วันนี้ไม่ได้ดูสดเลย กว่าจะกลับก็ดึกแล้วเพิ่งได้ดู ตอนนี้หลายอารมณ์มากเลยอะ
สปอยล์ตอนที่พอฟังรู้เรื่องนะคะ ฟังไม่รู้เรื่องก็ข้ามๆ เดาบ้างไรบ้าง มีผิดแน่ๆ ขออภัยไว้ล่วงหน้านะคะ
พอชังมินโมโหหึงใส่จินฮีว่าอย่าไปยุ่งกับหมอกุ๊กอีก จินฮีบอกว่า พูดอะไรของนาย
ชังมิน:ไม่รู้หรอ? ตอนนี้เทอหลงรักรักเค้าแล้วล่ะสิ ไม่ใช่หรอ? แค่ชั้นมองหน้าเทอก็รู้แล้ว จินฮี: ชั้นจะหลงรักใครแล้วทำไม? อึดอัดหรอ? ก็อึดอัดไป แต่นายเองถึงจะเดทหรือแต่งงานกับฮันอารึมก็ไม่เกี่ยวกับชั้น ไม่อึดอัดด้วย แล้วก็ว่าอะไรหย่าๆ ฟังไม่ออกTT
จินฮีมาที่บันไดหนีไฟแล้วคิดถึงตอนที่คุยกับหมอกุ๊ก หมอกุ๊กบอกจินฮีว่าคนที่ช่วยเทอคือโอชังมิน ไม่ใช่ชั้นเพราะงั้นของขวัญนั่น..
จินฮีพูดขัดขึ้นมาว่า ไม่ค่ะ ของขวัญไม่ใช่เพราะเรื่องนั้น รับไปเถอะค่ะ หมอกุ๊กถามว่าแล้วเรื่องไร? จินฮีตอบประมานว่าขอบคุณที่ช่วยตลอดเวลาที่ผ่านมา
ตอนจินฮีเรียกจินเอมาคุย จินฮีบ่นว่าจะทำยังไงต่อไป จินเอเลยขู่จินฮีว่าจะบอกเรื่องชังมินกับแม่ว่ามีใครอยู่ที่รพ. แม่เดินมาพอดีถามว่ามีเรื่องไร มีใครอยู่รพ. จินฮีเลี่ยงตอบว่าพวกอินเทิร์นไง แล้วแม่ก็ถามจินเอว่าเรื่องงานแต่งงานจะเอายังไง? จินเอบอกว่าค่อยๆก่อน
จินฮี:ไปพลาดมาแล้วยังจะ..
จินเอ:ไม่ได้พลาดนะ
จินฮี: ไม่พลาดแล้วอะไร
จินเอ: รักไง (จินฮีเขกหัวจินเอ)
จินเอ: ตีไมเนี่ย อย่าทำแบบนี้นะ ชั้นเป็นแม่คนแล้วนะ
จินฮีบ่นๆแล้วก็เขกอีกรอบ จินเอโมโหบอกว่า ชั้นไม่หย่าเหมือนพี่หรอก เรามีลูกเพราะเรารักกัน ไม่ได้พลาด แม่ก็รู้ไว้ด้วย แล้วจินเอก็เดินหนีไป
ตอนชังมินกับจินฮีเจอกันครั้งแรก หลังจากช่วยคนป่วยเสร็จ ชังมินบอกว่า ค่อยยังชั่วนะครับ เพิ่งเคยเห็นคุณครั้งแรก เป็นนักโภชนาการหรอครับ? จินฮีบอกว่าใช่ค่ะ ชังมินดูป้ายชื่อ คุณโอจินฮี โอเหมือนผมเลยนะครับ จินฮี: หรอคะ? สองคนก็ยิ้มหวานให้กัน
อารึมเช็ดลอยลิปสติกบนปกเสื้อให้ชังมิน จินฮีเหมือนจะหึงเดินผ่ากลางทั้งสองคนไป 55+ ชังมินเดินตามไป จินฮีบอกว่า นายสองคนดูเหมาะสมกันดีนะ แล้วทำมาเป็นว่าชั้น อะไรประมาณนี้ ชังมินบอกว่าไหนเมื่อวานบอกว่าไม่สนไง จินฮีเดินหนี ชังมินเดินตามอีกบอกว่า เห็นมั้ย สนใช่มั้ย ที่ชั้นพูดถูกใช่มะล่ะ ถ้าไม่สนก็แปลกแล้ว จินฮียังแถบอกว่าชั้นดูเหมือนสนหรอไง 555+
แม่ชังมินมาเจอพ่อชังมิน น่าจะบอกให้พ่อชังมินไปเจอครอบครัวอารึม แล้วแม่ก็เอาจดหมายที่จินฮีให้ขึ้นมาละถามพ่อชังมินว่าทำไมถึงไปเจอจินฮี พ่อบอกว่าเคยเจอจริงๆที่นี่ครั้งเดียว แล้วก็ถามอีกเรื่องจดหมายที่จินฮีให้ว่าทำไมถึงเขียนขอบคุณที่เป็นอินเทิร์น พ่อก็แถๆไป แม่ก็บอกว่าโอเคจะเชื่อ ต่อจากนี้ห้ามมีเรื่องแบบนี้อีก แล้วก็พูดเรื่องหย่า
ชังมินกับจินฮีออกจากห้องตรวจคนไข้ ชังมิน หิวจัง เทอยังไม่ได้กินข้าวนี่ จินฮีบอกว่าต้องทำอะไรสักอย่างก็ไม่รู้อ่ะ ชังมินก็บอกว่าไปกินข้าวกัน จินฮีถามว่าหิวมากเลยหรอ ชังมินทำท่าน่ารักบอกว่า อือ นิดหน่อย ละทั้งคู่ก็มากินข้าวในห้องพัก ชังมินบอกให้จินฮีกินช้าๆ จินฮีก็สำลักจนได้ 55+ ชังมินส่งน้ำให้
หมอกุ๊กเอาเสื้อที่จินฮีให้มาลอง หมอชิมเข้ามาเห็น บอกว่า ซอรี่ ลืมทุกทีเลยว่าต้องเคาะประตู ละจะเดินออกไป หมอกุ๊ก ช่างเถอะ ก็เข้ามาแล้ว ละถอดเสื้อออก หมอชิมบอกว่าเข้าดีออกถอดทำไม หมอกุ๊กบอกแค่ลองเฉยๆ หมอชิมแซวว่าแล้วทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ หมอกุ๊ก ย๊า จะเอาแต่แกล้งหรอไง? หมอชิม อ่าวมาโกรธชั้นหรอ? แล้วหมอชิมก็มองหมอกุ๊กแปลกๆ ดูเศร้าๆ หมอกุ๊กถามว่ามีอะไร นางบอกไม่มีอะไร ก่อนเดินออกไปก็ก็แซวว่าเสื้อเข้านะ
อารึมเห็นจินฮีทาลิป ถามว่าเมื่อเช้าขึ้นลิฟท์กับชังมินรึป่าว? จินฮีบอกว่าใช่ ทำไมหรอ อารึม สีนั่นมันเหมือนสีที่เป็นคิสมาร์คบนเสื้อกาวน์ชังมินเลย ในลิฟท์คุณสองคนมีเรื่องอะไรกันหรอ? จินฮีถามกลับว่า สนใจชังมินตรงไหนหรอ? คิดจะแต่งงานด้วยหรอ? ฮารึมตอบอะไรเกี่ยวกับตอนเจอครั้งแรกเป็นพรมลิขิต จินฮีบอกประมาณว่าไม่ใช่ลูกรัฐมนตรีอะไรอย่างนั้นหรอ อารึมขึ้น ถามจินฮีว่า พูดไร ใครบอก ชังมินบอกหรอ? ชั้นเจอชังมินครั้งแรกก็ตอนเป็นอินเทิร์น แล้วก็ถามว่าพวกคุณสองคนเป็นไรกันกันแน่
หมอชิมกับหมอกุ๊กมาที่คลับ ละมาเจอชังมินกับยงกยูอยู่ด้วย หมอชิมบอกหมอกุ๊กว่าจริงๆวันนี้ชั้นมีเรื่องจะบอกเลยชวนออกมา คิดว่าบอกไปแล้วชั้นน่าจะสบายใจขึ้นหน่อย แต่มีสายเข้า หมอชิมออกไปคุยข้างนอกประมาณว่าให้เช็คผลเลือดแล้วบอกผลให้เร็วที่สุด หมอกุ๊กตามออกมา หมอชิมบอกว่าขอโทษด้วยต้องกลับก่อน ชังมินแอบขโมยเสื้อที่จินฮีให้หมอกุ๊กไปซ่อน หมอกุ๊กมาถามก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น 555 ละก็มีคนโทรตามตัวหมอกุ๊กให้ไปรพ.
ชังมินมาจอดรถรอจินฮี ชังมิน:มาแล้วหรอ? ขึ้นมาแปปสิ มีเรื่องจะพูดด้วย จินฮีถามว่าเรื่องไร ชังมิน:ขึ้นมาเหอะน่า จินฮียอมขึ้นรถไปด้วยละถามว่าจะไปไหน? ชังมิน:ลักพาตัว จินฮี:ห๊ะ? ชังมิน:บอกว่าลักพาตัวเธอไง แล้วจินฮีก็มีสายเข้า ชังมินบอกว่าอย่ารับนะ ไม่ต้องรับสายใครทั้งนั้น แต่จินฮีก็รับ หมอกุ๊กโทรมาเรื่องคนไข้ที่จินฮีดูแล จินฮีบอกว่าเด่วจะกลับไป หมอกุ๊กบอกว่าไม่ต้องแล้วก็วางสาย จินฮีให้ชังมินกลับไป ชังมินจะไม่ยอมให้กลับ เถียงๆกันไม่เห็นสัญญาณไฟแดง ชังมินเบรคแรง สายเข็มขัดนิรภัยรัดโดนตรงสายกระเป๋าจินฮีเลยเจ็บ เหมือนจะมีอะไรหัก ชังมินเอาผ้ามาดามไว้ให้แล้วพาไปรพ.
มาถึงรพ.หมอกุ๊กมาเห็นถามว่าเกิดไรขึ้น จินฮีก็เล่าให้ฟัง จินฮีถามถึงคนไข้คนนั้น หมอกุ๊กบอกว่าตอนนี้ควรจะห่วงใครกัน หมอกุ๊กสั่งชังมินให้ทำนู่นนี่ ชังมินไม่พอใจ
ชังมินเฝ้าจินฮีนอนอยู่ ชังมินออกไปพอดี หมอกุ๊กเข้ามาดูจินฮี ชังมินกลับมาเห็นถามหมอกุ๊กว่าสนใจจินฮีอยู่หรอครับ? หมอกุ๊ก ไรนะ? แล้วก็บอกว่าตามชั้นมาหน่อย
ชังมินกับหมอกุ๊กออกมาคุยตรงบันไดหนีไฟ
ชังมิน :ผมถามว่าสนใจโอจินฮีหรอ?
หมอกุ๊ก:ใช่ สนใจ แล้วไง?
ชังมิน :ห๊ะ?
หมอกุ๊ก:ทำไม? ชั้นสนใจไม่ได้หรอไง?
ชังมิน :ใช่ครับ ไม่ได้
หมอกุ๊ก:ทำไม นายไม่ได้เป็นอะไรกับเธอสักหน่อย เกี่ยวอะไรด้วย
ชังมิน :เพราะผมชอบเธอ เพราะงั้นเลิกสนใจเธอซะเถอะครับ
ละสองคนก็จ้องหน้ากันนนน
หมอกุ๊กมานั่งครุ่นคิดในห้องทำงาน มีหมอคนนึงเดินเข้ามาบอกว่าหมอชิมให้เอาเอกสารมาให้ เป็นผลตรวจอะไรสักอย่างส่งมาจากอเมริกา
ชังมินเฝ้าจินฮีละนึกถึงอดีต "จินฮีอ่า ทำไงดี ชั้นควรเริ่มใหม่ตั้งแต่แรกดีมั้ย?" ละก็จูบบบบ ละก็จบบบบ
พรีวิว
ยงกยู:ชอบอาจุมม่าใช่มั้ย?
ชังมิน:มันเหมือนกับตอนครั้งแรก..ความรู้สึกแบบนี้
หมอกุ๊ก: (ฟังไม่ออก)
ชังมิน :...หรือว่าคบกันอยู่?
จินฮี:นายบอกจริงๆหรอ
หมอชิม:แม่เองนะ
จินฮี:ไม่รู้ว่าหมอกุ๊กเคยแต่งงานแล้ว
หมอกุ๊ก:กี่ขวบ
หมอชิน:สี่ขวบ
ชังมิน:พูดถึงคนไข้คนนั้นว่าถ้าครอบครัวไม่ปรากฎตัวจะทำยังไง?
ชังมิน:ตายไม่ได้นะ ไม่ได้!
โอ้ยยยย ตอนนี้เชียร์ไม่ถูกเลยค่าาา อยากเป็นจินฮี ผู้ชายสองคนแย่งกัน >< ตอนหน้าดูท่าจะดราม่าไม่ใช่น้อย ขอให้เด็กน้อยคนนั้นไม่ใช่ลูกหมอกุ๊กนะค้าTT
สปอยล์ Emergency Man and Woman ตอน 10 เชียร์ไม่ถูกแล้วว
สปอยล์ตอนที่พอฟังรู้เรื่องนะคะ ฟังไม่รู้เรื่องก็ข้ามๆ เดาบ้างไรบ้าง มีผิดแน่ๆ ขออภัยไว้ล่วงหน้านะคะ
พอชังมินโมโหหึงใส่จินฮีว่าอย่าไปยุ่งกับหมอกุ๊กอีก จินฮีบอกว่า พูดอะไรของนาย
ชังมิน:ไม่รู้หรอ? ตอนนี้เทอหลงรักรักเค้าแล้วล่ะสิ ไม่ใช่หรอ? แค่ชั้นมองหน้าเทอก็รู้แล้ว จินฮี: ชั้นจะหลงรักใครแล้วทำไม? อึดอัดหรอ? ก็อึดอัดไป แต่นายเองถึงจะเดทหรือแต่งงานกับฮันอารึมก็ไม่เกี่ยวกับชั้น ไม่อึดอัดด้วย แล้วก็ว่าอะไรหย่าๆ ฟังไม่ออกTT
จินฮีมาที่บันไดหนีไฟแล้วคิดถึงตอนที่คุยกับหมอกุ๊ก หมอกุ๊กบอกจินฮีว่าคนที่ช่วยเทอคือโอชังมิน ไม่ใช่ชั้นเพราะงั้นของขวัญนั่น..
จินฮีพูดขัดขึ้นมาว่า ไม่ค่ะ ของขวัญไม่ใช่เพราะเรื่องนั้น รับไปเถอะค่ะ หมอกุ๊กถามว่าแล้วเรื่องไร? จินฮีตอบประมานว่าขอบคุณที่ช่วยตลอดเวลาที่ผ่านมา
ตอนจินฮีเรียกจินเอมาคุย จินฮีบ่นว่าจะทำยังไงต่อไป จินเอเลยขู่จินฮีว่าจะบอกเรื่องชังมินกับแม่ว่ามีใครอยู่ที่รพ. แม่เดินมาพอดีถามว่ามีเรื่องไร มีใครอยู่รพ. จินฮีเลี่ยงตอบว่าพวกอินเทิร์นไง แล้วแม่ก็ถามจินเอว่าเรื่องงานแต่งงานจะเอายังไง? จินเอบอกว่าค่อยๆก่อน
จินฮี:ไปพลาดมาแล้วยังจะ..
จินเอ:ไม่ได้พลาดนะ
จินฮี: ไม่พลาดแล้วอะไร
จินเอ: รักไง (จินฮีเขกหัวจินเอ)
จินเอ: ตีไมเนี่ย อย่าทำแบบนี้นะ ชั้นเป็นแม่คนแล้วนะ
จินฮีบ่นๆแล้วก็เขกอีกรอบ จินเอโมโหบอกว่า ชั้นไม่หย่าเหมือนพี่หรอก เรามีลูกเพราะเรารักกัน ไม่ได้พลาด แม่ก็รู้ไว้ด้วย แล้วจินเอก็เดินหนีไป
ตอนชังมินกับจินฮีเจอกันครั้งแรก หลังจากช่วยคนป่วยเสร็จ ชังมินบอกว่า ค่อยยังชั่วนะครับ เพิ่งเคยเห็นคุณครั้งแรก เป็นนักโภชนาการหรอครับ? จินฮีบอกว่าใช่ค่ะ ชังมินดูป้ายชื่อ คุณโอจินฮี โอเหมือนผมเลยนะครับ จินฮี: หรอคะ? สองคนก็ยิ้มหวานให้กัน
อารึมเช็ดลอยลิปสติกบนปกเสื้อให้ชังมิน จินฮีเหมือนจะหึงเดินผ่ากลางทั้งสองคนไป 55+ ชังมินเดินตามไป จินฮีบอกว่า นายสองคนดูเหมาะสมกันดีนะ แล้วทำมาเป็นว่าชั้น อะไรประมาณนี้ ชังมินบอกว่าไหนเมื่อวานบอกว่าไม่สนไง จินฮีเดินหนี ชังมินเดินตามอีกบอกว่า เห็นมั้ย สนใช่มั้ย ที่ชั้นพูดถูกใช่มะล่ะ ถ้าไม่สนก็แปลกแล้ว จินฮียังแถบอกว่าชั้นดูเหมือนสนหรอไง 555+
แม่ชังมินมาเจอพ่อชังมิน น่าจะบอกให้พ่อชังมินไปเจอครอบครัวอารึม แล้วแม่ก็เอาจดหมายที่จินฮีให้ขึ้นมาละถามพ่อชังมินว่าทำไมถึงไปเจอจินฮี พ่อบอกว่าเคยเจอจริงๆที่นี่ครั้งเดียว แล้วก็ถามอีกเรื่องจดหมายที่จินฮีให้ว่าทำไมถึงเขียนขอบคุณที่เป็นอินเทิร์น พ่อก็แถๆไป แม่ก็บอกว่าโอเคจะเชื่อ ต่อจากนี้ห้ามมีเรื่องแบบนี้อีก แล้วก็พูดเรื่องหย่า
ชังมินกับจินฮีออกจากห้องตรวจคนไข้ ชังมิน หิวจัง เทอยังไม่ได้กินข้าวนี่ จินฮีบอกว่าต้องทำอะไรสักอย่างก็ไม่รู้อ่ะ ชังมินก็บอกว่าไปกินข้าวกัน จินฮีถามว่าหิวมากเลยหรอ ชังมินทำท่าน่ารักบอกว่า อือ นิดหน่อย ละทั้งคู่ก็มากินข้าวในห้องพัก ชังมินบอกให้จินฮีกินช้าๆ จินฮีก็สำลักจนได้ 55+ ชังมินส่งน้ำให้
หมอกุ๊กเอาเสื้อที่จินฮีให้มาลอง หมอชิมเข้ามาเห็น บอกว่า ซอรี่ ลืมทุกทีเลยว่าต้องเคาะประตู ละจะเดินออกไป หมอกุ๊ก ช่างเถอะ ก็เข้ามาแล้ว ละถอดเสื้อออก หมอชิมบอกว่าเข้าดีออกถอดทำไม หมอกุ๊กบอกแค่ลองเฉยๆ หมอชิมแซวว่าแล้วทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ หมอกุ๊ก ย๊า จะเอาแต่แกล้งหรอไง? หมอชิม อ่าวมาโกรธชั้นหรอ? แล้วหมอชิมก็มองหมอกุ๊กแปลกๆ ดูเศร้าๆ หมอกุ๊กถามว่ามีอะไร นางบอกไม่มีอะไร ก่อนเดินออกไปก็ก็แซวว่าเสื้อเข้านะ
อารึมเห็นจินฮีทาลิป ถามว่าเมื่อเช้าขึ้นลิฟท์กับชังมินรึป่าว? จินฮีบอกว่าใช่ ทำไมหรอ อารึม สีนั่นมันเหมือนสีที่เป็นคิสมาร์คบนเสื้อกาวน์ชังมินเลย ในลิฟท์คุณสองคนมีเรื่องอะไรกันหรอ? จินฮีถามกลับว่า สนใจชังมินตรงไหนหรอ? คิดจะแต่งงานด้วยหรอ? ฮารึมตอบอะไรเกี่ยวกับตอนเจอครั้งแรกเป็นพรมลิขิต จินฮีบอกประมาณว่าไม่ใช่ลูกรัฐมนตรีอะไรอย่างนั้นหรอ อารึมขึ้น ถามจินฮีว่า พูดไร ใครบอก ชังมินบอกหรอ? ชั้นเจอชังมินครั้งแรกก็ตอนเป็นอินเทิร์น แล้วก็ถามว่าพวกคุณสองคนเป็นไรกันกันแน่
หมอชิมกับหมอกุ๊กมาที่คลับ ละมาเจอชังมินกับยงกยูอยู่ด้วย หมอชิมบอกหมอกุ๊กว่าจริงๆวันนี้ชั้นมีเรื่องจะบอกเลยชวนออกมา คิดว่าบอกไปแล้วชั้นน่าจะสบายใจขึ้นหน่อย แต่มีสายเข้า หมอชิมออกไปคุยข้างนอกประมาณว่าให้เช็คผลเลือดแล้วบอกผลให้เร็วที่สุด หมอกุ๊กตามออกมา หมอชิมบอกว่าขอโทษด้วยต้องกลับก่อน ชังมินแอบขโมยเสื้อที่จินฮีให้หมอกุ๊กไปซ่อน หมอกุ๊กมาถามก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น 555 ละก็มีคนโทรตามตัวหมอกุ๊กให้ไปรพ.
ชังมินมาจอดรถรอจินฮี ชังมิน:มาแล้วหรอ? ขึ้นมาแปปสิ มีเรื่องจะพูดด้วย จินฮีถามว่าเรื่องไร ชังมิน:ขึ้นมาเหอะน่า จินฮียอมขึ้นรถไปด้วยละถามว่าจะไปไหน? ชังมิน:ลักพาตัว จินฮี:ห๊ะ? ชังมิน:บอกว่าลักพาตัวเธอไง แล้วจินฮีก็มีสายเข้า ชังมินบอกว่าอย่ารับนะ ไม่ต้องรับสายใครทั้งนั้น แต่จินฮีก็รับ หมอกุ๊กโทรมาเรื่องคนไข้ที่จินฮีดูแล จินฮีบอกว่าเด่วจะกลับไป หมอกุ๊กบอกว่าไม่ต้องแล้วก็วางสาย จินฮีให้ชังมินกลับไป ชังมินจะไม่ยอมให้กลับ เถียงๆกันไม่เห็นสัญญาณไฟแดง ชังมินเบรคแรง สายเข็มขัดนิรภัยรัดโดนตรงสายกระเป๋าจินฮีเลยเจ็บ เหมือนจะมีอะไรหัก ชังมินเอาผ้ามาดามไว้ให้แล้วพาไปรพ.
มาถึงรพ.หมอกุ๊กมาเห็นถามว่าเกิดไรขึ้น จินฮีก็เล่าให้ฟัง จินฮีถามถึงคนไข้คนนั้น หมอกุ๊กบอกว่าตอนนี้ควรจะห่วงใครกัน หมอกุ๊กสั่งชังมินให้ทำนู่นนี่ ชังมินไม่พอใจ
ชังมินเฝ้าจินฮีนอนอยู่ ชังมินออกไปพอดี หมอกุ๊กเข้ามาดูจินฮี ชังมินกลับมาเห็นถามหมอกุ๊กว่าสนใจจินฮีอยู่หรอครับ? หมอกุ๊ก ไรนะ? แล้วก็บอกว่าตามชั้นมาหน่อย
ชังมินกับหมอกุ๊กออกมาคุยตรงบันไดหนีไฟ
ชังมิน :ผมถามว่าสนใจโอจินฮีหรอ?
หมอกุ๊ก:ใช่ สนใจ แล้วไง?
ชังมิน :ห๊ะ?
หมอกุ๊ก:ทำไม? ชั้นสนใจไม่ได้หรอไง?
ชังมิน :ใช่ครับ ไม่ได้
หมอกุ๊ก:ทำไม นายไม่ได้เป็นอะไรกับเธอสักหน่อย เกี่ยวอะไรด้วย
ชังมิน :เพราะผมชอบเธอ เพราะงั้นเลิกสนใจเธอซะเถอะครับ
ละสองคนก็จ้องหน้ากันนนน
หมอกุ๊กมานั่งครุ่นคิดในห้องทำงาน มีหมอคนนึงเดินเข้ามาบอกว่าหมอชิมให้เอาเอกสารมาให้ เป็นผลตรวจอะไรสักอย่างส่งมาจากอเมริกา
ชังมินเฝ้าจินฮีละนึกถึงอดีต "จินฮีอ่า ทำไงดี ชั้นควรเริ่มใหม่ตั้งแต่แรกดีมั้ย?" ละก็จูบบบบ ละก็จบบบบ
พรีวิว
ยงกยู:ชอบอาจุมม่าใช่มั้ย?
ชังมิน:มันเหมือนกับตอนครั้งแรก..ความรู้สึกแบบนี้
หมอกุ๊ก: (ฟังไม่ออก)
ชังมิน :...หรือว่าคบกันอยู่?
จินฮี:นายบอกจริงๆหรอ
หมอชิม:แม่เองนะ
จินฮี:ไม่รู้ว่าหมอกุ๊กเคยแต่งงานแล้ว
หมอกุ๊ก:กี่ขวบ
หมอชิน:สี่ขวบ
ชังมิน:พูดถึงคนไข้คนนั้นว่าถ้าครอบครัวไม่ปรากฎตัวจะทำยังไง?
ชังมิน:ตายไม่ได้นะ ไม่ได้!
โอ้ยยยย ตอนนี้เชียร์ไม่ถูกเลยค่าาา อยากเป็นจินฮี ผู้ชายสองคนแย่งกัน >< ตอนหน้าดูท่าจะดราม่าไม่ใช่น้อย ขอให้เด็กน้อยคนนั้นไม่ใช่ลูกหมอกุ๊กนะค้าTT