ผมแอบชอบน้องคนหนึ่งน่ะครับ ทำงานที่เดียวกันแต่คนละหน่วยงาน น้องเขาเพิ่งจะเข้ามาทำงานได้ไม่ถึงเดือน ตอนแรกผมไม่ได้สนใจอะไรน้องเขา ก้อเดินผ่านกันไปมาปกติ จนมาวันนึงผมสั่งข้าวมากินที่หน่วยงานผม (น้องเขาเป็นผู้ช่วยพ่อครัว)น้องเขาก้อเดินมาส่งข้าวให้ นั่นแหละผมได้เห็นหน้าน้องเขาชัดเจน ปิ๊งเลยครับ ชอบเลยแต่ผมขี้อายไม่รู้จะเข้าถึงน้องเขาอย่างไร จนกระทั่งตอนนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าน้องชื่อไร กลัวคนอื่นแซวด้วย ตอนเดินผ่านกันผมก้อโคตรใจเต้น น้องเขาจ้องหน้าผม ผมก้อมองกลับแต่ผมเขินมากเลยเสมองไปที่อื่น แต่ก้อคิดอยู่เหมือนกันแหละครับว่ามันมีพวกที่หว่านเสน่ห์ชอบเช็คเรตติ้งตัวเอง บางครั้งตอนเช้าน้องเขาก้อเดินมาหามายิ้มให้ผมตอนผมไปสั่งข้าว แต่ผมไม่ได้ยิ้มกลับ เขินครับ เล่นตัวตัวทำไมอะไรกันตอนเน้ แต่น้องเขาไม่ค่อยคุยนะครับ ผมก้อไม่ค่อยคุย คุยไม่เก่ง เฮ้อ ผมก้อเปลี่ยนวิธี สั่งนู่นนี่นั่นมากินบ่อย จะได้เจอหน้าน้องเขาบ่อยครั้ง ประสบผลมั่ง ไม่ประสบผลมั่ง เพราะมีคนส่งหลายคน ไอ้ครั้นจะเดินไปเอาเองเลยทุกครั้งก้อแบบเขาต้องรู้แน่ว่าผมมีจุดประสงค์ อะไร เวิ่นเว้อ เล่าให้ฟัง ไปงั้นแหละครับ อยากระบาย ปกติ ไปทำงาน เบื่อ แต่เดี๋ยวนี้อยากไปทำงานทุกวันจะได้เห็นหน้าน้องเขา แต่ก้อไม่รู้น้องเขาจะลาออกเมื่อไร เศร้า ปล. น้องเขาหน้าตาโอเคอยู่นะครับสำหรับผมน่ะ หน้าประมาณ ตุ้ยAF3 แบดบอย แต่คล้ำกว่านั้น
ก็แอบชอบ.....ไม่รู้เขาจะรู้ตัวไหม