- .. เกิดเป็นหมาข้างถนน ช่างน่าสงสารเสียจริง ... -

เมื่อประมาณ10ปีก่อน ตอนนั้นเรายังอายุประมาณ13-14
เราเห็นลูกหมาตัวผอมๆ หลงเข้ามาในบ้าน
เราเลยให้น้ำ ให้อาหารมัน เลี้ยงได้วันสองวัน
ปรากฎว่า เห็นหมาตัวผอมๆตัวนึงเข้ามาในบริเวณบ้าน
มาหาลูกหมา เลยเดาได้ว่าคงเป็นแม่มัน
เราก็ตกใจมาก ว่าเข้ามาได้ไง เพราะ รั้วบ้านเราก็ปิดอยู่
สังเกตุเห็นว่า มีรั้วไม้ของเรา ช่องนึงหักไป
ซึ่งรั้วไม้ที่ว่านี้ ตั้งอยู่บนรั้วอิฐซึ่งมีความสูงระดับหน้าอกอีกทีนึง
เอาง่ายๆว่า มันสูงมากกกกกก มันต้องไม่มีทางที่กระโดดครั้งเดียวผ่าน
มันต้องกระโดด และพยายามหลายครั้งมากๆด้วย ที่จะกระโดดเข้ามาได้
กระโดดชนจนรั้วไม้หักไปซีกนึง
ตอนนั้นเรารู้สึกว่า เราทำบาปมาก ที่ทำให้หมาตัวนึงกังวล คิดถึงลูกมันได้ขนาดนั้น

แต่เรื่องที่สะเทือนใจมากกว่านั้น เป็นเรื่องที่เราจำไม่มีวันลืมคือ
...เรื่องหลังจากนั้น1เดือน
วันนั้นฝนตก ก็ได้ยินเสียงดังปัง แว่บแรกเราคิดว่าคงฟ้าผ่าอะไรสักอย่าง
พอฝนหยุดตก ก็เห็นหมาตัวเดิม มานอนตาย จมกองเลือดอยู่หน้าบ้าน
เลือดกระจัดกระจายเป็นทาง สืบเสาะได้ว่า
มีบ้านหน้าปากซอย เขาทำอาชีพ ขายของมือสอง แล้วไอ้หมาตัวนี้ ชอบไปอึบนของๆเขา
เขาเลยยิงมันเลย เรารู้สึกสะเทือนใจ เพราะ หมามันก็มีลูกด้วย

ถ้าไม่เจอคนใจดีเก็บไป
ก็คงโดนรถชน ไม่ก็ถูกงูกิน หรือตัวเงินตัวทองกัดไปแล้วก็เป็นไปได้

* โลกใบนี้ มนุษย์เอาพื้นที่ส่วนรวมมาเป็นพื้นที่ส่วนตน
จนลืมไปว่า เพื่อนร่วมโลกสัตว์อื่นๆก็ต้องอาศัยโลกใบนี้เหมือนกัน
เราอาจจะโลกสวย แต่เราไม่คิดว่า มนุษย์เป็นเจ้าของโลก
*

อีกเรื่องที่รู้สึกสงสารจับใจ มีเพื่อนของคุณแม่ เล่าให้ฟังว่า
เห็นหมาข้างถนน ถูกงูเหลือม หรือหลาม ไม่แน่ใจ
ลากหายไปในพุ่มไม้ต่อหน้าต่อตา
ฟังแล้วรู้สึกหดหู่ ได้แต่เจ็บปวดในใจ
รู้สึกสงสารชะตากรรมของหมาข้างถนนยังไงชอบกล
ถึงจะสงสารแต่อันนี้ยังพอปลอบใจ ว่าคงเป็นวัฎจักรธรรมชาติ
ไม่เหมือนเคสแรก

เฮ้อ... แอบสงสารหมาข้างถนนจริงๆ
มีอีกหลายเรื่องที่อยากระบาย แต่ไว้ค่อยๆแล้วกัน
T_____________T