องบินกลับ ตื่นนอนมาแม่เรียกมาหา แล้วก็โชว์ไอ้นี่ให้ดู
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

แม่: แกคงเขียนตอนนั่งกินกาแฟคนเดียวเมื่อเช้า... อยู่ด้วยกันมาตั้งนาน ไม่เคยเห็นพ่อเป็นแบบนี้เลย

เรา: (เดินไปแอบปาดน้ำตาที่อื่น)



(แอบมาเพิ่มเติมค่ะ)
ทุกคนอ่านแล้วคงคิดว่าพ่อดีๆแบบนี้ก็มีถมเถไป สำหรับเรามันไม่ใช่เลยค่ะ
เพราะพ่อไม่ใช่พ่อแท้ๆเราค่ะ เราไม่เคยเจอพ่อแท้ของเราหรอกค่ะ
เติบโตมาก็ด้วยน้ำพักน้ำแรงของแม่กับพ่อเราคนนี้
หัวใจพ่อเรายิ่งใหญ่มากจริงๆ ดูแลเรากับพี่สาวราวกับลูกตัวเอง
เวลาไปไหน ถ้ามีคนชมว่าลูกสาวหน้าตาเหมือนพ่อเลยแกจะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
แม่เคยเปิดประเด็นเรื่องจะพาเราไปเจอพ่อแท้ๆของเราครั้งนึง
พ่อเราหันมาถามเสียงแข็ง "จะไปทำไม?"
เราก็เลยบอกแม่ไปว่า "จะไปหาทำไม พ่อก็นั่งอยู่ตรงนี้แล้วไง"
แล้วก็ไม่เคยมีใครพูดเรื่องนี้อีกเลย

ตอนพิมพ์แก้ไข  playlistดันมาเล่นเพลงของขวัญ - musketeers อีก!
(เดินไปแอบปาดน้ำตานอกกระทู้)