ทำไมไปคนเดียวล่ะ...?
ไปคนเดียวจริงรึเปล่า...?
ไปคนเดียวจริงๆหรอ...?
เก่งว่ะ ไปคนเดียวก็ได้....?
ไปคนเดียวไม่เหงาบ้างหรอ...?
ไปคนเดียวไม่กลัวบ้างหรอ...?
ไม่อยากมีแฟนบ้างหรอ จะได้ไม่ต้องอยู่คนเดียว...?
คำถามเหล่านี้ ผมมักถูกคนรอบข้างถามอยู่เสมอๆ ด้วยอุปนิสัยเป็นคนชอบเที่ยว ชอบลองทำอะไรที่ท้าทาย ไม่ชอบทำอะไรซ้ำๆ
ไปเที่ยวคนดียวทั้งในและต่างประเทศ ไปดูหนังคนเดียว กินอะไรคนเดียวอยู่บ่อยๆ ทำกิจกรรมต่างๆคนเดียวอยู่บ่อยๆ
เวลาไปเที่ยวไหนกลับมาเพื่อนที่มหาลัยก็ชอบถามคำถามตามข้างบนครับ ก็ได้แต่ตอบแบบยิ้มๆกับเพื่อนไป


แต่ในใจนี่ ก็กุชวนมืงแล้วนะไม่ยอมไป กุไม่ได้เก่งอะไรเวลาไปไหนกุก็หาข้อมูลก่อน กุขี้กลัวมากกุไม่เชื่อเรื่องผีแต่กุกลัวผีสุดๆเวลานอนต่างที่ กุกลัวที่แคบ กลัวแม่ค้าดุ ไม่ชอบไปไหนคนเดียวเลยไปหลายคนสนุกกว่าเยอะเลย ไม่ได้อยากโสด อยากมีคนที่เข้าใจ ไปไหนๆด้วยกัน แต่ยังไม่เห็นมีใครเข้ามาเลย จะเริ่มต้นก่อนก็อายเขิน เลยเป็นโสดจนทุกวันนี้เรียนจะจบอยู่แล้ว
บางครั้งก็รู้สึกนะครับที่ใช้ชีวิตคนเดียวทำไรคนเดียว คนรอบข้างมักมองว่าเราเก่ง เรามั่นใจ มีอิสระดี จะไปไหนก็ไป อยากทำอะไรก็ทำ แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่อย่างงั้นเลย ชีวิตในห้องเล็กๆคนเดียว กลางวันไปเรียน เลิกเรียนก็ไปไหนๆกับเพื่อน ทำงานพาร์ทไทม์บ้าง พอกลับเข้าห้องมันเงียบมากๆ เงียบจนได้ยินเสียงนาฬิกาเดิน ชีวิตวนไปวันมาเรื่อยๆ มันเงียบเหงามากๆ.....
จะออกไปทำอะไร ชวนเพื่อนไปบ้างแต่บางครั้งก็กลัวเค้าจะรำคาญไปกะเราแล้วเค้าจะเหนื่อย สุดท้ายก็ออกไปคนเดียวอยู่บ่อยๆหวังว่าซักวันเราจะเจอคนที่เราเข้าใจเค้าแล้วเค้าก็เข้าใจเราเช่นกัน......
คุณรู้สึกบ้างรึเปล่า...?
คุณเคยรู้สึกบ้างรึเปล่า...?
ไปคนเดียวจริงรึเปล่า...?
ไปคนเดียวจริงๆหรอ...?
เก่งว่ะ ไปคนเดียวก็ได้....?
ไปคนเดียวไม่เหงาบ้างหรอ...?
ไปคนเดียวไม่กลัวบ้างหรอ...?
ไม่อยากมีแฟนบ้างหรอ จะได้ไม่ต้องอยู่คนเดียว...?
คำถามเหล่านี้ ผมมักถูกคนรอบข้างถามอยู่เสมอๆ ด้วยอุปนิสัยเป็นคนชอบเที่ยว ชอบลองทำอะไรที่ท้าทาย ไม่ชอบทำอะไรซ้ำๆ
ไปเที่ยวคนดียวทั้งในและต่างประเทศ ไปดูหนังคนเดียว กินอะไรคนเดียวอยู่บ่อยๆ ทำกิจกรรมต่างๆคนเดียวอยู่บ่อยๆ
เวลาไปเที่ยวไหนกลับมาเพื่อนที่มหาลัยก็ชอบถามคำถามตามข้างบนครับ ก็ได้แต่ตอบแบบยิ้มๆกับเพื่อนไป
แต่ในใจนี่ ก็กุชวนมืงแล้วนะไม่ยอมไป กุไม่ได้เก่งอะไรเวลาไปไหนกุก็หาข้อมูลก่อน กุขี้กลัวมากกุไม่เชื่อเรื่องผีแต่กุกลัวผีสุดๆเวลานอนต่างที่ กุกลัวที่แคบ กลัวแม่ค้าดุ ไม่ชอบไปไหนคนเดียวเลยไปหลายคนสนุกกว่าเยอะเลย ไม่ได้อยากโสด อยากมีคนที่เข้าใจ ไปไหนๆด้วยกัน แต่ยังไม่เห็นมีใครเข้ามาเลย จะเริ่มต้นก่อนก็อายเขิน เลยเป็นโสดจนทุกวันนี้เรียนจะจบอยู่แล้ว
บางครั้งก็รู้สึกนะครับที่ใช้ชีวิตคนเดียวทำไรคนเดียว คนรอบข้างมักมองว่าเราเก่ง เรามั่นใจ มีอิสระดี จะไปไหนก็ไป อยากทำอะไรก็ทำ แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่อย่างงั้นเลย ชีวิตในห้องเล็กๆคนเดียว กลางวันไปเรียน เลิกเรียนก็ไปไหนๆกับเพื่อน ทำงานพาร์ทไทม์บ้าง พอกลับเข้าห้องมันเงียบมากๆ เงียบจนได้ยินเสียงนาฬิกาเดิน ชีวิตวนไปวันมาเรื่อยๆ มันเงียบเหงามากๆ.....
จะออกไปทำอะไร ชวนเพื่อนไปบ้างแต่บางครั้งก็กลัวเค้าจะรำคาญไปกะเราแล้วเค้าจะเหนื่อย สุดท้ายก็ออกไปคนเดียวอยู่บ่อยๆหวังว่าซักวันเราจะเจอคนที่เราเข้าใจเค้าแล้วเค้าก็เข้าใจเราเช่นกัน......
คุณรู้สึกบ้างรึเปล่า...?