จริงๆ อยากจะตั้งกระทู้อวยอะไรซักอย่างสนองความอยากตัวเองส่งท้ายเดือนแห่งความรักสักหน่อย แต่เรื่องที่อยากจะเขียนก็ดันเยอะแยะไปหมดไม่รู้จะเริ่มจากอะไรดี จะเอาเรื่องเก่าที่ตัวเองชอบก็มีแต่อันเก่าๆ ชาวบ้านชาวช่องเค้ารู้กันหมดแล้วทั้งนั้น แถมบางเรื่องยังไม่เข้ากับธีมเดือนแห่งความรักที่ตั้งไว้ซะอีก
ครั้นจะเอาเรื่องใหม่ๆ อย่าง Nesekoi พักนี้ก็โดนกองอวยฝั่งตรงข้ามประเคนอาวุธหนักทำให้ต้องกลับไปตั้งหลักรักษาอาการบาดเจ็บกัน บางท่านถึงขั้นแปรพรรคไปเลยก็มี(เดี๋ยวเอาไว้ชำระความกันทีหลัง) สรุปด้วยเหตุนู่นนั้นนี่เลยต้องกลับมาตายรังที่ร้านรับจ้างสารพัดกับพวกลูกพี่ กินโทกิ ผู้เป็นที่พึ่งแห่งหมู่เฮา 555+
สำหรับการ์ตูนเรื่องโปรดของผมเรื่องนี้เพิ่งฉลอง 10 ไปเมื่อเดือนธันวาคมไปหมาดๆ สำหรับผมก็รู้จักพี่แกมาใกล้ๆ จะ 10 ปีแล้วแหละเพราะครั้งแรกที่ได้อ่านก็ได้อ่านจากหนังสือ C - Kids ก็คงระยะเวลาไล่ๆ กันไม่มากเท่าไหร่ 10 ที่ผ่านมาก็คงพิสูจน์อะไรกันไปมากแล้วถึงจุดแข็งของการ์ตูนเรื่องนี้ ทั้งความฮา ความเศร้า ซึ้ง เสื่อม เท่ และความเมพ ฯลฯ ผ่านมาแล้วถึง 44 เล่มในไทย 555+
อันนี้รูปจากผู้ชมทางบ้าน
แล้วเรื่องที่ผมจะมาเล่าผ่านมุมมองของผมวันนี้คือเรื่องของ "ความรัก" ครับแต่ไม่ใช่ความรักแบบหนุ่มสาวหรือคู่อวยคู่ไหนนะ และไม่ใช่ความรัก หนุ่ม - หนุ่ม หรือ สาว - สาว อีกเช่นกัน(ดักไว้ก่อน 55+) แต่เป็นเรื่อง "ความรักระหว่างคนในครอบครัว" ครับ และครอบครัวที่ผมจะพูดถึงวันนี้ก็ครอบครัวพิลึกพิลั่นของร้านรับจ้างสารพัดนี่แหละครับ
ครอบครัวของคนขาดๆ เกินๆ ที่ไม่ได้ผูกพันธุ์กันทางสายเลือด ครอบครัวที่คนในครอบครัวใช้ชีวิตร่วมกันในบ้าน(ร้าน) มีพ่อ แม่ พี่ น้อง บางทีพ่อก็กลายเป็นพี่ พี่กลายเป็นน้อง น้องกลายเป็นแม่ก็แปลกประหลาดขลุกขัดขัดนิยามของใครไปบ้าง แต่ก็อยู่ด้วยความรักความเข้าใจ ภาพหลักๆของผมเลยก็มี
กินโทกิ - สำหรับผมเหมือนพี่ชายที่ผ่านชีวิตมากโชกโชนจากเด็กกำพร้ามาเป็นกองกำลังขับไล่ต่างแดน บางทีก็เหมือนเป็นพ่อเป็นลุง -*- แต่ที่ไม่เคยเปลี่ยนเลยก็คงเป็นความรักความห่วงใยที่มีให้เพื่อนพ้องคนในครอบครัวพร้อมจะต่อสู้เพื่อมันตลอด
ชินปาจิ - กำพร้าพ่อแม่แต่เด็ก ต้องใช้ชีวิตอยู่กับพี่สาวแค่สองคน ในบ้านนี้ก็คงเหมือนเป็นพี่คนกลางที่คอยเป็นห่วงเป็นใยคนอื่นล่ะมั้ง ร้านรับจ้างนี้ก็คงเหมือนบ้านหลังที่สองที่มีป้า พี่ชาย น้องสาวกับหมาเป็นสมาชิกในครอบครัวอีกตัว และแลดูเหมือนเป็นคนที่ได้เรื่องเอาการเอางานที่สุดแล้ว 555
คากุระ - หมวยเล็กสุดแสบในบ้าน สาวน้อยร่าเริงสดใส กับอดีตที่ขมขื่นไม่แพ้สองคนที่ว่าไป ทั้งการขาดแม่ ความรุนแรงในบ้านเรื่องพ่อกับพี่ชาย แต่ก็โชคดีที่ได้มาเจอกัน จนกลายเป็นครอบครัวสุขสันต์ก้าวผ่านปัญหาในอดีตร่วมกันได้ในที่สุด รวมถึงกับปะป๋าแท้ๆ ด้วย พูดถึงคากุระนี่ผมอยากมีลูกสาวแบบนี้ขึ้นมาเลย แต่ต้องหาแม่มันให้ได้ก่อน 555+
ซาดะฮารุ - มาสคอตของเรื่องร่วมกับจัสอเวย์สมาชิกสำคัญอีกตัวในบ้าน ส่วนสรรพคุณไม่ต้องพูดถึง
แล้วยังมีคนอื่นๆ อีกอยู่เป็ฯครอบครัวขยาย ทั้งป้าโอโทเสะที่สุญเสียครอบครัว โอทาเอะ ทามะ แคทเธอรีน เห็นมั้ยมีแต่พวกขาดๆ เกินๆ ทั้งนั้นเลยมาอยู่กันได้ไง 555+
ภาพครอบครัวอันพิลึกพิลั่น
ผมสังเกตุว่าหลายๆ ครั้งอ.โซราจิหรือตากอริล่าเนี่ย หลายๆ ครั้งหลายๆ ตอนมักเน้นย้ำปัญหาของเรื่องไปที่ปัญหาความรักในครอบครัว ที่มักเกิดจากตรงนั้น และแก้จากตรงนั้นไม่ได้มุ่งเน้นไปที่ ค่านิยม อุดมการณ์ เทคนิค หรือความฝันแบบเรื่องอื่น อย่างตอน 4 จตุรเทพแห่งคาบุกิโจ ตอนสู้กับ จิโร่ โช นี่ผมว่าค่อนข้างชัดเจนเลยนะ ปิราโกะ เด็กคนหนึ่งออกตามหาความรักจากพ่อจนเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โต ส่วนกินโทกิก็สู้เพื่อปกป้องครอบครัวความเชื่อของตัวเองรวมถึงของ จิโร่ โช ด้วย
Reunion - รูปปลากรอบจากอากู๋
ผมคิดว่าการ์ตูนเรื่องนี้เป็นการ์ตูนจรรโลงสังคมที่ส่งเสริมความรักความเข้าใจปัญหาในสถาบันครอบครัวเลยล่ะ รวมถึงปัญหาชีวิตวัยรุ่นแบบชินปาจิ และ แบบตอนล่าสุดของท่านหัวหน้าคอนโด้ด้วย 55 (เพิ่งตั้งกระทู้เผาไปหมาดๆ แต่วันนั้นดันไม่ว่างมาตอบ T^T ) ใครมาว่าการ์ตูนเรื่องนี้ลามก การ์ตูนไร้สาระ การ์ตูนเสื่อมี่ผมเถียงคอเป็นเอ็นแบบเอาชื่อปู่ของใครซักคนเป็นเดิมพันเลยครับว่าไม่ใช่ นี่ถ้าผมเป็นคณะกรรมการให้รางวัลแบบพวกรางวัลซีไรท์นี่ผมให้ไปนานแล้ววว 555+
เอาละครับวันนี้พอแค่นี้ก่อน สุดท้ายนี้ไว้ถ้ามีเวลาจะมาเผากลุ่มชินเซ็นกุมิด้วย หวังว่ากระทู้นี้คงสร้างความบันเทิงให้ท่านไม่มากก็น้อย สุขสันต์ส่งท้ายเดือนแห่งความรักครับ bye bye..
[CR] (กระทู้ชวนเชื่อ) Gintama : อวยส่งท้ายเดือนแห่งความรักกับ 10 ปีแล้วนะที่เรารู้จักกัน
ครั้นจะเอาเรื่องใหม่ๆ อย่าง Nesekoi พักนี้ก็โดนกองอวยฝั่งตรงข้ามประเคนอาวุธหนักทำให้ต้องกลับไปตั้งหลักรักษาอาการบาดเจ็บกัน บางท่านถึงขั้นแปรพรรคไปเลยก็มี(เดี๋ยวเอาไว้ชำระความกันทีหลัง) สรุปด้วยเหตุนู่นนั้นนี่เลยต้องกลับมาตายรังที่ร้านรับจ้างสารพัดกับพวกลูกพี่ กินโทกิ ผู้เป็นที่พึ่งแห่งหมู่เฮา 555+
สำหรับการ์ตูนเรื่องโปรดของผมเรื่องนี้เพิ่งฉลอง 10 ไปเมื่อเดือนธันวาคมไปหมาดๆ สำหรับผมก็รู้จักพี่แกมาใกล้ๆ จะ 10 ปีแล้วแหละเพราะครั้งแรกที่ได้อ่านก็ได้อ่านจากหนังสือ C - Kids ก็คงระยะเวลาไล่ๆ กันไม่มากเท่าไหร่ 10 ที่ผ่านมาก็คงพิสูจน์อะไรกันไปมากแล้วถึงจุดแข็งของการ์ตูนเรื่องนี้ ทั้งความฮา ความเศร้า ซึ้ง เสื่อม เท่ และความเมพ ฯลฯ ผ่านมาแล้วถึง 44 เล่มในไทย 555+
แล้วเรื่องที่ผมจะมาเล่าผ่านมุมมองของผมวันนี้คือเรื่องของ "ความรัก" ครับแต่ไม่ใช่ความรักแบบหนุ่มสาวหรือคู่อวยคู่ไหนนะ และไม่ใช่ความรัก หนุ่ม - หนุ่ม หรือ สาว - สาว อีกเช่นกัน(ดักไว้ก่อน 55+) แต่เป็นเรื่อง "ความรักระหว่างคนในครอบครัว" ครับ และครอบครัวที่ผมจะพูดถึงวันนี้ก็ครอบครัวพิลึกพิลั่นของร้านรับจ้างสารพัดนี่แหละครับ
ครอบครัวของคนขาดๆ เกินๆ ที่ไม่ได้ผูกพันธุ์กันทางสายเลือด ครอบครัวที่คนในครอบครัวใช้ชีวิตร่วมกันในบ้าน(ร้าน) มีพ่อ แม่ พี่ น้อง บางทีพ่อก็กลายเป็นพี่ พี่กลายเป็นน้อง น้องกลายเป็นแม่ก็แปลกประหลาดขลุกขัดขัดนิยามของใครไปบ้าง แต่ก็อยู่ด้วยความรักความเข้าใจ ภาพหลักๆของผมเลยก็มี
กินโทกิ - สำหรับผมเหมือนพี่ชายที่ผ่านชีวิตมากโชกโชนจากเด็กกำพร้ามาเป็นกองกำลังขับไล่ต่างแดน บางทีก็เหมือนเป็นพ่อเป็นลุง -*- แต่ที่ไม่เคยเปลี่ยนเลยก็คงเป็นความรักความห่วงใยที่มีให้เพื่อนพ้องคนในครอบครัวพร้อมจะต่อสู้เพื่อมันตลอด
ชินปาจิ - กำพร้าพ่อแม่แต่เด็ก ต้องใช้ชีวิตอยู่กับพี่สาวแค่สองคน ในบ้านนี้ก็คงเหมือนเป็นพี่คนกลางที่คอยเป็นห่วงเป็นใยคนอื่นล่ะมั้ง ร้านรับจ้างนี้ก็คงเหมือนบ้านหลังที่สองที่มีป้า พี่ชาย น้องสาวกับหมาเป็นสมาชิกในครอบครัวอีกตัว และแลดูเหมือนเป็นคนที่ได้เรื่องเอาการเอางานที่สุดแล้ว 555
คากุระ - หมวยเล็กสุดแสบในบ้าน สาวน้อยร่าเริงสดใส กับอดีตที่ขมขื่นไม่แพ้สองคนที่ว่าไป ทั้งการขาดแม่ ความรุนแรงในบ้านเรื่องพ่อกับพี่ชาย แต่ก็โชคดีที่ได้มาเจอกัน จนกลายเป็นครอบครัวสุขสันต์ก้าวผ่านปัญหาในอดีตร่วมกันได้ในที่สุด รวมถึงกับปะป๋าแท้ๆ ด้วย พูดถึงคากุระนี่ผมอยากมีลูกสาวแบบนี้ขึ้นมาเลย แต่ต้องหาแม่มันให้ได้ก่อน 555+
ซาดะฮารุ - มาสคอตของเรื่องร่วมกับจัสอเวย์สมาชิกสำคัญอีกตัวในบ้าน ส่วนสรรพคุณไม่ต้องพูดถึง
แล้วยังมีคนอื่นๆ อีกอยู่เป็ฯครอบครัวขยาย ทั้งป้าโอโทเสะที่สุญเสียครอบครัว โอทาเอะ ทามะ แคทเธอรีน เห็นมั้ยมีแต่พวกขาดๆ เกินๆ ทั้งนั้นเลยมาอยู่กันได้ไง 555+
ผมสังเกตุว่าหลายๆ ครั้งอ.โซราจิหรือตากอริล่าเนี่ย หลายๆ ครั้งหลายๆ ตอนมักเน้นย้ำปัญหาของเรื่องไปที่ปัญหาความรักในครอบครัว ที่มักเกิดจากตรงนั้น และแก้จากตรงนั้นไม่ได้มุ่งเน้นไปที่ ค่านิยม อุดมการณ์ เทคนิค หรือความฝันแบบเรื่องอื่น อย่างตอน 4 จตุรเทพแห่งคาบุกิโจ ตอนสู้กับ จิโร่ โช นี่ผมว่าค่อนข้างชัดเจนเลยนะ ปิราโกะ เด็กคนหนึ่งออกตามหาความรักจากพ่อจนเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โต ส่วนกินโทกิก็สู้เพื่อปกป้องครอบครัวความเชื่อของตัวเองรวมถึงของ จิโร่ โช ด้วย
ผมคิดว่าการ์ตูนเรื่องนี้เป็นการ์ตูนจรรโลงสังคมที่ส่งเสริมความรักความเข้าใจปัญหาในสถาบันครอบครัวเลยล่ะ รวมถึงปัญหาชีวิตวัยรุ่นแบบชินปาจิ และ แบบตอนล่าสุดของท่านหัวหน้าคอนโด้ด้วย 55 (เพิ่งตั้งกระทู้เผาไปหมาดๆ แต่วันนั้นดันไม่ว่างมาตอบ T^T ) ใครมาว่าการ์ตูนเรื่องนี้ลามก การ์ตูนไร้สาระ การ์ตูนเสื่อมี่ผมเถียงคอเป็นเอ็นแบบเอาชื่อปู่ของใครซักคนเป็นเดิมพันเลยครับว่าไม่ใช่ นี่ถ้าผมเป็นคณะกรรมการให้รางวัลแบบพวกรางวัลซีไรท์นี่ผมให้ไปนานแล้ววว 555+
เอาละครับวันนี้พอแค่นี้ก่อน สุดท้ายนี้ไว้ถ้ามีเวลาจะมาเผากลุ่มชินเซ็นกุมิด้วย หวังว่ากระทู้นี้คงสร้างความบันเทิงให้ท่านไม่มากก็น้อย สุขสันต์ส่งท้ายเดือนแห่งความรักครับ bye bye..