หนู  หนู ลองคิดง่ายๆ ง่ายๆมากๆ แค่ลองคิดนะ

  ใจเย็นๆนะ  ลองย้อนภาพไปตอนสี่ขวบ หนู น่าจะพอมีสติจำความได้แล้วนะตอนนั้น

เวลาหนู หิว หนุ นึกถึงใคร
เวลาหนู ร้อน หนู นึกถึงใคร
เวลา หนู ง่วง หนู นึกถึงใคร
เวลาอยากได้ของ หนู นึกถึงใคร

ใครกันหนอ ที่พาหนูไปเที่ยววันอาทิตย์ ทั้งๆที่ทำงานมาตั้งหกวัน ก็อยากพักบ้างมันเหนื่อยนะ

ใครกันหนอ ที่เวลาจะกินอะไรดี อยากเมา อยากเที่ยว แต่ก็ต้องห้ามใจ เพราะว่า ลูกเรายังต้องใช้ตังค์

ใครกันหนอ อดทนพร่ำสอน คอยบอกคอยสอน ทั้งที่เจ็บอกช้ำใจตลอดว่า ลูกที่ให้กำเนิด คอยฟูมฟักมาอย่างดีที่สุดเท่าที่คนคนนั้นจะทำได้ กลับมาเถียงมาด่า มาว่า มาย้อนให้เจ็บช้ำใจ

ใครกันหนอ ต้องอดทน เพื่อเรา อดทนต่อความ ร้อน ความเหนื่อย ความหิว ความอยาก ทุกๆ เพื่อเด็ก เนรคุณ คนนึง แต่ก็ไม่เป็นไร หวังเพียงให้เค้า สบายและเป็น คนดี

คิดใหม่นะ ใจกว้างๆ ให้อภัยตัวเองก่อน ยอมรับ ว่าอะไรไม่ดี พอแม่เค้าตีเราเพราะอะไร ก็เรามันไม่ได้เรื่อง ไม่ใช่ไม่ได้ดั่งใจเค้า แค่เราทำผิดจรรยาบรรณหรือป่าว ลองคิดดูถ้าเค้าไม่ปราม อีกหน่อยเราจะทำผิดมากแค่ไหน





            สุดท้าย หนู ลองคิดนะ   ถ้ารำคาญพ่อกับแม่นักเกิดมีคนใจดี มาทำให้ เค้าทั้งสองหายไปจากโลกนี้ เราจะรู้สึกอย่างไร



           ใจเย็น รักแม่ รักพ่อให้มาก  กอดพ่อ กอดแม่ ก่อนจะไม่มีโอกาสนะ เชื่อพี่ ความกตัญญู จะทำให้เรา ประสบความสุข