"ไม่กล้าทัก"

บอกตรงตรงเลยหนาไม่กล้าทัก
ใช่เหหักห่างเหินเมินหน้าหนี
ด้วยไม่รู้เยื่อใยที่ใจมี
ยังเหลือที่ให้วางเช่นดั่งเคย-

หรือว่ามีใครแทรกให้แตกร้าว
เก็บเรื่องราวเราทิ้งจึงนิ่งเฉย
ไม่สนในรู้สึกสำนึกเลย
จะลงเอยขัดแย้งหรือแกล้งอำ

บอกมาเลยดีกว่าว่าลาแล้ว
ไม่เหลือแววหวานชื่นมันขื่นช้ำ
สัมพันธ์จบวันนี้ที่กระทำ
ไม่มีคำอธิบายก่อนไกลกัน

แล้วอย่าแสร้งแกล้งดีเหมือนปีก่อน
วางคำกลอนอ้อนซึ้งคะนึงฝัน
เมื่อเหตุผลดลถึงซึ่งผูกพัน
เธอไม่หวั่นฉันช้ำ....ก็ตามใจ...

"สุนันท์ยา"