สำหรับคำว่ารัก สำหรับคนอื่นๆ เป็นแบบผมกันบ้างไหม

หลายๆคน บอกว่ารักใหม่ๆจะหวานและเข้มข้น พอนานไปก็จะจืดจาง

หลายๆคนบอกว่ารักของผู้ชายเริ่มจาก100 แล้วค่อยๆลดเป็น0

แต่สำหรับผมกลับไม่เป็นแบบนั้น กลับตรงกันข้าม



เคยมีหลายๆคนที่แอบชอบผมทั้งแบบที่เปิดเผยกับโดยตรง หรือแบบเปิดเผยกับคนอื่นๆผมจึงรู้
(อาจเหมือนพูดเข้าข้างตัวเองนะ แต่หน้าผมก็ไม่ได้ขี้เหร่เท่าไหร อย่างน้อยก็เคยมีคนมาทักว่าเป็นดาราแหละ อิอิ)

แต่หลายคนที่เข้ามาผมกลับไม่เคยถูกใจ ไม่ค่อยจะรุสึกรัก อาจจะรักใครยาก ยิ่งรักแรกพบนี่ยังไม่เคยรุสึกเลย

แต่มีไม่มี่คนที่ผมเคยคบเป็นแฟน แล้วยิ่งนานผมยิ่งรู้สึกรัก ยิ่งทุ่มเท ยิ่งจริงจัง ทั้งที่ตอนแรกยังรู้สึกไม่ค่อยมั่นใจว่าจะคบคนนี้ดีเหรอ

ผ่านมาสองคนแล้วครับที่เป็นแบบนี้ คนแรก 1ปี คนที่สอง2 ปีกว่า แต่สุดท้าย.. คนที่ผมคิดว่าผมรักและรักผม ก็ทิ้งผมไปมีใหม่เหมือนกันทั้ง2 ครั้ง

ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้รักน้อยลงมีแต่เพิ่มขึ้น ไม่เคยคิดนอกใจ แต่เขากลับบอกเบื่อรักมันจืดจาง ไม่น่าตื่นเต้นเหมือนแรกๆ

ทั้งคนรอบตัวทั้งคนรู้จักของผมและของเขา ต่างบอกว่าผมเป็นคนดี ดีมาก บางคนบอกอิจฉาแฟนเก่าของผมที่ได้เจอผม

แต่ทำไม? แล้วเขาเบื่อทำไม หรือเป็นแบบที่บอกกัน ว่ารักฝ่ายหนึ่งจะเริ่มจากร้อยแล้วค่อยลดลง ฝ่ายหนึ่งจะเริ่มจากศูนย์แล้วค่อยๆเพิ่มขึ้น
(แต่ที่เคยได้ยินมันต้องเป็นผู้ชายไม่ใช้เหรอที่เริ่มจากร้อย?)


คำว่ารักของผมมันคือรักหรือความผูกพันธ์กันแน่? แล้วผมจะไม่เคยรักใครเลยเหรอ?